dinsdag 30 april 2024

Koken en voedsel in mijn kindertijd

Ik ben geboren in het jaar 1952 en toen at en dronk men heel anders dan nu.
We aten thuis weinig anders dan aardappelen, vlees en groente. Heel zelden een keertje kapucijners of bruine bonen. Soms stamppot of zo. Dat was dan meestal stamppot boerenkool, zuurkool, stamppot koolraap of hutspot.
Van pizza of macaroni of welke pasta dan ook, had ik nog nooit gehoord. Ik at pas op mijn 19e mijn eerste pizza. En nasi of bami aten we nooit, niets Chinees/Indisch, Italiaans en uit eten gaan deden we alleen ter gelegenheid van een heel bijzonder jubileum van mijn grootouders, maar anders niet.
Ik wist wel dat Indisch eten bestond. We hadden een Indische buurvrouw en die maakte vaak Indische gerechten, waar ik wel eens een hapje van mocht proeven. Hi hi, die rijst smaakte totaal anders dan onze rijstepap! Het rook in haar keuken ook heel anders. Thuis aten we dat soort eten niet!

Wat aten we verder niet?
Geen diepvriesproducten, want niemand had een vriezer.
Geen paprika, geen courgette, geen aubergine, geen broccoli, geen tomaten in de winter, geen rucola, geen champignons, geen knoflook, geen verse kruiden,
Geen ander fruit dan appels, peren, sinaasappels, mandarijnen, citroenen, druiven en bananen + kleinfruit zoals aardbeien, frambozen, kersen en bramen.
Ananas was er wel, maar alleen in blik.
Maar dus geen kiwi's, geen avocado, geen blauwe bessen, geen mango's of meloenen. Het aanbod was een stuk kleiner dan nu.
Wat er nu is, is werkelijk overweldigend veel! Vroeger was er bijvoorbeeld 1 soort tomaten, tegenwoordig heb je heel veel soorten. De eerste vleestomaten at ik op vakantie in Spanje, toen ik 14 was. Daar at ik ook mijn eerste olijven en inktvis.

Toen ik een kind was, aten we 's middags warm. Mijn vader kwam naar huis van het werk, de lagere school had tot 2 uur middagpauze. Meestal dus aardappels, vlees (een beetje rundvlees of een half-om-half gehaktbal) en groenten van het seizoen en op zondag een zelf-gekookt toetje. In de zestiger jaren soms ook een saroma toetje, met poeder dat je door de melk kon kloppen, even laten opstijven en klaar was je toetje.

Het aanbod op tafel was zeker ook afhankelijk van de smaak van mijn moeder. Zo aten we nooit karnemelkse bloempap of gortepap en zelden peulvruchten, dat was omdat mijn moeder daar niet van hield. Dan ga je dat niet kopen of klaarmaken. Het kan er aan liggen dat mijn moeder het ons zelden of nooit voorschotelde, maar ik ben ook geen liefhebber van karnemelkse pap en evenmin een liefhebber van peulvruchten. Ik vind dat ik ze soms moet eten, omdat het gezond is, maar heel blij word ik er niet van.

Mijn beppe, die twee straten verderop woonde, kocht iedere vrijdag een schelvisje bij de viskar die rondging door de wijk. Zowel mijn pake en beppe als wijzelf hadden katholieke buren en er was een katholieke kerk  vlak in de buurt.  Vandaar die visboer, klandizie zat! (Voor katholieke gelovigen was vrijdag de dag waarop er geen vlees gegeten mocht worden,  maar wel vis)
Mijn beppe kookte die vis en smulde er van. Mijn moeder hield niet zo van vis en kocht nooit wat. Mijn vader hield wel van vis, vooral gerookte en gebakken soorten: lekkerbekjes, gebakken hom en kuit, gerookte paling. Aangezien mijn vader op vrijdag werkte, was hij niet in de buurt als de viskar langs kwam, dus zette hij mij, als visliefhebber, soms op zaterdag achterop de fiets om in het centrum vis te scoren.  Wat aten we dan? Gerookte paling, zoute haring en soms ook gebakken hom en kuit, volgens mij hom en kuit van haringen. De hom vond ik niet zo lekker, de kuit wel. 

Suiker aten de ouders en zussen van mijn vader in overvloed. Ze aten tomaten op brood, met suiker, aardbeien met suiker, mijn oma maakte mierzoete zelf gekookte toetjes. Er werd suiker door de kropsla gedaan.

