Je hebt je vaste lasten en je variabele lasten en daarnaast heb je ook sluipuitgaven. Over de vaste lasten en de variabele lasten schreef Geldnerd onlangs een mooie les voor dit blog.
Sluipuitgaven, waar moet je dan precies aan denken?
Het zijn uitgaven die je niet gepland hebt en ook niet echt noodzakelijk zijn, vaak verleidingen die je onderweg tegenkomt:
een leuke sjaal die je ziet in een winkelstraat
die heerlijke nootjes in de supermarkt
dat mooie boek dat je al heel lang bij de bieb gereserveerd hebt, maar steeds niet beschikbaar komt
een ijsje op een zonnige dag
een broodje en een beker koffie op het station
een plantje of een bos bloemen voor jezelf
deelname aan de vrijdagmiddagborrel met collega's
een spontaan afgesproken etentje met collega's
een speelgoedje of lekkers voor je kind doordat het kind je kop gek zeurt en je er van af wilt zijn
Voor een groot deel zijn zulke uitgaven de krenten in de pap, die maken het leven leuk.
Alleen ......... bij elkaar opgeteld kan het zijn, dat je zo heel veel extra geld uitgeeft.
Hoe ga je daar dan mee om?
Borrels en etentjes met collega's hebben mij tot mijn pensioen in maart 2019 best veel geld gekost, soms te veel naar mijn smaak. Ik heb wel kunnen voorkomen dat de kosten hoofdelijk omgeslagen werden. Dat heb ik bespreekbaar gemaakt.
Hoe kwam het dat er zo veel geld uitgegeven werd bij activiteiten met collega's?
Bijna alle collega's waren tweeverdieners. Ik was samen met 1 collega alleenstaande ouder met een recent aangeschaft koophuis. Dus hadden we beiden niet veel te besteden aan borrels, lunches en etentjes. Geen gezamenlijke rekening voor ons, want de meeste collega's verteerden tenminste 2x zo veel als wat wij verteerden op zo'n uitstapje. En dan zouden wij dus moeten betalen voor de dure drankjes van collega's met voldoende inkomen en wij zaten aan een frisje om de kosten te drukken. Wij alleen een hoofdgerecht en geen voorgerecht en toetje. Anderen namen vaak 3 of meer gangen.
Het bleef overigens moeilijk om de rekening te splitsen en alleen mijn eigen eten en consumpties te betalen. Er ontstond altijd weer discussie over. Het was blijkbaar zo normaal om de rekening hoofdelijk om te slaan. Een goede assertiviteitsoefening!
Ik ging ook lang niet altijd mee, soms geen zin, soms te druk met mantelzorgen voor mijn moeder of zo.
Het is overigens niet zo dat ik aan die uitstapjes geen plezier beleefde. Ik vond het wel degelijk leuk om met collega's op stap te gaan, maar het nam steeds zo'n hap uit mijn budget!
Diverse sluipuitgaven.
Bij mij hier zijn toch ook vrij vaak sluipuitgaven: een plantje, wat lekkers, een ijsje. Alles is aantrekkelijk om te kopen en roept: NEEM MIJ! En ik kan lang niet altijd weerstand bieden. Vaak ook wel, maar niet altijd.
Ik ben mij er altijd heel erg van bewust dat ik een sluipuitgave doe, en kies dan ook bewust om het wel of niet te doen. Indien wel, dan ga ik er ook echt van genieten!
Lekker voor mijzelf iets gekocht!
Ik heb geen potje zakgeld meer, maar als ik dat had, dan zou de aankoop daar uit komen.
Toen ik druk bezig was om mijn hypotheek af te lossen, had ik weinig ruimte in mijn budget en toen had ik juist veel behoefte om zo nu en dan iets voor mijzelf te kopen. Een leuk mok, een leuke tas, noem maar op! Ik heb het probleem van de sluipuitgaven destijds opgelost door mijzelf zakgeld te geven. 80 euro per maand. Dat zakgeld haalde de spanning uit de lucht, want ik mocht iets voor mijzelf kopen, ik stond het mijzelf toe. En juist daardoor gaf ik die 80 euro vaak lang niet uit. Ik spaarde een groot deel van mijn zakgeld. Ik weet niet of het voor iedereen zo werkt, maar bij mij werkte het prima!
Heb jij een methode om sluipuitgaven te beperken?
dinsdag 18 april 2023
Budgetteren, zuinig met je geld les 5: Sluipuitgaven
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ook met zakgeld, in mijn geval 250 euro per maand. Geld dat ik niet meer oprook. Komt nooit op. Als ik wat koop zijn het boeken, ongeveer voor 100 euro per maand.
