Gisteren stonden er twee jonge mensen voor de deur die een heel verhaal hadden over de plastic soep. Of ik het er mee eens was dat die bestreden moest worden. Ja, op zich wel, maar die twee waren op uit om mij geld te laten doneren voor het Wereld Natuur Fonds en wisten mij zo klem te praten dat ik bijna niet anders kon dan ter plekke middels een tablet geld te storten.
Op zich is het WNF een goed doel, maar de manier waarop ik hier aan mijn eigen voordeur gestrikt werd, vond ik niet heel prettig.
Ik had al bijna wat gegeven, overigens kon ik vervolgdonaties afzeggen, maar ik besloot op het laatste moment dat ik toch niet met het WNF in zee wilde gaan, in ieder geval niet op deze manier.
De jongeman vroeg nog waarom en daar had ik op dat moment geen antwoord op.
Later bedacht ik, dat ik vooral de manier waaróp ik onder druk gezet werd van invloed was.
Ik had het gevoel niet meer zelf de ruimte en de vrijheid te hebben om nee te zeggen en ik bedacht me dat ik dat wel degelijk had, ook zonder argumenten te hoeven geven en zei nee.
zondag 18 december 2016
Goede-doelen-wervers aan de deur
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hier onlangs ook een wat opdringerige collectant aan de deur. Iets met kinderen met Aids die gered moesten worden. Ik heb gezegd dat ik dit soort dingen niet aan de deur regel.
BeantwoordenVerwijderenOverigens geef ik wel altijd aan collectanten uit het dorp (die met zo'n rammelende bus lopen). Deze kende ik echter niet, sprak ABN en (bedacht ik me later) had nog geen foldertje bij kennelijk..
Het zou me niets verbazen als het betaalde collectanten zijn, met slechts een klein bedrag wat naar een goed doel gaat. Dat zou ook de opdringerigheid verklaren (beloning per 'verkoop'?)
Ik ben altijd een beetje wantrouwig met dit soort dingen.
Voor collectebussen heb ik altijd muntgeld in de meterkast bij de voordeur liggen. Ik geef ik ook altijd aan collectanten die met een bus langs de deur komen.
VerwijderenIk heb een sticker bij de deurbel. Wel collectes geen verkopers. Maar ik weiger de collecterende tablets. Minimum 7,50 en gelijk 12 x per jaar.
BeantwoordenVerwijderenIk heb wel eens gezegd dat ze meteen het anbi belastingdienst contract erbij zouden moeten doen. Ze gingen weg. Later kwamen ze terug. Toch nee gezegd. Ik geef ruim voldoende per jaar.
Ik heb een sticker op de deur: verkopers niet welkom, maar die hielp deze keer niets.
VerwijderenHet is iemand overrompelen. Ik zeg op alles "nee".
BeantwoordenVerwijderenIk werd inderdaad behoorlijk overrompeld. Ze hadden brutaalweg mijn post van de postbode overgenomen, omdat ze toch aan mijn deur moesten zijn en boden mij mijn post aan.
Verwijderenecht brutale lui !
VerwijderenDaar zou ik de postbode op aanspreken, dit mag niet. Mijn postbode geeft het zelfs niet aan mij als ik net de deur uit kom, die zegt dan, dat hij het toch door de brievenbus moet gooien.
VerwijderenHeb je er ook nog ergens een schuldig gevoel bij. Zo zit de maatschappij in elkaar.
BeantwoordenVerwijderenIk ben behoorlijk egoistisch en ik bepaal wat er met mijn geld gebeurd. Ik krijg echt maar zelden mensen aan de deur, op straat wordt ik vaker aangesproken en ik heb voor dit opdringerige gedrag een duidelijke oplossing: als het mij interesseert wil ik me via internet er in verdiepen en via die weg ook financieel een bijdrage leveren.
Mensen met een ouderwetse collectebus geef ik altijd. En mensen met plastic pasjes en een formulier voor een handtekening onderbreek ik altijd direct: "ik vind het een heel goed doel/goede deal (afhankelijk van waarvoor ze komen), maar ik regel dit soort zaken liever via internet. Fijne avond en veel succes nog." Dan glimlach ik breed, meestal zeggen ze dan ook nog iets van gedag en kan de deur dicht. Heel soms proberen ze het dan nog eens, en dan herhaal ik de tekst ook nog eens, zonder glimlach. Dat werkt altijd.
