De NOS berichtte over armoede.
Vooral het aantal huishoudens die al 4 jaar of langer een laag inkomen heeft stijgt.
Het lijkt er op dat het lastiger is om uit de armoede te komen.
Toen ik zelf tijdens de economische crisis van de jaren '80 langdurig werkloos was en in de bijstand zat, was het ook heel moeilijk om daar weer uit te komen.
Wie wilde mij aannemen als werknemer? Ik zat al zo lang zonder werk! Mijn HBO-diploma was waardeloos geworden. Want zeg nou zelf, als iemand al zo lang niet werkt, daar moet toch wel iets mee aan de hand zijn?
Alleen door het volgen van een opleiding en daar uiteindelijk werk in te vinden, lukte het mij om uit de bijstand te komen.
Door de economische crisis hebben werklozen ook gewoon pech. Als je je werk kwijtraakt, hoe kom je dan aan een nieuwe baan?
Het lijkt er op dat de werkgelegenheid aantrekt en er weer meer banen komen. Dat zou heel mooi zijn, want dan hebben langdurig werklozen misschien ook een kans om weer werk te vinden.
Ik ben nog steeds somber over de werkgelegenheid voor 50- en 60-plussers, maar wie weet wordt het voor hen ook beter!
zaterdag 26 december 2015
Blijvende armoede
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Toch ben ik ben ik van mening dat er altijd werk is als je maar wilt. In de 25 jaar dat ik werk zijn de aantal WW te tellen op een hand en we hebben het niet over een paar baantjes maar stuk of 40 en naar lang zwoegen een vast contact in het verschiet.
BeantwoordenVerwijderenMensen willen vaak niet want waarom iedere dag er vroeg eruit voor paar honderd euro meer ?
Omdat ik destijds een psychiatrisch ernstig zieke partner had en mijn eerste dochtertje tijdens de bevalling overleed, wilde ik misschien ook niet heel hard. Ik was depressief en zat privé moeilijk. Ik heb een HBO-opleiding maatschappelijk werk. Hoe moest ik anderen helpen als ik zelf flinke problemen had? Er was erg weinig werk, de werkloosheid, zeker in de regio zat toen boven de 10% (in november 2015 6.8%). Ik dacht: ik ben best tevreden met bijstand, laat anderen maar werken, laat mij dan maar tot die ruim 10% behoren als er toch voor lang niet iedereen werk is.
VerwijderenEr waren in de 80-er jaren inderdaad erg veel werklozen, ook in mijn omgeving. Na heel veel sollicitaties gaven sommige mensen de moed gewoon op en zochten een alternatief in de vredesbeweging, de kraakbeweging of zo. Dat was heel normaal in die tijd. Vooral jonge mensen, die een opleiding afgerond hadden vonden geen werk.
VerwijderenGroetjes en een fijne kerst,
Greet
""Mensen willen vaak niet want waarom iedere dag er vroeg eruit voor paar honderd euro meer ?""
VerwijderenNaar mijn bescheiden mening is dit een achterhaald liberaal idee.Van mensen die dan uitgaan van een netto maandinkomen van bijv 2000 of 2200.Dan is er maar een klein verschil,van beide inkomens is rond te komen.
Mijn man van nu 63 jaar is maar wat blij dat hij weer s morgens vroeg zijn bed uit kan voor 150 meer per maand,nadat hij 5 jaar geleden zijn modale baan kwijtraakte. Op het minimum niveau betekent die 150 euro het verschil tussen creperen of overleven.
Ik ben chronisch ziek en heb geen uitkering oid. En ik vind het wel sneu dat mijn man voor dit beetje meer dit zwaar lichamelijk werk nog moet doen . Temeer daar hij al vanaf zijn 16e jaar continu gewerkt heeft en er veel jongeren zijn baantje graag zouden overnemen.Maar ja. Al met al zijn we blij dat we zo nog even kunnen overbruggen tot de AOW en na betaling van de vaste lasten 150 hebben om die maand van te leven.
Het zou fijn zijn als mensen die zelf niet weten dat 100-200euro het VERSCHIL kan maken, even nadachten voor ze zulke praat doen. Het kwetst mij enorm en daarom reageer ik ook. Wat ik anders nooit doe. Want het verschil tussen 2000 en 2200 is kleiner dan tussen 900 en 1100.
Dat was toch wel zuur voor je destijds, dat je HBO diploma gewoon haar waarde was verloren. Dat is toch vier jaar studie! Maar fijn dat je er toch weer bent uitgekomen.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Ook ik had bijstand van 1977-1992. In 1991 opleiding medisch secretaresse gedaan. Werd daarna op mijn leeftijd (47) aangenomen in een ziekenhuis. Dochters waren inmiddels 17 en 20.Met heel veel plezier gewerkt tot mijn 60e. Kon er met een OBU regeling uit. Heb ik gedaan mede door het medische verleden. Misschien was het in die tijd toch allemaal iets makkelijker dan tegenwoordig.Lidy
BeantwoordenVerwijderenIk was ook altijd van mening als je wil werken is er werk maar je moet niet te kieskeurig zijn... de realiteit is momenteel echt anders, heb het nu al een paar keer in mijn omgeving mee gemaakt dat sommige gewoon steeds naast de boot piesen.
BeantwoordenVerwijderenDochter had het er laatst over bij hun zochten ze 1 nieuw personeels lid, ze kregen over de 500 sollicitatie's pfftt probeer dan als werkzoekende nog maar eens kans te maken de werkgevers hebben ze voor het uitzoeken!
Het is denk ik ook sterk afhankelijk van de sector. Ik werk zelf in de ICT en goed opgeleide medewerkers (HBO / WO) met werkervaring zijn bijna niet te vinden. Dat maakt dat ook cv's van 'oudere' werknemers nu interessant zijn.
VerwijderenIk hoor in andere sectoren, zelfs met hoogopgeleiden, het er net zo aan toe gaat zoals jij beschrijft.
Bespaarbalans / www.bespaarbalans.nl
In de ICT zit je inderdaad in de goede sector. In de tachtiger jaren zijn een aantal kennissen van mij omgeschoold tot ICT-er, ze waren universitair opgeleide economen, maar in dat vak was toen heel veel werkloosheid. Deze mensen zijn nog steeds aan het werk.
VerwijderenMooi spreekwoord eurootje; Naast de boot piesen... 😉
VerwijderenJe zult toch maar 63 jaar zijn en steeds voor de vorm moeten solliciteren. De kans om nog een baan te krijgen voor die paar jaar is zo klein
BeantwoordenVerwijderenJa, dat zeggen ze dan weer...de werkgelegenheid trekt aan. Maar denk eens aan die ontslagen die er waarschijnlijk gaan vallen bij V&D, DA-drogisterijen, Dolcis, Scapino en dan die duizenden mensen bij TSN thuiszorg die op de wip zitten. Tel daar de automatisering bij op en al die vluchtelingen die ook nog eens aan de bak moeten...
BeantwoordenVerwijderenIk wil het zo graag geloven dat de werkgelegenheid aantrekt, maar ik heb zo m'n bedenkingen.
Mijn vader heeft dat momenteel helaas. Het bedrijf waar hij werkte is failliet gegaan, 4 jaar voordat mijn vader met pensioen kan gaan. Supersneu :( Hij komt nergens meer aan de slag, helaas :(
BeantwoordenVerwijderen