Drinken: wij kinderen dronken thee, met melk en ook bekers melk. Mijn (groot)ouders dronken vaak koffie of thee. Sterke drank of bier was er nooit, niet voor volwassenen en zeker niet voor kinderen. Ook niet bij verjaardagen, hooguit frisdrank zoals sinas of appelsap. Bij verjaardagen werd ook wel chocolademelk geschonken, dat was voornamelijk voor kinderen.

26 opmerkingen:

  1. Helemaal zo als dat toen ging. Ik ben wat jonger . Van zestig. Doordeweeks een biscwietje bij de ranja. Of later van die likkoekjes. Ze zijn er nog. Met zo,n gekleurde bovenkant. Voor visite was er een snee ontbijt koek of Indische cake. Op zaterdag avond een bakje chips en twee glaasjes sinas. Op zondag ochtend een lekkere koek. Mijn moeder noemt ze nog sundagse koeken. En dan smiddags weer een bakje chips en de sinas. Door de weeks heel soms een snoepje .Een toffee of zo.
    Alleen op zondag soep vooraf en zo.n saroma pudding na. Met klop klop. Door de week alleen yoghurt of vla na. In het zelfde bord als waar het eten in geprakt was. Het eten werd op geschept en alles moest op. Laten staan of lus ik niet was er niet bij. Op zaterdag vaak wel macaroni met smack en kaas en tomaten ketchup en magghi. Of ook wel nasi uit een blik met augurken en gebakken ei er op. Of bruine bonen of capucijners met spek.
    Met zijn allen sorbet eten op een terras . Een keer in het jaar. Dat was wat. Zo.n traktatie.
    Ik heb later wel wat tafelmanieren gemist. Bij zo.n buffet in de rij met een sierlijke beweging een rolletje van de kaas of vleeswaren maken en dat dan keurig op je bord zien te krijgen. Ach van die skûtsje lui zijn ze wel wat primitiefs gewend. Lachen. Uitnodiging voor een captains diner. Gewoon bruine bonen of capucijners. Met spek en sla vinken met een hoop luxe toestanden er om heen aan bakjes. Vraag aan de wedstrijdleider. Waar kan ik mij verkleden voor het diner ? Hij heeft de zakenman in een oude naar dieselolie stinkende trui uit zijn schip gewerkt. Wat was die gelukkig. Vaak hoorde ik. Toch wel lekker. Lang niet gehad. Mijn vrouw ook eens vragen of ze dat maakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben van 1961 en van katholieke huize, maar vis op vrijdag? Kan me niet herinneren dat we het alleen op die dag aten en dat we dan geen vlees mochten eten herinner ik me ook niet. Hoewel zeker mijn moeder overtuigd katholiek was waren de regels bij ons niet erg strikt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In de jaren 50 was vis op vrijdag heel gewoon, in ieder geval in katholieke gezinnen in Leeuwarden. Er waren ook verschillende katholieke kerken in de stad, niet alleen bij ons in de buurt.

      Verwijderen
    2. Wij waren niet katholiek maar aten op vrijdag vaak gekookte vis met wortelen en aardappelen met botersaus. Mijn moeder ging op vrijdag op de fiets naar de markt in Santpoort noord en kocht dan vis voor ons en vis voor de kat.

      Verwijderen
  3. Ik ben een paar jaar jonger dan jij, wij aten wel macaroni (met gehaktballetjes en tomatensaus)
    Nasi haalden we nadat er een Chinees restaurant in ons dorp was gekomen (toen ik een jaar of 10 was) op met een pannetje , gewoon kale nasi ,moeder bakte daar dan een ei bij.Dit was alleen op feestdagen trouwens.broccoli ken ik vanaf mijn verkeringstijd net als kiwi.
    Wij aten veel bosbessen in de zomer, we woonden op de Veluwe en gingen met de hele buurt plukken, soms wel met zn achten in en personenauto(veel kinderen ) gewoon bij elkaar op schoot en een paar in de kattenbak.
    Frambozen en kersen was een ongekende luxe ik ken t wel maar dat was voor ons te duur.Verder aten wij ook aardappel groente en vlees, soms pannekoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, de kattenbak in de auto, wie kent die term nog. Wij gi gen met een oude kever op pad. Pa en ma voorin, drie kinderen op de achterbank en mijn jongste zusje in de katrenbak...Groet, G.
      En de verwarming kon niet uit in de kever...de hele zomer reden we met open ramen en rode koppen.

