Heidelberg is een oude Duitse universiteitsstad met een indrukwekkend slot boven de stad.
Lang geleden fietste ik iedere zomer samen met de vader van mijn dochters een maand door Europa en op één van die tochten fietsten we langs Heidelberg. Het was rond 1983, op een snikhete dag en we peddelden langs de rivier de Neckar. We keken naar de stad, maar het leek ons te vermoeiend om die stad in te gaan en naar het slot te klimmen. Nu is het er dan toch van gekomen om die stad te bezoeken. Samen met onze dochter die 6 jaar na die vakantie ter wereld kwam.
 |
| Heidelberg vanaf de andere oever, zoals ik de stad ooit zag |
 |
| De rivier vanaf het park bij het slot |
We zouden om 9:48 uur vertrekken vanuit ons plaatsje langs de Rijn, maar er was vertraging wegens Polizeieinsatz. Waarom die politie ingezet moest worden? Dat werd er niet bij vermeld. We zouden in Wiesbaden overstappen op de trein naar Heidelberg, maar dat kon niet, doordat we een half uur later dan gepland vertrokken. Onze trein stopte niet meer in Wiesbaden, want het aantal plaatsen waar gestopt werd, werd ingekort. Dus door naar Frankfurt. We misten daardoor helaas onze gereserveerde zitplaatsen in de trein van Wiesbaden naar Frankfurt. Niets aan te doen en gelukkig was er voldoende plek in onze trein.
Onze reis zou bijna 3 uren duren, maar werd wel wat langer.
In Heidelberg moesten we met de bus naar het hotel, dat ging vlot. Vanuit het hotel zijn we naar de oude stad gegaan en daar wat rondgekeken. Op de oude brug over de Neckar en in een kerk in de oude stad. Vanuit de verte zagen we het slot op de heuvel.
 |
| Vanaf de oude brug |
 |
| Poort van de oude brug |
 |
| Grafmonument voor Duitse koning Ruprecht I, koning van 1400-1410 en zijn vrouw Elisabeth |
 |
| Tekst bij grafmonument |
 |
| Preekstoel |
 |
| Aan het plein bij de kerk |
Aansluitend zijn we bij een Vietnamees restaurant gaan eten. Dat restaurant had mijn dochter uitgezocht. Een prima keuze! Hoewel ik wel zowel bij het voorgerecht als bij het hoofdgerecht loempia's at, niet erg, ze waren lekker! We dronken er rabarberlimonade bij!
 |
| Ons voorgerecht: Vietnamese loempia's |
 |
| Mijn hoofdgerecht, met veel groenten, nog weer loempia's, mie en een pittig sausje op de voorgrond korianderblad, dat voor mij naar zeep smaakt. Dat legde ik terzijde. |
 |
| onderweg vanuit ons restaurant terug naar het hotel, zagen we 3 Stolpersteine een echtpaar (omgekomen in concentratiekampen) en de moeder van de vrouw (overleden na de Kristallnacht). |
Het emotioneert mij altijd heftig om Stolpersteine, ook in Groningen, te lezen. Ook deze keer weer.
In dit hotel zowaar een lift naar onze kamer, waardoor we niet onze koffers de trappen op hoefden te dragen.
Wat mooi zo'n vakantie met je dochter Aaf. Het ziet er mooi uit!
BeantwoordenVerwijderenDie treinreizen met vertragingen en dan zitten wachten op ongemakkelijke bankjes lijken me behoorlijk vermoeiend.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige bordjes eten hadden jullie.
Toen ik op de cruiseboot op de Rijn werkte was de laatste reis anders, de Rijn stond te laag om naar Straatsburg te komen, ipv daarvan gingen we de Neckar op naar Heidelberg, ook vanaf het water heel indrukwekkend.
Dat wachten was inderdaad vermoeiend. Het was al vroeg warm en zonnig en op het perron was geen schaduw. Daar zit je dan in de gloeiende zon. Wel hadden we zonnehoedjes en zonnebrillen mee, waardoor hoofd en ogen wel goed beschermd waren.
Verwijderenwat een mooie foto's , wij gaan deze zomer via Duitsland naar Frankrijk en hebben een overnachting in de buurt van Heidelberg geloof ik. Wie weet brengen wij dan ook een bezoekje aan de stad. groetjes An
BeantwoordenVerwijderen