Het was er in een groot deel van mijn leven, die financiële steun. Toen ik ging studeren in 1972 kreeg ik een toelage van mijn ouders, want mijn vader verdiende te veel. Ik kwam niet in aanmerking voor een studiebeurs. Mijn ouders ontvingen daarom wel 3x kinderbijslag voor mij, dat dan weer wel. Zo ging dat in die tijd. Ouders ontvingen voor studerende kinderen kinderbijslag. Misschien was het ongeveer hetzelfde als nu de basisbeurs. Alleen als je ouders heel weinig geld hadden, had je recht op studiefinanciering en dan verviel de kinderbijslag. Toen ik klaar was met mijn tweejarige opleiding voor assistent-bibliothecaris, stopte de financiële steun.
Die steun van mijn ouders kwam er weer toen we in de bijstand zaten en kinderen kregen.
Daarna kregen we voor onze verjaardag elk jaar 500 gulden van schoonouders. De kinderen kregen honderd gulden. Daar konden we cadeaus voor kopen. Doe je dat als je in de bijstand zit? Zulke grote cadeaus kopen voor iedereen afzonderlijk? Nee, je besteedt het anders. Bijvoorbeeld aan een week vakantie in een huurcaravan op Ameland, een jaar zwemclub (met zwemlessen) voor de kinderen, een gereviseerde tweedehands piano omdat dochter graag piano wilde leren spelen en verder praktische dingen, zoals kleding en een computer. Natuurlijk moesten dochters, omdat we een piano hadden, ook pianolessen, die werden ook van van het verjaardagsgeld betaald. Daarnaast spaarden we langzamerhand, totdat we het maximum spaarbedrag hadden wat voor mensen met bijstand mogelijk is. Op dit moment mag je als (echt)paar in de bijstand € 11.590 euro in totaal bezitten.
Mijn ouders gaven ook geld, meer nog dan schoonouders, ook contant en niet via de bank. Misschien is dat geld van ouders en schoonouders nog wel de voornaamste reden dat we nooit in de schulden geraakt zijn en konden rondkomen van het bijstandsinkomen. Want ondanks de extra giften voor verjaardagen moesten we toch wel zuinig zijn. Binnenkort krijg ik de laatste financiële steun van mijn moeder, namelijk een bescheiden erfenis.
Nu is het mijn beurt om mijn kinderen te ondersteunen. Dat doe ik al een tijdje, namelijk vanaf dat dochters niet meer (volledige) studiefinanciering konden ontvangen. In eerste instantie, toen beide dochters studeerden met studiefinanciering, hoefde ik niets te betalen. Maar sinds oudste dochter geen recht meer heeft op studiefinanciering, moet ik jongste per maand ruim 100 euro betalen. Hoewel, moet, volgens het bericht van DUO is het geen verplichting. Maar dat geld krijgen ze dus niet van DUO als studiefinanciering. Oudste studeert ook nog en leent alles wat ze nodig heeft voor haar studie bij DUO. Daarnaast werkt ze en krijgt ze geld van mij. Ik hoef oudste van DUO helemaal niets te betalen, maar beide dochters krijgen van mij even veel.
Daarnaast heb ik ze nu beiden 500 euro overgemaakt voor hun verhuizing. Verhuizen en huis inrichten is behalve inspannend ook héél duur. Jongste gaat nog verhuizen, maar die heb ik ook alvast maar het geld overgemaakt, dan vist ze niet achter het net als ik toevallig onder een bus waai of zo. Ik weet het, die kans is maar miniem, maar toch, je weet maar nooit.
zondag 28 juli 2013
Financiële steun van ouders
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Herkenbaar verhaal. Wij kregen ook regelmatig geld. Zelf hebben we geen kinderen. Maar aan een werkloos nichtje of bij een nieuw huis geven wij ook een ondersteuning.
BeantwoordenVerwijderenMijn partner kreeg destijds studiefinanciering omdat zijn vader toen net met vervroegd pensioen was en zodoende een lager inkomen had, al zijn oudere zussen en broer kregen driedubbele kinderbijslag van zijn ouders overgemaakt. Er was toen nog geen OV kaart voor studenten.
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg destijds anderhalf jaar studiefinanciering en mijn broer drie jaar. Onze ouders hadden een laag fiscaal inkomen. Ik zeg fiscaal, want ze bouwden een fors eigen vermogen op met een eigen bedrijf.
