Bezuinigen op uitgaven als verzekeringen en aankopen van meubels of witgoed is relatief gemakkelijk. Je maakt een keuze en schaft het product aan en klaar is het en je hoeft voorlopig niet weer een besluit te nemen.
Maar de boodschappen, dat is een heel ander verhaal.
De meeste huishoudens kopen zeker 2 à 3 keer per week levensmiddelen. Ik doe dat zelf ook, ik haal meestal ongeveer 4 keer per boodschappen in de supermarkt.
En bij elk product maak je een heleboel keuzes:
- snel klaar of zelf koken, zelf snijden
- A-merk, huismerk, goedkoopste merk
- koop je dure ingevlogen groenten of kasgroenten of koop je in het seizoen Nederlandse groenten van de koude grond die op dat moment volop en dus goedkoop verkrijgbaar zijn
- koop je conserven, diepvries of vers?
- per supermarkt is het prijsniveau verschillend. Koop je in supermarkt A je margarine omdat het daar het goedkoopste is en ga je vervolgens naar supermarkt B omdat daar de rijst veel goedkoper is?
Ik moet jullie zeggen dat ik niet altijd alle supermarkten afstroop om het goedkoopste artikel te kopen van iets dat ik nodig heb. Als ik in de supermarkt ben en ik heb een bepaald product dringend nodig, dan koop ik dat en dan ga ik niet om fietsen naar een andere supermarkt om daar een stuiver voordeliger uit te zijn. Ik probeer er wel zo veel mogelijk op te letten, maar ik maak er geen halszaak van. Ik ga ook nooit naar de markt, dat is me te ver weg, ik ben heen en weer terug een uur onderweg. De markt in de wijk is tijdens mijn werktijd, dus daar heb ik ook niets aan.
Vroeger, toen ik een kind was, ging het kopen van boodschappen anders. Mijn moeder was heel zuinig, bijna op het vrekkerige af. (hi hi, van wie zou ik dat zuinige toch hebben?) Ze fietste alle aanbiedingen af. Ze spelde de krant op zoek naar reclames en aanbiedingen en ook al was de supermarkt aan de andere kant van onze woonplaats, in die supermarkt moest de koffie of de jam uit de aanbieding aangeschaft worden. Toen mijn moeder zelf nog mobiel was, was dat voor mij geen probleem, maar vanaf dat ik 12 was, werd ze ziek en was ze aan bed gekluisterd. Ze kon niet meer zelf de boodschappen doen en ook niet meer zelf stofzuigen, dweilen, ramen lappen etc. Je snapt het waarschijnlijk al, daar was ik voortaan voor. Ik sopte, dweilde, boende, hing de was op etc. Geen klussen in huis doen stond voor mij gelijk aan geen zakgeld ontvangen. Ook deed ik de boodschappen. Als ik uit school kwam, had mijn moeder haar lijstje(s) al klaar en moest ik naar de andere kant van de woonplaats om tassen met boodschappen te halen. Of wat dichter bij, dat hing van de aanbiedingen af. Ik voelde mij heel goedkoop om in iedere winkel altijd alleen de aanbiedingen te halen en soms verder helemaal niets. Moeder wist heel precies wat waar het goedkoopst was. Als ik per ongeluk een verkeerd artikel, dat niet in de aanbieding was had meegenomen, dan kreeg ik behoorlijk op mijn kop.
Verder moest ik vóór schooltijd wekelijks op de fiets naar de markt om kaas, groenten en fruit te halen. Zomers ging dat nog wel, maar in de winter, in het donker en bij gladheid op mijn fiets groenten, fruit en kaas halen vond ik geen pretje. Ik was dan om half acht al onderweg met mijn tassen.
Snappen jullie waarom het mij soms helemaal niets kan schelen dat ik niet de allergoedkoopste boodschappen in huis haal?
Maar de boodschappen, dat is een heel ander verhaal.
De meeste huishoudens kopen zeker 2 à 3 keer per week levensmiddelen. Ik doe dat zelf ook, ik haal meestal ongeveer 4 keer per boodschappen in de supermarkt.
En bij elk product maak je een heleboel keuzes:
- snel klaar of zelf koken, zelf snijden
- A-merk, huismerk, goedkoopste merk
- koop je dure ingevlogen groenten of kasgroenten of koop je in het seizoen Nederlandse groenten van de koude grond die op dat moment volop en dus goedkoop verkrijgbaar zijn
- koop je conserven, diepvries of vers?
- per supermarkt is het prijsniveau verschillend. Koop je in supermarkt A je margarine omdat het daar het goedkoopste is en ga je vervolgens naar supermarkt B omdat daar de rijst veel goedkoper is?
Ik moet jullie zeggen dat ik niet altijd alle supermarkten afstroop om het goedkoopste artikel te kopen van iets dat ik nodig heb. Als ik in de supermarkt ben en ik heb een bepaald product dringend nodig, dan koop ik dat en dan ga ik niet om fietsen naar een andere supermarkt om daar een stuiver voordeliger uit te zijn. Ik probeer er wel zo veel mogelijk op te letten, maar ik maak er geen halszaak van. Ik ga ook nooit naar de markt, dat is me te ver weg, ik ben heen en weer terug een uur onderweg. De markt in de wijk is tijdens mijn werktijd, dus daar heb ik ook niets aan.
Vroeger, toen ik een kind was, ging het kopen van boodschappen anders. Mijn moeder was heel zuinig, bijna op het vrekkerige af. (hi hi, van wie zou ik dat zuinige toch hebben?) Ze fietste alle aanbiedingen af. Ze spelde de krant op zoek naar reclames en aanbiedingen en ook al was de supermarkt aan de andere kant van onze woonplaats, in die supermarkt moest de koffie of de jam uit de aanbieding aangeschaft worden. Toen mijn moeder zelf nog mobiel was, was dat voor mij geen probleem, maar vanaf dat ik 12 was, werd ze ziek en was ze aan bed gekluisterd. Ze kon niet meer zelf de boodschappen doen en ook niet meer zelf stofzuigen, dweilen, ramen lappen etc. Je snapt het waarschijnlijk al, daar was ik voortaan voor. Ik sopte, dweilde, boende, hing de was op etc. Geen klussen in huis doen stond voor mij gelijk aan geen zakgeld ontvangen. Ook deed ik de boodschappen. Als ik uit school kwam, had mijn moeder haar lijstje(s) al klaar en moest ik naar de andere kant van de woonplaats om tassen met boodschappen te halen. Of wat dichter bij, dat hing van de aanbiedingen af. Ik voelde mij heel goedkoop om in iedere winkel altijd alleen de aanbiedingen te halen en soms verder helemaal niets. Moeder wist heel precies wat waar het goedkoopst was. Als ik per ongeluk een verkeerd artikel, dat niet in de aanbieding was had meegenomen, dan kreeg ik behoorlijk op mijn kop.
Verder moest ik vóór schooltijd wekelijks op de fiets naar de markt om kaas, groenten en fruit te halen. Zomers ging dat nog wel, maar in de winter, in het donker en bij gladheid op mijn fiets groenten, fruit en kaas halen vond ik geen pretje. Ik was dan om half acht al onderweg met mijn tassen.
Snappen jullie waarom het mij soms helemaal niets kan schelen dat ik niet de allergoedkoopste boodschappen in huis haal?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, racistische, onaardige, of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.
Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.