BeantwoordenVerwijderenOh heeeerlijk, misschien ga ik dat ook wel doen, mijn boekenbudget opschroeven naar 100 euro. Het klinkt zo exorbitant, maar als jij het ook doet, dan kan ik dat ook wel doen! Ik ga bijna nooit uit (eten), kleding koop ik tweedehands... Maar boeken, daar houd ik echt van!
VerwijderenAch wat leuk! Ik kan het je van harte aanraden. Mijn uitje naar de boekhandel is iedere maand weer een 🥳
VerwijderenDit is precies wat ik bedoelde in mijn reactie op les 4 van Geldnerd. Geef je zelf een budget hiervoor. Alleen ik noem het: het Leuke Dingen Potje. Gun jezelf zo nu en dan wat en geniet er van! Het hoeft niet op. Wat over is schuift door naar de volgende maand. Omdat je uitgave binnen een budget valt, hoef je je er niet schuldig over te voelen. Groetjes van Mieke
BeantwoordenVerwijderenBeperking van sluipuitgaven heb ik altijd het lastigst gevonden. Uitgenodigd worden om te komen BBQen , heel fijn, maar zelf geen geld hebben om zoiets terug te doen. Gevraagd worden om al s middags te komen en met hun s avonds mee te eten (heel uitgebreid). Om dan altijd te moeten zeggen dat je het andersom niet kunt doen.... altijd heel lastig. Ik nodigde iemand dan alleen voor de avond uit. Maar wat als men dan zei van Zullen we s middags alvast komen? Die ander dacht daar niet bij na. Maar het bracht mij in de problemen. Ik weet dat ik een keer een winterjas nodig had. Daarvoor zat in een potje in de kast ongeveer 90 euro. Te wachten op de uitverkoop. Intussen is het op geraakt tot er nog 30 euro over was, aan bezoek mee wou eten, wat eigenlijk niet uitkwam. Zelf vroegen deze mensen het altijd wel aan ons.' Kom dan smiddags alvast'.
BeantwoordenVerwijderenUit eten hebben we gewoon nooit gedaan.
Zo moeilijk hé. En zo dubbel. En toch. Dit zal voor zo heel erg veel mensen op gaan. Ik denk dat dat zelfs de reden is dat veel mensen zich door de QR code niet lieten over halen om zich te laten enten. Om Corona er maar weer eens bij te halen. 😃. Ik vond het ook gezwam. Dan heb je je vrijheid en dan kun je ; Uit eten, naar festivals en concerten en schouwburg en naar het buitenland en en. Nee dat kunnen en doen heel veel mensen toch al niet. Die vrijheid hebben ze niet. Ik heb het horen zeggen ; Als ik van het vakantie geld met mijn kinderen een dagje pretpark doe laat ik me eerst wel testen dus waarom zou ik me dan laten enten. Kom toch nergens. Dat dat niet gezien werd verbaasde me zo. QR code = belofte om veel geld uit te kunnen geven. Zo absurd die enorme twee deling in de maatschappij. (Wacht op roeptoeters die dit niet begrijpen en reageren met ; Maar enten doe je daar toch niet om. Het gaat mij niet om wel of niet enten maar om dat ze mensen dachten te moeten verleiden met dan kun je weer dit of dat. Dus niet en nooit voor velen )
VerwijderenDit lijkt mij echt lastig. Ik kan mij voorstellen dat je pijn in de buik krijgt bij het idee dat mensen bij jou willen eten. Zou het een idee zijn om een paar budgetmaaltijden te bedenken, die je dan eventueel kunt serveren? Een eenvoudige pasta maaltijd is ook erg lekker. Als toetje een schaaltje vanillevla of kwark met wat fruit of vruchtensaus is prima toch? Bovendien is de gezelligheid van samen eten en samen zijn belangrijker dan duur 4 gangendiner. Groetjes van Mieke.
