................. zo zonder mijn moeder. Er is iedere dag wel iets waarvan ik denk: dat moet ik mijn moeder vertellen. Of daar wil ik met mijn moeder over praten. Ze had de plannen van het nieuwe kabinet machtig interessant gevonden, en er ongezouten haar kritiek op geleverd.
Maar mijn moeder is niet meer en er is dus niets om je samen met haar over op te winden en er valt niets te lachen om politici, tenminste niet met haar. Wel komt er iedere dag post, post van de banken, post van de apotheek, de rekening van de crematie, een rekening van gebruik voorzieningen in september in het verzorgingshuis, post van het CAK, de belastingdienst, ik heb zelfs het F-biljet al, nog een late condeleance-kaart van een negentigjarige die het niet zo snel heeft kunnen bijbenen. Al die post valt bij mij op de deurmat. Op bankafschriften blijkt dat er ook weken na het overlijden van mijn moeder nog automatisch geld afgeschreven is voor AWBZ-bijdrage, lidmaatschappen en abonnementen. Alle instanties die het betreft hebben binnen een paar dagen bericht gehad van het overlijden. De banken (ING en ABN-AMRO) wat later, maar ik dacht dat die door het bericht van de gemeentelijke basisadministratie meteen de rekening zouden blokkeren. Niet dus. Ik heb de toezegging dat het ten onrechte betaalde geld terug komt, maar ik zal wel moeten controleren of het geld inderdaad teruggestort wordt.
Ik heb het druk met alle administratie, maar verder heb ik ineens tijd over! Ik hoef niet meer op bezoek, ik hoef geen rolstoelbus te regelen, geen boodschappen meer te doen. Ik heb er een hele vrije dag bij. Hoe ik die vrije dag invul? Nog even helemaal niet eigenlijk: een beetje rondhangen, een boodschapje hier, een boodschapje daar, een beetje lezen, verder niets alleen een beetje tot mezelf komen.
dinsdag 6 november 2012
Het voelt leeg
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dat lijkt me een hele goede besteding van de extra tijd. Rouwen, herinneren, uitrusten. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte de komende tijd nog! Als ik naar mijn ouders kijk is die leegte (qua tijd dan) snel opgevuld!
BeantwoordenVerwijderenOh zo herkenbaar, 'k heb maanden nadien nog wel gehad dat 'k ineens in een flard dacht dat m'n moeder voorbijliep, bij het opkijken bleek het heul iemand anders te zijn,
BeantwoordenVerwijderensterkte
Toch ook wel weer fijn dat je moeder zo vaak in je gedachten is. Maar dat gat, geef het de tijd en voel je vooral niet schuldig als je een beetje aan het rond hangen bent. De jarenlange mantelzorg is ook niet niets geweest, vooral als het iemand betreft die heel dicht bij je stond.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte!
Neem inderdaad de tijd om te rouwen en te herdenken, je hoeft niks anders te doen, gewoon de dag invullen hoe jij dat wilt.
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Ik ken het gevoel. Rouwen, neem je tijd, jij bepaalt hoe lang dit duurt. En over de bankafschrijvingen, als het automatische incasso-afschrijvingen zijn, heb je de mogelijkheid te storneren. Als je de bank hierom vraagt moeten ze dit voor je doen. Je hebt hier 56 dagen de tijd voor.
BeantwoordenVerwijderenPetra
Het zal niet mee vallen als alles op jouw schouders terecht komt. Maar aan de andere kant houd het je ook lekker bezig. Allemaal dubbelle gevoelens! Sterkte met alles een plekje geven.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat je de leegte voelt… Ik voel met je mee.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn vaak juist de kleine dingen,waarin je die ander mist.Sterkte en doe gewoon niets,als dat goed voelt.
BeantwoordenVerwijderenHoe lang het duurt om de leegte die je voelt te laten minderen is bij iedereen anders maar er komt een dag dat het verlies een plekje heeft gekregen.
BeantwoordenVerwijderenDe administratieve en financiële afwikkeling duurt echter heel lang bij mijn vader zelfs anderhalf jaar na het overlijden nog steeds problemen met met name het C AK houd die instantie goed in de gaten. Zowel bij mijn vader als bij twee andere mensen waar mijn man de administratie voor doet worden er steeds wisselende bedragen afgeschreven of dan weer bijgeboekt. Geld dat terug gestort moet worden gebeurt niet of word weer verrekend met bedragen waarvan zij vinden dat ze recht op hebben, terwijl dat niet het geval is want mijn vader is dood en kreeg niets meer van hun. Het heeft bijna twee jaar geduurd voordat alles correct afgehandeld was.
knuffel
BeantwoordenVerwijderenOoo, zo herkenbaar. Deze week is mijn moeder een jaar geleden overleden en ook ik heb alles afgehandeld, wat een werk.
BeantwoordenVerwijderenIk ging elke dag even bij haar langs, de was ophalen, boodschappen doen maar vooral gezellig even kletsen en praten over het nieuws. Elke dag dat blije gezicht als ik binnenkwam, het zijn de kleine dingen die je blijft missen, al weet je dat het goed is!
Sterkte!!
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
BeantwoordenVerwijderenDe leegte is gewoon heel moeilijk zeker met de komende donkere maanden en daar moet je de tijd voor nemen. Dat ze zo vaak in je gedachten is kan heel verdrietig zijn maar ook heel prettig en het enige wat ik daarover kan zeggen laat het er zijn en geef jezelf de tijd. En als dat betekent een dag helemaal niets doen dan is het een dag helemaal niets doen.
BeantwoordenVerwijderenEn ja dat geregel is een heel gedoe maar tegelijkertijd kan het ook helpen bij de verwerking. Maar ook daar neem er de tijd voor, dan wachten sommige instanties maar iets langer.
Ik kan je van hieruit alleen maar heel veel sterkte wensen
Thara
Je bent echt een lieverd.
BeantwoordenVerwijderenJa heel herkenbaar, even dat gewone babbeltje, vorig mijn zus en dit jaar mijn moeder. Vooral met mijn zus maakte ik vaak een telefonisch en mailbabbeltje en mis dat nog steeds.
BeantwoordenVerwijderen