Hoewel er berichten binnendruppelen dat de recessie verdwenen is en dat het economisch herstel langzamerhand toch vorm gaat krijgen, komt er ook verontrustend nieuws. Veel Europeanen worden met honger bedreigd. Op zich kan dat natuurlijk ook wel. Het feit dat er weer wat economische groei is, betekent nog niet dat het iedereen ook weer voor de wind gaat. Overheden hebben heel hard bezuinigd en veel Europeanen zijn werkloos.
Hoeveel mensen worden met honger bedreigd? Volgens dit bericht gaat het in Europa om tenminste 43 miljoen mensen. Dit bericht spreekt over hetzelfde aantal.
Het zou de zwaarste hongercrisis in de afgelopen 60 jaar zijn. Zestig jaar? Ik ben zestig jaar. Was er 60 jaar geleden dan sprake van een hongercrisis? Daar wist ik helemaal niets van, ik weet niet waar hierbij op gedoeld wordt. Maar goed, dit terzijde.
Wat betekent dit, al die mensen met honger? 43 miljoen, dat zijn er een heleboel! Europa had in 2005 ongeveer 731 miljoen inwoners. Laten we er voor het gemak van uitgaan dat er nu ongeveer 735 miljoen Europeanen zijn. Dan leert een eenvoudige rekensom dat 5,85% van de Europeanen honger lijdt.
Eigenlijk hoor je weinig over de hongerbestrijding en honger in Europa. Alleen over voedselbanken is regelmatig een bericht en verder is er enige voedselhulp voor Oost-Europa, vooral in de wintermaanden.
In Nederland zijn de problemen waarschijnlijk minder groot dan in sommige Zuid-Europese landen, maar ook hier zijn mensen die te weinig eten hebben om van te leven.
Hier in de stad Groningen is de voedselbank in de problemen. De schappen worden steeds leger en er is gewoon niet genoeg eten voor alle hulpvragers.
De pastoor van de Sint Martinusparochie is in actie gekomen. Hij is voorzitter van de Raad van Kerken en trekt aan de bel. Ook de gemeenteraadsleden van de stad Groningen zijn gaan winkelen voor de Voedselbank.
vrijdag 11 oktober 2013
Miljoenen met honger bedreigd
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Echt een afgrijselijk idee!! Ik wou dat ik wat meer kon doen.... In elk geval ben ik druk bezig om vanalles in te leveren bij de kringloopwinkel; van de opbrengst van die spullen wordt voedsel gekocht voor de voedselbank.... Dus win-win-situatie: mensen hebben voor minder geld spullen én van het geld dat de voedselbank verdient worden óók weer mensen geholpen :)
BeantwoordenVerwijderenZe zullen WO II bedoelen, toen was hier in het westen van Nederland in de laatste winter echt honger.
BeantwoordenVerwijderenDat is ondertussen al bijna 70 jaar geleden en geen 60. Ik vind het toch een beetje wonderlijk. Was er misschien in rond 1953 elders in Europa veel meer armoede dan in Nederland? Of was Nederland in die tijd misschien veel armoediger dan we nu in de gaten hebben?
VerwijderenNederland was inderdaad veel armoediger dan men denkt of zich voor kan/wil stellen. Er waren veel grote gezinnen met erg weinig geld. Ik ben van 1949 en wij hebben geen honger gehad, maar zijn wel veel belangrijke voedingsstoffen tekort gekomen,
VerwijderenIn de hongerwinter van 1944/1945 stierven veel mensen in het Westen van het land aan hongeroedeem. Het 'manna ' van de Zweden kwam net op tijd om ook mijn vader te redden van de wisse dood. In 1953 was er - na een tijd van opbloei - weer een 'broekriem' aantrek actie van de regering oftewel 'bestedingsbeperking'. Dat is dus kennelijk 'van alle tijden '. De ene keer wat heftiger dan de andere keer. Daarom ook heb ik leren omgaan met geld. Weet waar je het aan besteedt en beheer het met zorg.