Nu hebben wij drie studerende kinderen, waarvan er twee vijfdejaars en uitwonend. Die krijgen dus geen studiebeurs meer want anders dan vroeger is de duur van de beurs beperkt tot enkele jaren. Ook hun OV kaart vervalt dit najaar. Jongste woont nog thuis, en heeft een basisbeurs. Alle drie kinderen worden door ons financieel ondersteund. Dat gaat om een fors bedrag per maand.
Wij hebben toevallig net onze kinderen allebei een extraatje gegeven voor de vakantie.
BeantwoordenVerwijderenik heb niet genoeg geld om mijn dochter financieel te ondersteunen al hoewel ik nog wel veel voor haar betaal nu ze nog thuis woont, haar studie heeft ze zelf bekostigd van haar studiefinanciering net als haar zorgverzekering, telefoonkosten , en dingen als roken,snoepen, kapper ,kleding en dergelijke, maar verder draaide ik wel op voor de dagelijkse boodschappen, de verzorging van haar katten en natuurlijk dingen zoals internet, huur ,energie en dergelijke, deed het graag,maar het is voor mij wel een extra belasting aangezien ik niet echt wat je noemt een hoog salaris heb.nu is ze van school af en op zoek naar werk, niet echt gemakkelijk, dus heeft ze een uitkering aangevraagd, fijn voor haar als ze die krijgt,maar het betekend voor mij weer extra kosten aangezien haar inkomen zolang ze thuis woont bij mijn inkomsten opgeteld worden en ik waarschijnlijk huurtoeslag moet inleveren, nu kan ik haar natuurlijk kostgeld laten betalen ,maar ik wil liever dat ze geld wat ze overhoud gebruikt om haar studielening af te betalen,
BeantwoordenVerwijderenMijn ouders geven mij ook wel financiële steun, maar niet heel veel. Zij hebben het niet slecht, maar ook geen bakken met geld. Wij krijgen voornamelijk bij gelegenheden een extratje, bijv € 100,- met kerst of € 50,- met een verjaardag.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben de studies van de kinderen volledig gefinancierd en ze kwamen niet in aanmerking voor een studiebeurs. We hebben altijd geld opzij gezet voor de kinderen zodat ze ene mooi startkapitaal hadden toen ze zelfstandig gingen wonen. Toen de oudste huwde, hebben we haar een bedrag gegeven als bijdrage in de kosten voor het huwelijk. De jongste studeerde dan nog en woonde nog thuis en ik heb hetzelfde bedrag voor hem op een tak 21 vastgezet omdat ik niet wou dat, ingeval mijn man en ik zouden komen te overlijden, het ene kind wel geld zou gehad hebben voor het huwelijk en het andere niet. Toen de oudste ene huis aankocht hebben we zowel de oudste als de jongste gesponsord met eenzelfde bedrag. Wij kregen van ouders en schoonouders nooit enige vorm van finaniciële hulp en ik wil de kinderen zoveel mogelijk helpen net omdat ik weet hoe moeilijk het soms is om rond te komen en ik wil dat ze het makkelijker hebben of wijzelf. 't Is nu niet dat wij zelf zo'n hoog inkomen hebben (eenverdienersgezin) maar ik bespaar op veel dingen net om onze volwassen kinderen meer te kunnen helpen. Wijzelf hebben absoluut geen luxe en genieten er meer van om de kinderen te steunen
BeantwoordenVerwijderenMijn ouders(broer en zus) kregen van mijn grootouders ieder jaar volgens mij 5000.00 gulden belastingvrij, en toen mijn grootouders overleden waren kregen wij broer en ik ook ieder jaar dat bedrag van onze ouders tot 2001 toen mijn vader overleed (moeder is in 1989 al overleden) ze hebben ons een afbetaald huis als erfenis nagelaten.
BeantwoordenVerwijderenGroeten Gea
Grootouders zijn hun hele leven zuinig geweest, de voorraad weck alles uit eigen tuin in de oorlog werd er geslacht gerookt in de schoorsteen enz. en 1 keer in de maand werd er voor plm 60 gulden uit de supermarkt gekocht. Ook onze ouders leefden zeer zuinig en zijn een goed voorbeeld voor ons geweest ook wij leven zuinig.
