vrijdag 31 maart 2023

Nu méér armoede dan in de jaren zestig?

In de jaren zestig zat ik op de lagere school. Toen waren er geen voedselbanken, geen plekken waar je gratis maandverband kon scoren. Geen  (buurt)huizen in de straat waar kastjes waren met verzorgingsmiddelen en eten.

Soms vraag ik mij verwonderd af: zijn we nu armer dan in de jaren zestig, dus zeg maar zestig jaar geleden?
Waren er toen op mijn school kinderen die zonder eten naar school moesten? En tussen de middag?
Overblijven was niet mogelijk, iedereen ging tussen de middag naar huis voor de warme maaltijd die de thuisblijf-moeders bereidden. Toen was het een zeldzaamheid als moeders werkten. Vrouwen werden namelijk ontslagen als ze trouwden. Mijn tantes waren thuis, alle buurvrouwen, oma's en de buurvrouwen van de oma's. De kostwinners (= vaders, ooms, opa's en buurmannen) kwamen tussen de middag op de fiets naar huis, net als de schoolkinderen. Was er toen dan in sommige gezinnen geen eten?
Wij aten meestal minimaal vlees, vaak gehaktballetjes gemaakt met veel brood en ei. Pittig gekruid en dan had je een kleine gehaktbal die weinig vlees bevatte, maar best smakelijk was.
Mijn moeder naaide en verstelde alle kleren. Ze maakte van oude truien "nieuwe" truien door de wol uit te halen en opnieuw weer te gebruiken. Ze vernaaide rokken van oudtantes tot een rok voor mij. Ook jassen en pyjama's waren zelfgemaakt. Alleen mijn vader droeg kleding uit de winkel, met name naar kantoor droeg hij nette pakken en overhemden met dassen. 

Nu is er bij 1 op de 10 meisjes en vrouwen in Nederland die in armoede leven thuis geen geld voor menstruatieproducten. Hoe zat dat toen dan? Ik heb er als kind nooit iemand over gehoord. Het was natuurlijk een taboe onderwerp en dat is het nog steeds wel. Mijn moeder naaide uit oude versleten handdoeken maandverbanden. Vier op elkaar genaaide banen stof was genoeg. Ik heb ze ook wel gebruikt. Ik vond het niets, zo'n grote prop, dus kocht mijn moeder katoenen verbanden uit de winkel. Hetzelfde principe als de zelfgemaakte, maar minder dik, minder prop. Ze werden na gebruik  eerst geweekt in soda en vervolgens uitgekookt in een grote teil en op die manier gewassen. Dat maandverband kostte heel weinig, zeker het maandverband van oude afgedankte handdoeken, maar het kostte sowieso weinig geld, want het werd steeds opnieuw gebruikt.

Zouden de mensen die nu in armoede leven werkelijk armer zijn dan toen? Ik heb het idee dat de armen toen armer waren.

Nederland is één van de rijkste landen van de wereld. Hoe is het dan in vredesnaam mogelijk dat er zo veel mensen in ons land in armoede leven en geen geld hebben voor tampons en brood?
Soms snap ik gewoon niet hoe dat mogelijk is!


89 opmerkingen:

  1. 60 jaar geleden was er pas echte armoede. Nu leven we in een “ pappen en nathouden “ samenleving.

    Beate

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In het verleden was er ook armoede.Alleen het verschil met nu is volgens mij,dat iedereen toentertijd van elkaar meestal wel wist wat er achter de deur afspeelde.
    Er was veel meer sociale omgang dan nu vind ik.Armoede van nu word veel meer achter de deur gehouden.Men schaamt zich er voor.
    Ik ben in 1960 geboren,en straat in Leeuwarden war ik ben opgegroeid wisten zelf de kinderen wie het moeilijk thuis had en wie niet.
    Als men wist dat iemand niet te eten had dan werd er extra gekookt en doorgegeven.Ook bij ziekte en andere dingen hielpen de buren elkaar.
    Kleding werd doorgegeven.Alles werd als het ware gerecycled.
    In het verleden bestond er wel iets van een soort gaarkeuken van het Leger des Heils.
    Ik denk,dat het nu een andere soort armoede is.Ik vind het verschrikkelijk,dat mensen die werken niet eens meer rond kunnen komen van hun loon.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als je niet genoeg geld hebt om te eten, drinken, voor kleding en om te wonen dan is dat natuurlijk armoede. Dat was in de jaren '60 niet veel anders dan nu. Maar het niet kunnen meedoen met een maatschappelijke norm kan ook gezien worden als armoede. Steeds weer vertelde kleding, niet naar een (kinder)feestje kunnen omdat er geen geld is voor een cadeautje, zelf je verjaardag niet kunnen vieren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vroeger was de maatschappelijke norm natuurlijk ook minder. Verstelde kleding was minder "erg", verjaardagen werden alleen met familie gevierd. En ja, mijn ouders hadden ook niet genoeg geld om "versterkende middelen" die nodig waren te kopen....

      Verwijderen
  4. (Oeps, ik drukte te vroeg op publiceren, dit hoort nog bij mijn vorige reactie)

    Ik denk dat armoede ook te maken heeft met hoe groot de kloof is met de gangbare norm. Omdat we nu toch wel een welvarender norm hebben is die kloof veel groter geworden.

    Tot slot is de armoede die nu ontstaat deels ook te wijten aan extreme prijsstijgingen van primaire levensbehoeften. Ik weet niet of dat in de jaren '60 ook het geval was, dat is voor mijn tijd.

    Hoe dan ook, het zou goed zijn als de kloof tussen arm en rijk weer wat kleiner zou worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik herinner me een logeerpartij bij een school vriendin. Er was geen jam en er moest gewacht worden tot het nieuwe salaris. Ik snapte er niks van. Ik kreeg jaarlijks een nieuwe mantel en zag haar later met mijn vorige mantel in de kerk zitten. Dus ja er was armoede.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben uit 1965. Mijn vader was fabrieksarbeider en mijn moeder huisvrouw. Mijn vader overleed jong. Mijn moeder kreeg een soort pensioen van zijn werk en een weduwenuitkering. Daar kon ze prima van leven (in een koophuis). Tegenwoordig zou ze dan in de bijstand terechtkomen. Veel mensen om haar heen werden afgekeurd en kregen een ruime arbeidsongeschiktheids uitkering. Het verzieningennivo was heel veel beter, met minder mensen. Overigens zag ik zeker armoede om me heen, vooral door verslaving aan alcohol. Maar zoals andere reageerders al meldden: men hielp elkaar discreet.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bijv geen geld voor tampons of maandverband begrijp ik heel goed.
    Met 2 of meer vrouwen is dat een enorme slok op een borrel.
    En een menstruatiecup is duur in aanschaf en het risico bestaat dat hij niet goed voor je is; voor dat geld heb je heel wat maandverband en tampons.
    Ik kan zelf niet tegen de standaard merken of huismerken en gebruik alleen 100 bio katoen. Dat is duurder, maar wel zonder onnodige klachten!
    Ik koop vooral in, wanneer het 1+1 is of 2+1.

