Tussen 1979 en 1984 fietsten wijlen mijn partner en ik 's zomers een maand lang door Nederland, Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk, België en Luxemburg. Niet dat we in zo'n fietsvakantie alle genoemde landen aandeden, maar altijd ging het vanaf Groningen richting zuiden of zuidoosten en later weer terug. Op de fiets, met tentje, kookspullen, slaapzak, slaapmatjes, een klein kompas en landkaarten, meestal Michelinkaarten.
 |
| een voorbeeld van zo'n detailkaart die we gebruikten |
Dat geldt ook voor het weer van de komende dagen en je kunt de regenwolken voorbij zien komen, of constateren dat het voorlopig nog stralend mooi weer blijft.
Toen had je nog geen smartphone en we hadden ook geen radio bij ons. Als we in een stadje of een dorpje waren, lagen er in een supermarkt altijd kranten met op de voorpagina het weerbericht. Daar keken we dan naar en verder keken we alleen naar de lucht en de wolken om te beoordelen wat voor weer het werd en we maakte aan de hand van landkaarten een plan waar we naar toe zouden fietsen.
De kaart kwam in mijn stuurtas en we volgden zo veel mogelijk rivieren en riviertjes om te zorgen dat we niet constant heuvel op heuvel af zouden fietsen.
We verdwaalden ook wel eens, zeker in dunbevolkte gebieden. Daar waren ook kruisingen zonder borden die aangaven waar de wegen naar toe gingen, soms was het een gok als we op de kaart niet konden vinden waar we waren. Het was een verrassing dat we bijvoorbeeld ineens bij de stad Orleans waren, terwijl we er eigenlijk omheen wilden fietsen. Maar ja, wat moet je zonder telefoon? We namen het zoals het was en zetten onze reis voort door langs de Loire zuidwaarts te fietsen.
Zo kwamen we op de terugweg in Brabant dichtbij het plaatsje Zeeland terecht. Wij vroegen een voorbijganger waar we waren en hij zei: daar ligt Zeeland. Het voelde alsof we voor de gek gehouden werden. Wij wisten heus wel waar de provincie Zeeland was! Maar het bleek waar. Na lang zoeken op de kaart vonden we inderdaad het plaatsje Zeeland. Het ligt ten zuidoosten van Oss.
Weer wat geleerd en ik heb het nooit weer vergeten!
Wat herkenbaar. Ook het weerbericht lezen in een krant.
BeantwoordenVerwijderenLeuk onderwerp! We hebben nog stapels.oude.landkaarten van vakanties, en ook het Beste boek van de weg. Ze worden nooit meer gebruikt. Overal in Nederland knooppunten en in de auto een tomtom
BeantwoordenVerwijderenZeer nauwkeurig is nogal betrekkelijk, laatst keek ik op buienradar voor mijn woonplaats en stond er dat het droog was en voorlopig ook bleef . Maar het regende toch echt op dat moment en bleef dat ook nog bijna een uur doen. Globaal klopt het meestal wel, maar er blind op vertrouwen doe ik toch maar niet.
BeantwoordenVerwijderenLeuk, die verhalen over vroeger. Het is inderdaad verwonderlijk hoe snel we gewend zijn geraakt aan dingen als google maps en buienradar en hoezeer we ervan overtuigd zijn dat we niet zonder kunnen. Ik herinner me die tijd nog goed en had toen niet het gevoel dat we iets misten. In de laatste Genoeg (het zomernummer) stond toevallig ook een artikel hierover. Het is een uitgebreide bespreking van het boek van Ulrike Hermann (Duitse filosofe en historica, journalist) over de noodzaak om de economie te veranderen in een circulair systeem, waarbij grondstoffen steeds worden hergebruikt. Zij stelt, dat het dan nodig is ons consumptieniveau aan te passen en komt uit op een niveau dat rond 1978 normaal was. Dat vind ik eigenlijk nog best meevallen. En als ik jouw verhalen over die tijd lees, krijg ik ook de indruk dat we het toen best goed hadden. Ik heb het boek gisteren gekocht, maar nog niet gelezen. De titel is Das Ende des Kapitalismus.
BeantwoordenVerwijderenHoi, dat artikel is bij mij ook blijven hangen. En misschien ook onderwerp voor een blog? Terug naar 1978, kunnen we dat? Ik was toen 9 jaar, dus weet niet alles van die tijd.
VerwijderenWe zullen niet alles weg hoeven doen, maar veel eenvoudiger gaan leven dan. Groet, G
Die tijd zelf had ik het niet prettig, maar in materieel opzicht gesproken geloof ik niet dat het consumptieniveau toen armoedig was. Je had natuurlijk altijd al de jongeren die elk seizoen nieuwe kleren kregen en die dat niet kregen en rondliepen in handgemaakte kleding en afdankertjes van anderen. Ik hoorde wel bij die laatste groep. Eenvoudig leven heb ik dus altijd wel gedaan. Groet, Ine
VerwijderenKaartlezen vond en vind ik leuk, nog steeds heb ik een kaart op schoot als we bij langere ritten in iets onbekendere gebieden zijn. Veel leuker dan op je telefoontje te zitten staren. Je kijkt dan ook veel minder naar buiten.
