E-nummers en kant-en-klaar, wat vind ik er zelf van?

Vorige week schreef ik over het boek van Rosanne Herzberger die een lans breekt voor kant-en-klaar en E-nummers.
Ik heb totaal geen problemen met E-nummers. Dit zijn stoffen die uit en te na getest zijn en voor bijna iedereen onschadelijk zijn. Let op! Ik zeg voor bijna iedereen, sommige mensen hebben er wel degelijk last van. Maar, er zijn ook mensen die kunnen overlijden na het eten van pinda's, noten of zoiets simpels als een appel, zo op het oog ook geen stoffen waarbij je een heftige reactie verwacht.
Mijn dochter, die in Wageningen studeerde, heeft geleerd dat E-nummers staan voor eetbaar en ik geloof heilig (nou ja, bijna dan) in de wetenschap, ook in de wetenschappers die mensen met allergieën behandelen. Ik denk overigens niet dat het gebruiken van E-nummers enige relatie heeft met het ontwikkelen van allergieën. Ik reageer zelf wel overgevoelig op sommige voedingsstoffen, zoals een aantal vruchten en rode biet. De rode biet zorgt voor buikkrampen en diarree, volgens mijn moeder al vanaf dat ik een baby was. Kiwi en mango zorgen voor een opgezwollen tong en opgezwollen slijmvliezen in mijn keel- en neusholte + tintelende lippen en andere klachten. Niet meer eten dus, wil ik vrij kunnen blijven ademen.

Waar ik bij kant-en-klaar wel moeite mee heb, is de voedingswaarde van magnetronmaaltijden. Ik heb de etiketten en inhoudsopgaven in de afgelopen dagen bestudeerd, voornamelijk online, maar ook in de winkel en kom tot de conclusie dat er bijna standaard veel te weinig groenten in zitten. Honderd à 125 gram per portie is  een gebruikelijke hoeveelheid. In mijn ogen veel te weinig.
In de maaltijdsalades zit over het algemeen meer groente, alleen is daar niet altijd een opgave van de hoeveelheid groenten.
Natuurlijk kun je ook werken met blikjes en zakjes. Wat ik vroeger voor mij en mijn dochters vaak maakte in hectische periodes: braadworst of cordon bleue met gebakken aardappeltjes, of aardappelpuree uit een zak, een pot sperziebonen en wat tomaatjes. De aardappeltjes kwamen dan uit een kant-en-klaar zak uit de winkel, het vleesproduct en aardappeltjes hoefden alleen gebakken te worden en de sperziebonen opgewarmd en de tomaatjes gesneden. Snel klaar, genoeg groenten en redelijk qua voedingswaarde.
Over het algemeen schijnt de hoeveelheid vet en zout in kant-en-klaar vrij hoog te liggen. Meer zout dan aanbevolen. Dat betekent dat je beter niet dagelijks kant en klaar kunt eten. Al helemaal niet als je een hoge bloeddruk hebt.
Dan de prijzen. Magnetron maaltijden koop je vanaf ongeveer 3 euro en de duurste zitten op 6 à 7 euro. Vrij duur voor een maaltijd waar je nog groenten aan toe moet voegen om hem volwaardig te maken.
Mijn conclusie: soms is het heel gemakkelijk om kant-en-klaar te gebruiken, maar let op zout en op toegevoegde stoffen als je overgevoelig of allergisch bent voor sommige voedingsstoffen. Daarnaast zijn de prijzen per portie vrij hoog. Ik zou niet zo snel gaan voor kant-en-klaar, maar eerder zelfgemaakte ingevroren maaltijden gebruiken. Daarvan weet ik wat ik gebruikt heb, bevat de maaltijd voldoende groenten en is de prijs een stuk lager dan de kant-en-klare hap.