In de wijk De Hoogte in Groningen leeft 43 procent van de kinderen onder de armoedegrens. Het is daarmee een van de armste wijken van Nederland voor kinderen om op te groeien. Het is jammer dat deze situatie in feite al jarenlang bestaat en dat er tot nog toe geen blijvende verbeteringen behaald zijn hierin.
Ik woonde vanaf 1981 - 2007 in deze wijk. 26 jaar lang dus! Lees hier meer en ook hier over het wonen in zo'n wijk, waar een zeer groot percentage onder de armoedegrens leeft.
Wat voor aanbevelingen doet Kinderen in Tel?
Kinderen in Tel doet een aantal aanbevelingen aan gemeentes om ervoor te zorgen dat alle kinderen in Nederland dezelfde ontwikkelingskansen krijgen:
- Stem het jeugdzorg beleid af op het armoedebeleid, de gemeente wordt
per 2015 verantwoordelijk voor de uitvoering van de jeugdzorg : met de
juiste aanpak van armoede, is de kans groot dat er minder jeugdzorg
nodig is.
- Zorg voor een structureel armoedebeleidsplan gefocust op kinderen. De huidige hulp komt nu vaak van particuliere initiatieven, waardoor verschillen in voorzieningen voor kinderen per gemeente ontstaan. Een gemeentelijk armoedebeleid is een belangrijk instrument om de leefsituatie van alle kinderen te verbeteren.
- Zorg als gemeente dat je kinderen en jongeren concreet en actief betrekt door hun mening mee te nemen bij de inrichting van goede voorzieningen.
- Monitor het aantal kinderen en jongeren dat opgroeit in gezinnen die leven rond de armoedegrens, om na te kunnen blijven gaan of zij behoefte hebben aan ondersteuning.
- Stel waar nodig een kindpakket samen, met basisbenodigdheden voor kinderen, zoals bijvoorbeeld lessen voor een zwemdiploma en wekelijkse deelname aan vrijetijdsbezigheid, zodat aan de plicht voldaan wordt van het VN-Kinderrechtenverdrag om toe te zien op een toereikende levensstandaard voor alle kinderen in Nederland.
En dat in een welvarend land,zo triest!
BeantwoordenVerwijderenEn zo triest ook dat dat welvarende land het EU-geld voor armoede niet wil geven aan de Voedselbank, maar liever in projectjes stopt die de arme "prikkelt om te gaan werken"....
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat mensen er meer aan hebben om te gaan werken, en zodoende hun levensstandaard te verhogen, dan dat mensen eindeloos worden geholpen door de voedselbank.
VerwijderenVoedselbank zie ik meer als noodhulp
......en als ouders nu gewoon niet goed met hun geld omgaan? Het gaat hier om kinderen die in armoede leven en niet over volwassenen die wel of niet werken! In het dorp waar mijn zus woont zijn de laatste jaren verschillende mensen hun huis uit gezet ivm huurachterstand. Werklozen maar ook mensen met een baan !
VerwijderenMijn nicht leeft met haar 4 kinderen van 'n bijstandsuitkering.
BeantwoordenVerwijderenMaar echt, ze kan zich best goed redden. De kinderen kunnen zelfs naar sport allemaal en dat betaald ze van de uitkering. (uiteraard komt er ook kinderbijslag) Fruit en groente wordt voldoende gekocht, kinderen hebben wat zakgeld. En ze spaart ook nog. Ze heeft geen kinderen die een speciaal dieet hoeven en zij zelf ook niet overigens, dat scheelt wel weer. En ze rookt niet, drinkt niet, heeft geen auto. Ze voelt zich niet arm, integendeel, ze heeft nu meer te besteden dan toen haar man nog in beeld was want die maakte alles op en dan kwamen zij en de kinderen tekort om gezond te eten.Toen maakte ik me echt zorgen om ze, nu gelukkig niet meer al hebben ze nog genoeg te verwerken met z'n vijven.!
