Er komen steeds mee ouderen en het ene na het andere verzorgingshuis sluit zijn deuren. Ouderen in verzorgingshuizen moeten verhuizen en ouderen met een indicatie krijgen geen plek meer.
De thuiszorg moet bezuinigen waardoor ouderen en gehandicapten thuis steeds minder uren zorg krijgen.
Toch heel wonderlijk allemaal! Terwijl er steeds meer behoefte is aan zorg, verdwijnt deze zorg.
Organisaties trekken aan de bel, want tehuizen gaan soms ook onnodig dicht.
Laatst waren huisartsen in het nieuws die alarmerende berichten hadden over thuiswonende hoogbejaarde mensen: het kon soms eigenlijk niet en in ieder geval was er sprake van een zeer wankel evenwicht.
Ik begin hem toch wel een beetje te knijpen, wat gebeurt er over 20 jaar of meer met mij?
Lang had ik het perspectief: als het thuis niet meer wil, dan kan ik naar een verzorgingshuis. Zo ging het met mijn oma's en zo ging het met mijn moeder en schoonmoeder. De 4 bejaarde dames zijn gemiddeld bijna 15 jaar lang weduwe en dus alleenstaande oudere geweest. De 4 overleden rond hun 90e na een tijdje verzorgd te zijn in een verzorgingshuis, in geval van schoonmoeder: een verpleeghuis. Zorg aan huis had bij hen misschien wel gekund, maar dan hadden ze alle 4 op oudere leeftijd moeten verhuizen naar een ander huis, want blijven in eigen huis kon eigenlijk niet. Een gelijkvloerse woning, met aangepaste toilet en douche en een maaltijdservice was noodzakelijk geweest. De beide oma's hadden alleen AOW, dus of ze dat hadden kunnen betalen? Alle 4 hadden ze dan ook de contacten die ze in het verzorgingshuis met mede-bejaarden hadden, moeten missen en ook het contact met verzorging die medicijnen kwam brengen, koffie, thee, let op extra drinken als het heet is. En natuurlijk de schoonmaak, die wekelijks poetste en boende. Misschien was het wel heel erg een eigen wereldje, dat bejaardencentrum, maar het had zeker voordelen.
Ik denk, dat ik over een aantal jaren moet uitkijken naar een gelijkvloerse woning, met lift en dichtbij een winkelcentrum, want die verzorgingshuizen? Daar wonen tegen die tijd waarschijnlijk studenten.
Ik voel me nog steeds niet heel prettig bij het idee dat ik alleen als de nood extreem hoog is naar een verpleeghuis kan en het anders op de een of andere manier met erg weinig hulp moet zien te redden.
Misschien dat tegen die tijd de participatiesamenleving tot volle bloei gekomen is, maar eerlijk gezegd heb ik daar mijn twijfels over ...............................
Over besparen en bezuinigen en over met pensioen zijn. En ook over leven in de huidige tijd!
zondag 6 april 2014
Ouderenzorg en bezuiniging
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan.
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
vreselijk zo als er tegenwoordig omgegaan word met de ouderen.
BeantwoordenVerwijderenIk spreek mensen die in die ouderenzorg werken en die hebben nog meer schrijnende verhalen. Het gaat allemaal om geld en niet meer om 'zorg'
BeantwoordenVerwijderenparticipatie maatschappij pfff, we moeten steeds meer werken om rond te kunnen komen, er zijn steeds minder banen, goedkope huurwoningen worden verkocht en er komen geen nieuwe meer bij, je moet langer blijven werken, maar banen voor jongeren zijn er niet, je gaat steeds meer betalen voor zorg maar er word steeds minder vergoed, je moet langer thuisblijven wonen als bejaarde maar er word steeds meer bezuinigd op thuiszorg. ja allemaal dingen die er voor zorgen dat we steeds meer voor elkaar willen en kunnen doen.
BeantwoordenVerwijderenWij(manlief en ik) maken ons ook erge zorgen man is 61 en ik 59.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat onze kinderen voor ons moeten gaan zorgen.
Als je kinderen hebt is het niet vanzelfsprekend dat
dat ook kan.
Dus moeten we mensen inhuren wat ook geld gat kosten.
Er worden nu al veel ouderen verwaarloosd.
Het is in ons land ook heel snel gegaan met veranderingen.
Als ik kijk dat mijn moeder voor 6 jaar geleden nog in een verzorgingshuis
zat en er super is verzorgt .
Dus waar het op neer komt en waar ik steeds meer bang voor ben is
Arm en Rijk verschillen.