BeantwoordenVerwijderenMaar navigatie is wel handig zeker als je verdwaalt bent om weer op de juiste weg te komen.
Maar zonder kwam ik ook overal uiteindelijk
Ik kijk zelden op buienradar. Ik wil mijn planning er niet op baseren behalve als er zwaar onweer of code oranje voorspeld wordt.
BeantwoordenVerwijderenWij zijn in het voorjaar met de auto naar zuid Spanje geweest. Onze Tomtom leidde ons moeiteloos naar alle overnachtingsadressen. Via een beschrijving en een wegenkaart was het heel moeilijk geworden. Toch mis ik soms een kaart om precies te zien waar je bent. Ik was slecht in kaartlezen wat tijdens de vakantie voor de nodige ergernis bij mijn man zorgde. Mijn ouders overwinterden vele jaren in Benidorm en het eerste wat mijn vader 's morgens deed was naar de supermarkt voor flessen water en een krant. Zo bleef hij op de hoogte van het nieuws en het weer.
Of het stratenboek in de auto ;)
BeantwoordenVerwijderenIk gebruik buienradar vooral om de vraag te beantwoorden of ik kan wassen thuis. Voor vakanties onderweg werkt het me niet goed genoeg. Een hele middag voorspelde regen kan zomaar 1 forse bui zijn - en dan kun je lekker ergens lunchen of koffiedrinken, daarna weer verder.
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijk vrij en avontuurlijk leven!
BeantwoordenVerwijderenToen ik nog werkte gebruikte ik de mobiele telefoon om het grote gemak. Je kon er weinig meer mee dan bellen en vrij slechte foto's maken, maar bij mijn pensionering in 2009 is mijn mobiel verworden tot een mobiele telefooncel. WhatsApp is de enige app die erop staat en ook alleen maar omdat die binnen de familie gebruikt wordt.
BeantwoordenVerwijderenDe auto heeft een (ingebouwde) navigatie en daarmee red ik me nu uitstekend binnen Europa. Toen ik nog werkte was een TomTom bijna noodzakelijk, want ik moest vaak op plaatsen zijn die zelfs in de stratenboeken (van shell?) moeilijk te vinden waren. Een app als buienradar is in mijn beleving een volstrekt overbodig iets; je kunt er toch niks aan veranderen en om te weten wat ik kunt verwachten, is het vaak voldoende om even naar de lucht te kijken.
Vanaf ongeveer eind jaren '50 ging ik met een kameraad op fietsvakantie en we wisten altijd globaal waar we heen zouden gaan. De windrichting op dag 1 was vaak bepalend, want we vonden dat we moesten beginnen met de wind in de rug. Ik bewaar er plezierige herinneringen aan, ondanks dat we 's avonds er vaak nog niet over uit waren waar we de volgende dag heen zouden gaan. Moest dus erg wennen toen ik verkering kreeg en als we samen op vakantie gingen zocht ze altijd uit wat er op de plaats van bestemming te doen was. En met gezinsvakanties werd dat nog erger, al heb ik in het begin van mijn pensionering nog wel een paar aardige Europese trektochten met haar ondernomen. De eindbestemming was weliswaar altijd wel bekend, maar de weg ernaar toe kon variëren.
Soms heb ik liever een papieren kaart ipv op het scherm uit te vogelen, hoe ik moet fietsen. Je moet punt A hebben en dan doortrekken naar punt B. Maar niet altijd lukt dat op een scherm. Als ik bij punt B ben, zie ik punt A niet meer. Dus mis ik het overzicht. Geartsje
BeantwoordenVerwijderenLeuk om zulke verhalen over vroeger te lezen!
BeantwoordenVerwijderenWij gingen toen ik kind was altijd op autovakantie met de kaart op schoot. Daarna met navigatie en een overzichtskaart van de anwb. Tegenwoordig vertrouw ik volledig op navigatie. Doet die het niet, dan zie ik het dan wel weer... Misschien naïef, wie weet.
Het dorp Zeeland en omstreken is trouwens best leuk voor een vakantietripje!
G.T.
Wij hebben altijd een kaart bij ons. Ik wil niet alleen van A naar B reizen, dan mis je allerlei leuke, interessante en bijzondere dingen. Op een kaart kun je zien dat er ergens een ruïne, uitzichtpunt, bijzondere plek is. Je eigen route uitstippelen i.p.v. de techniek laten beslissen hoe je rijdt, je ziet zoveel meer.
BeantwoordenVerwijderenDat doe ik dus ook, kijken of er wat leuks langs de route is. Maar dan met Google Maps! Ik kijk (en schrijf) ook Google reviews over dat soort plekken, om dat ook met anderen te delen.
VerwijderenG.T.