    Niet genoeg geld hebben voor nieuwe jas, kleding, schoenen, eten en drinken is vreselijk. Dat zou niet moeten kunnen in een rijk land.
    Niet naar een verjaardag kunnen...
    Dan is het leven erg zwaar als er continue geldstress is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kan je menstruatiearmoede zo slecht voorstellen juist. Ik denk
      dat de meesten wel tegen de standaard producten kunnen. Dan zijn 32 supertampons van de Kruidvat 1,65… Dat is genoeg voor elke 3 uur een nieuwe tampon, 4 dagen lang. Als je er twee keer zo veel nodig hebt kost het je 3,30. Ik kan me lastig voorstellen dat voor zo’n basisbehoefte geen 1,65 te vinden is binnen een budget.

      Verwijderen
    2. Eerst goed lezen dan met “advies “ komen

      Verwijderen
  8. Ja, zeker was er armoede vroeger alleen kon men er toen beter mee omgaan. Ken je de uitdrukking "nette armoede" nog? Zo leefden velen. Overigens de gezegden toen: op is op en lekker is maar 1 vinger lang, de tering naar de nering zetten , niet verder springen dan je polsstok lang is enz. mogen weer uit de kast. Huidige generaties, zeg zo van na de jaren 70, weten niet beter of alles is er en meer. Nou ja, bijna iedereen. Ik wijt de armoe ook wel aan de structuele lasten die heel hoog zijn in Nederland. Verder doen de aanhangers van "zelf je broek ophouden" er ook geen goed aan. Armoede is een mondiaal probleem. Ik voorspel dat het hier ook steeds erger zal worden. Het is weer wennen.
    Groet Ien

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik herinner mij dat een schoolvriendinnetje in de 50 er jaren op zaterdagmiddag niet buiten kwam spelen omdat haar enige jurk gewassen werd voor de zondag. Riet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij mijn moeder , geboren 1924, werden ieders onderbroek gewassen op zaterdagmiddag, om zondags weer een schone aan te kunnen doen.

      Verwijderen
    2. Dan had men de onderbroek halverwege de week om kunnen keren.
      Wel zo fris.

      Lida

      Verwijderen
    3. Denk niet dat dat uitmaakt, stinken doe je toch.
      Alleen al het idee de afscheiding van een vrouw...
      En dan van een week, dat ga je ruiken!

      Verwijderen
    4. Volgens mij stonk iedereen toen. (geen douche-in de teil eens per week) Moeder werd geboren in een gezin met 14 kinderen en veel armoede tot de oudste kinderen mee gingen werken. Anoniem van 9.41 uur

      Verwijderen
  10. Ik had het goed in de jaren 80 en 90. En toen ik trouwde was ons maandbudget voor eten, cadeautjes, brandstof en tandarts en onderhoud 160 euro. De huur was 456 euro en het salaris 993,13. En toch.. met 3 keer zoveel salaris is het leven een stuk lastiger. Want een tros bananen is geen 50 cent, brood geen 25 cent en melk geen 29 cent, rijst geen euro de kilo en. Aardappel geen 70 cent de kilo. Betaalden. We toen 62 euro zorgverzekering in de maand en geen eigen risico.. nu loopt het dubbele de deur uit per persoon.

    Vroeger werd er veel meer opgevangen door bekenden, nu moet je het oerwoud van regels in. En kan 4 cent je honderden euros kosten..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In de jaren 80 en 90 was er nog geen euro.

      Verwijderen
    2. Ik kan me haast niet voorstellen dat bananen in de 80-er jaren 50 Guldencent kostten.

      Wij waren alles behalve rijk in het begin van de 80s, ik kreeg regelmatig doorgeschoven kleding van nichtjes en woensdag was pannenkoekendag en zaterdag soepdag, maar ik kreeg voor een cadeautje van mijn vriend(innet)jes gewoon Fl. 5,-. en daar aten we niet minder om.

      Ik denk dat de groeps- of maatschappelijke druk tegenwoordig veel groter is en we hebben in de huidige tijd veel meer (min of meer) vaste lasten als mobiele abonnementen, internet etc.

      Cath

      Verwijderen
    3. In de jaren 80 en 90 was ik kind en mijn ouders kochten 80% van de kleding nieuw en schoven dat naar armere gezinnen. Van het type 5000 gulden netto niet arm. Lees mijn vader verdiende 49000 euro netto in het eerste eurojaar. Mijn man en ik moesten een jaar later van nog geen 12000 euro netto rondkomen. Dat was niet veel,niet voor 2 personen die afhankelijk waren van een auto voor hun baan. In dat jaar waren bananen 50 eurocent de kilo in de reclame. Afgelopen week had ik trouwens 16 bananen in een netje van de ah voor een euro, vriezer bananen (bananen milkshake als toetje, bananenbrood, bananen pannekoek).

      Verwijderen
  11. Het zou handiger zijn om mensen met minima en die het heel zwaar hebben een goede begeleiding te geven.
    Maar dat zal er niet inzitten met personeelstekort.
    Denk toch echt dat dat beter kan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij zegt wat ik denk. Want als deze mensen iets meer gaan verdienen raken ze een hoop toeslagen kwijt en krijgen ze te maken met armoedeval. Daarnaast: Wat is er mis met iemand die je helpt om de tering naar de nering te zetten?

      Verwijderen
    2. Idee is leuk, maar je kan nietnog meer bezuinigen als je al strikt bent.
      Op een gegeven moment is de rek er toch echt wel uit.

