Gisteren had ik een uitje van mijn werk vanwege het afscheid van een collega. We aten heerlijk in een Thais restaurant. Wat vind ik het een luxe, een weelde, dat zo maar gratis eten met collega's, op kosten van de werkgever. Lang geleden, toen ik nog in de bijstand zat, had ik geen idee dat het bij werkgevers heel gewoon is om regelmatig gezellig uit eten te gaan en het er dan uitgebreid van te nemen. Twee keer per jaar een etentje van het werk en als het zo uitkomt ook nog een afscheidsetentje als er iemand een andere baan krijgt.
Voor het gezelschap van acht personen werd heel veel eten aangedragen. Te veel, er bleef nog veel lekker eten over. Dus ik vroeg aan mijn collega's of zij ook een doggy bag mee naar huis wilden. Ze keken mij aan of ik iets vreemds suggereerde. Nee, niemand had daar behoefte aan.
Toen de tafel afgeruimd werd, heb ik er wel naar gevraagd en ik mocht kiezen wat ik mee naar huis wilde nemen. Ik heb gekozen voor rijst, een vegetarische curry en een pittige salade.
Ik heb het aan tafel ook uitgelegd, dat ik het jammer vind van het eten, van het werk van de koks om het lekkere eten zo maar in de afval te gooien. Dus dat het niet uit armoede is, maar uit een zeker respect voor het eten.
Ik heb méér dan genoeg om vandaag lekker van te eten.
Allemaal eten dat anders weggegooid zou worden.
Vraag jij wel eens naar een doggy bag als je uit eten gaat en er eten overblijft?
dinsdag 27 januari 2015
Doggy bag
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nee daar heb ik nog nooit om gevraagd, wel eens om een aangepaste portie, bijvoorbeelde de helft omdat ik het anders niet op kan. We gaan ook wel eens naar een grieks restaurant waar je dan tapas kunt bestellen, en dan kiezen we elke keer een gerechtje, en genoeg is dan genoeg, ik vind dat een super systeem zo word er (bijna) niets verspilt. Gr blogaanmnbeen
BeantwoordenVerwijderenHet klint als een fijn uitstapje. Maar bij ons, beursgenoteerd bedrijf, is zo'n eten met de baas schema sinds halverwege de jaren 90 al geen gebruik meer. Ook dienstjubilea worden in beperkte kring gevierd. Wel is er eens per jaar een feest voor medewerkers en hun andere helften. En we gaan soms op eigen kosten met elkaar eten, omdat we ver van elkaar wonen en ook wel eens wat langer met elkaar willen praten buiten het werk om.
BeantwoordenVerwijderenThais eten is lekker licht, ook heel geschikt voor diabetici lijkt me. Geen geode gehad deze keer met of over prikken?
De toiletten waren boven en daar at nog helemaal niemand. Er waren een aantal stoelen met een kamerscherm er deels omheen. Daar heb ik insuline gespoten, ongestoord achter het kamerscherm.
VerwijderenJazeker, net wat jij zegt + je betaald er ook voor.
BeantwoordenVerwijderenTevens heb ik een maagprobleem waardoor het heel wisselend is wat ik daadwerkelijk op kan op het moment van eten.
Gelukkig wordt het steeds gewoner in Nederland.
Wij gaan nooit op restaurant dus voor ons geen 'doggybag'. Sinds kort zijn er in Belgie restaurants die hun klanten zelf aanbieden om restjes mee te nemen naar huis en er worden daarvoor speciale doosjes voorzien. De restaurants die restanten meegeven afficheren dat aan het raam of de deur van d ezaak zodat een potentiële klant, voor hij de zaak binnenstapt, al weet of de restjes spontaan worden meegegeven. Die doos om voeding in mee te geven, kreeg zelfs een naam (resto......) maar die ontsnapt me nu op het moment. In elk geval werd het in het nieuws op tv vermeld dat bepaalde restaurants vanaf nu zo'n speciale doos aanbieden aan de klanten liesbet
BeantwoordenVerwijderenResto-restje heeft de wedstrijd gewonnen. Overdoos was ook een kanshebber.
