Brokken maken

In de afgelopen week had ik verschillende ongelukjes die gelukkig goed zijn afgelopen. Het had heel anders kunnen gaan!

Hete soep
Op vrijdagavond warmde ik eigengemaakte maaltijdsoep op in de magnetron. Soep eet ik altijd uit een porseleinen schaal en zo'n schaal wordt heet in de magnetron. De schaal was nogal vol en ik pakte de schaal er met blote handen uit. Dat ging mis. Een deel van de hete soep gutste over mijn linker hand! Wat deed dat zeer!
Ik was vlakbij het aanrecht en hield de hand meteen onder de koude kraan. Het water was eigenlijk wat te koud en heel pijnlijk, maar helpen deed het wel! Na een paar minuten vond ik het wel genoeg en ik ben de soep gaan eten. De handpalm was bedekt met rode vlekken en ook aan de bovenkant waren bij de vingers rode plekken te zien. Nog steeds was de hand erg pijnlijk. Had ik mij echt verbrand en moest ik mij zorgen maken? De huid zag er nog wel goed uit, ook al deed het flink pijn. Geen blaren, geen open huid. Alleen rood en pijnlijk. Ik besloot dat medische hulp niet nodig was. In de volgende uren zakte de pijn langzaam af. De volgende ochtend was er helemaal niets meer te zien van mijn "hete-soep-avontuur".  Maar een gewaarschuwd mens telt voor 2. Een volgende keer doe ik minder soep in de schaal en pak ik de schaal uit de magnetron met een gevouwen theedoek of pannenlappen in mijn hand!

Valpartij
Mijn kat was in mijn slaapkamer en daar mag ze helemaal niet! Het is een kat die graag piest buiten de kattenbak. Ik vrees dat ze dat ook in mijn bed gaat doen. Daarnaast ben ik astmatisch en houd ik mijn slaapkamer graag kat-vrij. Dus ik zou snel de kat pakken, te snel. Wat er precies gebeurde, weet ik niet, maar ik gleed weg en viel stijl achterover, met mijn hoofd op het nachtkastje en ik kwam vrij pijnlijk op mijn onderrug terecht.
Ow,  dat kan ik als 68-jarige met wrakke heupen absoluut niet gebruiken!
Mijn eerste reactie was: heb ik wat gebroken en kan ik bij mijn mobiel? Ik had geen botten horen kraken en ik kon alles nog zonder pijn bewegen. Er vormde zich waarschijnlijk een flinke buil op mijn achterhoofd. Ik ben eerst maar even blijven liggen. Mijn volgende zorg was of ik misschien een hersenschudding of erger zou hebben. Had ik hoofdletsel? Het bloedde niet, ik kon nog heel helder denken en voelde geen hoofdpijn opkomen. Waarschijnlijk valt het mee en heb ik geluk gehad.
Dus dan maar zorgen dat ik met mijn stijve wrakke heupen weer in de benen kom! Dat viel nog niet mee, eigenlijk heb ik daar hulp bij nodig. Ik moest ook gelijk denken aan het strand. Dat ik in de toekomst, als ik op het strand zit,  hulp nodig heb om op te staan. Niet dat ik het heel erg vind om hulp te krijgen, maar ik zou het nog zo heel graag zelf willen kunnen!
Het lukte om overeind te komen met steun van nachtkastje en bed. Ondertussen was de kat zich lens geschrokken van mijn val en zij schoot naar de overloop en rende de trap af! Ik deed de tussendeur van de overloop dicht en haalde een koud nat washandje waarmee ik de buil een tijdje koelde.
Het duurde een tijdje voordat ik insliep, want ik was behoorlijk van slag. In de loop van de nacht, toen ik naar de WC ging, deed ik nog even een check. Ik wist nog precies wat er gebeurd was. De bult was al wat geslonken en pijn in mijn ledematen had ik niet.

Gelukkig heb ik een EHBO diploma + jarenlange ervaring als BHV-er (Bedrijfshulpverlener), waardoor ik een beetje weet hoe ernstig de schade is.
Toen er vrijwel meer te zien was aan mijn hand en ik ook bijna geen pijn meer had, was ik helemaal gerustgesteld.
Als de hoofdwond (hevig)gebloed had, dan was ik zeker naar de eerste hulp vertrokken, maar de huid bleef dicht, er vormde zich waarschijnlijk een bloeduitstorting, maar verder niet. De plek doet overigens nog wel pijn als ik er aan voel of als ik er op lig.