In Trouw stond recent een artikel over antidepressiva, ze zouden in bijna alle gevallen nutteloos en zelfs schadelijk zijn. Het artikel spreekt van 98% waar middelen geen effect hebben.
Dat is enorm veel!
Arts en epidemioloog Dick Bijl zegt dat van de ruim 1 miljoen gebruikers er zeker 980.000 geen baat hebben bij deze pillen.
Waarom schadelijk? Gebruikers hebben soms zelfmoordneigingen, last van emotionele afstomping en persoonlijkheidsveranderingen, veel mensen krijgen er overgewicht door en ook seksuele stoornissen komen voor.
Lees ook hier (NOS artikel) en hier (Nu.nl)
Vanavond is hierover een debat dat je vanaf 20.30 uur kunt volgen op www.DeBalie.nl, en het is achteraf te bekijken via debalie.nl/de-balie-tv.
Ik zelf heb antidepressiva geslikt, ergens tussen 2000 en 2001, de merknaam was Seroxat, ik slikte het 9 maanden lang. Ik had niet het idee dat het middel ook maar enigszins hielp. Ik merkte geen effect op mijn stemming, het was nog steeds zo dat ik, als mijn kinderen groot genoeg waren om zelfstandig te kunnen leven, er een einde aan wilde maken. Dan leven konden ze ook wel zonder mij, was de gedachte. Het leven was zwaar, met pillen en ook zonder pillen. En het werd nog zwaarder doordat ik door de pillen last kreeg van seksuele stoornissen.
De afspraak met de huisarts was dat ik na 8 maanden de Seroxat zou afbouwen. Dat heb ik ook gedaan, gelukkig ging dat vlot en leverde het stoppen geen problemen op. Heel langzamerhand werd mijn stemming gelukkig in de jaren nadien beter. Ik ben nooit meer zo depressief geweest als toen. Met de huisarts heb ik het nooit over de door de medicijnen ontstane seksuele problemen
gehad, zo gemakkelijk praat ik niet over dergelijke
zaken.
Wat kosten al die nutteloze antidepressiva de Nederlandse samenleving wel niet? Ruim 1 miljoen gebruikers en de meesten slikken die medicijnen al jaren. Ik vind het heel jammer dat er zo veel geld om gaat in medicijnen die niet helpen en nog schadelijk zijn bovendien. Wat zou het veel beter zijn om deze nutteloze pillen niet in te zetten, dat scheelt op de zorgpremies die we met ons allen moeten betalen.
Heb jij persoonlijk of in je omgeving ervaring met antidepressiva?
LET OP: stop nooit op eigen houtje met antidepressiva, doe dit altijd onder medische begeleiding.
maandag 19 december 2016
De kosten van nutteloze antidepressiva en andere pillen
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Er is veel commentaar van artsen op dat artikel. Deze mening is zeker niet breed gedragen en levert elke keer weer dat deze twee mannen in het nieuws komen grote problemen op. Denk hierbij aan een piek in de GGZ en crisisdienst van mensen die toch zelfstandig gestopt zijn met medicatie en in de problemen komen.
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk moet je niet zomaar pillen slikken, maar dat geldt ook voor andere(lichamelijke) problemen.
Al met al hebben ze met hun afwijkende stelling genoeg reclame gemaakt voor hun boek (want dat was het doel)
Groet,Greet
Ben blij met de stevige nuancering die Greet aanbrengt. Hoewel antidepressiva niet altijd wondermiddelen zijn, denk ik ook dat antidepressiva hun rol hebben bij depressie.
BeantwoordenVerwijderenZelf ben ik er erg blij mee. Mijn vriend heeft ze twee keer moeten gebruiken. Beide periodes is hij door gekomen, naar mijn idee zeker ook dankzij de antidepressiva. Zelf heb ik ze één keer gebruikt, na meerdere depressieve periodes die ik maar zelf moest doorworstelen bij een vorige, strengere huisarts. Wát een verademing. Wat een idee ook, dat met een enkel mini-pilletje per dag het hele leven er ineens een stukje beter en gemakkelijker uit ziet! Dat wilde ik ook zonder pilletje, en dat is uiteindelijk ook gelukt.