VerwijderenGroeten Gea
Mijn vader overleed al op jonge leeftijd, halverwege de 40, Hij liet 3 personen achter: mijn moeder, ikzelf was pas 15 jaar en mijn broer 13. Daar stonden we dan met een weduwen- en wezenpensioentje om van rond te komen. Geld over hebben we dus nooit veel gehad vroeger. Soms heb ik het geld wel gemist maar ik had veel liever mijn vader daarvoor in de plaats gehad. Door dit alles ben ik wel anders naar geld gaan kijken. Ik ben nu zo'n 25 jaar verder en mijn partner zit al een paar jaar in de WAO (helaas) dus de situatie is niet bepaald vee gemakkelijker nu ik zelf ouder ben. Op dit moment ben ik werkzoekende dus ik hoop dat onze situatie op korte termijn wat beter wordt. (valt niet mee in deze economische tijden)
BeantwoordenVerwijderenIk kwam op deze site terecht voor bespaartips, maar als ik hier lees wat deze ouders allemaal aan hun kinderen gaven/geven als giften ed dan vraag ik me eerlijk gezegd wel af waar ze dat toch allemaal van doen. Of ben ik nu de enige?? Misschien ligt het er wel aan dat ik een heel andere voorgeschiedenis en ervaring heb met geldzaken, dat kan natuurlijk ook. Ik heb in ieder geval op erg jonge leeftijd al ervaren dat geld niet vanzelfsprekend is...
Als je bespaart, kun je geld sparen om aan je kinderen te schenken of om extra aflossingen voor de hypotheek te doen.... Ieder dubbeltje spaar ik, zelfs als ik een muntje op straat vindt of als ik statiegeld terug krijg, gaat het naar een spaarrekening.
VerwijderenJe kunt geld immers maar 1x uitgeven :)
Dat bedrag wat je in de bijstand als spaargeld mag hebben is inclusief het spaargeld van de kinderen in het gezin. Heel onhandig als je drie kinderen hebt die elk een spaarrekening hebben waar ze zelf niet bij kunnen en waar grootouders ook regelmatig een bijdrage aan geleverd hebben.
BeantwoordenVerwijderenEn je mag ook geen geld aannemen, ook niet van ouders, dat moet je melden en wordt ingehouden op de uitkering. Je riskeert een (zeer) forse boete als je dat verzuimt te doen.
VerwijderenIk weet het! Voor ons maakte de giften het nèt leefbaar: mijn vader die samen met mij naar de supermarkt ging en de boodschappen betaalde. Mijn schoonouders die het mogelijk maakten dat mijn kinderen een piano kregen en pianoles. Door de giften werd het mogelijk om er eens een week tussenuit te gaan, in een huurcaravannetje. Ik kan je verzekeren dat het leven met een man (en vader voor mijn kinderen) die ernstige psychiatrische stoornissen heeft, niet gemakkelijk is!
VerwijderenMijn ouders hebben ons altijd wel geholpen, maar vooral met leningen die we terug moesten betalen. Daar stonden ze ook echt op. Ze waren/zijn bang dat als ze ons grote bedragen géven, ze zelf tekort gaan komen op hun oude dag (ze zijn 73 en 78).
BeantwoordenVerwijderenZe hebben altijd zuinig geleefd, en ik vind het dan ook niet meer dan normaal dat we hun geld alleen lenen voor dingen die we echt nodig hebben, en dat we geen luxe dingen doen totdat we de lening hebben afbetaald.
Op onze beurt ondersteunen we de Afrikaanse familie van mijn man weer. Bij elk huwelijk en elke geboorte sturen we €100 - dat is daar zo'n € 1.000 waard. Als familieleden een goed zakenidee hebben, betalen wij bv. een half jaar de huishuur of een jaar schoolgeld voor een kind, zodat ze een beetje financiële ruimte hebben. We betalen niet mee aan het zakenidee, en we willen ook eerst goed doorpraten hoe ze alles uitgedacht hebben, en met wie ze al contact hebben gehad.
Siebrie
Verbaast me hoeveel er aan kinderen gegeven wordt. Mijn studie hebben ze wel betaald, behalve het jaar dat ik moest overdoen (als is het in Belgie wel goedkoper). Maar van zodra ik ging werken en nog thuis woonde gaf ik 250 per maand aan mijn ouders.
BeantwoordenVerwijderenToen ik mijn appartement kocht heb ik een wasmachine gekregen (zei mijn moeder van kleins af al. Ze wou voorkomen dat zij iedereen hun was moest doen). En ze hebben helpen verhuizen en mijn vader heeft een paar klusjes voor me gedaan. Dat vond ik veel belangrijker. Ik zou ook niet graag geld krijgen van mijn ouders. Ik werk toch zelf? Nu heb ik mijn appartement zelf bekostigd waar ik toch best fier op mag zijn.
Mijn jongste heeft nog geen werk, mijn oudste werkt alleen een aantal uren op zaterdag. Op dit moment zitten ze dus heel krap. Vandaar dat ik hen financieel ondersteun.
Verwijderen