Waarom sparen, deel 2

Op mijn blogbericht waarom sparen, op maandag 29 april kwamen enorm veel reacties. Eerlijk gezegd had ik dat ook wel verwacht. Eerst heel zuinig en dan misschien het roer om, dat is wel even wennen.
Dat woordje misschien is overigens niet iedereen opgevallen, denk ik. Ik schreef vooral het blogje omdat ik steeds meer twijfels krijg of ik wel rigoreus moet blijven besparen en bezuinigen. Misschien is het genoeg geweest, is het klaar zo, of kan ik in ieder geval de teugels wat laten vieren. Zoals ik al schreef, zijn mijn vaste lasten met ca. €4500 per jaar verminderd. Dat is een prachtig resultaat. Mijn doel was het verminderen van mijn vaste lasten omdat mijn pensioeninkomen lager zou zijn dan mijn huidige inkomen en dat doel is naderbij gekomen. Als het ABP standhoudt en doet wat ze (of is het ABP een hij? Er zitten wel heel veel mannen geloof ik, maar dit terzijde) belooft, dan is op mijn 66e mijn pensioen + mijn AOW bruto €8412 per jaar lager dan mijn bruto jaarinkomen nu. Mijn inkomen daalt met ongeveer 28% als ik met pensioen ga. Op dit moment is het nog zo, dat 65+ -ers minder belasting hoeven te betalen, maar ik weet niet of dat dan nog zo is. Daar is nu nog niets van te zeggen, er verandert zo veel, de afgelopen tijd en dat heeft voor mij als chronisch zieke oudere nogal wat consequenties.
Ik krijg later AOW, pensioenfondsen zitten in zwaar weer en verminderen hun pensioenen, ik moet veel meer AWBZ zorg gaan (mee)betalen, steeds hogere eigen risico's, wegvallen Wtcg per 2012.

Verder vind ik het gewoon niet eerlijk dat zuinig en verstandig met geld omgaan door de overheid afgestraft wordt. Dat was vroeger al zo toen ik nog een minimuminkomen had. Er werd mij geadviseerd om vanwege mijn minimuminkomen kwijtschelding aan te vragen voor gemeentelijke belastingen en waterschapslasten. Ik heb het geprobeerd, maar ik kwam niet in aanmerking, want ik kon te goed uitkomen met weinig geld en had 2000 gulden spaargeld, een mooi buffertje, dusss ik kon alles zelf betalen. Nu dus in de toekomst hetzelfde met de zorg.
Ik snap het wel, het is ook zo dat mensen met schulden en/of een minimum inkomen echt minder te besteden hebben en dus die ondersteuning van kwijtschelding broodnodig hebben, ook de AWBZ-bijdrage in de zorg kunnen ze niet betalen zonder verder in de schulden te komen. En de overheid heeft het geld van de belastingen en waterschapsheffingen nodig. Ik snap het best, en toch ....
Het zou fijn zijn als ik de komende 30 jaar gewoon in mijn eigen huis zou kunnen blijven wonen en verder geen zorg nodig heb. Een paar uurtjes per week een werkster voor het zware werk en verder niets. Zo'n werkster kan ik zelf nog wel betalen, lijkt mij.

Mijn conclusie van mijn blogje waarom sparen is: ik laat de teugels wat vieren en doe leuke dingen. zonder mij te bekommeren om de kosten. Ik neem voor mijn boodschappen een ruimer budget en kies ook eens voor olijven, geitenkaas of ander lekkers. Verder blijf ik zuinig en koop ik nog steeds tweedehands kleding en doe zuinig met energie.
En natuurlijk blijf ik bloggen over zaken die mij bezighouden.