Minder last van tabaksrook

Ik heb een tijd gehad dat ik absoluut niet tegen rook kon. Werd er door de buren op hun terras gerookt en ik zat buiten, dan schoot ik, bang voor ernstige benauwdheid, direct naar binnen en hield ramen en deuren gesloten om maar zo weinig mogelijk hinder te ondervinden van de nare rook. Mijn astma en tabaksrook is niet echt een prettige combinatie, zo is gebleken uit medisch onderzoek bij het UMC Groningen.

Eind juli, op de tot nu toe heetste dag van het jaar 2019, vierde mijn vriendin haar verjaardagsfeest buiten. Daar waren nogal wat rokers die volop zaten te roken en daar zat ik tussen. Of eigenlijk niet echt tussen, maar aan de rand waar de wind vandaan kwam, zodat de rook door de wind zo veel mogelijk van mij weggeblazen werd. Ik had wel wat last van de rook, maar niet zo veel dat ik meteen weer weg wilde omdat het niet uit te houden was. Ik heb er uren gezeten en meegegeten en gedronken en ik werd niet heel benauwd.
Na die tijd ben ik toch vaker buiten blijven zitten als ik merkte dat mijn buren rookten en heb ik mij niet naar binnen laten jagen. Over het algemeen valt de benauwdheid mee en is het te doen om buiten te zitten. Dat heeft er waarschijnlijk ook mee te maken dat er bij beide buren minder massaal gerookt wordt en de concentratie rook minder sterk is. Een paar jaar geleden is mijn buurman overleden, dat maakte dat het aantal rokers aan die kant gehalveerd werd. Bij de buren aan de andere kant zijn een aantal van de zes kinderen inmiddels op zichzelf gaan wonen, de jongste buurkinderen zijn nu 21 jaar, en roken er nu niet meer maximaal 10 à 12 mensen tegelijk (buren, buurkinderen, aanhang etc), maar zijn dat er nu naar schatting twee per keer die gelijktijdig zitten te roken. Dat scheelt aanmerkelijk en dan blijf ik meestal buiten zitten.
Bij feestjes en een ongunstige wind ontstaat een andere situatie, dan vlucht ik toch maar weer naar binnen, want dan komt er te veel rook mijn kant op!