Mijn tante blijkt te zijn overleden

Ruim tien jaar geleden schreef ik een aantal blogjes over de breuk in mijn familie als gevolg van ruzies. Dat gebeurde kort na het overlijden van mijn grootvader, die overleed in de zomer van 1973. Het leek wel of mijn grootvader de familie bij elkaar hield. Exit grootvader en toen waren mijn ouders niet meer welkom bij zijn zussen. Vanaf het midden van de jaren 70 is het contact met mijn oom, tantes, neven en nichten van vaders kant vrijwel volledig verbroken. Ik woonde toen al niet meer bij mijn ouders, ik woonde toen al in de stad Groningen. Ik schreef  hier, hier en hier over die breuk. Die blogjes gingen ook over mijn pogingen 10 jaar geleden om weer contact te zoeken met mijn nichtje en mijn jongste tante.
Het resultaat van deze pogingen was niet succesvol. Ik was na al die jaren (ongeveer 40 jaar!) niet welkom en ze wilden door de ruzies van mijn ouders niets met mij te maken hebben. Mijn jongste tante was 15 jaar ouder dan ik en 14 jaar jonger dan mijn vader. Ik heb in mijn jeugd altijd veel contact met haar en later ook met haar man gehad. We gingen naar hen toe op oudejaarsavond, we gingen met mijn oom en tante zeker 3 zomers op vakantie, ik ging bij hen logeren. Het was mijn liefste tante.
Vanaf die breuk heb ik geen contact met hen gehad, ook niet met hun geadopteerde zoons, mijn neven dus, die heb ik alleen gezien als baby's en peuters en later nooit weer.

Ieder half jaar kijk ik even op Mensenlinq, waar je overlijdensadvertenties kunt vinden. Mijn tante is geboren in 1937, de kans dat ze overleden zou zijn werd ieder jaar groter.
En ja, in de afgelopen week zocht ik weer en daar stond ze. Eind vorige jaar overleden op 86 jarige leeftijd. Uiteraard geen bericht van gehad, want zij wilden tien jaar geleden niets met mij te maken hebben.
Ik ben er verdrietig van. Over hoe het gelopen is, over hoe ik nooit een band heb kunnen opbouwen met mijn neven en ook heb ik mijn oom en tante niet meer kunnen terugzien. 
Ik vond de jongste neef en zijn drie volwassen kinderen terug op Facebook en het adres van mijn oom staat in de overlijdensadvertentie, die online voor iedereen toegankelijk is.
Ik dacht nog even: zal ik een condoleancebrief sturen en mijn neef via facebook een condoleance sturen?

Ik heb besloten dat niet te doen, het zal het contact niet verbeteren, het is goed zo. Ik heb er vrede mee. Die neef zegt het waarschijnlijk helemaal niets en denkt: het zal wel. Ik denk dat zijn biologische familie voor hem interessanter is dan een nicht waarmee hij biologisch geen enkele band heeft en die hij helemaal niet kent.
Mijn oom was destijds diegene die via e-mail het contact resoluut afwees en vond dat mijn ouders mijn tante veel te veel pijn hadden gedaan. Waarom hem dan nu een brief sturen?
Ik hoop dat mijn lieve tante een fijn leven heeft gehad en dat ze genoten heeft van haar 7 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen die ze blijkens de overlijdensadvertentie heeft gekregen.