Het verhaal van een voedselbankgebruikster, deel 2

Allereerst wil ik alle mensen bedanken voor de fijne reacties!

Zuinigaan vroeg of ik een vervolg wilde schrijven, nou bij deze dan hoe het voelt om je pakket op te halen en hoe het in zijn werk gaat. Laat ik wel melden dat ik blij ben dat ik er terecht kan, misschien komen sommige stukjes over als onvrede als ik het heb over aantallen, maar zo is het niet bedoeld, er is gewoon niet meer. Dat schrijf ik zo uit, om te laten zien dat het geen vetpot is. Zelfs bij de voedselbank is er crisis  door terugtrekking van sponsors/leveranciers, maar ook door heel veel meer cliënten.  En ik schrijf het ook om sommige mensen,  die zeggen lekker makkelijk, profiteurs enz. een blik te gunnen in ons voedselbank- overlevingspakket.

De "regels" zijn:

- dat je er alleen door aanmelding van een hulpverlener terecht kan. 

- je als alleenstaande minder dan 40 euro per week te besteden heb.

- echtpaar minder dan 50 euro per week

- gezin mag 50 euro per week + ca.10 euro per kind maar dat is afhankelijk  van de leeftijd en het aantal kinderen (weet niet exact, want ik heb geen kinderen)

- inkomen van kinderen (bijbaantje word er soms bij opgeteld)

- elke 3 maanden moet je het opnieuw aanvragen, en je financiële overzicht laten zien.

# genoemde bedragen zijn leefgeld, dus niet alleen etensgeld, moet je alles van doen, reizen, kleding enz enz

En dan natuurlijk de gewone fatsoensnormen in acht nemen, niet agressief tegen de vrijwilligers, niet schelden, geen ruzie maken en vooral niet stelen.

Lijkt raar, maar ik sta er echt soms van te kijken, van sommige mensen. Het is gelukkig maar zeer klein percentage, maar toch.  (dat zijn de negatieve verhalen die wel eens voorbij komen,  maar groot gedeelte heeft het echt nodig en sommigen maar een paar maanden ter overbrugging omdat uitkering op zich laat wachten, of er bewindvoerder enz. is aangesteld, aangezien de ambtelijke molen in Nederland soms zo langzaam werkt dat het paar maanden duurt voor alles rond is, hoor genoeg bij de voedselbank).

Ik ben altijd zeer op en in de natuur geweest, plukte al jaren molsla (paardenbloem), vlierbes, braam, zuring enz. Maar dat was meer voor de fun.

Maar toen de "crisis" toesloeg werd dat steeds meer mijn enige mogelijkheid om mijn groenvoer aan te vullen. Had ook wel wat bloembakken met radijs, pluksla, postelein en snijbiet op mijn Frans balkon, maar ja daar kan je niet heel veel op kwijt.

Dus mijn behandelaar zei: we gaan voedselbank voor je aanvragen want dit is niet genoeg.

Nou daar ging ik, de eerste keer op de fiets (4km) naar het uitgiftepunt midden in de stad waar mijn ouders wonen. (ik had mijn ouders niks verteld, schaamte speelde een grote rol).

Kom ik daar mensen tegen die ik ken (vrijwilligers die bij mijn ouders in de straat wonen, een bekende die ook pakket ophaalde). En  mijn ouders wisten het dezelfde week nog.

Nou dan kom je binnen en levert je brief in, en wacht, met heel veel anderen. En goed opletten, of je naam afgeroepen word, je krijgt de eerste keer een soort strippenkaart voor 13 keer, die elke keer weer afgevinkt wordt. (1 keer je pakket niet ophalen zonder afzegging, 24 uur van te voren dan week erop, geen pakket meer).

Dan kan je in de rij gaan staan voor je krat, waar de houdbare spullen in zitten zoals blik, snoep, koffie, thee, schoonmaakmiddel. De inhoud wisselt per week, net wat er aangeleverd is. Die moet je in je tas doen, wel opschieten, want al die mensen achter je wachten op je. Dan schuif je door naar de tafel met brood, dan groente, dan overdatum spullen  en dan vlees en dan de keuzetafel met diverse wisselende dingen zoals boeken, kleding, toilet artikelen, speelgoed, net wat iemand gebracht heeft. 

Het brood en het vlees is vaak al ingevroren  geweest, en is vaak al ontdooid voor je het ophaalt dus weer invriezen of lang bewaren is vaak niet mogelijk.

