Mijn beide dochters hebben van mij als kerstgeschenk 5000 euro gekregen, als gift. Ze mogen er mee doen wat ze willen. Nou ja, niet helemaal, ze mogen het niet in criminele activiteiten of zo stoppen, maar voor de rest is het geen geld waarvoor ze verantwoording af moeten leggen. Tot voor kort stopte ik dergelijke bedragen in mijn huis. In topjaren loste ik meer dan 12.000 euro per jaar hypotheek af. Nu is nu mijn huis hypotheekvrij en is sparen om de hypotheek af te lossen niet meer nodig en hoef ik dus ook geen hypotheekrente meer te betalen. Niet dat ik in het komende jaar niets meer ga investeren in mijn huis. Mijn schuur krijgt een nieuw dak en ik ga ook zonnepanelen nemen.
Daarvoor heb ik nog voldoende spaargeld over.
Nu ik komend jaar voor het eerst minder inkomen heb, zal het er voorlopig wel niet van komen om mijn kinderen nog weer geld te geven. Maar we zullen zien hoe het loopt en hoe ik uitkom met mijn geld.
Waarom geef ik geld? Door mijn zuinige leefstijl hield ik in het afgelopen jaar voldoende over. Ik ben er de persoon niet naar om nu geld over de balk te smijten en flink te consumeren. Dat lukt niet en ik vind het ook helemaal niet nodig, dus maakte ik mijn dochters blij met extra geld.
woensdag 26 december 2018
Een som geld aan mijn dochters gegeven!
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Heel verstandig...teveel geld hebben is niet best, de (r)overheid jaagt erop, je bent het zo kwijt.
BeantwoordenVerwijderenEn mocht er ooit nood zijn, dan kan je weer rekenen op je dochters, zoals ze ook al eerder eens hielpen.
Bovendien kun je nu zelf zien,hoe blij ze zijn. Is het in de toekomst een erfenis,dan niet meer.
BeantwoordenVerwijderenGoed gedaan.
BeantwoordenVerwijderenWij geven de kinderen ook regelmatig wat geld en hebben ze eenmalig een groot bedrag geschonken (bij de aanloop van hun huis). Mijn schoonmoeder zei altijd: ik wil zelf ook plezier van mijn geld hebben daarom geef ik het liever nu ik nog leef!
BeantwoordenVerwijderenAls je kinderen ook maar iets van jouw genen hebben zal dat geld vast wijselijk besteed gaan worden.
BeantwoordenVerwijderen'Beter te geven met een warme hand, dan met een koude'is de uitdrukking.
BeantwoordenVerwijderenEn dat is zo. Nu zijn je kinderen blij met wat je geeft. Als ze het erven overheerst het verdriet.
Precies wat mij ook te binnen schoot. Zelf kunnen zien hoe je dochters het in hun leven besteden, is toch veel fijner dan dat ze het krijgen na je overlijden!
VerwijderenSuperfijn toch als je in de positie bent om en over te houden en te delen :-)
BeantwoordenVerwijderenJe hebt helemaal gelijk.
BeantwoordenVerwijderenWij waren vroeger ook blij als we wat kregen. En het is zo leuk om ze wat te geven en te zien hoe blij ze er mee zijn.
Wij sponsoren onze kinderen ook regelmatig. Van de oudste krijgen we daar amper een bedankje voor en ik denk dat ze niet beseft hoeveel duizenden euro's ze al extra gekregen heeft doorheen de jaren sinds ze zelfstandig ging wonen. Indien ze die sponsoring niet zou gekregen hebben, zou ze een pak minder ver staan of nu maar ze laat altijd uitschijnen dat ze 'alles' zelf verwezenlijkt heeft. Zoiets doet toch wel een beetje pijn.....
BeantwoordenVerwijderenJammer dat er geen klein beetje waardering af kan voor de moeite die we al jaren doen bij sponsoring en bij allerhande hulp bij verbouwingen, oppas voor de kindjes.....