      Verwijderen
  4. Wij aten ook altijd tussen de middag warm. We kwamen tussen de middag thuis uit school, warme maaltijd en dan weer terug. Dat had echt wel iets als ik er nu op terugkijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel herkenbaar allemaal. Ik ben van 1962 met wat oudere ouders. Wij aten altijd agv. Bij bijzondere gelegenheden was er limonadegazeuse voor de kinderen, in de zomer waterijs uit zo'n plastic zakje in verschillende kleuren. De melboer, groenteboer en bakker kwamen langs de deur, later kwam er in het dorp een dekamarkt. Op de markt kocht mijn moeder gebroken koekjes in een grote doos, deze waren goedkoper. Saroma en Bourbon aten wij ook als toetje en gele vla. Mijn tante maakte soms watergruwel en kwam dan een schaaltje brengen. Mijn moeder maakte ook dingen als Jan in de zak. Hier werden plakken van gesneden en gegeten met gesmolten boter/stroopsaus.

      Verwijderen
  5. Mijn moeder at soms Indisch omdat ze bij een mevrouw diende die in Indonesie had gewoond. Ze vond het verschrikkelijk, maar had ook haar levenlang overgevoelige darmen.
    Vroeger dronken mensen ook veel minder en ik heb nooit gehoord dat het een probleem was eigenlijk! Als ze echt dorst hadden, haalden ze wel een slokje aan de pomp en verder hier enndaar eennkopje koffie of thee en voor de kinderen karnemelk. Ik vraag me af wat ze zouden denken van onze doppers en zo.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha. Ik kijk er nog steeds raar tegen aan. Nu heeft de Dopper gelukkig een fraai " glaasje " ..Maar die dingen met een drink tuitje. Geen gezicht. Ik woonde in het centrum van Am* dam toen die dingen hip werden bij, natuurlijk Amerikaanse studenten. Hoeven die niet volwassen te worden en te spenen van de fles vroeg ik me af. Blijft die zuig behoefte zo lang.
      Nu was vroeger eten en drinken en roken op straat toch al niet netjes. Ik vind het er ook zo zielig uit zien. Klein kindje krijgt enorme ijsje. Word aan een handje mee gesleept. Moet ook nog opletten waar die (bij op) loopt. Wordt af geblaft als tie kliedert. Zoek dan ergens een rustig plekje om te gaan zitten En er van te genieten . Aaf hoe hebben jullie dat met de kleinkinderen ? Genoeg vegan keuzes tegenwoordig ?

      Verwijderen
    2. Ik bedoelde niet zozeer de tafelmanieren of het eten op straat maar de gewoonte ennhet advies om pakweg 2,5 liter vocht te drinken op een dag
      Ik geloof nooit dat mijn ouders en grootouders dat deden, als ik terugdenk aan thuis was ruim 1 liter echt wel de max. En dat bij werkzaamheden die veel inspannender waren dan veel beroepen nu. Toch nooit hoofdpijn of last van de nieren!

      Verwijderen
    3. Mijn opa (timmerman) dronk voor hij wegging meer dan een liter.. gedurende het werk niet zoveel, en bij thuiskomst ook iets in de buurt van een liter. En als het heet was vertrok hij voor het ochtendgloren.. om voor 12 uur terug te komen en dan rond 16 uur verder te gaan tot een bepaald punt was bereikt, of een bepaald aantal uur, of de schemer.
      Mijn opa dronk wel redelijk veel, maar hij dronk 3 bekers water en een mok koffie of een mok melk. Een kop koffie. En dan na de middag thee of water.

      Ergens tussen 4 en 7 uur ontbijt met melk of koffie,10 uur koffie, 12 uur lunch, 15 uur thee, 19 uur thee of koffie. Daarbuiten enkel water.

      Zelf drink ik maximaal 200 ml per keer ivm klotsen,maagzuur en misselijkheid. (Een volle maag met vloeistof is zo onprettig, mijn leven lang al.) Ivm medicatie heb ik snel een droge mond..ik heb dan ook altijd water bij me. Ik zit rond de 2 liter per dag.

