Noord Nederland vanuit de trein

Ik had nog een goedkope weekend-dagkaart van een drogisterijketen, niet duur, maar €13,99 en geldig tot en met komend weekend. Ik zou er mee naar een familielid reizen, maar dat kwam er niet van, dus ging ik op reis zonder een bepaald doel. Het was gisteren een prachtig zonnige dag. De zon scheen hier werkelijk de hele dag. Beter kon ik het mij niet wensen. Ik pakte broodjes in, en een banaan, mijn tablet en mijn e-reader en de reis kon beginnen.
Ik stapte in de bus en reed naar het station en vanaf het station ging ik door naar Leeuwarden en verder naar Harlingen. Ik genoot van het uitzicht: veel zwanen, wilde ganzen, allerlei soorten eenden, reigers, aalscholvers en nog veel meer. Katjes van hazelaars en elzenkatjes die al bijna bloeiden. Grillige boomtakken en boomstammen die door de winterzon beschenen werden en daardoor prachtig mooi waren. In de trein, in de bus en in de horeca was wifi, dus ik zette op mijn meegebrachte tablet reacties van lezers on-line en schreef zelf reacties op reacties.
Mijn 1e doel was de haven van Harlingen. Ik heb, na een wandeling over de boulevard in de frisse zeelucht, warme chocolademelk gedronken in het restaurant boven de vertrekhal van de boten naar Terschelling. Er lag een snelle boot te wachten op passagiers voor Terschelling, toen die vertrokken was, heb ik de trein terug genomen.
Ik wilde nog naar Delfzijl, naar het Eemshotel. Weer naar een stuk Waddenzee, deze keer de Eems. Het hotel staat op dikke palen, buitendijks, gewoon in de zee. Bovenin is het café en restaurant. Daar wilde ik nog wel een warme chocolademelk.

Eemshotel

Ik ben 1 keer eerder in het Eemshotel geweest, dat was met mijn 1e man, toen het al lang "uit" was. Hij wilde mij wat vragen. Het was tijdens een zonsondergang en het was een zeer bijzondere ervaring. Het gesprek begon met een verhaal dat hij contact had met overleden mensen, mensen die zeg maar aan gene zijde verblijven. Hij had er filosofische gesprekken mee. Ik geloof niet in dergelijke dingen, maar daar bij die zonsondergang op het wad leek alles mogelijk. Vervolgens verzocht hij mij om te bemiddelen bij een ruzie tussen hem en zijn dochter. Hij oefende enorme druk op mij uit, want anders kwam het misschien nooit meer goed tussen hem en zijn dochter. Ik zag het belang van herstel van contact, maar wilde niet bemiddelen, ik had méér contact met deze dochter dan met hem en wilde dat contact niet in gevaar brengen. Hij had ruzie met zijn dochter omdat hij anoniem Jeugdzorg had ingeschakeld omdat hij ervan overtuigd was dat zijn dochter haar kinderen mishandelde. Zij was woedend en wilde niets meer met hem te maken hebben. Hij ziet vanuit een posttraumatische stressstoornis vaker dingen die er niet zijn. Uiteindelijk, na een lange procedure heeft Jeugdzorg de melding geseponeerd omdat er niets bijzonders gevonden werd. Ik had regelmatig en goed contact met haar en haar kinderen en heb ook nooit het idee gehad dat er iets speelde waar Jeugdzorg iets mee zou moeten. Achteraf ben ik heel blij dat ik luid en duidelijk gezegd heb: je zoekt maar een ander, ik doe het niet. Tijdens onze relatie heeft hij mij erg vaak voor zijn karretje gespannen en mij dingen laten doen die ik helemaal niet wilde. Daar in dat Eemshotel heb ik dat niet nog weer een keer laten gebeuren.
Daar heb ik gisteren nog even van kunnen nagenieten, op precies dezelfde plek als toen. Helaas was de zonsondergang niet zo mooi als toen.