Als min-of-meer ervaringsdeskundige op het gebied van lage inkomens (jaren minimumloon en jaren bijstand-uitkering) kan ik zeggen dat armoede niet altijd (heel vaak niet?) te maken heeft met het geld wat per maand binnenkomt maar vaker met het bestedingspatroon. Daarom ben ik altijd voor hulp in natura geweest t.g.v. het kind (zwemlessen, muzieklessen, voedselpakket etc.) en hulp bij het maken van een bestedingsplan voor de ouder/s verzorgers. Klinkt betuttelend (en dat is het ook, denk ik) maar het gaat om gemeenschapsgeld en de tijden van 'pappen en nathouden' zijn gelukkig voorbij maar daar mogen kinderen nooit het slachtoffer van worden
BeantwoordenVerwijderenIk denk ook dat veel mensen in achterstandssituaties slecht geleerd hebben met geld om te gaan. Maar voortdurende geldnood en armoede geven op hun beurt ook weer zo veel stress, dat daardoor ook slechte keuzes worden gemaakt.
VerwijderenHet is triest die armoede bij kinderen, daarom ben ik blij dat er goede organisaties zijn als: twinkel stars
BeantwoordenVerwijderenGroeten:
www.vrekkenvoordetoekomst.wordpress.com
Armoede is niet goed te praten. Maar als ik soms bestuurders hoor; armoede is niet met vakantie kunnen gaan, naar een schouwburg/bioscoop kunnen, niet uit eten kunnen gaan...............dan zet ik zeer grote vraagtekens. Ouders die sparen voor een eigen woning en (zoals wij) niet altijd met vakantie gingen, de schouwburg/bios niet leuk vonden en liever een prima kwaliteit Levensmiddelen op tafel zetten en niet "uit eten" gingen, deden wij onze kinderen tekort??? Onze kinderen mochten één muziekinstrument en één sport. Wedstrijden meedoen? Geen probleem. Het is meer; hoe en waaraan geef je geld uit. Ik blijf de stelling discutabel vinden.
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk is het discutabel. Uit ervaring met de pleegzorg weet ik dat veel van deze ouders het geld dat nodig is voor kleding, gezonde voiding en een sportclubje uitgeven aan roken, drinken en zaken waar ik het belang niet van in zie. Maar... die kinderen kunnen daar niets mee! Zij hebben niets aan volwassenen die hun ouders veroordelen (terecht of onterecht). Zij hebben iets aan aandacht waardoor er inderdaad mogelijkheden worden gecreëerd om hun zwemdiploma te halen, om een redelijk ontbijt te krijgen en een fatsoenlijke avondmaaltijd. Het is niet hun schuld als hun ouders er geen gat meer in zien en dus hun geld uitgeven aan een buil shag i.p.v aan een pak yoghurt of een kilo appels. Als hetom kinderen gaat, laten we dan de veroordeling achterwege laten en doen wat we kunnen. Toen we nog geen kinderen opvingen, zorgde ik ook al met grote regelmaat dat er kinderen met ons mee aten en dat we een paar kinderen mee namen om te picknicken. Ook kleine stapjes zijn stapjes voorwaarts.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met je eens Gerrie. Niet op vakantie kunnen of op ballet vind ik geen armoede. Welbevinden van kinderen hangt van hele andere dingen af. Dat ouders liever een buil shag kopen als een avondmaaltijd dat zijn ouders die beter geen kinderen hadden kunnen hebben. Neemt niet weg dat ik het heel triest vind voor de kinderen die in deze situatie zitten.
BeantwoordenVerwijderenDit soort berichten stemt mij triest. Maar hoe fijn is het dat Unicef hier aandacht aan besteedt! Ik hoop dat de aandacht zorgt voor verbetering.
BeantwoordenVerwijderenHoi met mens hoe we worden is door samenleving kijk om je heen we helpen niet knikken om te helpen maar 20 procent geholpen wij allwmaal zijn stuk
BeantwoordenVerwijderen