Regelmatig noteer ik in mijn excelsheet de stand van zaken van mijn financiële potjes. Het geld zit niet echt in potjes, maar op verschillende spaarrekeningen. Ik heb een pot "vermaak/fun", een pot "onkosten kat", een pot "algemeen" en een pot "belastingdienst" en een pot "buffer".
Ik had dat op 14 september voor het laatst gedaan en deed dit afgelopen dinsdag weer.
Tot mijn verbazing was het totaalsaldo nog geen 100 euro hoger dan de vorige keer!
Hoe kan dat?
Ik had niet veel extra's uitgegeven, alleen had ik het zwemabonnement betaald (€232).
Ik ga er van uit dat ik, als ik met pensioen ben, gemiddeld ongeveer 425 euro per maand minder te besteden heb dan nu en dat ik ondanks dat nog steeds wat geld over heb om op een spaarrekening te zetten.
Maar klopt die aanname dan wel, houd ik dan nog wel geld over?
Nu moet ik er wel bij vertellen dat 1 spaarrekening steeds een foutmelding gaf, waardoor ik het saldo niet kon raadplegen. Ik schijf iedere maand automatisch 480 euro over naar die bufferrekening en ik ging ervan uit dat dit in de afgelopen maand weer gebeurd was. Maar toen ik woensdag weer toegang had tot deze rekening, toen bleek dat ik in september extra geld op deze rekening gezet had.
Dat geld had ik niet meegeteld in mijn overzicht. Dus uiteindelijk is er niets aan de hand en heb ik ook in de toekomst genoeg geld om van rond te komen.
Toch schrok ik van mijzelf dat ik zo bang en onrustig werd van het idee dat ik misschien te weinig zou hebben om lekker te leven als ik met pensioen ben.
Ik weet dat ik, doordat ik vanaf januari van dit jaar hypotheekvrij ben, genoeg te besteden heb en toch maak ik me druk! Rationeel klopt het niet. Ik krijg binnenkort AOW met een paar honderd euro pensioen. Dat moet genoeg zijn. Er zijn zat mensen die het alleen met AOW moeten doen en die hebben hogere woonlasten dan ik. Die komen ook rond, misschien met pijn en moeite, maar toch.
Ik vind het van mezelf een rare reactie, die angst voor te weinig.
donderdag 25 oktober 2018
Bang voor te weinig
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mis je inkomsten van je blog, volgens zeggen bijna 1000 per maand.. Waarom verzwijg je dat?
BeantwoordenVerwijderenDuizend per maand? Haha,was dat maar waar! De bijverdiensten zijn laag en worden steeds lager
VerwijderenIk reageer hier even anoniem, want Google leest misschien wel mee. Geld verdienen met advertenties op een blog levert erg weinig op. Bij mij gemiddeld lang geen 50 euro bruto per maand en daar moet de belasting dan nog vanaf. Van 1000 euro per maand kan ik alleen maar dromen.
VerwijderenEen paar jaar geleden waren de inkomsten hoger, ik heb het idee dat Google misschien steeds meer houdt van de advertentie-inkomsten en de bloggers een fooi toebedeelt.
“Volgens zeggen”?
Verwijderen“Volgens zeggen?” En wie zegt dat dan?
VerwijderenAnoniem van 7:31, ‘van horen zeggen’... dat zou al genoeg moeten zijn om niet zo’n nare reactie te geven....
VerwijderenIk vind het eerlijk gezegd ook wat raar, heb altijd het gevoel dat je wel precies weet wat je met je geld doet, en kan me haast niet voorstellen dat je vergeten was dat je een extra bedrag naar de spaarrekening had overgeboekt. Misschien moet je gewoon eventjes afkicken van het werken, en wennen aan de omschakeling. Ik zou zeggen ga lekker zwemmen en andere leuke dingen doen, met dat geld komt het wel goed bij jou.
BeantwoordenVerwijderenIk ben een slechte rekenaar en heb een slecht geheugen voor getallen. Toen mijn kinderen tieners waren en nog zakgeld kregen, is het een aantal keren voorgekomen dat ik hen voor de 2e keer in één maand hun maandgeld gaf. Ik heb kinderen die eerlijk zeiden: we hebben al lang zakgeld gekregen.
VerwijderenAls je mij zou vragen: wat is nu je bruto maandelijkse inkomen, dan kan ik er zo maar een paar honderd euro naast zitten. Ook het bedrag van mijn netto inkomen heb ik niet paraat.
Gelukkig heb ik nu mijn excelformulier waar ik alles in noteer, dat is mijn houvast. Dat extra geld naar de spaarrekening had ik niet genoteerd omdat het geen uitgave was.