      Verwijderen
  6. Tot mijn 14 e was ik heel mager want ik at weinig, ik hou niet van de Hollandse pot. AGV, stampotten en pap na was het menu bij ons thuis, ik ben van 1950 en woonde in Amsterdam in een straat met alle winkels en er kwamen ook nog leveranciers aan de deur.
    Mijn oma was wel een betere kokkin als mijn moeder, daar at ik wel wat lekkerder. We woonden naast hen en de schoenmakerij van mijn vader was onder hun huis, de meubelzaak van opa ernaast. De lunch was bijna altijd samen in een kamertje achter de winkel en vaak had oma wat vis gebakken, dat vond ik wel lekker.
    De straat waar ik woonde is nu het Antiek kwartier alle gewone winkels zijn verdwenen
    We verhuisden toen ik 14 was en toen ontdekte ik dat bij de buren anders werd gegeten, Surinaams! en dat heeft nog steeds mijn voorkeur

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een leuk onderwerp weer!
    Omdat ik tussen mijn zevende en mijn negende in drie gezinnen heb gewoond, kan ik mooi vergelijken. Ik ben van 1951.
    Bij mijn Indische oom heb ik nasi leren maken, met zelfgebakken kroepoek en komkommer.
    Mijn tante in Rijswijk bakte heerlijke pannenkoeken met appel en rozijnen, en oma kon prachtig peertjes stoven op het petroleum stelletje.
    Opoetje bakte toen zij 90 was nog zelf cake. Niets uit een pakje, alles zelf gemaakt. Kersen en bessen uit de boomgaard van de pastorie.
    Helaas had mijn moeder geen belangstelling voor het huishouden en zij liet ook vaak het eten aanbranden, waar je niets van mocht zeggen want anders kreeg je slaag.
    Wat hadden die moeders veel macht binnenshuis! Als zij ergens niet van hielden, of zij vonden het te bewerkelijk, dan kwam het gewoon niet op tafel.
    Wij aten kapucijners met sla en spekjes en Amsterdams zuur, veel aardappels met makkelijke groenten die niet eindeloos gewassen hoefde te worden, en karbonades of speklapjes met veel zwarte jus.
    Een enkele keer hachee met puree op een feestdag, daar hield mijn vader zo van. Vla uit de winkel op zondag, of pruimen toe.
    En natuurlijk erwtensoep in de winter met varkensoren erin - ik droom er nog van.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wij aten heel veel agv, uit eigen moestuin. (In de winter uit de weck en de vriezer). Verder basis, bami en macaroni nog spaghetti. Uit een pakje en ziek dat ik me daar van was (smaakversterkers geeft me gruwelijke darmklachten). Zaterdags soep als lunch an patat in de avond. Wat eten op zondag als lunch (soep met karbonade). En als toetje yoghurt en vla. Zomers was er kruudmoes als ontbijt.. brr

    We eten hier eens per week agv. Verder veel Italiaans/Grieks/Spaans en Indisch. En minstens 1 keer in de week een soep.