Onze jongste is altijd heel blij met een sponsoring maar zegt dat hij zich daar soms een beetje ambetant bij voelt omdat hij maar al te goed beseft dat we enorm veel moeite doen om te sponsoren aangezien we al jaren maar één inkomen hebben. Hij zegt vaak : 'Ik ben er heel blij mee, mama, maar ik zou nog liever hebben dat jullie het zelf gebruiken en jullie zich niet zo wegcijferen voor ons'
Mijn man en ik hebben van onze ouders nooit iets van financiële steun gekregen en ik denk dat, in tijden dat we het zelf nogal nipt hadden, we heel blij zouden geweest zijn met sponsoring.
Mijn moeder is 86, heeft een massa spaargeld dus als zij zal overlijden, komt er een hele grote som vrij waarvan een groot deel zal verdwijnen door de hoge erfeniskosten. Zonde, want niemand heeft iets aan dat spaargeld gehad. Erfenisplanning bij mijn moeder ter sprake brengen, is absoluut geen optie. Toen we jaren geleden na het overlijden van ons vader twee huizen waar mijn moeder enkel het vruchtgebruik op had verkochten, kreeg zij enkel een bedrag uitgekeerd voor het vruchtgebruik terwijl wij, de kinderen, de geldsom kregen. MIjn moeder heeft daar dan bij de notaris zo'n drama van gemaakt dat we haar uitkleedden terwijl ze nog leefde, dat zij recht had op het volledige bedrag van de verkoop van die huizen en dat we onder één hoedje speelden met de notaris en dat we hem omgekocht hadden..... De notaris heeft moeder proberen in eenvoudige en duidelijke woorden aan het verstand proberen te brengen dat zij enkel recht had op een som voor het vruchtgebruik aangezien zij nooit enig eigendomsrecht gehad heeft in die huizen omdat mijn pa die zelf geërfd had maar ze was niet voor rede vatbaar.
't Was allemaal boter aan de galg en om problemen met mijn moeder te vermijden (die zouden er zowiezo gekomen zijn) hebben de kinderen het geld van de verkoop aan de notaris teruggegeven en die heeft het dan allemaal op moeders rekening gestort.Moeder vond het maar normaal dat zij het volledige bedrag ontving en heeft nooit willen accepteren dat ze er geen recht op had. Soit,....
Vanzelfsprekend zijn wij, de kinderen , er de dupe van aangezien er bij het overlijden van ons pa al successierechten betaald werden op die huizen en aangezien moeder de volledige som van de verkoop van die huizen geëist (en met onze toestemming) gekregen heeft, zullen er op die som later nogmaals successierechten moeten betaald worden......
Tja, goed dat de kinderen als één front akkoord gegaan zijn om de koopsom volledig aan moeder te laten ondanks mama er geen recht op had maar 't is jammer dat zij niet wilde inzien en aanvaarden dat ze er geen recht op had. Soit, we gaven haar nog liever haar zin door haar het geld van de verkoop te geven of jarenlang te moeten aanhoren dat we haar gepluimd en uitgekleed hadden terwijl ze nog leefde, haar geld hadden afgepakt na de verkoop en hadden samengespannen met de notaris...... Tja, zalig de armen van geest zeker ?
Je oudste lijkt een beetje op oma dus?!
VerwijderenWij hebben veel geld geërfd van mijn ouders na hun overlijden. We hebben er het huis van laten verbouwen. En nog wat andere verstandige dingen mee gedaan.als er wel eens iemand zegt " Wat is jullie huis mooi" zal ik altijd vertellen dat we dat hebben kunnen bereiken door mijn ouders. Zoiets hoef ik niet te zeggen, maar uitliefde naar mijn ouders doe ik dat. Mijn man trouwens ook.
Onbegrijpelijk jouw moeder want als ik zoveel spaargeld zou bezitten zou ik het met liefde delen .Jouw moeder heeft niet het geld maar het geld heeft haar ,hoe vreselijk zinloos is dat ! Wij hebben onze dochter jarenlang geholpen als dat nodig was ,en het was vaak nodig door omstandigheden .Ze heeft het altijd heel erg gewaardeerd en dat is best fijn om te weten .
VerwijderenMwah, alsof het respectvol is om zo'n verhaal zo op internet te dumpen.
VerwijderenIk hoop dat ze haar kinderen onterft. Je hebt als kinderen geen recht op geld van je ouders. Hoe vaak gebeurt het niet dat kinderen hun ouders bestelen.