VerwijderenHet gaat helemaal niet om enten dat is ieders vrije keuze en dat je destijds een QR code moest hebben voor horeca en andere activiteiten dat was een politieke keuze. Bij een volgende pandemie zal men waarschijnlijk andere keuzes maken. Het ging om de rekening delen bij de horeca. Ik vind het persoonlijk ook niet zo netjes wanneer mensen een 3 gangen maaltijd nuttigen al dan niet met wijn en dat de rekening gedeeld wordt. Mijn man gaat regelmatig (eens per maand) iets drinken met oud collega's die vrienden zijn geworden en zij drinken in hoog tempo zogenaamde kopstootjes (bier en jenever). Sinds een jaar drinkt mijn partner geen alcohol meer. Hij lost het inmiddels op door Euro 20,00 uit de geldautomaat te halen en dit bij de rekening te doen. Wanneer je 2 thee en 2 tonic drinkt dekt dit de lading volledig. Een verschil van een koffietje of iets anders klein is heus niet erg. Overigens is het in zijn vriendengroep geen probleem (meer). Om op te vraag van Aaf terug te komen wij hebben beide een X-bedrag om 'vrij' te besteden per maand. Soms wil ik bijvoorbeeld een eau de parfum en spaar dan 2 maanden.
VerwijderenHet ging over dat het voor heel veel mensen moeilijk of onmogelijk is om aan de voor veel anderen vanzelfsprekende keuzes mee te doen. En dat dat niet begrepen of gezien word.
VerwijderenHet is inenten hoor! Enten komt alleen bij planten voor.
VerwijderenBeste Mieke. Budgetmaaltijden deed ik altijd al voor onszelf. Om dan 1x per week extra eters extra te hebben, betekent bij een budget van 50 euro in de week al gauw een tientje extra. Want dan wil je sowieso een toetje of soepje erbij. En een stukje vlees. Dat doe je voor jezelf niet. Dus die maaltijd 4 x iets van vlees/ gehakt ipv geen vlees voor ons tweeën. Een week een tientje extra uitgeven betekent de week erop rondkomen van 40 euro. En dan doe je nog heel budget proof bij bezoek.
VerwijderenIk schrijf dit nu op. Anoniem. Maar ik zou dit nooit maar dan ook nooit tegen iemand zo uitleggen. Ook niet dat ik op een verjaardag een tientje kreeg s morgens en daar snel voor naar de winkel ging om tussen de middag met bezoek worst en kaas en karnemelk te halen voor de lunch met familie bezoek. En dan geven ze je gelijk dat je gewoon 'źuinig' gedaan hebt. Het hoeft toch ook niet zo luxe, zegt men dan. Terwijl het voor mijn doen echt uitpakken was.
Ik voel me niet zielig, maar denk er eens aan. Anoniem van 8.14 uur
Herkenbaar. S’ ochtend van de familie visite geld krijgen en dan daar mee naar de winkel rennen om en wat in te kunnen slaan voor het avond eten bezoek. En dat wat al lang op het lijstje nuttig en nodig stond. Anders gaat alles op aan de vreterij 😀
VerwijderenWe hebben het nu breder, maar tijdens de coronamastregelen was het erg puzzelen.
VerwijderenWij maakten / maken bv ‘yoghurtdrank’ voor dochter voor op school van het laatste beetje yoghurt uit het pak. Zei m’n schoonzus ‘maar je kunt toch ook gewoon fristi of zo kopen?’ Ehh…. Nee dus. Het was water of dat. En best oke ook nog trouwens ik vind het lekker, maar het is uit nood geboren.
Dat is misschien wel het ergste van arm zijn in het rijke Westen.
BeantwoordenVerwijderenDat je een uitzondering bent, nooit echt mee kunt doen, geïsoleerd raakt, en je kinderen ook.
Heel praktisch : ga om met mensen die het ook niet zo breed hebben. Trouwens, zo uitzonderlijk is het niet om een klein budget te hebben. Het woord 'arm' zal ik niet snel gebruiken in Nederland, waar in ieder geval sociale voorzieningen zijn.
VerwijderenDaar wordt je wereld wel heel beperkt van. Van mensen uitsluiten . En ja arm bestaat toch echt wel hoor. Als ik hier lees dat er geschoven kan worden en geld gereserveerd voor leuke dingen. Voor heel veel mensen betekenen impuls aan kopen dat er later geen wc papier of benzine of een nieuwe fiets buitenband of of gekocht kunnen worden. Of zo als hier boven. Mensen te eten ;geen nieuwe jas. Of ze nu werken of in de bijstand of AOW of zitten. En niet gaan miepen dan moeten ze maar of hadden ze maar. Sommigen hebben zich verrot gewerkt of doen dat nog. Bedrijf of woning of of , soms door ziekte , met dik verlies moeten verkopen. Schuld die afgelost moet worden. Die hebben nooit voor 100 euro boeken kunnen kopen of zullen dat kunnen. Ik vraag me wel eens af voor wie dit blog eigenlijk geschreven word. En wie de reageerders zijn. Dat ze in mijn ogen veel geld te besteden hebben is duidelijk. Dat is best. Maar reageer dan niet zo neerbuigend op mensen die dat niet hebben.