BeantwoordenVerwijderenToevallig heeft mijn dochter afgelopen week een voorstel aan haar juf gedaan; een actie voor de voedselbank. Komt ook een beetje bij haar moeder weg natuurlijk, maar ook zij vindt het niet leuk dat er mensen zijn die niet elke dag fatsoenlijk eten krijgen. De juf vond het een heel goed idee en zou dit gaan bespreken met de andere meesters en juffen. Ben benieuwd wanneer we iets horen en wanneer we met de actie kunnen beginnen.
BeantwoordenVerwijderenGr. Boukje
Ik generaliseer. De laatste decennia zijn de tuinen omgetoverd tot bloementuinen of zelfs bestrating. Als je zelf nog wat groenten hebt dan kun je met minder geld in de week rondkomen. Maar als je het nu aan personen die ondersteuning krijgen van de voedselbank voorstelt dan kom je van een andere planeet. Als je werkelijk wilt kun je zelfs verticaal tuinieren. Annemiek geeft een zeer goed voorbeeld. Heb het goed allemaal.
BeantwoordenVerwijderenGerrie dat klopt, men zal zelf ook creatief moeten worden, de site http://www.bijstandsgerechten.nl/week-gerechten-tot-e-5/ is echt goed. Ja al begin je met een klein hoekje in de tuin om daar slaplantjes neer te zetten, rucola te zaaien ed maar ook verstellen, repareren. Mijn dochter helpt bij een repair-café, naait daar behalve nieuwe ritsen in broeken ook heel eenvoudige dingetjes zoals een losse naad e.d. soms denk ik wel eens kan men dan helemaal niets meer? Ik heb het gevoel dat men vroeger in de huishoudens meer oplossingsgericht was.
BeantwoordenVerwijderenIk kan mij de bestedingsbeperking van 1957 nog wel herinneren, de lagere school was dicht en we kregen les bij mensen thuis om brandstof te besparen.
Theda klopt. zelfs een knoop aanzetten lukt vaak niet meer. Van 1957 herinner ik me niet. En toch; ik ben een oorlogskind. Maar ik maakte alle kleding zelf. Zelfs jassen. Twee te kleine truien van de kinderen? Uithalen en van die twee één grotere breien. Man werkte in de bouw. Werktruien zelf breien van sokkenwol. Als de trui versleten was dan waren er nog een paar goede stukken ok zomersokken van te breien. Van onderstukken van hemden ondergoed maken voor onze kinderen. De was eerst vouwen en het strijkgoed even apart. Dan in één keer alles strijken en het gestrekene ophangen. Als alles gestreken was, strijkijzer uit en dan pas opvouwen. Maar als je dit als jongere aan ouderen vraagt dan willen ze toch wel vertellen hoe zij zelf bespaarden? Met ach en wee roepen komen we er echt niet. Onze kinderen zijn rond de veertig jaar. Maar wel wecken, zelf jam maken en limonadesiroop. Zelf bakken enz.enz. En toch hebben deze drie ook gewoon een volledige werkweek. Maar je kunt toch ook 's morgens vroeger opstaan? En 's avonds later nog wat doen? Maar kun jij me duidelijk maken waar en wanneer dit is verandert???
BeantwoordenVerwijderenGerrie, wij hebben ook allebei een voltijdse baan en twee kleine kinderen thuis. We hebben helaas lange werkdagen, vooral door de reistijd. We hebben een minimoestuin, koken om de dag vers, en warmen de 2e dag het restant op; we strijken zo min mogelijk; knopen aanzetten en simpele verstellingen doe ik zelf, moeilijker werk moet je me niet vragen. Mijn man en ik hebben niet veel kleren, maar wat we hebben is van redelijke tot goede kwaliteit. Voor de kinderen krijg ik zakkenvol kleding van mijn zus, nicht en een vriendin. Dan is het veel simpeler om op zolder even in de juiste zak te kijken dan om mijn naaidoos en naaimachine op te zoeken en van twee rokken 1 te maken.
BeantwoordenVerwijderenSiebrie