Ik heb zelf trouwens bijwerkingen gehad van pilletje nummer 1 (een ontzettend droge mond) en heb dit gemeld aan de huisarts. Pilletje nummer 2 wat hij toen voorschreef, bracht dezelfde verlichting maar zonder de nare bijwerking.
Gelukkig ben jij, Zuinigaan, er ook uit gekomen. Zou zonde zijn, als je alles wat je nu hebt, had moeten missen. Fijn dat je er bent!
Zelf heb ik twee jaar antidepressiva geslikt toen ik een zware depressie had, rond de eeuwwisseling. Ik heb maanden geprobeerd het zonder te doen maar ik gleed steeds meer af en ben na veel gedoe overstag gegaan. Vanaf dat ik ging slikken was er een weg terug.
BeantwoordenVerwijderenWel had ik enorm last van bijwerkingen.ik werd begeleid door een psycholoog en een psychiater
Het verbaast mij altijd dat veel huisartsen antidepressiva voorschrijven zonder dat er een doorverwijzing naar therapeutische hulp is.
Want daar heb ik wel veel geleerd. Het pilletje was de moter en door de therapie leerde ik weer hoe ik moest rijden.
Later ben ik in aanraking gekomen met mindfulness en meditaties. Latere (wel veel mildere) depressies zijn hierdoor zonder pillen de kop ingedrukt.
Maar die eerste keer hebben de pillen me wel geholpen mijn leven weer op de rails te krijgen.
Mike Bodde zou zonder antidepressiva niet door kunnen met zijn leven volgens eigen zeggen. Ik denk echt dat het skms weldegelijk de oplossing is.
BeantwoordenVerwijderenIk heb meerdere merken gebruikt en gelukkig heb ik de laatste, erg diepe depressie, een pil gekregen waardoor ik er nu nog ben. Het boek van Mike had door mij geschreven kunnen worden. Jammer dat door dit soort artikelen je toch vaker word afgeschilderd als iemand die "maar wat aan moddert" (eigen ervaring) Ik kan je vertellen dat een diepe doodswens niet iets is waar je zelf altijd uit kan komen. Samen met de therapeuten en zeker met dit keer de pillen hoop ik er uit te kunnen klimmen.
VerwijderenZelf heb 16 jaar geslikt door en ernstig ongeluk waar ik post traumatisch dystrofie van over heb gehouden aan me linker arm .
BeantwoordenVerwijderenBen sinds 2015 er mee gestopt door langzaam aftebouwen ,is heel gevecht geweest
Dus vindt wel kort door de bocht wat die artsen schijven .
mijn heeft het zeker geholpen maar dat ik op ander merk moest overschakel waar ik vreselijk huid uitslag van kreeg .
heeft bijna en jaar geduurd voor er van af was
Gr Nel uit Ridderkerk
In 1999 kreeg ikeen burn-out met een depressie en na eenmaand of negen trok ik he tniet meer,kreeg zelfmoord gedachtes (iedereen was beter af zonder mij dan met mij). Via de huisrts werd er hulp en therapie gezocht, toe ik voor het eerst bij de psychiater kwam werd me de modelijkheid van medicatie geboden,ik stond hier wel voor open maar niet ten kostte van alles, we hebben de afspraak gemaakt dat ik minimaal negen maanden aan de Seroxat zou gaan en ondertussen in therapie zou gaan.De eerste weken waren de bijwerkingen niet mis, al vlot kon ik zeggen dat er rust heerste in mijn hoofd en heb dat als heerlijk ervaren, andere bijwerkingen was onder andere het afvlakken van de emoties, geen gevaar zien. Na ongeveer negen maanden zijn we gaan afbouwen, mocht ik nogmaals een depressie krijgen zou ik niet aarzelen om weer, tijdelijk, aan de medicatie te gaan. Denk ook niet dat dit soort middelen door een huisarts moeten worden voorgeschreven, maar door een specialist en dan ook samen met therapie.