    Nou ben ik nog geen 40, dus beschikbaarheid was het probleem een stuk minder.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ook van 52. Mijn moeder wilde dat we gezond aten. Mijn vader vond koken leuk en daardoor aten we altijd lekker. Wij aten bruin brood, maar ik zag dat er bij andere wit brood gegeten werd. Zondags kregen we 1 witte boterham, dat vond ik al een traktatie. Later begreep ik dat mijn moeder bruin brood gezonder voor ons vond. De lekkerste gerechten uit die tijd vond ik de tomatensoep van mijn vader, de huzarensalade, de bietjes met gebakken spekjes en uitjes. De gehaktballen, tutti frutti, pannenkoeken, gebakken aardappelen, hutspot, erwtensoep, , een stukje kip, een gebakken school of verse haring en af en toe paling . Eigenlijk vond ik alles wel lekker behalve spinazie. Ik leerde macaroni eten bij een vriendin toen ik 14 was. Terugkijkend besteedden mijn ouders veel aandacht aan het eten, ze gaven een goede basis mee aan de 9 kinderen. Vriendjes en vriendinnetjes mochten ook mee eten .We hadden een apart bord voor, soep, agv en schaaltje voor toetje De afwas was altijd behoorlijk groot. Heel veel respect voor mijn ouders, iedere dag vers eten , geen pakjes en zakjes. Geen afhaalmaaltijden. Opa's soep is beroemd bij kinderen en kleinkinderen. Ik heb ze nooit horen klagen over dat het allemaal zoveel werk was. O ja, de tafel moest altijd netjes gedekt worden, dat vond ik wel leuk om te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik ben van 1971 en heb nog van mijn moeder geleerd dat de macaroni in melk gekookt wordt.
    In een Italiaans kookboekje uit de jaren 60 staan nog veel gerechten met komkommer in stukjes, waaruit de zaadlijsten zijn weggesneden. Dit omdat courgette in Nederland nog niet bekend was!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Als moeilijke eter smulde ik van de rijst bij mijn Indonesische vriendinnetje. Mijn moeder,de lieverd vroeg het recept,om het ook klaar te maken,speciaal voor mij. Het was niet te vergelijken. Maar uit dankbaarheid deed ik,alsof ik het lekker vond.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik ben van jaargang ‘52. Opgegroeid in een katholiek dorp in Brabant, waar vader tussen de middag thuis kwam en waar dan ook ‘warm’ gegeten werd. Mijn moeder was een uitstekende huisvrouw, en we aten altijd lekker. Geen pakjes, geen zakjes. Het meest exotische eten was macaroni op zaterdagmiddag. Op vrijdag vis (een kwart zure haring, of een gekookt ei, maar in elk geval geen vlees), met gebakken uien (tegenwoordig heten ze gekaramelliseerde uien) en aardappelpuree. Een godenmaal.
    Toen ik trouwde (in 1972) kwamen moderne kookboeken in zwang. Veelal niet te gebruiken want vreemde ingrediënten.
    Broccoli: toen mijn zoon in 1980 werd geboren was broccoli ontzettend duur en alleen bij de groenteman verkrijgbaar. Ik maakte zijn eten vers (in potjes eten werd vaak suiker gedaan), dus dan kocht ik een klein stronkje broccoli en pureerde dat met aardappel. Alleen voor hem. Dat was toen…
    Nu ik oude kookboeken doorkijk is alles in de ingredientenlijst ruimschoots verkrijgbaar.
    De kooktijden moeten wel gehalveerd worden, want wat was alles ‘doorgekookt’ vroeger.
    Inderdaad leuk onderwerp, Aaf. Brings back memories!
    Groet vanuit een lenteachtig Amersfoort💐

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ook wij aten op vrijdag vis of een ei. Ik ben van 1950 en mijn vader had een grote moestuin en probeerde graag nieuwe, onbekende produkten uit zoals broccoli, verschillende tomatenrassen en meloenen. Mijn oudste zus ging naar de huishoudschool (ik was 5) en kwam met allerlei nieuwe gerechten thuis: nasi goreng, spaghetti, macaroni.
      Thea

      Verwijderen
  13. Het is overigens ‘Anne’ (uit Amersfoort)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik ben van 1963 en groeide vanaf mijn zevende niet meer permanent bij mijn ouders op, kwam alleen nog bij hen 1 weekend in de drie weken en tijdens schoolvakanties. Had met hun reizende beroep en de leerplicht te maken. Maar in grote lijnen herken ik dit wel. AGV maaltijden tussen de middag, yoghurt of zelfgekookte toetjes. Soms ook uit glazen flessen, die karnemelkse gortepap bijv. die kregen we met stroop. Later kwam ineens een beschuit met yoghurt erover heen als toetje. Het beschuit maakte in de yoghurt van die mooie brosse brokken. Op zondag kregen we 1 beschuit, niet meer en niet vaker. En mijn ouders aten donker roggebrood,bovenop een andere belegde boterham. Als dat er niet was in de winkel, kwam er soms ook wel licht roggebrood maar liever niet.
    Als ik meeging met mijn ouders naar het buitenland zoals Duitsland en Belgie kwam dat eten natuurlijk ook op tafel. Al sloeg mijn moeder net voor we de grens over gingen zoveel mogelijk Nederlands eten in want mijn vader bliefde eigenlijk niet graag vreemde kost. Zwieback, de Duitse variant van beschuit lustten we wel. Maar het kostte veel inspanningen om het Duitse Sauerbrot te vermijden. Ik lustte dat juist wel en vond het jammer dat dat niet gekocht werd. Dagmelk was in Duitsland ook moeilijk te krijgen, het was in plastic literzakken, die zak zette mijn moeder dan in een kan en zo schonk ze eruit. Kaas in Duitsland hadden ze niet graag, maar daarom namen ze uit Nederland enorme stukken mee. Fijne vleeswaren, dat weer wel, daarin had Duitsland veel meer aanbod. Een ei moest van mijn moeder altijd zachtgekookt, zelfs op de sla mocht die niet harder gekookt dan strikt nodig om niet vloeibaar te zijn.
    In België was het brood ook
    niet altijd je dat, maar heel scherp herinner ik me dat niet meer. Fruit
    was in die tijd altijd al duur, maakte net uit welk land. Groet, Ine

