IJzel in vroeger tijden

In de afgelopen week was er nogal wat ijzeloverlast, maar ik heb het erger meegemaakt!
In 1987 viel er in korte tijd zo veel ijzel, dat werkelijk alles bedekt was met een enorme laag ijzel!
In 18 uur viel er in Groningen ongeveer 35 millimeter ijzel. Bomen knapten af, takken vielen naar beneden en ook sommige hoogspannigs-elektriciteitsmasten konden het gewicht van deze ijzel niet dragen en knapten af.

Rozenbottels in ijzel

afrastering met ijzel

Het openbare leven was net als nu behoorlijk ontwricht!

In 1966 was het nog erger, ik was 13 en woonde toen in Drachten, in Friesland en de ijzelschade was enorm!

Dit vond ik op de site van de Leeuwarder Courant van 6 januari jl.
Die (ijzel) van 8 februari 1966 maakte de grootste inbreuk op het openbare leven. Op één na alle Friese 110-kilovolts-leidingen knapten wel ergens, waardoor alleen Leeuwarden en directe omgeving nog over elektriciteit konden beschikken. De kabelbreuken sleurden soms ook hoogspanningsmasten mee, waardoor het herstel van de stroomvoorziening een hele klus werd.
Het publiek werd opgeroepen om elektrische apparaten zo veel mogelijk uit te zetten ten gunste van ziekenhuizen, rustoorden en nutsvoorzieningen. Radio en tv gaven een gebrekkige ontvangst. Niet alleen raakten veel dakantennes onklaar, de tv-toren in Smilde was door de ijscoating ook uit zijn gewone doen.
Buiten Leeuwarden lag de complete industrie plat. Philips stuurde duizenden arbeiders huiswaarts. Pas na ruim een dag kon de productie met behulp van een noodaggregaat van circus Boltini weer op gang komen. De zuivel kende grote aanvoerproblemen, maar ook de melkboer had het zwaar.
Door de gladheid moesten de klanten per wijk naar de kar in plaats van andersom. De busbedrijven in oostelijk Friesland legden het gros van de lijnen stil. De NS moest dieseltreinen inzetten op de verbinding met Zwolle.
Wat de mensen het meest bij zou blijven zijn de onwerkelijke geluiden van een ijzelfront met harde wind. De huilende wind, de afbrekende boomtakken en het typische knerpen en rinkelen van beijsde begroeiing gaven vooral na zonsondergang een spookachtige ambiance, dat door de noodgedwongen toevlucht tot kaars- of petroleumlicht nog werd versterkt.

Tot zover het citaat uit de Leeuwarder Courant.

Een ijzel om nooit weer te vergeten! Buiten Drachten waren een aantal hoogspanningsmasten als luciferhoutjes afgeknapt en we hadden geen stroom meer! We woonden op een industrieterrein, pal naast de fabriek van Philips. Ik wist dat ze ergens uit het land een noodaggregaat hadden gehaald, maar dat dat van circus Boltini was, dat was ik vergeten! Maar inderdaad, nu weet ik het wel weer! Dat noodaggregaat leverde net voldoende stroom om de productie enigszins gaande te houden, maar de zeeën van licht die normaal 's avonds op het Philipsterrein te zien waren, waren nu vrijwel gedoofd. Gelukkig hadden wij geen elektriciteit nodig om de gaskachel te laten branden, dus we hadden het niet echt koud.
Voor de TV-ontvangst was je afhankelijk van een TV-antenne. Er was uiteraard niets digitaal en kabels waren er ook nog niet. Zowel onze antenne als de zendmast in Smilde zorgden voor een wazige ontvangst. 
Ik moet zeggen dat ik mij van ijzelvrij van school niets meer kan herinneren evenmin als het branden van kaarsen of petroleumlampen. Voor het kamperen gebruikten we petroleumlampen, dus waarschijnlijk hadden we die toen in huis ook in gebruik.

Volgens het nieuws komt er deze week opnieuw ijzel! Deze keer in de Randstad, op donderdag. Hopelijk valt het mee!