BeantwoordenVerwijderenZe kunnen je zó manipuleren. Vaak zijn het tegenwoordig professionele wervers, die ook nog een of meerdere verkoopcursussen hebben gehad, waardoor hun praatje effectiever geworden is. Ik vind het erg naar.
BeantwoordenVerwijderenOok mee gemaakt. Echt triest, vooral omdat een groep mensen niet is opgewassen tegen dit soort verkopers. Moest me laatst helemaal verantwoorden aan zo'n verkoper waarom ik niet wilde doneren.. en vooral druk zetten en op gevoel inspelen.
BeantwoordenVerwijderenOmdat zoon benaderd is door een bedrijf die deze jongeren (meestal studenten) op pad stuurt weet ik wat ze verdienen. Zoon haakte af. Ik geef ook alleen aan een echte collectant met bus.
BeantwoordenVerwijderenIk geef niets aan de deur. Ik geef wel aan goede doelen, maar die bepaal ik zelf. Als ze perse willen mogen ze hun hele verhaal doen hoor, maar het is niet zo dat ik dan ook geld geef. Geld gaat via de bank, naar doelen die ik op mijn gemak uitgezocht heb, waar geen strijkstok is waar wat aan blijft hangen. Waar druppels op de gloeiende plaat nog mensen echt blij maken. De actie van Annemiek voor het Consuminderhuis bijvoorbeeld.
BeantwoordenVerwijderenGroet,Greet
Ze verdienen er het minimumloon mee met een bonus voor iedere donateur die ze werven. Maar die wordt weer ingetrokken als de donateur er al weer snel mee stopt. Er zijn trainingen, maar die doen ze in eigen tijd en ook de voorbespreking is onbetaald. Van de ca 8 uur die je kwijt bent, krijg je maar 4-5 uur betaald. Dus als je weinig donateurs binnenhaalt, verdien je bijna niets. Het verloop is dan ook enorm.
BeantwoordenVerwijderenMaar blijkbaar levert het de goede doelen toch voldoende nieuwe donateurs op. Die leveren stabielere maandelijkse inkomsten dan de jaarlijkse collecte.
Pas een collectant aan de deur met als goede doel: de onderdrukte homo's. Voor de duidelijkheid ik heb niets tegen deze doelgroep.
BeantwoordenVerwijderenIk ben zelf bijna 25 jaar getrouwd geweest met een homo. De nare nasmaak die dit gehouden heeft na beëindiging van het huwelijk ( in de vorm hoe en de nasleep), had ik even loop mijn deur maar voorbij.
Vervelender lijkt me als je als partner je vrouw verliest aan kanker en ze komen aan de deur. Dit was bij mijn buurman het geval. Collectanten gaf ik deze informatie vaak vooraf als ze bij mij aan de deur stonden.
Ik geef aan een aantal doelen zo cash aan de deur! No way hose dat ik via een machtiging geld van mijn rekening laat schrijven. Ik luister heel snel wat iemand zegt, en al naar gelang ik ervoor wil geven, zeg ik gewoon keihard: ik zit onder bewindvoering... En dan kappen zij direct het gesprek af en taaien ze weer af. Fijne avond verder mevrouw. Ik snap dat zij hun werk doen, maar van zo'n agressieve vorm hou ik absoluut niet. En dan tig keer doorvragen waarom niet, en ik wil ook niet gelijk de beroerdste zijn om direct bam de deur dicht te gooien. Maar ik snap je helemaal zuinigaan! Kom maar voor jezelf op!
BeantwoordenVerwijderenGr. Boukje
wat er psychologisch gebeurd is het volgende trucje: ze stellen een aantal vragen achter elkaar waar iedereen ja op zal zeggen.
BeantwoordenVerwijderenmag ik u een vraag stellen? ja
vind ju dat iedereen recht heeft op geluk ? ja
vind u dat ieder kind te eten moet hebben? Ja
iedere keer als je ja zegt wordt het moeilijker op de volgende vraag nee te zeggen
na de 5e of 6e ja komt de vraag of je geld wilt doneren.
je kan dan voor je gevoel geen nee meer zeggen.
