En toen zag ik ineens beelden van mijn oude school!

 Ik keek naar "Kopen zonder kijken", deze keer met een stel jonge mensen met een baby. Ze wilden graag in Haarlem een huis kopen, maar dat lukte voor geen meter. Er kwamen vrijwel geen huizen op de markt  in de wijken waar ze wilden wonen en die huizen die er waren ook nog eens een keer heel duur, te duur. Daarom was KZK ingeschakeld. Het werd een rollercoaster, want door ziekte van de jongeman (hij bleek gaandeweg het programma MS te hebben) en het feit dat  hun appartement al bij de start van het programma te koop stond en al snel verkocht werd, waren er heel veel spanningen, o.a. over het behoud van de hypotheekrente voor het nieuw te kopen huis.
Doordat het appartement waar ze in woonden verkocht was, moesten ze ergens anders wonen. Ze gingen wonen bij haar vader in Leeuwarden. De filmploeg filmde 2 x bij vader thuis en al bij de eerste keer dacht ik: Asjemenou! Dat is mijn oude school! De grote voordeur en het trapje naar de deur. Die grote trap binnen en die kamers die eerst klaslokalen waren met een plafond op + 5 meter hoogte!

Ik had een paar jaar geleden, toen ik op Funda keek naar mijn oude woonbuurt in Leeuwarden, gezien dat deze school verbouwd werd tot appartementen. Een appartement bestaande uit 1 of 2 klaslokalen.  En op de bovenverdieping was de zolder van de school er ook nog bij getrokken. Op facebook kun je er meer over vinden.
Bijzonder! De school is gebouwd rond 1894 (volgens de Leeuwarder courant), echt een klassiek schoolgebouw. Mijn moeder en haar broer, mijn oom, mijn broer en ik zelf hebben allemaal op deze lagere school gezeten. Wij kwamen overigens nooit via de voorkant binnen, maar altijd via de achterdeur.

vooraanzicht van de Aebingaschool.

De tweede keer dat de filmploeg kwam filmen, lette ik nog wat beter op. Zou het echt zo zijn? En ja hoor, het kon niet anders en het huisnummer klopte ook!

De trap die ik onmiddellijk herkende als de trap van "mijn" school,
op de beelden in KZK niet rood, maar okergeel.

Met de zoektocht van KZK liep het goed af. In een buurt in Haarlem die niet de voorkeur had van het stel, werd een huis aangekocht die uiteindelijk prima voldeed aan de woonwensen van het stel. De verbouwing van badkamer en keuken waren deze keer naar mijn mening volkomen terecht, want die dateerden uit de jaren 60 of hooguit begin jaren 70 van de vorige eeuw.

En over de ziekte van de man, Multiple Sclerose, was ik blij verrast te horen dat je er tegenwoordig niet meer dood aan gaat en dat je deze ziekte met behandeling aanmerkelijk kunt remmen. Eerlijk gezegd had ik dat niet meegekregen!
Een dochter van vrienden van mijn ouders had vanaf haar 16e MS, dat was in 1971 en zij overleed 15 jaar later. Haar MS kende een akelig verloop. Ze was vrijwel vanaf het begin van haar ziekte rolstoelafhankelijk en in de laatste jaren blind. Sinds haar dood heb ik in mijn omgeving niet te maken gehad met MS. Fijn om te zien dat er nu meer behandelmogelijkheden zijn dan toen en dat het blijkbaar nu geen doodsvonnis op termijn is.
Misschien waren er in de jaren 70 en 80 ook genoeg mensen voor wie MS ook toen al helemaal geen dodelijke ziekte was en was dit meisje, dat op haar 31e overleed een uitzondering. Dat weet ik niet, ik was destijds alleen maar zeer onder de indruk van het beloop van haar ziekte. Ik had haar gezond meegemaakt en met haar gespeeld en op mijn 19e las ik een zwaar gehandicapt meisje van 17 jaar, dat in een rolstoel zat, voor omdat ze zelf niet meer kon lezen.