VerwijderenBeste Mieke. Dit vond ik nu al echt zo ‘n “Het pauper paradijs opmerking. Uit de tijd dat “ de kanten kraagjes” het pauper volk wel even tot een hoger plan zouden verheffen. Iemand met weinig te besteden kan echt wel bedenken hoe een budget maaltijd samen te stellen. En ook dat het geld maar een keer uit gegeven kan worden. En ook dat je leuke cadeautjes best zelf kunt maken. Of een moestuintje te beginnen. Als je handen het nog doen tenminste. Daar hebben ze geen socio’s voor nodig.
VerwijderenIk ben de anoniem die graag en veel boeken koopt. Ik geef mijn gelezen boeken weer weg aan andere liefhebbers en uiteindelijk belanden ze in de kringloop.Ik begrijp dat niet iedereen dat kan, ik heb ook andere tijden gekend. De reactie die ik plaatste was absoluut niet neerbuigend bedoeld. Bij Zuinigaan reageren mensen die (veel) moeite hebben om rond te komen. En die veel aan haar tips en adviezen hebben. Maar ook mensen zoals ik, die inderdaad (meer dan) genoeg geld hebben en zuinig zijn om andere redenen. Zuinigaan inspireert me op dat pad.
VerwijderenIk heb hierboven geen enkele neerbuigende reactie gezien. Dit openbare blog wordt gelezen door mensen die interesse hebben in bezuinigen, budgetteren of consuminderen. Dat kan dus ook als je wel ruim(er)e financiële mogelijkheden hebt. Het gaat om algemene informatie, tips en ideeën die voor iedereen interessant kunnen zijn. Daar zit niks belerends aan. Als je dingen wil leren dan is het fijn om hier af en toe eens rond te neuzen. En als je alles al weet, ook prima, dan doe je er niks mee.
VerwijderenAan anoniem 10.55 uur die zegt: Heel praktisch : ga om met mensen die het ook niet zo breed hebben.
VerwijderenDat doet pijn. Zoiets houdt je klein en in je eigen onderkant van de samenleving. Zodat je gaat denken dat op deze manier leven de norm is in Nederland. Ik moet wel mijn plaats weten. Ik als dubbeltje moet vooral niet omgaan met kwartjes. Bleeh. Ik zou eens opstandig kunnen worden met de goede sociale voorzieningen. En proberen een kwartje te worden. Want die kom je in je kring toch niet meer tegen.
Haha. Echt heel erg te erg. En dan zeggen ze ook nog dat ze niks belerends gelezen hebben. Die opmerking ; ga maar nadenken over budget maaltijden en ze een bakje vla voor zetten . Die heeft er echt helemaal niks van begrepen. Gewoon arrogant.
VerwijderenAnoniem
Verwijderenvan de boeken. Nee u was niét degene van de neerbuigende opmerkingen. Gewoon genieten van boeken mogen en kunnen kopen. Alleen van 250 euro zakgeld daar moeten veel alles mee doen. En die hoeven niet in de reacties weg gevaagd te worden als ze zich ook laten horen. En dat is hier altijd zo. . Heel vaak regent het met ; begin maar een groente tuintje of je zal je zelf wel in de ellende geholpen hebben. Of pak er een zwart baantje bij. Het gaat maar door. Zo bevoogdend
Ik schreef dat het misschien praktisch is om om te gaan met mensen die ook weinig te besteden hebben. Dat is niet neerbuigend. Als je niet meer mee kan doen met dure etentjes en uitjes, geeft dat veel stress. En waarom zou dat je klein houden en aan de onderkant van de samen leving ? Zijn mensen met minder geld dan dom ? Ik denk niet in dubbeltjes of kwartjes, wat een onzin. Misschien zit er minder geld je portemonee, woon je in een klein huurhuis, of kun je geen nieuwe kleren voor je kinderen kopen maar dat zegt niets over iemands intelligentie of levenssfeer. Ik voel mij geen dubbeltje of op wat voor manier minder dan wie dan ook. Die 'onderkant van de samenleving' heeft niet alleen met inkomen te maken.
VerwijderenIk vind de tip wel hout snijden. Toen ik alleenstaande moeder was (2006 tot 2017) was ik lid van Ouder Alleen. Ik had niet veel geld en vele anderen daar ook niet. Met elkaar ondernamen we low budget dingen. En daar waren meerdere mensen met een prima verstand en baan bij. Het weinige geld kwam door het er alleen voorstaan en bv geen alimentatie krijgen. Leuke herinneringen aan een bloesemtocht met onze kinderen. Iedereen had brood mee en hooguit een ijsje werd gekocht.