      Verwijderen
    3. Klopt. Je kunt van €0,10 geen €1,00 maken in deze tijden. Waar ik vroeger op de markt goedkoop groenten en fruit kon kopen, loont het nu niet meer om te gaan. De prijzen zijn bijna net zo hoog als in de winkel.

      Verwijderen
  12. De eisen die aan een confortabel leven werden gesteld waren ook lager, Nu is het bijna noodzaak om een mobieltje en/of laptop/tablet te hebben in de digitale wereld en allerlei andere apparaten die het leven makkelijker maken.
    Ik kan me herinneren dat mijn moeder ooit vertelde dat ze in het begin van hun huwelijk in 1949 per maand een paar guldens moesten bijdragen aan een bijstand uitkering van een familielid. Werd kennelijk door de gemeente op meerdere mensen verhaald.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In mijn gemeente kun je niet meer zonder telefoon en 2e apparaat voor een verificatie als je moet inloggen (en je moet zo ongeveer voor alles inloggen). Een kind kan net zo goed niet naar school als je geen internet en tablet/laptop/pc en telefoon hebt. Zeker als ze een jaar of 7! Zijn.
      Wij hadden thuis vroeg een pc, printer en laptop, internet en telefoons. Ik was de enige in de groep fietsers met een telefoon. Als er dan iemand lekreed kon ik de huistelefoon bellen als ze dat wilden.
      Wij hadden voor 3 tieners 1 pc, 1 printer en mijn vader en moeder hadden die ook nodig, soms mochten we iets uittypen op de werklaptop van mijn vader. Nu zie ik een gezin met 3 tieners met 3 laptops, 3 iPads and 3 telefoons die thuis blijven plus 3 meeneemtelefoons.

      Waarbij drieën 1 keer een fiets kregen om 6 jaar lang 30 km per dag op te fietsen zie ik tieners die elk jaar een nieuwe accu in hun fiets krijgen en na 3 jaar een nieuwe fiets. Die ouders hebben na 4 tot 6 jaar meer uitgegeven aan tienerfietsen dan mijn man en ik aan een auto kopen. En hoever moeten die arme bloesjes dan? 4 kilometer. En als het dan regent worden ze met de auto voor de deurgedropt.

      Verwijderen
    2. Jezelf vergelijken met 'die ouders' heeft geen enkele zin. Ook al hebben ze 10 smartphones en allemaal een elektrische fiets, moeten ze helemaal zelf weten.

      Verwijderen
  13. Eerlijk gezegd denk ik soms ook dat de lat nu erg hoog ligt. En als ik naar die kasten met gratis maandverband kijk, dan valt het mij ook altijd op dat daarin de meest dure merken liggen. Een goedkoop huismerk volstaat ook. En voor nog geen 3 euro koop je een mooncup bij de Action.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sommige goedkope merken voldoen ook. Siempre van de lidl is bv. prima. Maar de echt goedkope merken voldoen niet als je een wat zwaardere menstruatie hebt. In mijn stad wordt ook gratis maandverband uitgegeven. Maar dan alleen de 'normal' van een merk dat 56 cent kost en bloed niet snel genoeg opneemt waardoor het aan de zijkanten doorlekt en tampons maat 'normal' niet de 'super' terwijl die van dat merk hetzelfde kosten. Ik vind het een heel goed initiatief, alleen denk ik dat de mensen die het echt nodig hebben er weinig aan hebben. Mensen die aan maandverband van 56 cent per pakje genoeg hebben, zullen niet in de problemen komen door de kosten van maandverband. En mensen die zware menstruaties hebben en dus veel meer geld er aan kwijt zijn, hebben niets aan dit gratis maandverband of tampons.

      Verwijderen
    2. Ik heb zelf zware menstruaties.
      Een super tampon is na 1.5u al helemaal volledig verzadigd...
      En die goedkope pakjes daar lek ik mee door, krijg er gruwelijke jeuk van, broeit als een gek met schimmelinfecties tot gevolg...
      Dan maar meer betalen, zodat je een goede katoenen laag hebt ipv dat vieze plastic laagje.

      Verwijderen
    3. Zware menstruaties zijn niet normaal.
      Meestal ligt daar iets medisch aan ten grondslag.
      Beter even laten uitzoeken.

      Petra

      Verwijderen
    4. Medisch gezien is er niets aan de hand...
      Of beter gezegd, men kan niets vinden.

      Verwijderen
    5. Men wil niets vinden. Duurt hooguit 50 jaar mevrouw. Volgende. Betaal wel even 385 euro voor een neuh dat zoeken we niet uit.

      Ik heb een cup.. 8 tot 12 uur draagtijd. Ja op lichtere dagen haal ik soms de 4 uur.. superplustampon op mijn zwaardere dagen? Met 35 minuten doorlekken..

      Verwijderen
    6. Jaren zware menstruaties gehad, medisch verhaal was hoort erbij. Zelfs 1 gyn vroeg zich af of ik wel vrouw wilde zijn? Na de overgang last met ontlasting, diagnose frozen pelvis door endometriose. Best heftige operatie met als gevolg lichte incontinentie. Ik verdraag alleen katoenen inco materiaal, thuis wasbaar buiten de deur disposible. Kost een vermogen en wordt niet vergoed. Net als vroeger mijn maandverband. Goedkoop spul was leuk voor tien minuten. Ik kan het gelukkig betalen, maar snap menstruatie armoede heel goed. En alle armoede omdat je hulpmiddelen niet kan betalen. Ik heb bv ook net twee implantaten 4000 euro. Kauwfunctie is zo belangrijk als je ouder wordt. Geen wonder dat arme mensen minder lang leven.

      Verwijderen
    7. Implantaten zijn echt onbetaalbaar voor de meeste mensen. Trouwens ook een goed onderwerp, dat je het verschil in inkomen zo langzamerhand ook gaat zien aan de staat van iemands gebit.
      Implantaten, kronen en bruggen of toch een goedkoper kunstgebit?

      Verwijderen
  14. Geldgebrek is niet altijd maar wel vaak een kwestie van prioriteiten stellen.
    Dat is is in deze tijd, vooral als je kinderen hebt, erg moeilijk.
    Thea

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De gewoonten zijn ook anders. Op mijn lagere school vierden de kinderen geen verjaardagsfeestjes met klasgenoten. Niemand deed dat. Tegenwoordig is het heel gewoon om 10 kinderen mee naar de film te nemen of naar een pretpark te gaan en ze dan ook nog uitgebreid te trakteren. Ik had alleen een klein feestje in familiekring, waarbij de oma's, opa's en een deel van de ooms en tantes met hun kinderen aanwezig waren. Alleen dat deel van de familie dat dicht in de buurt woonde. Voedsel en drinken was van heel bescheiden omvang. Geen chips, geen fris, geen snoep, alleen (kinder)thee en koffie en iets van gebak.

