Waar is mijn strijkijzer?

Strijken doe ik zelden, mijn meeste kleding is redelijk strijkvrij en aan strijken van theedoeken en ander textiel doe ik sowieso niet, en zo kon ik het gebeuren dat ik mijn strijkijzer kwijt was!
Vorig jaar heb ik samen met mijn dochters mijn huis flink opgeruimd. Overtollige spullen verdwenen naar de kringloop, vuilstort of grijze container. Ook (boeken)kasten verdwenen, wel een stuk of vijf.  En in één van die kasten bewaarde ik mijn strijkijzer. De kast ging naar jongste dochter en toen was ik mijn vaste opbergplek kwijt en ik borg mijn strijkijzer goed op. Te goed, bleek later, want ik had geen idee waar ik het gelaten had. Ik wist volkomen zeker dat ik het strijkijzer niet weggedaan had, het moest ergens zijn. Omdat ik niet meer werk, maakt het ook niet echt uit om iets ongestreken weer aan te trekken, dat doe ik wel vaker. Dan maar schoon en een beetje gekreukt, ook niet erg.
Nu kwamen gisteren 4 katoenen poloshirts toch wel heel gekreukt uit de was. Ook voor mij, met mijn "laat maar waaien blik" toch wel wat té gekreukt. Dus vroeg ik mij opnieuw af waar dat ding nou toch kon zijn.

Het is een stuk koeler in huis, dus een prima moment om met logisch denkwerk te gaan zoeken naar mijn oude strijkijzer. En dat is gelukt! Ik vond het in een doos, niet op een plek waar ik nu direct zou zoeken, maar de aanhouder wint. Ik heb het nu op een betere plek opgeborgen, in de kast op mijn slaapkamer waar ik ook mijn medicijnen bewaar. Ik haal iedere 3 maanden mijn nieuwe voorraad medicijnen op. Het zijn per keer 14 doosjes, met 5 verschillende soorten medicijnen + daarnaast medicijnen voor mijn astma + insuline. De insuline gaat in de koelkast en wat ik aan de andere medicijnen nog niet nodig heb, gaat in de kast. Veilig weggeborgen voor onderzoekende peuters.
Op de medicijnenplank was nog wel ruimte en daar staat nu mijn strijkijzer. Van sommige medicijnen heb ik iedere 14 dagen een nieuw doosje nodig.
Ik hoef me nu nooit meer af te vragen waar mijn strijkijzer gebleven is.

Opruimen is enerzijds goed, maar anderzijds ben ik soms het zicht op wat er wel is en wat er niet is wat kwijt. Vóór het opruimen van mijn huis wist ik altijd precies waar ik mijn spullen had, maar nu ben ik regelmatig wat kwijt. Dat komt ook omdat ik tijdens het opruimen niet steeds nauwkeurig bijgehouden heb wat er bleef en wat wegging en wat de nieuwe plek werd om dingen op te bergen. Zo vond ik tijdens mijn zoektocht op zolder ook nog een grote doorzichtige kunststof box met lappen stof. Ik meende dat ik alles weggedaan had, maar het blijkt dat ik nog flink wat stof over heb om kleding of poppenkleding voor mijn kleinkinderen te maken. Ik moet die lapjesbox maar eens even aan een nader onderzoek onderwerpen!