Ik snap het wel. Kan me voorstellen dat het raar voelt.je zit in een nieuwe situatie en krijgt minder inkomen. Vanzelfsprekend is dat even spannend ook al heb je het prima geregeld.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens. Als de situatie verandert blijft het spannend. Ik ben een aantal maanden geleden 4 dagen ipv 5 dagen gaan werken en ik heb ook van die momenten. Dan moet ik even mijn overzicht erbij halen en rekenen. Vaak is er dus niks aan de hand. Ik heb genoeg buffer ;)
VerwijderenToen wij een paar jaar geleden fors minder inkomen kregen ben ik een paar maanden ervoor al gaan doen alsof we minder hadden. Dat hielp wel. We konden het, en dat gaf me rust.Maar ik snap het heel goed. Het is weer een verandering en als je zuinig bent ben je vaak ook bang om te kort te hebben.
BeantwoordenVerwijderenDat heb ik ook.
Ik kan ook echt blijven spelen en rekenen met ons geld. Gelukkig heb ik nu als doel de hypotheek de nek omdraaien en dat vergt wel aardig wat inspanning. Kan me nog meer focussen hierop door steviger de hand op de knip te houden maar besef me ook dat ik mijn gezin mee moet krijgen en het waarschijnlijk beter is om langzamer die geldkraan dicht te draaien dan ineens te zeggen nee kan en mag niet. En zelf vind ik het ook prettiger dat ik langzaam in de juiste flow terecht kom.
BeantwoordenVerwijderenEn goede kennis van me had er heel veel moeite mee om in te gaan teren op zijn geld toen hij met pensioen ging. Hij had er hard voor gespaard. En toen het eenmaal zeer ruim kon vond hij het zeer lastig. Het heeft bij hen wel een jaar geduurd voor hij kon wennen en het idee dat het nooit meer meer geld ging worden. Nooit meer en meevaller, nooit meer salarisverhoging of bonus. Het kon alleen naar minder worden. Gelukkig is de acceptatie gekomen en geniet hij nu van de mogelijkheden die hij zelf heeft ge creëert.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp je onrust wel. Ik denk dat het een gevolg is van de periode dat je echt ieder dubbeltje moest omdraaien. Wij hebben ook jarenlang van heel weinig moeten rondkomen. En toen we het ruimer hadden, merkte ik, dat ik erg aan spullen bleef hangen. Alles moest zuinig worden bewaard, want we zouden het ooit eens nodig kunnen hebben. Raar is dat. Het zal z'n tijd nodig hebben, voordat je het vertrouwen hebt, dat het je prima gaat lukken!
BeantwoordenVerwijderenIk denk ook dat de jaren met weinig inkomen een rol spelen. Er was weinig geld en ik kon mezelf echt geen fouten en uitspattingen permitteren. Ik moest iedere dag uitkienen wat ik wel kon kopen en wat echt niet mogelijk was. Ik heb het gisteren nogmaals uitgebreid uitgerekend en ik ga er inderdaad €425 per maand op achteruit. Dat is €5100 per jaar!
VerwijderenIk durf het bijna niet te zeggen maar ik denk (bijna) nooit aan geld. Partner en ik hebben altijd allebei gewerkt,, getrouwd in 1972, maar tot 1988 bar weinig verdiend. Met 2 kinderen, waarvan de jongste speciale zorg nodig had en samen net het minimumloon verdienend, leert je goed met geld omgaan. Dat is altijd gelukt en nadat we een eigen zaak beginnen kregen we het steeds beter. De kinderen hebben allebei gestudeerd (w.o.) zonder studieschuld en wij zijn inmiddels met pensioen. We hebben het erg goed, bijna geen pensioen opgebouwd maar een paar lijfrente-polissen geven ons elke maand een beetje extra te besteden naast AOW. We hebben behoorlijk was gespaard en een huis met bijna 2 ton aan overwaarde! (Het is geen paleis maar een rietgedekt boerderijtje op 2500 m2 grond binnen de bebouwde kom). Mijn bestedingspatroon verschilt niet veel van die uit de arme jaren alleen koop ik nu zoveel mogelijk biologisch en wat meer aan goede doelen. Kleding, huisraad en serviesgoed nog altijd zoveel mogelijk tweedehands.
VerwijderenIk ken ons bezit en ik weet ook hoe je het zonder kunt redden: daarom denk ik (bijna) nooit aan geld.
Ik herken ook wat Teunie zegt. Als je naar de cijfers kijkt, zou ik me nu niet druk hoeven te maken, zeker niet in vergelijking met een paar jaar terug. Maar zo'n hele krappe periode laat toch wel sporen na. Het hoeft niet, dat zie je dan bij Janne hierboven, maar het kan wel.
Verwijderenherken het helemaal, ik (weduwe) ging in mei over naar de A.O.W en de maanden ervoor aldoor maar zitten kijken van kan dit en dat nog wel, dan eindelijk de enveloppe met de eerste maand en dan de spanning van: zal het wel iets zijn?
BeantwoordenVerwijderenGelukkig viel ook dat mee, maar die verdomde extra dingen die ineens achter en over elkaar komen, toch ben ik omgegaan door een tip van de dierenarts. Net een seniorenhondje genomen uit de landelijke seniorenopvang, onze kinderen zitten aan de andere kant van de wereld en zelf zat belangengroepen en vrijwilligerswerk en miste toch iets om te zorgen haha, dus nu is Cindy gekomen!