      Verwijderen
    2. En moet je eens op Facebook kijken wat de ouders maken om te trakteren op school voor een verjaardag. De een nog uitbundiger dan de ander, alsof het een wedstrijd is wie de mooiste traktatie heeft gemaakt.
      Gr Jacq

      Verwijderen
    3. Destijds kreeg ik als schoolkind een trommeltje met toffees mee. Voor elk kind 1 snoepje en voor de juf of meester een chocoladereepje. Voor de overige juffen en meesters op school helemaal niets.

      Verwijderen
    4. Hier kan school ook iets aan doen, De school van mijn kinderen hebben toen (20 jaar geleden) al het trakteren afgeschaft omdat het steeds meer en groter moest. De verjaardag word echt wel gevierd met liedjes, een feesthoed en een keuze wat ze gaan doen. In het begin wat gemopper maar na een jaar vond iedereen het prima en de nieuwe kinderen wisten niet beter. Waarom kan dit niet op meer scholen?

      Verwijderen
    5. In mijn jeugd (ik ben van 1962) vierden wij wel verjaardagsfeestjes. Ik mocht een aantal klasgenootjes vragen en mijn moeder en oma organiseerden spelletjes als koekhappen, skippybalrace, touwtje springen. Er was limonade met wat lekkers en 1 x mochten ze blijven eten, ik herinner mij een slaatje met een broodmannetje er in. Heel anders dan tegenwoordig bijv. naar een film of het zwembad of pretpark.

      Verwijderen
    6. Onze meester vierde zijn verjaardag met een rol maria kaakjes en een schoongemaakt fonteintje met ranja. Waar we allemaal een bekertje vol mochten scheppen en opdrinken. Maar het was een super verjaardag> Wat kon meester vertellen!. Meester Janse.

      Verwijderen
  15. Al is een land nog zo rijk, er is altijd armoede. Dat is deels een politieke keuze, en het gevolg van politiek handelen, en deels het gevolg van keuzes die gemaakt worden, ( niet met geld om kunnen gaan). En er zijn altijd mensen die misbruik maken van uitkeringen. Armoede willen uitbannen is nog niet zo eenvoudig. Maar ook voor de hoge inflatie waren er al veel mensen die niet konden rondkomen van hun uitkering. Met name de bijstand is gewoon te laag, dankzij 12 jaar Rutte. Geartsje

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Je vertelt precies wat ik ook dacht, Aaf. Het etiket 'arm' hebben we nooit gehad, maar het eten bij ons thuis bestond uit bijv bruine bonen met een scheutje stroop. Groente , aardappels met minimaal vlees. Met 7 man deden we de 2 weekenddagen met 1 kip. 1 rookworst was ook voor het hele gezin. Kleding en schoeisel kwam van neefjes en nichtjes en werd doorgegeven van de oudere naar jongere kinderen. . Ik kan de bontlaarsjes nog uittekenen die mijn broers en zus droegen en daarna ik weer en later mijn zusjes. Ons moeder zat nooit stil. Truien werden uitgetrokken en opnieuw werden daar truien sjaals en wanten van gebreid. Uit oude versleten jassen werden jassen voor de kleintjes gemaakt. We hoefden nooit naar de kapper. Dat deed pa/ma zelf. Maandverband was van oude lappen, die in een emmer met deksel en sop bewaard werden tot ze werden gewassen. Wij woonden in een nieuwbouwrijtje van 1952; daar ben ik later geboren. De buren wisten al snel als er weer iemand zwanger was. Want dan hingen de lappen niet aan de lijn. We hadden toen nog tuinen zonder schuttingen.
    Verjaardagen van de kinderen werden gevierd met een straal kinderen, met ranja en een snoepje en verder spelen, spelen, spelen. Een tent van oude lappen over de drooglijnen.
    Achteraf, naar de huidige maatstaven waren wij ook arm. In de jaren 80 toen wij een jong gezin hadden. Al voelde dat niet zo. Toen de conjunctuur omhoog ging, zeiden we al tegen elkaar. Wat zullen onze kinderen het moeilijk krijgen als ze later ooit eens zullen moeten minderen. Zoveel rijkdom hebben we nu. Terwijl het lange tijd alleen nog maar beter is geworden.

    En wat Lot hierboven zegt. In Duitsland moeten uithuizige kinderen ook nog steeds bijdragen aan het minimum van de ouders.

    Het is zo dat de vaardigheden die we eerder bezaten -naaien breien, groente verbouwen, uitlenen/ ruilen, kippen en konijnen houden en zelf slachten- verdwenen is. En dat wordt het lastiger. Zeker omdat we menen recht te hebben op allerlei overbodigs.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Er is zeker armoede in onze maatschappij, maar het is ook een keuze waar je je geld aan uitgeeft. Ik heb nu wel eens het idee dat mensen verwachten dat een ander het wel oplost, met de ander bedoelen ze dan de overheid.
    Ze ‘moeten’. zo nodig de nieuwste gadgets, nieuwe kleding, op terras zitten…
    30 jaar geleden, met 2 kleine kinderen moesten wij ook zeer zuinig doen en hielden we aan het einde van de maand echt niets over, blij als de kinderbijslag kwam waardoor we wat gaten konden vullen.
    Nu zijn er zoveel toeslagen waar mensen gebruik van kunnen maken.
    Lijkt me een goed idee dat ze het vak budgetteren op de scholen gaan geven.
    Wat er niet inkomt kan niet uitgegeven worden.

    Fijn dat jij ook extra aandacht aan budgetteren geeft Aaf, denk alleen dat de jeugd je blog niet leest. 😉

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vroeger,toen ik nog lesgaf hadden we een projectweek over rondkomen,als je op jezelf woonde. Heel verhelderend voor de leerlingen(en ook leuk). Zoiets zou er nu ook moeten/kunnen zijn

      Verwijderen
    2. Hoi Izerina, dat is er ook nu nog hoor. Deze week was het Week van het Geld en dan zijn er gastlessen waarin leerlingen en studenten heel veel informatie krijgen en zelf opdrachten maken over oa budgetteren. Maar ook waarom je niet altijd het duurste hoeft te kopen, wat je moet doen als je schulden hebt en nog veel meer. Studenten vinden het leuk en leerzaam en steken er echt iets van op!