Ook ik trap er nog wel eens in bv op een winkel straat waar handtekeningen worden verzamelt voor een goed doel ( vaak doven) als je een handtekening hebt gezet, zie je ook de andere handtekeningen en donaties van de mensen, 50 euro, 35 euro ....
Mijn standaard antwoord is, geef me aub een folder met bankrekening erop, die ga ik rustig thuis lezen en dan neem ik het rustig een besluit of/ enwat ik ga doneren . soms moet ik dit wel 2 herhalen voordat ze me slot laten.
Het is psychologisch goed doordacht. Ze zetten mensen flink onder druk. Ik vroeg ook om een folder, zodat ik die rustig kon nalezen, maar die vraag werd genegeerd.
VerwijderenZe boden me wel als alternatief het lagere studententarief aan voor als ik de donatie te hoog vond.
Dat aanbod gaf voor mij de doorslag, het voelde zo zeer als een verplichting om wat te geven dat ik NEE zei. Hoezo verplicht? Ik geef helemaal geen donatie!
Mijn dochter studeert(UU)
BeantwoordenVerwijderenen werkt voor een goede doelen stichting/fondsenwerving.Zij vindt het een super leuke baan, waarbij ze veel leert.Ze gaat er vol voor en begrijpt niet dat niet iedereen aan deze goede doelen schenkt. Zij staat er voor de volle honderd procent achter. Uiteraard vul ik nooit een machtigingsformulier in voor een goed doel. Ik bepaal zelf wanneer, hoe en hoeveel ik schenk aan goede doelen. Het levert heftige en hilarische gesprekken op aan de eettafel! Bij de meeste goede doelen blijft een groot deel van het gedoneerde aan de strijkstok hangen...of het nu via een collectebus, machtigingsformulier of eigen bijdrage gaat...Het 'geven' an sich geeft jezelf een goed gevoel en hopelijk verbetert het de situatie/omstandigheden van het goede doel...En wie van ons geeft de 'bedelaar', krantverkoper bij de supermarkt een donatie of loopt er regelmatig aan voorbij? Lastig he, om hier mee geconfronteerd te worden? Ik vind het vaak een dilemma: aan wie geef je wat en wanneer? WMT
Zelf heb ik de 10 seconde regel, zeg altijd dat ik geen interesse heb (laat ze nooit iets zeggen) en gooi de deur voor hun neus dicht. Werkt altijd erg goed! Op straat kijk ik altijd de andere kant op en doe net of ik ze niet zie.
BeantwoordenVerwijderenja joooh , niet zo vreemd dat dit werkt .... begrijp het wel , maar de deur dichtgooien is ook wel beetje arro..
VerwijderenIk zou daar ook niet vrolijk van worden, maar ik denk dat ik me wel lichtelijk onder druk gezet zou voelen. Ik wil zelf bekijken waar ik wat aan geef, op mijn tijd, op m'n gemak. Dit soort dingen aan de deur voelt voor mij echt als inbreuk op m'n privacy.
BeantwoordenVerwijderenIk doe het eigenlijk net zo als André Oostveen, en ik heb er niet om gevraagd of ´bedelaars voor goede doelen´ aan mijn deur willen komen leuren. Graag houd ik de vrijheid om zelf te bepalen hoe en op welke manier ik me inzet voor goede doelen. Doe al jaren vrijwilligerswerk voor diverse instanties. En qua arbeid is er echt wel ander werk voor studenten beschikbaar dan het leuren langs deuren. Als je langskomt voor een leuk praatje, oké, maar me klempraten om uiteindelijk mijn portemonnee open te trekken, dank je, nee...
BeantwoordenVerwijderenInplaats van arrogant de deur dicht te gooien kunt u ook een stikker aanschaffen. Wervers zijn namelijk ook mensen met gevoel en als men normaal communiceerd zullen zij dat ook doen. Of inplaats van sensatie zoeken in het dichtsmijten van de deur kunt u zoals ik al eerder zei een stikker kopen. Scheelt u weer naar de deur toe lopen en hoeven wervers niet elke keer zo'n chagerijnig persoon voor hun neus te hebben. Daaaag
BeantwoordenVerwijderenDie sticker die heb ik, dat is het probleem niet. Het hielp dus helemaal niets, ik moest toch naar de deur lopen. Het probleem is dat ze ondanks sticker probeerden mij het heel veel psychologische dwang een goed doel aan te smeren.
Verwijderen