VerwijderenMaar ja, je hebt ook andere vrienden. Ik ben altijd open geweest over dat ik niet heel veel had. Maar ik kwam ook niet in de problemen als iemand mee at, dus had het wellicht toch relatief ruim nog. Groet, G.
Wat goed dat je weigerde de rekening te delen! Ik weet hoe moeilijk mensen daar over kunnen doen terwijl het best asociaal is. Zelf heb ik elke maand een potje voor diversen. Dat kan een etentje zijn of naar de film, of iets leuks voor in huis. Werkt prima. Helemaal zonder franje wordt het leven leven wel erg kaal.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben daar ook een eigen potje voor. Ik kan zo doorslaan in zuinigheid. Met een potje weet ik precies wat ik kan/mag.
BeantwoordenVerwijderenDat vind ik nou leuk van Liselot, dat ze schrijft dat ze zo door kan slaan in zuinigheid! Iets wat denk ik best vaak voorkomt in bezuinigingsland. Dan is zo'n potje zeker een heel goed idee.
VerwijderenBekend probleem: rekening delen! En vaak is het idd zo dat diegenen die 't meeste verteerd hebben, zeggen :zullen we delen? Waarom niet ieder voor zich. Ik vind dit veel fijner, voel me niet bezwaard als ik toch nog een, duur, glas wijn wil of een duurder toetje. Gelukkig heb ik een groepje waar ik regelmatig mee op stap ga en die zijn het helemaal met me eens. Ik ben die dag penningmeester en aan 't einde van de dag of volgende morgen stuur ik tikkies. Deze worden binnen no time betaald. Iedereen blij en geen gezeur.
BeantwoordenVerwijderenGoed idee.
VerwijderenJa, tikkie is ideaal daarvoor. En als iemand krap zit kun je het lekker naar beneden afronden voor diegene.
BeantwoordenVerwijderenGroet, G
Ik herken het wel, een etentje met een flinke groep... ik zeg vooraf al dat ik mijn eigen consumpties en eten betaal, ik heb te vaak voor anderen betaald en was te vaak niet assertief genoeg. Inmiddels ben ik dat gelukkig wel en kan het me weinig schelen wat anderen er van vinden.
BeantwoordenVerwijderenWat ik mis in de reacties, is het delen. Een groter budget geeft ook de kans om iets weg te geven, eventueel zonder dat degene weet van wie het is. Dit zal ook wel niet goed vallen, maar wanneer ik weet dat een vriend, vriendin, buren etc. “het spek niet voor de ramen hebben hangen”, dan kan je voor een “aardigheidje” zorgen.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het zo zuur als mensen geen 20, 30 euro overhouden per maand om een beetje ruimte te hebben voor een keer bezoek, af en toe koekjes, een keer een plantje, een keer een boek voor je kind, of een keer een kledingstuk niet van de kringloop. Het idee dat er zo weinig is dat je altijd met buikpijn denkt aan wat als mijn band lek gaat, wat als de wasmachine kapot gaat. Het hoge belastingtarief met 15 procent omhooggevallen het laagste tarief met 15 procent omlaag en uitkeringen omhoog en stoppen met het toeslagencircus kost handenvol aan uitvoering en controle en het beste medicijn tegen armoede is meer geld.
BeantwoordenVerwijderenToen ik zo krap zat dat er zelfs geen zakgeld afkon, spaarde ik al het geld dat ik op straat vond. Ook het geld van statiegeldflesjes die ik vond en inleverde ging in dat potje. Eens per 2 jaar kon ik daarvan naar het theater, soms elk jaar als ik gebruik kon maken van het studententarief.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heb ik een sobere (geen arme) vriendenkring: een avondje bij elkaar zitten kletsen en thee drinken; een lekkere lange wandeling maken met een fles water en gesmeerde boterhammen en dan bij iemand thuis een kopje koffie drinken; nette kleding maar geen merkkleding en niet het modernste; geen of weinig alcohol; niet roken; iedereen weet zijn eigen fiets te onderhouden (de auto gaat toch meestal wel naar de garage); elkaar helpen met verhuizen en schilderen; eens oppassen op elkaars kinderen. Degene die het wat breder heeft, trakteert eens op koekjes van de warme bakker bij de thee, en dat wordt dan erg gewaardeerd.