      Verwijderen
  18. Ik geloof best dat er armoede is maar volgens mij is het ook een vorm van prioriteiten stellen en verantwoordelijkheid nemen want hoezo kun je kinderen geen ontbijt geven is er dan wel geld voor de lunch of het avondeten? Ik ben van 1963 en bij ons thuis werd er op zondag vlees gebraden waar we tot woensdag mee deden, donderdag pannenkoeken en vrijdag macaroni. Zaterdag soep en brood. In verhouding waren de boodschappen ook duurder dan nu maar dat kon ook omdat huur, verzekeringen, ziektekosten etc. goedkoper waren en nog geen 'vrije markt'. Er waren nog geen smartphones, haverdrank cappucino's, sushi, etc. etc. Alles wat tegenwoordig als een 'must' is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk niet dat mensen met weinig geld echt aan de havercappucino's, sushi en de duurste smartphones etc gaan.
      Uitzonderingen heb je altijd.

      Verwijderen
    2. Wat is er mis met haverdrank? Ben het zo stilaan beu dat als je geen koemelk (die trouwens voor een kalf dient) wil drinken als niet gangbaar wordt beschouwd.

      Verwijderen
    3. Wil je geen koemelk drinken, dan kan je makkelijk zelf havermelk maken.

      Verwijderen
    4. Wat is er mis met haverdrank ? Er zitten nauwelijks voedingsstoffen in. Weggegooid geld. Drink dan gewoon zwarte koffie. En het kan me echt niks schelen als je geen koemelk drinkt.

      Verwijderen
    5. Mij en de koeien kan het wel schelen als je koemelk drinkt.

      Verwijderen
    6. Soms drink of eet je iets voor de smaak en niet voor de voedingstoffen.
      Volgens mij zitten er in koffie ook nauwelijks voedingsstoffen.

      Verwijderen
    7. Nee...en waar zouden ee zijn zonder koffie. Lijkt mij echt een gemis

      Verwijderen
  19. Hier denk ik ook vaak over na.
    Er was zóveel minder in de jaren 60 dan dat er nu is. Er wordt nu ook zóveel weggegeven door mensen. Elke inzamelingsactie haalt weer meer op dan de vorige. We doneren spullen bij de vleet, er is dus meer dan genoeg. En toch lijken er veel meer armen te zijn dan in de jaren 60. Ik vind het ook best een complex verhaal, over waar dat nou door komt. Aan de ene kant is de levensstandaard veel hoger. Er wordt wel gemopperd dat iedereen maar zo nodig de nieuwste gadgets moet, maar ook voor een gezin in de bijstand met middelbare scholieren is een smartfoon een gebruiksvoorwerp, net als een stofzuiger of een wasmachine. Onze overheid is heel kwistig met toeslagen, en compensatie, maar het is ook een vorm van zoethoudertjes. Wat de meeste burgers liever hebben is een fatsoenlijk uurloon, een (vast)contract, zodat ze in hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Dat geeft vrijheid. Maar wat ik tegelijk ook zie is mensen die te afwachtend zijn. Teveel leunen op hulp van anderen. Ik denk dus ook wel eens dat al die gratis en goedbedoelde weldoenerij mensen niet wezenlijk verder helpt. Annemiek Deursen signaleerde zoiets geloof ik jaren geleden ook al, dat mensen in de bijstand bijv. meer gebaat waren bij leren hoe ze voor weinig een voedzame maaltijd konden koken. Budgetteren hoort daar ook bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Het valt me op dat veel lezers die over de jaren 60/70 praten, een stukje armoede omschrijven, die in de jaren 80/90 een heel stuk minder gewoon was. Ik lees bij CBS: 'Huishoudens hebben een kwart meer te besteden dan 33 jaar geleden'. Maar hoe verhoudt dat zich tot de lasten van 33 jaar geleden? Want die zijn echt wel harder gestegen. Kijk alleen maar naar woonlasten, kinderopvang, gezondheidszorg en levensonderhoud. Kinderopvang was in die tijd überhaupt niet nodig met alle thuisblijfmoeders. Door nu te werken wordt er weliswaar per gezin iets meer verdiend, maar dat verschil wordt weer kleiner door de kosten voor kinderopvang. De verhouding is daardoor ook scheef met vroeger.

    Ik vind een smartphone overigens geen overbodige luxe. Dat is de vooruitgang, dat is deze tijd. Veel instanties en scholen werken met allerlei apps en digitale communicatie, daar ontkom je niet meer aan. Wélke je koopt, daar heb je zelf invloed op, dus het hóeft niet de duurste te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Mijn hart huilt om alle kinderen die in armoede moeten opgroeien

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De relatieve armoede in Nederland of de echte schrijnende armoede in veel andere landen ?

      Verwijderen
    2. @Anoniem van 16.30
      Waarom kinderen hier met kinderen in anderr landen vergelijken?
      Kan altijd erger maar, dat wil niet zeggen dat dat je de kinderen in arme gezinnen hier maar moet bagetaliseren!

      Verwijderen
  22. Ik ben zo'n arme. En zonder schulden. Ik kan verzekeren dat dat hard werken is.
    Ik maak eigen brood en wasmiddel, verbouw groenten in de tuin van mijn huurhuis, kook zonder zakjes en pakjes, heb de cv uit staan, moet wel internet hebben om overal toeslagen en extraatjes vandaan te halen. Ik heb nog nooit havermelk op, of avocado en eet af en toe een stukje vlees. Ik vier mijn verjaardag niet groots, en kom op een enkele verjaardag, vaak met iets wat ik gemaakt heb, en ik doe al vijftien jaar met mijn winterjas, en heb geen abonnementen op clubs of kranten.
    Nu ik bijna niet meer kan lopen en fietsen is alles extra duur, ik moet wel af en toe online bij grote supermarkt bestellen en laten verzorgen.
    Ik kom rond, en het is te doen als je geen beperkingen hebt of slechte gezondheid.