Verse groente is meestal maar 1-2 dingen, en soms helemaal niet. Ik zit dan nog niet zo slecht, want als alleenstaande, kan ik met bv bloemkool of andijvie wel paar dagen toe. Veel gezinnen eten vaak pasta/rijst met alleen kruidenzakje erdoor en soms een blikje groente erbij.

Fruit is er zelden of bv 1 sinaasappel per persoon. En zeer zelden is er zuivel of het is een dag over datum of zo.  En ja, je hebt ook wel eens een zeer goed gevulde kist maar ja, daar moet je dan zuinig mee wezen, want er zijn ook weken dat je maar voor 2-3 dagen voedsel krijgt. Als je aan het eind van de rij staat, gebeurt het steeds vaker dat het grootste gedeelte al op is als je eindelijk aan de beurt bent. 

Er worden ook wel eens dingen gegeven die je op voorraad zet: paar pakken koek, chips, snoep feestartikelen doordat de verpakking niet goed bedrukt is of houdbaarheidsdatum verkeerd gedrukt is.

Tijdschriften worden ook vaak heel blij ontvangen (er zitten er heel weinig bij) of boeken.

Sommige gedeelten van Nederland hebben meer verse groente in hun pakket, maar daar zitten dan ook groentetelers in de buurt en daar woon ik dus niet. Dus er zit best wel verschil in de voedselpakketten in Nederland.

En ja, ik hoor/lees ook weleens dat de voedselbank weigert op te halen bij boeren of particulieren. Heb dat eens nagevraagd hoe dat nou kon.

Het antwoord was: voedselbank is afhankelijk van sponsors en schenkingen ook voor de kosten van brandstof en onderhoud auto en er is niet genoeg geld om hele week overal spullen op te halen.

En de voedselbank is ook afhankelijk van vrijwilligers die er tijd voor moeten hebben om spullen op te halen.

Maar je kan altijd eten langs brengen op het verzamelpunt voor bedrijven (al je een grote partij hebt) Maar heb je als particulier over van bv je moestuin, dan kan je dat altijd een uur van te voren brengen op de uitgiftepunten. Graag zelfs!

Het uitgiftepunt van de voedselbank waar ik mijn pakket ophaal, is in de kerk (er werken vrijwilligers van de kerk) Daar kan je ook melden als je diepvries, koelkast, wasmachine, computer, (kinder)fiets enz over hebt, dan wordt er een briefje opgehangen. Als je interesse hebt, dan kun je je melden bij leiding en die regelt dan de afspraak met de eigenaar. Knuffels, kinderkleding, speelgoed worden ook wel aangeboden op de uitzoek tafel. Maar er zijn voedselbanken die dat niet doen, omdat er geen vrijwilliger is die dat op zich kan/wil nemen. En er zijn uitgiftepunten die dus geen opslag mogelijkheid hebben, omdat de ruimte voor 2-3 uurtjes per week beschikbaar is gesteld voor uitgifte van pakketten door de voedselbank,

Bij sommige voedselbanken kan/mag je ook niet werken als vrijwilliger als je er gebruik van maakt.

Dus nee voor mijn plezier ga ik er niet heen, ik ga echt omdat ik niet anders kan momenteel. 

Maarrrrrrr er schijnt wel licht bij mij, hopelijk komt er in februari meer ruimte voor verhoging van mijn weekgeld naar 50 euro per week en joepie!!!!!! van het voorjaar een kleine moestuin van 50m. Ik spaar nu zelfs van mijn weekgeld 2 euro per week voor de huur van de moestuin. Nu nog sparen/rondvragen voor wat gereedschap en groentezaden en dan hoop ik weer een stuk zelfstandiger te zijn.

Maar echt zielig? Nee!  Soms moeilijk? Ja, vooral bij onverwachte dingen zoals gebroken fietswiel. 

En de schulden die worden ook betaald. 

Ik heb alleen achterstanden bij zorgverzekeraar, water, belasting, tandarts enz dus vaste lasten. 

Heb nergens schulden voor afbetalingen zoals auto, webshops, postorder, lening, creditcard. 

Want ik ben opgevoed met: eerst de centen en dan pas kopen. En daar heb ik mij altijd aan gehouden. 

Daarom, ik ben nu bij de voedselbank, tja, je leven kan opeens anders verlopen.

Mevrouw B., voedselbankster