VerwijderenKatrien
Ja hoor, en de reactie van de ober is altijd positief.
BeantwoordenVerwijderenMijn man heeft af en toe etentjes op zijn werk en helaas voor hem is dat meestal richting haute cuisine. Dat vind hij wel lekker, maar als ie later thuiskomt dan lust hij wel weer wat. Het is gewoon veel te weinig eten voor hem.
BeantwoordenVerwijderenLaat staan dat ie een doggybag zou vragen :-)
Eigenlijk niet, maar ik vind het wel een goed idee. En ik geloof dat het in de VS ook heel gewoon is.
BeantwoordenVerwijderenNee, bij mijn man zijn werk betalen ze alle uitjes zelf ook de afscheidsetentjes van medewerkers, krijgen ook geen jaarlijks feest. Geen dertiende maand of bonussen, niets. Maar mijn man heeft op diverse plekken gewerkt en de werksfeer springt er hier echt bovenuit en dat weegt voor hem op tegen financiële extraatjes. En als hij het zo naar zin heeft op het werk, is dat ook fijn. Je bent er tenslotte een zeer groot deel van je leven.
BeantwoordenVerwijderenIk bedoel dan dat ze met alle collega's het eten van hun zelf en van de college die afscheid neemt betalen.
VerwijderenIk woon in Griekenland waar het vragen om een plastic zakje om de resten mee te nemen heel gewoon is. Dat is ook echt een zak waar alle restjes ingekiepert worden. Die doggybag is dan ook echt voor de honden, die er heel blij mee zijn, vanwege de botten die er bij zitten !
BeantwoordenVerwijderenHonden mogen alleen rauwe botten eten. Gekookte of gebakken botten zijn gevaarlijk voor een hond.
VerwijderenDat wist ik niet. Maar is dat omdat de botten te hard worden en kunnen gaan splinteren ? Bedenk ik.zonet..
VerwijderenNee, dat doe ik eigenlijk nooit. Op zich vind ik het wel een goed idee, of je het nu doet om jouw redenen of wel uit armoede, maar ik heb daar zelf toch een bepaalde schroom bij.
BeantwoordenVerwijderenOp het werk van mijn man ook geen etentjes, behalve zelfbetaald en in kleinere groepen. Mijn man gaat dan meestal niet mee. Simpel omdat dat te duur is. Dus hier geen doggybags. Wij hebben wel een tijd naast een chinees restaurant gewoond en de buurvrouw kwam elk weekend schalen bij ons halen, die ze vulde met dingen die overbleven van het buffet. Dat werd anders weggegooid. Echt heel lief, dat wij dat altijd kregen!
BeantwoordenVerwijderenIn sommige restaurants staat het zelfs aangegeven,een goede zaak.
BeantwoordenVerwijderenAls ik uitgenodigd word voor een etentje en een ander betaalt zou ik niet om een doggybag vragen tenzij degene die me uitnodigt dat zelf voorstelt.
Als ik al eens uit eten ga met familie dan blijft er zo goed als niets over. Er wordt gewoon, zeker bij familie, met de borden geschoven. Broer en zijn beide zoons kunnen nl. heel veel op. Dus restjes zijn er bijna niet.
BeantwoordenVerwijderenMaar als ik mijn eten bij bijv een lunch, vaak een luxe broodje, niet op kan, dan gaat dat gewoon mee. Als er bijv. op het werk broodjes en vlaai zijn besteld voor een werklunch met externen, dan staat dat wat er over blijft gewoon op de counter van de kantine. Iedereen die langs komt kan iets nemen als hij er zin in heeft. OOK de werklui van buitenaf of de schoonmaakploeg.
In amerika is het heel gewoon doggy bag, wordt ook meestal meteen gevraagd.
BeantwoordenVerwijderenZouden ze hier ook moeten doen, als je weet wat er weggegooid wordt schrik je ervan.
Ja, dat doe ik al tig jaren! En de restauranthouders/obers vinden het altijd erg leuk! Want je zou natuurlijk niet om een doggy-bag vragen als het niet te 'vreten' was :-)
BeantwoordenVerwijderenHier in Canada hoef je er niet zelf om te vragen, het wordt al automatisch aangeboden door het personeel en daar maken wij bijna altijd gebruik van.