    Waar ik wel van baal is dat sommigen het dan ineens gaan hebben over begeleiding van die arme mensen, want dat zou helpen? Of dat er wat gedaan moet worden want drank, roken, verkeerd eten, want als je arm bent heb je een verkeerd uitgavenpatroon en doe je domme dingen.

    Het meest domme wat ik gedaan heb afgelopen jaar is de gemeente 25 euro betalen voor het ophalen van mijn kapotte magnetron...omdat je daarvoor moet betalen. Het is gratis als je met je auto naar de stort kan(en dat willen ze) maar gemeente rekent zoveel kosten bij iemand die een zware magnetron niet achterop op de fiets krijgt. (en dom is, ik had beter een taxi kunnen laten komen om de magnetron daar te krijgen, dat was goedkoper geweest) En voor de rijke slimmerik die vast gaat zeggen, dan vraag je het toch aan buren familie...ik ken echt niemand met een auto.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ieder verhaal is zo verschillend. Ik geloof direct dat je met gezondheidsproblemen lastig rond kunt komen. En zuur als je dan netjes je afval wilt afvoeren, het dan zo duur is.
      Ookbik heb tijden gehad waarin ik erg op geld moest letten, maar had wel mn gezondheid en familie. Ik vind het knap van je, anoniem van 12.12.
      Groet, G

      Verwijderen
    2. Bij gemeentes zijn vaak vrijwilligerswerk en organisaties te vinden .
      Via een hulpvraag had de magnetron dan weggebracht kunnen worden.

      Verwijderen
  23. Ja Luz, dat is heel erg.
    Want toen ik klein was, in een volkswijk in Amsterdam, was iedereen ongeveer gelijk. Maar de kloof is nu veel groter geworden tussen de nieuwe rijken en de arme mensen.
    Dus arme kinderen worden paria's en durven niet van de gratis maaltijden te eten op school uit angst uitgelachen te worden.
    Ik had op mijn 12de een bijbaantje bij Jamin om mijn maandverband en deo te betalen. En als ik om een uur of drie, vier uit school kwam had ik vaak nog niets gegeten. Maar in de pubertijd stel je andere prioriteiten, haha!
    Avondeten was er altijd wel, want dan kwam mijn vader thuis en die moest goed eten want die bracht het geld binnen.
    Hij zorgde dan ook wel dat mijn zusje en ik genoeg kregen, maar wat er overdag gebeurde kreeg hij niet te horen.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Armoede is niet fijn. Ik werk in de zorg en je kunt hemel en aarde bewegen maar je krijgt geen uren extra. Ja; bij roosterproblemen mag je op komen draven. Dat zijn zgn plus uren.. je kunt ze uit laten betalen maar dan zit de belastingdienst in zijn handen te wrijven.
    Ik ben alleen, 57 en moet toch mijn eigen broek op kunnen houden. Maar de eerste levensbehoeften zijn ontzettend duur geworden.
    Ik eet geen vlees, koop zelden iets. Ga naar de kringloop. Mijn huisraad is allemaal tweedehands en het enige abonnement dat ik heb is de bibliotheek. Geen sport, geen gezellige dingen, geen vakanties, enz.
    Toch ben ik gelukkig.
    Ik kan goed met geld omgaan en zie het boodschappen doen als een sport. Ik heb een dak boven mijn hoofd en ondanks dat de verwarming altijd laag staat, heb ik het gezellig.
    Wat ook kan; mensen uitnodigen voor een kopje goedkope losse thee! Een speculaasjes er bij is genoeg. En gezellig kletsen. Dat kost niets.
    We helpen elkaar hier in de flat; beneden staat een boeken kast met boeken en puzzels en af en toe een voorwerp dat meegenomen kan worden .
    Ik herinner mij ook nog dat we op de zondagen bij opa en oma gingen eten en een pan soep mee kregen omdat het geld op was. En dan kwamen opa en oma s avonds gezellig kaarten. Kostte niks..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je hebt een baan, zegt dat je goed met geld kunt omgaan, maar noemt dat Armoede?

      Verwijderen
    2. Anoniem, je leest niet goed.

      Verwijderen
    3. Ja het is armoede als je altijd in 10 graden woont. Als je moet krabben op je hoofd of je 1 keer per jaar iets ongewoons als een kop koffie onderweg wilt. Als je niets doet naast thuis kou lijdend tot je naar je werk gaat omdat je nergens geld voor hebt.

      Verwijderen
    4. Dit raakt mij erg...

      Verwijderen
    5. En je hebt een baan? Of zit je in een schuldsanering? Ken veel mensen met een uitkering, maar zo karig leeft men niet. Kom je voor geen enkele toelage in aanmerking? Geen tegemoetkoming elektriciteits kosten ontvangen? Vind het naar voor je maar deze vragen komen bij me op.

      Verwijderen
    6. Niet gelijk oordelen. Iemand hoeft niet in de schuldhulpverlening te zitten om amper rond te kunnen komen. Heel normaal met de inkomens tegenwoordig hoor.

      Verwijderen
  25. Uitstekende reacties stuk voor stuk, maar met ons allen schijnen we toch enigszins om the hete brei te dansen. Ik ben van 1947, mijn ouders hadden geen gelukkig huwelijk, maar een vader die zijn gezin in de steek liet, jonge alleenstaande moeders en ver uit elkaar wonende familieleden zijn verschijnselen van vooral de laatste 4 decennia. De maatschappij begint te verslijten en aan de zelfkant zitten grote scheuren.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Armoede in Nederland is echt treurig en onnodig. Dat moeten we toch beter kunnen organiseren met elkaar. Wat ik heel jammer vind is dat we dan allerlei potjes en voorzieningen gaan treffen. Voedselbank, menstruatieproducten verstrekken, school-ontbijten. Lijkt me vreselijk niet je eigen keuzes te kunnen maken en overal je hand voor te moeten ophouden. Zorg gewoon dat iedereen een voldoende inkomen heeft. Overigens ben ik -onafhankelijk van de kosten- een groot fan van de menstruatiecup. Je moet er even handig in worden, maar het biedt veel voordelen. Goedkoop, milieuvriendelijk, lang te dragen ( zeker op lichtere dagen hoef je buiten de deur niets te wisselen), irriteert niet. Superuitvinding!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Corrigeer me maar als ik het mis heb hoor, maar is het ook niet zo dat je vroeger minder makkelijk schulden opbouwde? Je had toen geen 15 abonnementen, kocht waarschijnlijk geen spullen op afbetaling enzovoort. Het is soms zo onoverzichtelijk. En overzicht is toch wel belangrijk als je uit wil komen met je geld.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Er is vooral een groot verschil tussen arm en rijk. Rijk laat zich zien, spullen hebben is de mode, hierdoor wordt het verschil tussen willen hebben en hebben steeds groter. Met alle polarisatie vandien. Ik zie helaas weinig vanuit de politiek of maatschappij om hier iets aan te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat zou de politiek of maatschappij hier dan aan moeten doen? Mensen verbieden dingen te kopen? Spullen afpakken? Beter om de arbeidsvoorwaarden te verbeteren, eerlijke contracten, het leven minder duur maken