BeantwoordenVerwijderenIk kan oprecht zeggen dat t mij mijn leven gered heeft.
BeantwoordenVerwijderenIk word zo moe van dit soort ongenuanceerde uitspraken :( Alsof mensen voor hun lol die medicatie slikken. Als het daadwerkelijk niks zou doen, zou het niet worden voorgeschreven.
BeantwoordenVerwijderenIs het nou echt nodig om mensen die sowieso zichzelf vaak al een last voelen nog eens extra een hak te zetten alsof ZIJ ervoor zorgen dat de zorgkosten zo hoog zijn?!
Ik heb zelf deze pillen gehad, in mijn geval Cipramil. Ik had er geen baat bij en ben uiteindelijk zelf na verloop van tijd uit een zware depressie gekropen.
VerwijderenJe zegt: als het daadwerkelijk niets zou doen, zou het niet worden voorgeschreven.
Je moet de kracht van een placebo niet onderschatten! Waarschijnlijk zijn er veel mensen die graag willen dat de medicijnen helpen en daardoor werkt het dan ook en voelen ze zich beter, maar een placebo zou in dat geval even effectief zijn en zonder de kwalijke bijwerkingen.
Mensen extra een hak zetten lijkt me niet aan de orde. Het is juist eerder zo, dat we ze in de kou laten staan met middelen die voor veel mensen niet aantoonbaar werken.
Ik ben benieuwd naar de discussie vanavond!
Groet, Pauline
Heb het zelf 2 jaar geslikt toen ik in een diepe depressie was beland. Ik voelde me sterker toen ik het slikte en daardoor had ik weer moed om omhoog te krabbelen. Toen het wat beter ging langzaam weer afgebouwd en daarna gelukkig zonder. Ik was vooral blij dat ik weer emoties voelde toen de medicijnen waren afgebouwd. Dus prachtig, al die mooie verhalen, maar laat a.u.b. ook de gebruikers zelf aan het woord.
BeantwoordenVerwijderenGroet, Gerda
Ik heb drie keer in mijn leven anti-depressieva geslikt en er volgens mij nooit iets aan gehad. Ja, ik voelde me in het begin iets beter, maar dat was vooral het idee dat ik mijn problemen aanpakte, placebo dus. Daarna voelde ik me weer even slecht, totdat de tijd mijn wonden heelde en ik vanzelf weer beter werd. Wel heel veel last gehad van bijwerkingen. Rotspul is het.
BeantwoordenVerwijderenDat is ook mijn ervaring!
VerwijderenIk denk, nee ik weet, dat ik er zonder antidepressiva niet meer zou zijn. Ik moet er niet aan denken om het leven te moeten missen. Ik wil heel graag leven maar door omstandigheden en genen, zeiden mijn hersenen heel lang en heel heftig van niet.
BeantwoordenVerwijderenEen keer hebben ze de strijd bijna gewonnen, toen slikte ik dus niks en lag mijn dossier ergens op een stapel "wachtlijst".
Ik heb mijn leven en mezelf terug gekregen en gehouden door antidepressiva. De rest van mijn leven zal ik waarschijnlijk een kleine onderhoudsdosis moeten blijven slikken. Er gaat ergens iets niet goed in mijn hersenen zonder. Fijne genen waarschijnlijk en te lang onder stress gestaan, al van kinds af aan. Ik heb het al zooo vaak geprobeerd.
Antipsychotica heb ik ook twee keer moeten slikken, een keer omdat ik licht psychotisch was en opgenomen mede daarom. De tweede keer preventief toen ik weer net was bevallen. Daar was ik wel zo klaar mee.
Ik ben inderdaad ook wel een paar keer bij de crisisdienst terecht gekomen na een eigenwijze "cold turkey" stoppoging. Maar ook terug gemoeten in het behandelcircuit na een nette afbouwperiode en een paar maanden verder.
