Goedkoop zijn ze, dat wel, al die kinderen die overal in de wereld, maar vooral in arme landen ingezet worden in huishoudingen. Het gaat om minstens 10,5 miljoen kinderen, misschien wel (veel) meer. (bron: nu.nl).Vandaag is het de Internationale dag tegen de kinderarbeid.
Eigenlijk is het nog maar heel kort geleden dat het hier in Nederland ook zo was dat kinderen werkten.
Mijn beide oma's werkten vanaf hun 12e in een dienstje, bij rijke(re) mensen sloofden ze de hele dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. De ene oma werkte vanaf 1910, de andere vanaf 1911. Beiden werkten ze als dienstmeisje tot hun huwelijk in 1922. Ze maakten schoon, streken, wasten, maakten bedden op, deden de afwas, maakten eten. Iedere dag, behalve één keer in de zoveel weken hadden ze op zondag vrij. Ik weet van de moeder van mijn moeder dat ze het vreselijk vond, hard werken en ze kreeg weinig eten. Ze werd steeds magerder, ook van pure heimwee. Ze zag haar familie zelden, ze woonde bij haar werkgever, maar was niet opgenomen in de familie van de werkgever. Arme kinderen. Naar school gaan was er niet meer bij en vrije tijd hadden ze ook nauwelijks meer.
Natuurlijk waren er in plattelandsgebieden ook veel kinderen die op het land werkten. Van mechanisatie in de landbouw was nog nauwelijks sprake, er moest veel lichamelijk werk verzet worden en arme gezinnen verhuurden hun kinderen als werkkracht. Zo ging dat.
En nu is dat op heel veel plekken in de wereld niet anders, kinderen worden verkocht of weggegeven als werkkracht. Op die manier hoeven de ouders geen geld meer te betalen voor eten en kleding van hun kind. De kinderen hebben weinig ontplooiingskansen en zijn overgeleverd aan de macht van de werkgever die hen soms (sexueel) mishandelt en doet wat hem/haar goeddunkt met de goedkope werkkracht. Het kind dat een beter, een ander leven verdient.
Ooit, in 1968, wilde mijn vader mij (als amper 15 jarige!) van school halen om in de huishouding thuis te gaan werken. Die middelbare school hoefde ik niet af te maken. Ik was veel nuttiger in huis, mijn moeder was ziek en omdat mijn moeder ziek was en weinig in de huishouding kon doen, was het wettelijk zo geregeld dat ouders inderdaad hun dochter van school konden halen en inzetten in het eigen gezin. Het leek mijn vader wel een goed plan. Dat was namelijk een stuk goedkoper dan een huishoudelijke hulp inhuren. Mijn moeder was pertinent tegen het plan van mijn vader. Ik ben heel blij dat ik de kans heb gekregen om verder te leren en wél diploma's te halen!
Over besparen en bezuinigen en over met pensioen zijn. En ook over leven in de huidige tijd!
woensdag 12 juni 2013
10 miljoen kinderen uitgebuit
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan.
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
wat goed dat je moeder voet bij stuk heeft gehouden!
BeantwoordenVerwijderenMijn oma was ook meisje voor dag en nacht, en ze vertelde dat, als ze een keer een zondag naar huis mocht, er daar een grote strijk op haar te wachten. Een heel hard leven.
goeie moeder!
BeantwoordenVerwijderenhet is zonde al die kindjes. maar wij met al onze rijkdom kopen toch liever die ipad en dat goedkope truitje. triest, wel...