Ik vrees dat eerst het bekende kalf eraan te pas moet komen, kortom dat er eerst flinke ongelukken moeten gebeuren waar helaas slachtoffers bij te betreuren zullen zijn en dat dan zal blijken dat dit nieuwe systeem uiteindelijk veel duurder is en dat dan heel misschien het een en ander weer wat teruggedraaid zal worden. Waar ik me de grootste zorgen over maak is de vereenzaming waar ouderen mee te maken gaan krijgen want ook de dagbesteding en allerlei andere mogelijkheden tot sociale contacten verdwijnen, ook al omdat ouderen vaak minder mobiel zijn. En zoals anoniem hierboven al schrijft kunnen we van de jongere generatie toch niet gaan verwachten dat ze en werken, voor hun ouders zorgen en eventueel ook nog de buren, hun kinderen opvoeden tot fatsoenlijke mensen, op school bijspringen, taxichauffeur spelen voor ouders en kinderen, etc. Binnen de kortste keren heeft iedereen een burn out en wat kost dat dan niet? Alleen al aan arbeidsverzuim en dan praten we nog niet over de ellende voor de betrokkenen. Als ik het zo teruglees is het erg negatief allemaal maar ik maak me dan ook grote zorgen over de kortzichtigheid van deze regering. Wij zijn beiden 65 jaar en hebben een redelijke spaarpot om een en ander zelf te regelen maar hoeveel mensen hebben die niet kunnen realiseren en zijn straks aan willekeur overgeleverd. In en in triest. Leontine
BeantwoordenVerwijderenKijk naar amerika hoe ze daar met de oudjes omgaan. Dat is onze toekomst. Heb je geld, dan is er niets aan de hand. Heb je geen geld, dan verpieter je en wat in amerika gebeurd: sommige komen op straat terecht.
BeantwoordenVerwijderenTraplift is een prima oplossing.
BeantwoordenVerwijderenIk ben serieus bang,dat er eerst vreselijke toestanden aan het licht komen of doden vallen. En daarna pas de bezuinigingen worden teruggedraaid.
BeantwoordenVerwijderenDat is ook waar ik bang voor ben! Het zijn de kwetsbare, niet zelfredzame (hoog)bejaarden die in de knel komen. Veranderingen gaan in een hoog tempo, alles wordt gedigitaliseerd en dat kunnen deze mensen helemaal niet bijbenen. Instanties zijn nauwelijks nog telefonisch te bereiken. Wat moet je dan doen als je zorg nodig hebt?
VerwijderenHoewel ik de huidige ontwikkelingen absoluut niet goedkeur wil ik toch opmerken dat er erg veel verzorgingshuizen zijn waar de zorg onder de maat is.
BeantwoordenVerwijderenIs sluiting dan de oplossing?
VerwijderenHer feit dat de zorg in tehuize. Vaak onder de maat is, heeft alles met, te weinig, geld te maken. Heb je geld, dan doe je wonderen. Heb je het niet, dan is het donderen.
VerwijderenIk maak me ook zorgen om dit alles en vraag me af hoe dat straks gaat als wij eventueel hulp nodig hebben. We hebben geen kinderen dus die kunnen sowieso al niet voor ons zorgen. Tegen die tijd moeten we er maar uitstappen voordat we liggen te verpieteren met z'n beiden.
BeantwoordenVerwijderenVolgens deze regering moet je dan maar een beroep doen op vrienden, kennisen en je buren in de hoop dat die nog fit genoeg zijn en het ook kunnen en willen doen. Met een beetje geluk komt er misschien nog een of twee keer per week iemand van de thuiszorg. Ook dat is iets waar ik me zorgen over maak, grote kans dat in de toekomst er steeds iemand anders van de thuiszorg komt, dus geen vaste verzorger zoals nu, met alle gevolgen van dien. Voor ouderen is het vreselijk als er steeds iemand anders op de stoep staat maar het lijkt mij ook niet zonder risico i.v.m. het signaleren van verslechteringen maar ook dat je niet weet wie je steeds in je huis haalt.
VerwijderenMijn moeder en ik vinden verzorgingstehuizen helemaal niets. Ik heb diverse hulpmiddelen zoals een douchekruk en muurbeugels aangeschaft (bij Hulpwinkel) zodat zij nog redelijk zelfstandig kan wonen, ze vind dit super (en ik ook)! Als ze toch extra hulp nodig heeft ben ik er graag voor haar. Ze woont nu drie huizen verderop terwijl het verzorgingstehuis bijna 15 kilometer verderop is. Als er dan iets is kan ik niet snel bij haar zijn, dit vinden we beide niets.
BeantwoordenVerwijderenEr kan toch nog veel bezuinigd worden ,zodat de dingen die echt nodig zijn betaald kunnen worden .Waarom moeten mensen die nog goed kunnen lopen en fietsen ,gratis naar de sport ,fitnes,e.d .waarom krijgt iedereen die een beetje gehoorverlies heeft een gratis hoortoestel .Waarom wordt becel margarine vergoed .waarom worden Lourdes reizen vergoed enz.enz.
BeantwoordenVerwijderen?? ik begrijp niet goed waar het over gaat. Gratis naar sport en fitness is volgens mij alleen voor mensen die met hun gezondheid kwakkelen en bijvoorbeeld hartproblemen hebben. Vergoeding is alleen mogelijk als je een aanvullende verzekering hebt. Je moet last hebben van een behoorlijk gehoorverlies voordat je hoortoestellen krijgt. En die becel en Lourdesreizen worden echt niet vergoed vanuit de basisverzekering.
Verwijderen