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh ja: een belegde boterham met daarop roggebrood! In mijn herinnering altijd kaas. Een houtsnip! Dat leerde ik kennen bij mijn opa en oma (want roggebrood was gezond ;) en vooral lekker!) Later leerde ik de variant van boterham met honing en daar dan op roggebrood kennen, ook heel lekker. Maar met kaas blijft nostalgisch!

      Groetjes Lily

      Verwijderen
    2. Ik ken alleen een boterham belegd met speculaasjes. Ook aten we soms beschuitbol met banaan of gekleurde muisjes.

      Verwijderen
    3. Mijn moeder at dus dagelijks zo'n 'houtsnip' als ontbijt. Maar of het voor haar nu zo gezond was? Ik herinner me haar niet anders dan met opgezette buik en stoelgangklachten. Altijd een product van de apotheek, Metamucil of zoiets om haar darmen te reguleren. Achteraf zou ze PDS gehad kunnen hebben, ik heb het zelf ook. Daarom, hoe heerlijk ik het ook vind, ben ik erg voorzichtig met roggebrood. Ja jammer, maar ach er zijn veel andere lekkere en gezonde dingen. Groet, Ine

      Verwijderen
  15. Ik ben van 1947 en ik heb vandaag steeds gedacht aan het eten in die tijd. Nederland was toen arm, met eten mocht niet geknoeid worden, je moest je bord leeg eten. Klagen? Daar had mijn Oma een antwoord op: Aangebrand en niet gaar? Hou je mond en eet het maar! Op haar manier deed mijn moeder haar best, maar ondanks haar jaren op een ultra katholieke kostschool (waarschijnlijk huishoudschool niveau) produceerde ze geen smakelijke maaltijden. En er zat weinig variatie in. Haar pronkstuk was wel de wekelijkse soep. Bij de slager kocht ze wat rundvlees en een "mergpijp" Die gingen in een pan water die uren lang stond te pruttelen. Er ging nog een Maggiblokje bij. Uiteindelijk wat soepballetjes en een flinke hand vol vermicelli. Dat smaakte wel (en de volgende dag ook, hoewel de vermicelli wat dik werd). De soep werd verder gerekt. Op de derde dag ging er weer water bij + een pakje groentesoep. Zo konden we er nog twee dagen van eten! Zoals jullie al beschreven kwamen daar nog de gebruikelijke desserts bij (de voorlopers van de pakjes en zakjes cultuur).

    Ach, ik was een lang en mager kind en wist niet beter. Met de jaren kwam er veel meer keus, maar mijn moeder heeft tot haar dood op haar manier gekookt.

    18 jaar later ging ik naar Engeland als au pair bij een rijke familie. Ik heb daar gesmuld en kwam kilo's aan. Het was een uitstekende leerschool.
    Na enkele weken ging de familie uit maar wilde desondanks een geroosterde kip met vulling en geroosterde aardappels en broodsaus en groenten +_een dessert op tafel en alles kwam goed. Ik verzocht mevrouw om alles precies op te schrijven, temperatuur van de oven, kooktijden en volgorden en iedereen kon eten zoals ze gewend waren. Later dat jaar werkte ik een zomer lang in Cornwall en stond daar twee maanden lang iedere ochtend aan een fornuis eieren, spek, worst en gebakken bonen te produceren. Hierop volgden nog enkele jaren in Parijs en even in Frankfurt. Uiteindelijk trouwde ik met een Engelsman en, net als Astrid, hebben we onze 4 kinderen geleerd goed te eten en altijd gastvrij te zijn

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar kwetsende reacties naar mij of anderen, reclame en ook reacties met naar mijn mening onjuiste informatie (bijvoorbeeld complottheorieën) worden niet geplaatst.

Over verwijderde of niet geplaatste reacties ga ik niet in discussie.