Zonder ben ik ook druk en irritant dus ik denk dat de maatschappij liever een paar cent per gemeente aan mij uitgeeft dan dat ik tuut-tuut-tuut rondrace en heel veel zorgkosten maak omdat het niet goed met me gaat.
Medicatie moet nooit therapie vervangen, nooit. Maar het duurt even voor je met therapie komt waar je moet zijn en sommigen komen er nooit. Je moet open staan, willen werken en er klaar voor zijn. Ik was heel lang niet klaar, niet sterk genoeg voor traumatherapie. Men durfde het niet aan omdat ik terug zou gaan vallen naar heel ver en heel ziek. Een paar jaar geleden was ik wel zo ver en man, wat heeft dat geholpen.
Al mijn psychische aandoeningen zijn nu in volledige remissie. Dat wil zeggen dat ik geen klachten meer heb.
Ja, ik ben dikker geworden en ja, ik heb soms last van een laag libido gehad, ik heb zelfs een jaar een lekkende borst gehad terwijl ik al lang geen borstvoeding meer gaf. Maar ik ben nog steeds hier en ik heb waar ik altijd van droomde: een fijn gezin en ik ben gelukkig. Die hoop en medicatie heeft me er doorheen gesleurd.
Fijn dat de medicijnen jou wel geholpen hebben en dat het nu heel goed met je gaat!
VerwijderenGoed blog! Ik denk dat de farmaceutische industrie heel veel verdiend heeft aan kwetsbare, depressieve mensen en dat er enorm veel mensen zijn die er helemaal geen baat bij hadden.
BeantwoordenVerwijderenHet is een prachtig verdienmodel: mensen die hopen uit het diepe dal van hun depressie te komen en huisartsen die menen dat de pillen helpen.
Kassa!
Wat wil je nog meer?
Pieter
Ik wil niets afdoen aan de mensen die er wel iets of veel aan gedaan hebben. Maar mijn ervaring is dat ik toen ik met problemen naar een huisarts ging die mij niet goed kende, heel snel vragen kreeg waar ik de wenkbrauwen van optrok. De vervanger legde me uit dat ze wilde nagaan of ik een depressie had, en dat was een ziekte en daar bestonden medicijnen voor. Nee, ik had geen depressie riep ik. Ik had problemen en wilde hulp bij de oplossing. Tja, daar had ze geen antwoord op. Ik ben snel vertrokken.
BeantwoordenVerwijderenCorrectie: gedaan (in 1e regel) moet zijn: gehad.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het helemaal met je eens.
BeantwoordenVerwijderenEen depressie is een depressie en daar kom je wel of niet door heen.
Daar helpt geen pil tegen.
Maar voor degene die er wel baat bij hebben ben ik blij. Placebo is toch prachtig!
De ene depressie is echt de andere niet, de ene depressieve mens is ook de andere niet. Dat een geneesmiddel wellicht te vaak en op de verkeerde manier gebruikt wordt betekent niet meteen dat wanneer het wel werkt (en levens redt!) dat direct 'slechts' een placebo effect betreft. Het zijn geen suikerklontjes.
VerwijderenHier wordt nu gepraat over de financiele gevolgen voor o.a de belastingbetaler. maar wat denk je van geheel verknalde levens van mensen die wordt voorgehouden dat ze dat medicijn " echt nodig hebben?" Mijn dochter heeft sinds haar 12e tot haar 28 gelooft in de noodzaak, omdat dat haar verteld werd. Geen resultaat en geen leven. Nu is ze op eigen initiatief gestopt, gaat al 8 maanden door een hel, en nog, zelfs na alle publicaties, zegt de psychiater vanmorgen "je hebt t stofje nodig!" Wij zijn wel klaar met de reguliere gezondheidszorg. Nu nog zoeken naar een juiste weg.. Maar, naast het geld, is er dus ook een jong leven verknald met fabeltjes.
BeantwoordenVerwijderenIk ken ook kinderen en jongeren die het spul gebruikt hebben op advies van de psychiater.
VerwijderenHet is voor mij echt de vraag of dat een goed idee was.