      Verwijderen
  29. Ik ben uit 1971. Veel van de bovenstaande verhalen herken ik wel. We hadden het niet breed. Maar men was tevreden met wat er was, vakantie hield in logeren, nieuwe kleding kwam via oudere neefjes en nichtjes, een uitje betekende op de fiets ergens picknicken met een grote fles ranja enz. Als het kindergeld binnen kwam kregen we een nieuwe jas of schoenen. Later kregen we kleedgeld waar we alles van moesten kopen op de schoenen, een winterjas en de regenkleding na.
    Maar nu is men niet meer tevreden met de eenvoudige dingen in het leven. Dit komt deels door social media. Men ziet opeens dingen waar je vroeger niet over nadacht. Een strandvakantie bracht je door in Spanje of in Nederland, je ging niet met het vliegtuig naar Thailand of zo. Er waren minder spullen/ prullen te koop, dus je had ook minder.
    Helaas konden en kunnen sommige mensen gewoon niet met geld omgaan. MAAR er is ook heel veel angst om toeslagen aan te vragen, mede door de Toeslagen affaire. 17% van de mensen durven de toeslagen niet ( volledig) aan te vragen uit angst om te moeten terug betalen. Ook weten lang niet alle mensen waar ze recht op hebben als je een bepaalde uitkering hebt. Als men dit al eens duidelijk aangeeft, is er al iets minder armoede. Want alle regelingen staan op diverse websites verborgen! Alleen de toeslagen zijn redelijk bekend maar de rest zoals Stichting Leergeld of het fietsenplan van de ANWB/ gemeenten weer niet.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een oplossing zou zijn om te toeslagen achteraf te betalen. Daarvoor moet iedereen met toeslagen 1 jaar gratis ontvangen gebaseerd op huidige gegevens. Vervolgens voer je in december je jaarinkomen in om je toeslagen achteraf van dat jaar te berekenen en het jaar erop volgend te ontvangen. Dan voorkom je dat je teveel krijgt.

      Verwijderen
    2. Dan moet je wel eerst de toeslagen aanvragen! En ik krijg ieder jaar een correctie van de Belastingdienst.

      Verwijderen
  30. Hier iemand die onder de armen valt.
    Ik word echt doodmoe van de betutteling van anderen die het allemaal beter weten en vinden dat ze mensen moeten gaan begeleiden en als het kan verplichten. Hier moet ik zo hard om lachen!🤣 Alsof we een stel domme idioten zijn.
    In 2015 deed ik al de cursus "rondkomen met je inkomen" en er werd mij na bijeenkomsten al gezegd dat ik beter kon stoppen, want zij leerden meer van mij dan ik van hun...
    Ik heb de cursus afgemaakt, maar er niets aan gehad.
    Mijn administratie was volledig op orde en mijn financieën ook.
    Helaas chronisch ziek en lichamelijk sterk beperkt en dat brengt altijd veel meer kosten met zich mee dan iemand die gezond is en voldoende heeft aan de "staandaard producten" en geen deeltaxi, eigen bijdrages etc hoeft te betalen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Helemaal met je eens. De betutteling en zogenaamde goede adviezen vliegen je om de oren. De bespaartips kan ieder weldenkend mens zelf wel verzinnen. Daar heb je geen cursus of iemand anders voor nodig. Iedere leefsituatie is anders. Er zullen altijd mensen blijven die moeilijk met geld om kunnen gaan. Maar die zullen ook niet veranderen. Ik klaag niet en heb ook geen geld te weinig maar moet ook weleens dingen laten of doorschuiven naar een volgende maand. Is dat erg? Nee hoor helemaal niet. Ik ben zo opgevoed, wat er niet is, kun je niet uitgeven. Ik ben nu bijna 70 jaar en ben mijn ouders dankbaar dat ze mij geleerd hebben verstandig met geld om te gaan.

      Verwijderen
    2. Hier is stap 1 ga naar de voedselbank en kledingbank. Dat is 27 km enkele reis koekebakker.
      Stap 2 is gebruik het internet op de pc in de bibliotheek. Die is altijd bezet, niet goed beveiligd, het is niet erg prive, eens per week je mail lezen is beslist niet meer genoeg en de bibliotheek zit trouwens ook 15 km enkele reis verderop.

      Ik heb voor de voedselbank een dependance voorgesteld en voor 50 euro per maand konden we met dependances werken waardoor elke kern in de gemeente een afhaalpunt had. Niemand zou verder hoeven dan 5km. De praktijk is dus dat de gemeentee nu beweerd dat de verre kernen rijker zijn, want niemand maakt gebruik van de voedselbank.

      Verwijderen
  31. Hier uit de jaren 80. We hadden het normaal, totdat mijn vader zijn baan verloor. Gelukkig hadden wij een groentetuin , maar vlees aten we niet meer. De auto ging eruit en het werd iedere maand schrapen. Kleren kochten we in een grote hal met 2ehands kleding. Mijn moeder maakte ook wel eens kleding.
    Kinderfeestje was gewoon thuis met koekhappen, kleine speurtocht een stukje cake en vooral buiten spelen. Het moet tegenwoordig gekker dan gek. Had een keer een feestje thuis voor mijn dochter van toen 8 jaar en binnen een half uur kwam de vraag wanneer we nu eens ergens naartoe zouden gaan want het was saai. Dusss

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat laatste herken ik. Mijn dochter was wel tevreden met een feestje thuis, maar sommige klasgenootjes (niet allemaal hoor) waren wat anders gewend. Pijnlijk vond ik het, voor mijn dichter, maar ook voor mij, want ik had heel veel moeite gedaan voor leuke spelletjes, een hapjesbuffetje etc.
      Groet, G