VerwijderenLaat het aan haar zelf over.
In dit geval hebben de kinderen de moeder in staat gesteld hen te bestelen! Moeders moeten dit niet willen en de kinderen hadden er m.i. beter aan gedaan hier niet in mee te gaan. De verhouding zou sowieso verstoord zijn. Moeder is in dit verhaal een inhalig, verwend mens!
VerwijderenWij hebben, zowel van mijn als van mijn man’s ouders, regelmatig een bedrag gekregen en waren er altijd erg blij mee. We laten onze kinderen ook graag meegenieten van “onze rijkdom”.
Dit antwoord raakt mij wel. Ook wij hebben regelmatig geld en goederen aan onze kinderen gegeven. Eén kind was altijd erg dankbaar en zei dat ook. Het was zeker welkom. Ik heb een aardige erfenis van mijn moeder gehad. Dat bedrag is bijna helemaal naar onze kinderen en kleinkinderen gegaan. En wij hebben het met liefde gegeven. Maar op een gegeven moment werd het vanzelfsprekend dat wij veel betaalden, want 'wij hadden toch genoeg'.
VerwijderenEen blijk van waardering is nooit weg als je veel oppast, financieel helpt en schenkt en dan is het zuur dat het eigenlijk normaal is.
Wij gaan dat veranderen.Ons voornemen voor het nieuwe jaar. Ik dacht ook altijd, liever met de warme hand dan met de koude. Je wordt best teleurgesteld in sommige reacties.
Liefs Joanne
@Janne, wij zijn als kinderen gewoon allemaal akkoord gegaan om het totale verkoopbedrag aan moeder te geven ondanks ze er volgens de notaris geen recht op had gewoon om problemen met ons ma te vermijden.Ik denk niet dat we ons moeder moeten beschouwen als uiterst naïef en verstandelijk echt niet in staat te begrijpen dat ze geen recht had op dat geld. De notaris heeft het haar met handen en voeten proberen uitleggen maar ze snapte het totaal niet. Tja, wat doe je dan als kind : zelf de nadelen erbij nemen om later nogmaals successierechten te moeten betalen of de rest van moeders leven moeten aanhoren dat ze door haar kinderen bestolen werd na de verkoop van die huizen..... Wij kozen allemaal voor het eerste om moeder het geld te laten zoniet zou 'dat' blijvend problemen gegeven hebben en dat wilden we niet.
VerwijderenEn wat geweldig Zuinigaan om je Dochters zo'n mooi bedrag te schenken , ik kan me voorstellen dat ze er blij mee zijn .
BeantwoordenVerwijderenWat lief. Ze zullen vast blij verrast geweest zijn.
BeantwoordenVerwijderenloesje
Ik heb ook weer de ‘14de maand’ van mijn ouders gekregen, hoe fijn!
BeantwoordenVerwijderenGoed gebaar. Ze verdienen het. Ze doen er vast verstandige dingen van.
BeantwoordenVerwijderenWat lief van je Zuinigaan! Daar zullen je dochters vast heel blij mee zijn! Wat ik mij nog afvroeg: moeten zij daar geen belasting over betalen? Of is er een bepaald bedrag wat je per jaar belastingvrij mag schenken?
BeantwoordenVerwijderenje mag ieder jaar je kinderen een bepaald bedrag belastingvrij schenken ( dit jaar zo’n 5200 euro maar kan iets meer of minder zijn) . Eenmalig een groter bedrag voordat het kind 40 (?) is.
BeantwoordenVerwijderenWat lief zuinigaan!! En ook de gedachte erachter dat jij het niet zelf nodig bent en over de balk wilt smijten...
BeantwoordenVerwijderenIk grap ook wel eens zo aan het eind van het jaar naar mijn ouders; je mag nog belastingvrij schenken he? Maar zij geven nooit geen geld...en het maakt mij ook allemaal niets uit, maar ze geven het ook niet uit en daar zeg ik wel eens wat van. Nu hebben ze gelukkig een vrij nieuwe auto gekocht dus de belasting gaat er niet mee aan de haal....
Wat heerlijk dat je dat kan en ook doet. En inderdaad met de warme hand.
BeantwoordenVerwijderen