Zijn er dingen die je misschien nu niet meer 'hoeft' uit te geven omdat je niet meer werkt? Denk aan nette kleding voor werk, uitjes waar je voor mee moet betalen, kantine kosten. Misschien leuk om eens uit te rekenen wat je niet meer aan 'werk'kosten hebt.
BeantwoordenVerwijderenFijne dag vandaag.
Gezien je persoonlijke verleden, waarin je behoorlijk geld tekort had en hebt moeten sappelen (en dat wel heel creatief gedaan hebt!) kan ik me wel voorstellen waar die angst vandaan komt. Deze angst is nu niet erg reëel of nuttig meer, maar dat je hem hebt en dat 'ie af en toe opspeelt, dat snap ik wel.
BeantwoordenVerwijderenDus ook fijn dat hij nu weer wat bedaard is! Misschien dat je over een jaar kunt zeggen, dat je aan de nieuwe situatie gewend bent en dat je dus ook misschien dan weer meer vertrouwen hebt dat het wel goed komt.
Snap je onrust wel, er komt een hele nieuwe situatie aan.. alles heeft zijn tijd nodig maar jou kennende komt dat vast wel goed.
BeantwoordenVerwijderenHele normale reactie waar ik ook eerst erg onzeker over was
BeantwoordenVerwijderenNu weten we precies waar we aan toe zijn en wij vinden het best wel goed
Wij moeten ook wat inleveren maar lang niet zoveel als als jij denkt
Jou inkomen was bijna het zelfde als die van ons toch voor het pensioen
Angst, de consumptiemaatschappij vaart er wel bij. Angst om oud te worden, dood te gaan, ziek te worden, te weinig vitamientjes binnen te krijgen enz. De verkooptruuks draaien om de vele (vaak irreële)angsten.
BeantwoordenVerwijderenEven de andere kant, al zou je vreselijk op een minimum komen(eronder kan niet dan kan de gemeente je helpen) dan weet jij rond te komen. Dankzij jarenlange ervaring in de bijstand, dankzij kunnen leven van weekgeld van 25 euro(okee,niet leuk,maar je kan het wel)En als het echt ernstige vormen aanneemt helpen je dochters je ook wel.
Tadaa....lekker slapen vanavond, al sal reg kom.
De gemeente helpt je niet als je een koopwoning hebt, je moet eerst je overwaarde op maken. Vorig jaar is plotseling mijn man overleden, ik ben nu 64 jaar, ik val buiten elke regeling, 40 jaar gewerkt vijf jaar geleden is het bedrijf waar ik werkte failliet gegaan. Drie jaar w.w. gehad en daarna niets meer, want mijn man had toen een inkomen. Om de overwaarde te gebruiken moet ik naar de notaris deze kosten zijn dus voor mijn rekening, omdat ik over twee jaar mijn AOW krijg leef ik nu van het pensioen van mijn man en heb ik mijn pensioen naar voren gehaald. Ik hou na het betalen van alle rekeningen 250 euro over voor eten e.d. ik kan daar goed mee komen omdat het nog maar twee jaar is’ was het langer geweest dan had ik wel de overwaarde moeten gebruiken.
VerwijderenJe huis "opeten" wordt dat genoemd,ofwel de verzilverhypotheek en daar is niks mis mee. Je huis wordt zo je zekerheid. Die bakstenen kan je niet eten immers. Mariimma beschrijft dat ook mooi vandaag, als nood aan de man is kan ze nog 15 jaar leven van de verkoop van haar huis. Niks geen gejammer, gewoon opmaken wat er al die jaren gespaard is. Een kamer of een verdieping verhuren kan ook nog, woningnood is er tegenwoordig overal.
Verwijderen@anoniem van 17:09, heel veel sterkte, nare situatie ja. Knap dat je toch zo rond komt hoor!
VerwijderenAngst is niks raars, het is menselijk. Angst zorgt er bij jou voor dat je je voorbereid, daarom denk ik dat het ook goed gaat komen met jouw. Probeer je daar dan ook aan vast te houden.
BeantwoordenVerwijderenJa, ik herken het wel. Ik leef ook voortdurend in angst om problemen te krijgen. IK heb dan elke maand ook wel erg weinig te besteden en geen kans (gehad) om een buffer op te bouwen. Soms voel ik me een wandelende rekenmachine. Ik word er heel moe en vaak ongelukkig van. Ze zeggen wel dat geld niet gelukkig maakt, maar te weinig geld maakt wél ongelukkig.
BeantwoordenVerwijderenIk snap dat wel, het is ook een hele omschakeling en daar moet je weer even je weg in vinden. Dat komt wel en dan kun je deze angst ook weer naast je neer leggen. Ik verwacht dat je in het begin ook een beetje te zuinig zult zijn door je angst maar straks weet je precies wat je per maand uit kunt geven zonder in de knoop te komen, geniet lekker van je vrije tijd. :)
BeantwoordenVerwijderen