      Verwijderen
  32. Opgegroeid in de jaren 70, Eten kwam oa uit de eigen moestuin . Gingen nooit op vakantie. Logeerden bij familie. Dagje uit was naar het bos of strand met eigen boterhammen mee. Kleding van neefjes en nichtjes en moeder naaide en herstelde veel. We waren gelukkig en tevreden, Er was ook wel veel minder luxe als nu. Uiteten nooit gedaan. Denk dat veel gezinnen zo wel leefden bij ons in de omgeving. Verjaardagskado was eenvoudig en een kinderfeestje speelde je buiten en vermaakte je wel met elkaar. En moeder bakte pannenkoeken. Tegenwoordig zou men dit leven waarin ik opgroeide als armoede zien. Maak me eleens zorgen als ik zie hoe de jongeren leven en geld uitgeven. Elke week een keer een terrasje pakken is heel normaal. Groetjes Louise

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Wat denk ik ook het verschil is, dat voorheen iedereen die een niet al te hoog inkomen had, bij elkaar in dezelfde buurt woonde en het aloude De tering naar de nering zetten er flink ingestampt was. Mijn moeder woonde in een volksbuurt en daar was iedereen arm. Dat geeft ook verbroedering. Het was wat het was. Nu is dat anders. Kan je door een sterke teruggang in inkomen nog steeds te duur wonen. En door de huidige huizencrisis nergens terecht kunnen. Denk ook dat veel jongeren menen dat zij recht hebben op dezelfde soort schoenen, kleding, telefoon als hun klasgenoten. Dat is de norm tegenwoordig. Nogal op uiterlijke zaken gericht. En de schijn ophouden dat het geweldig met je gaat. Tot de hele boel in elkaar klapt.

    Denk niet dat we tegenwoordig armer zijn dan vroeger. Wel anders.

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Wat een mooie en genuanceerde reacties allemaal. Fijn om te lezen! Op social media is dat vaak wel anders. En met vrienden en kennissen is het soms ook lastig: veel stellige meningen en weinig uitwisseling van ervaringen en meningen.
    Leuk om veel herkenbare verhalen uit de tweede helft van de vorige eeuw te lezen. Wij hadden het bij mijn ouders (gescheiden/bijstandsmoeder/eenvoudige buurt in Rotterdam) thuis niet breed, maar dat viel eigenlijk niet op en mijn moeder kon/kan enorm goed met weinig geld omgaan en naaide soms kleding voor ons.
    Ontbijt op school had ik trouwens vreselijk gevonden: heel stigmatiserend. Ik vind dat mensen vaak als zielig en als slachtoffer worden neergezet. Het lijkt wel of politici en beleidsmakers dat gebruiken om zelf beter uit de verf te komen met hun projecten en programma’s. Maar dat is waarschijnlijk cynisch gedacht. De aanpak van Annemiek van Deursen daarentegen vind ik fantastisch: mensen in hun kracht zetten!
    Ik schrik wel eens van de enorme welvaart: vanmiddag even in de stad (Haarlem) geweest en alle terrassen zaten weer vol. Dat lijkt me best moeilijk als je het in deze tijd niet breed hebt: het valt zo op dat grote groepen het wel breed hebben én je hebt zoveel spullen nodig tegenwoordig zoals een computer en smartphone met abonnementen en aanverwante artikelen.
    Er valt in ieder geval veel over armoede te zeggen en het is niet allemaal zwart wit. Maar dat we het zoveel mogelijk willen uitbannen, is een goed streven.
    Groet, Mirjam uit Haarlem

    BeantwoordenVerwijderen
  35. In 1980 betaalde ik €345 gulden huishuur per maand en nu kost de zelfde woning €901,31 maandhuur.
    Ik had kippen in de tuin en een moestuin. Andere huurders hadden konijnen. Bij de supermarkt kon gratis groenteafval opgehaald, de bakker gaf de kruimels van de broodsnijmachine weg, bij de visboer kon een emmer visafval opgehaald. Dat is niet meer.

    De verhuurder verbiedt nu dieren in de tuin te houden. Vanwege groenten, fruit en kruiden in mijn tuin begonnen ze een rechtszaak, dus moest ik extra kosten maken.

    Terwijl arbeiders in de 80-er jaren nog een vast contract hadden met een leefbaar koon, werken ze nu op losse contract om altijd beschikbaar te zijn als het bedrijf dat wil en op eigen kosten werkloos te zijn als het bedrijf ze niet nodig heeft. Ze zijn vaak gedwongen 'ZZP-er' met alle kosten en risico's van het ondernemerschap. Steeds meer huurders hadden een bedrijfsvestiging aan huis, totdat de woningverhuurder ook dat verbood. Nu moeten de schijnzelfstandigen ook nog kosten maken voor een administratieve vestiging op een bedrijfslocatie.

    Alle vaste lasten zijn enorm gestegen. Zonder auto, smartphone en computer met internet hebben ze geen werk en dus geen inkomen. Een gepensioneerde kan ook niet zonder, want de overheid is dan onbereikbaar. Al die vaste verplichtingen maken dat er minder overblijft voor de variabele kosten, zoals eten en maandverband. Dat beetje geld om een brood te kopen is er soms gewoon niet meer. Brood of maandverband is een keuze die iemand zich niet kan voorstellen, die de keuze nooit hoeft te maken.

    Vanuit een luxe situatie is het makkelijk oordelen over mensen die 'niet met geld kunnen omgaan'. De laagste lonen en uitkeringen zijn niet toereikend om alle noodzakelijke uitgaven te doen. Hulp aannemen wordt zwaar bestraft. Veel mensen zijn niet op de hoogte van de regels van de bijstandsuitkering. Een cadeautje aannemen kan als fraude bestraft worden en fraude moet toch streng gestraft?

    De huidige armoede is opzettelijk gecreëerde armoede. Een politieke keuze. Afbraak van burgerrechten, lage lonen beleid en hoge kosten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het heel verwarrend als je schrijft dat je in 1980 €345,- betaalt voor je huur. Het duurde tot 2001 voordat de euro ingevoerd werd. Bedoel je dat je in 1980 in guldens 345 betaalde? Of betaalde je omgerekend in euro's €345 huur? (= fl 760,-)

      Verwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, racistische, onaardige, of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.