BeantwoordenVerwijderenIk doe dat wel hoor. Eigenlijk sinds de zwangerschap mee begonnen, want toen bestelde ik wel eens porties die ik niet op kon doordat mijn maag werd verdrukt door de kleine....
BeantwoordenVerwijderennooit uit eten , dus ook nooit iets mee :}
BeantwoordenVerwijderenvind het wel een goed idee , maar je moet het wel durven , om het te vragen !
Meer dan 30 jaar geleden hadden wij een etentje van het bedrijf van mijn man, bij de Chinees. Een buffet. Na afloop kwam de eigenaar vragen of iemand ook eten mee naar huis wilde nemen. Er was zoveel over en anders zou het weggegooid worden. Ik dacht aan mijn kinderen thuis die gek op chinees eten waren, zat te dubben "durf ik het te zeggen?". Uiteindelijk zei ik dat ik wel graag iets mee wilde nemen. En daarna .. wilden er meer mensen eten mee naar huis nemen. Hoe is het spreekwoord ook al weer? Als er één schaap over de dam is, volgen er meer.
BeantwoordenVerwijderenYasr.
Nog nooit om gevraagd. Ik heb namelijk nooit genoeg aan de porties. Uit eten is meer een voorafje of de werkelijke maaltijd.
BeantwoordenVerwijderenUit eten met het werk? En de baas betaalt? In deze omgeving is dat enkel voor de top en voor ambtenaren, en dan nog niet twee keer per jaar.
Petra
Te weinig is er nooit als ik op kosten van de zaak uit eten ga: voorafje of 2 voorafjes (soep en iets anders), hoofdgerecht, toetje en ook nog koffie na. Vaak ook "all you can eat" in wok- tapas- of sushi-restaurants. Daar ben ik wel eens misselijk vandaan gekomen.
VerwijderenJongste dochter heeft het nog luxer. Die mag mee met allerlei bedrijfsuitstapjes van het bedrijf van haar vriend: mee naar Dublin, mee naar het Forteiland bij IJmuiden en natuurlijk ook de etentjes. Ze moet een héél goede reden hebben om af te zeggen, anders "moet" ze gewoon mee. Ze vindt de uitstapjes best leuk, dus dat is geen probleem.
Wij gaan nooit uit eten maar ik zou het zeker durven vragen. Ik heb vroeger wel eten meegekregen van bedrijfsrestaurants waar ik ooit werkte, maar dat mag tegenwoordig niet meer wegens allerlei regels. Als je ook ziet wat daar wordt weggegooid!
BeantwoordenVerwijderenIk ga nooit uit eten. Maar mocht het een keer gebeuren dan zal ik zeker om een doggybag vragen.
BeantwoordenVerwijderenja hoor, geen problemen mee. Inderdaad anders zonde dat het weggegooid wordt. En dat is nog maar het topje van de ijsberg als je bedenkt wat er in supermarkten en restaurants weggegooid wordt. Zou je heel wat gezinnen van kunnen voeden...
BeantwoordenVerwijderenSinds ik mee ben geweest met een vriendin die heel charmant met een grote glimlach tegen de ober zei 'ik heb zo genoten van het eten, zonde om wat er over is weg te gooien toch? Kunt u het inpakken, dan kan ik er morgen nog een keer van genieten. En wilt u de complimenten overbrengen aan de kok?'. Ik zat haar eerst verbijsterd en bijna met schaamte aan te kijken, tot de kok uit de keuken kwam, mijn vriendin een hand gaf, kletste over het eten, een tasje met de ingepakte restjes én een gratis stokbroodje erbij afgaf en ons uitzwaaide. Sindsdien vraag ik het ook, altijd met een compliment en er wordt altijd leuk op gereageerd. En het gaat altijd op, met pubers thuis. Niks mis mee maar ik moest ook even over een drempel heen. En als iedereen het gewoon gaat vinden en het zonde vindt goed eten weg te gooien wordt het straks hier ook een gewoonte.
BeantwoordenVerwijderenEen leuke ervaring!
BeantwoordenVerwijderen