Een paar dagen geleden is in Bangladesh een gebouw ingestort waarin naaiateliers gehuisvest waren. Er zijn heel veel doden en gewonden. Het blijkt dat de arbeidsomstandigheden in deze naaiateliers erg slecht zijn en kennelijk is de bouwkundige staat van de gebouwen soms ook miserabel.
De eigenaren van de bedrijven laten hun medewerkers hard werken voor weinig loon.
In november 2012 was er een brand waarbij 100 textielarbeiders omkwamen.
Hoe zit dat eigenlijk precies met kleding die hier in Nederland te koop wordt aangeboden? Ik moet zeggen, er zijn winkelketens die ongelooflijk goedkope kleding verkopen. Zijn dat allemaal producten van uitbuiting? Vrouwen die voor een hongerloon lange dagen maken onder gevaarlijke omstandigheden? En wat kan ik daar dan aan doen? Geen kleding meer kopen die in Bangladesh geproduceerd is?
Dan hebben die vrouwen geen werk meer. Misschien toch niet een goed idee.
En ....... hoe kom je er achter of een kledingstuk daar gemaakt is? Het staat op het label, maar dat label zie je alleen in de winkel en aangezien steeds meer mensen (en ik ook) online kopen, zien ze pas als de kleding gearriveerd is, waar het gemaakt is.
En, ik ben graag zuinig, en geef weinig geld uit, maar hoe doe je dat zonder dat het ten koste gaat van dergelijke industrieën.
zaterdag 27 april 2013
Goedkoop geproduceerde kleding
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Kijk voor informatie eens op de site van schonekleren.nl . Daar is meer info over arbeidsomstandigheden en milieubelasting van de kledingindustrie te vinden. Tja en als het heel goedkoop is dan gaat het ten koste van iets.
BeantwoordenVerwijderenOp www.schonekleren.nl staat informatie. Je kan ook zelf googelen op bijv " eerlijke kleding" of iets dergelijks
BeantwoordenVerwijderenIk koop nog steeds graag in de winkel, dat scheelt tijd en ik heb meer informatie.
BeantwoordenVerwijderenMet tijd bedoel ik dat ik meteen weet of het me staat, wat de kwaliteit is en of de kleur echt is wat het is.
Ik heb gemerkt dat wanneer ik iets koop wat ik niet 100% goed vind dit lang in de kast laat hangen en zelden aan trek.
Als ik ga shoppen weet ik wat ik nodig heb voor de komende periode. Dat is best veel, maar dan ben ik ook klaar voor een langere tijd.
Prettige bijeenkomst is het hebben van een kledingbudget..
Als ik niet zou werken, is kleding minder belangrijk.
Wat heeft dit met de tekst hierboven te maken? Het gaat over het uitbuiten van de mensen die de kleding maken en niet over hoe je je kledingkast aanvult. Ik schrik ervan dat iemand zo'n opmerking durft te plaatsen, blijkbaar zonder de tekst goed te lezen.
VerwijderenIk ga me er ook eens in verdiepen. Af en toe kocht ik al een shirt van bio-katoen. Maar weet niet,onder welke omstandigheden die gemaakt worden.
BeantwoordenVerwijderenIk koop vrijwel alleen ( uitzondering vorig jaar mei bij feest schoonouders) tweedehands kleding.
BeantwoordenVerwijderenOok ik koop veel tweedehands, maar die kleding is ook ergens geproduceerd. Ik ga me er toch eens in verdiepen hoe schoon mijn grotematenkleding is.
VerwijderenMaar als je iets tweedehands koopt, koop je in plaats daarvan geen nieuwe kleding, die mogelijkerwijs 'niet schoon' geproduceerd is. Zo is opnieuw kopen van niet-schone kleding toch weer schoon, lijkt mij.
Verwijderenook ik koop 99 % 2e hands kleding, en verder als iets echt extreem goedkoop is dan is er volgens mij iets mis mee of het gaat ten koste van mensen of van het milieu of dat nu kleding is of iets anders.
BeantwoordenVerwijderenOnze jongste is gek van de P.rimark. In de UK wilde ze er al graag shoppen en nu zijn er ook een aantal filialen in NL. Bij de paskamers (in NL maar ook de andere landen) etc. hangen bordjes waar op staat dat de directie zijn beste doet in de verschillende landen de arbeidsomstandigheden te verbeteren....en dan sta je daar met een mandje waarin max. 8 producten mogen in een rij van tig mensen wetende dat diezelfde tig ook weer voor je staan in de rij met ruim 30 kassa's. En waar je dochter dan stralend uit komt met schoenen, bling en kleding voor een minimaal bedrag. En dan kun je haar er op wijzen dat het niet pluis is, maar je wilt ook zeggen dat ze zich leuk kleedt en uitkomt met haar kleedgeld. Waar ligt het evenwicht?
BeantwoordenVerwijderenMijn 19e jarige dochter net zo. Maar na de branden en ongelukken in Bangladesh gaat ze toch wat meer nadenken en begint steeds meer winkels en producten te mijden.
VerwijderenJah ik vind het zeer zeker een issue, maar vele consumenten die zich er niet zo in verdiepen, weten dit gewoon ook helemaal echt niet denk ik.
BeantwoordenVerwijderen(merk ik van de collegaatjes om mij heen)
Het vervelende is dat goedkoop heel weinig zegt, ook dure merken als Gucci, Hilfigger, Chanel maken gebruik van deze atteliers. Ik koop alleen kleding geproduceerd in europa. En bio zegt ook niets over de arbeidsomstandigheden tijdens de productie van de katoen of de verdere verwerking er van. Het zegt alleen iets over de productie methode, die zal iets vriendelijker voor het milieu zijn maar ook daar valt zelfs over te twisten.
BeantwoordenVerwijderenJa precies, een hogere prijs voor een kledingstuk hoeft niet te betekenen dat het geld terecht komt bij katoenarbeiders en naaiateliers. Duur is niet per definitie schoon. Bij de dure merken belandt er gewoon nóg meer geld in de zakken van de producenten.
VerwijderenIk vind het best lastig om hierin een goede balans te vinden...
BeantwoordenVerwijderenKleding moet betaalbaar zijn maar wel eerlijk geproduceerd. Met 2e hands wordt er in elk geval niet nieuw gemaakt
Heb je de serie Blood, sweat and t-shirts gezien? Hierin gaan 6 Britse jongeren een kijkje nemen in de naai-ateliers in India. Ze schrikken erg van de slechte arbeidsomstandigheden.
BeantwoordenVerwijderenIn kleding staat op de waslabels vaak in welk land het geproduceerd is en eigenlijk kun je daaruit ook al een beetje opmaken of het uit een verdacht land komt of niet.
In kledingstukken zit meestal een label waarop staat waar het gemaakt is. Bij goedkope en bij duurdere kleren. Dan heb je toch wel een houvast. Ik koop nauwelijks kleren. Maar soms heb je gewoon wat nodig. Als ik het me kan veroorloven koop ik kleren van goede kwaliteit, d.w.z. goede stof, tijdloos model, iets wat lang meegaat. Meestal niet gemaakt voor een hongerloon. Maar soms koop ik ook wel bij H&M, Ms mode etc.
BeantwoordenVerwijderenIk maak vrijwel al mijn kleding zelf. Maar ja, je weet ook niet waar de stoffen gefabriceerd worden.
BeantwoordenVerwijderenIk koop ook bijna alle kleding tweedehands,. Dat is voor mij veel goedkoper en biedt mij tevens de mogelijkheid om wat meer geld te besteden aan de dingen die ik nieuw koop (ondergoed, sokken en schoenen) zodat ik dat milieu- en mensvriendlijk kan aanschaffen!
BeantwoordenVerwijderenKleding wordt hier bijna altijd gebruikt gekocht, gekregen en zelf ver ge maakt, schoenen, geen leer, dus meestal kunststof , kunst leer ( geen vlees en vis), je moet ergens op lopen, liefs 2e hands
BeantwoordenVerwijderenSokken, gaan hier in een grote doos, worden niet gepaard, dus gaan super lang mee.
Ondergoed, gaat lang mee, soms wel 7 jaar, dus wel even bij de h. Ema of zo, moet wel goed zitten.
Verder wordt hier alles tot de draad versleten en zo veel mogelijk her gebruikt.
Dit doen wij om onze footprint zo klein mogelijk te houden,
Gr jacky
Ken je Bloed zweet en luxeproblemen? Dat is de nederlandse versie van Blood sweat and t-shirts/luxuries. De nl versie is op uitzendinggemist nog te bekijken. En ook zeker het kijken waard.
BeantwoordenVerwijderenSorry, anoniem.
Ook in die serie: blood sweat and takeaways. Te zien geweest bij omroep LLink, maar momenteel op KETNET op vrijdagavond. Afleveringen Tonijn en Garnalen zijn al geweest, Rijst en Kip komen nog. Je kunt zien dat het niet alleen bar gesteld is in de kledingindustrie, maar ook 'onze' voeding wordt oneerlijk geproduceerd.
VerwijderenIk had het er gister nog met mijn vriend over dat hele trieste gebeuren in Bangladesh. Voor mijn zoon kan ik uitermate goed slagen bij de c und a en dan voornamelijk de spijkerbroeken! Voor mijn dochter koop ik de bio kantoen basic shirtjes daar vooral. Mijn motto is (zoals velen onder ons) veel voor weinig. Maar niet ten koste van alles! Met een klein budget moet je gewoon goed kijken wát je koopt en waar. Tuurlijk kun je op je blote voeten aanvoelen dat het allergoedkoopste spul van ver komt en in barre omstandigheden gemaakt wordt, maar als je niet veel te besteden hebt? Wat moet je dan? Het is zo dubbel allemaal. Ik ben hier over na gaan denken en ik ga wat meer op de labels letten!!
BeantwoordenVerwijderenGr. Boukje
Best een dilemma he, ik ga er toch ook eens op letten. Eerlijk gezegd koop ik weinig kleding maar wel altijd goede kwaliteit waar ik jaren mee voort kan. ook daarvan weet ik niet onder welke omstandigheden deze kleren gemaakt zijn en je hebt gelijk dat kan natuurlijk niet. We hebben ook een verantwoordelijkheid.
BeantwoordenVerwijderenhet probleem is dat het ook geen oplossing is om alleen kleren te kopen die in Europa worden gemaakt. In Italie is het overgrote deel van de kledingproductie in Italie in handen van Chinezen. En die hebben dan ook alleen Chinezen in dienst. Er zal wellicht iets beter op de veiligheid gelet worden maar de arbeidsvoorwaarden zijn natuurlijk Chinees. En we weten hoe lastig het is om de arbeidsomstandigheden in heel Europa te controleren en te handhaven. Was het vorig jaar dat item over Oost Europeanen die in Portugal onder erbarmelijke omstandigheden in de paprika teelt werken ?
Vaak kan je beter voor kwaliteit kiezen en niet voor goedkope kleren. Hopelijk heb je er wel heel veel plezier van!
BeantwoordenVerwijderen