Waarom?

Dat zegt mijn 8-jarige kleindochter  heel erg vaak!
Zij en haar 4-jarige zusje speelden hier afgelopen zondag.
Ik had in de kringloop 2 barbiepoppen gekocht, met leuke kleren. Ze wilde weten waarom ik die kocht, er waren toch al 4 barbies bij mij? Ik zei dat ik vond dat 2 extra het nog veel leuker maakte om hier met barbiepoppen te spelen. Eigenlijk vond ze dat zelf ook wel.

nieuwe aanwinst

Blijkbaar viel de pop met het donkere haar bij de andere poppen erg in de smaak, want ze kreeg een huwelijksaanzoek: "Wil je met me trouwen?" Nee, dat wilde ze niet. Er volgde een krijsend gehuil van de pop die het aanzoek deed. Maar die herstelde zich heel snel: "Morgen dan?" Ja, dat was goed. De nieuwe barbie werd in 1 van de 2 aanwezige trouwjurken gehesen en het feest kon beginnen. De andere barbies en de grotere poppen waren aanwezig bij de plechtigheid, die plaatsvond in mijn keuken.
Daarna gingen de kleindochters wat anders doen en vonden ze de houten gereedschapskist die ik gekocht had als speelgoed voor mijn bijna 3-jarige kleinzoon, maar uiteraard mochten de kleindochters hier ook mee spelen. De achtjarige vroeg natuurlijk weer, waarom ik die gereedschapskist met inhoud gekocht had.

Gereedschapskist met inhoud

Ik zei, ik denk dat jullie neefje dit heel leuk vindt om mee te spelen, samen met ander houten speelgoed dat al aanwezig is. Hij houdt niet zo van poppen, wel van het opmaken van het poppenstapelbed, maar dat is snel klaar. Dus nog maar wat extra voor hem aangeschaft.
Ik zag haar denken en ze vroeg vervolgens: Waarom is hier speelgoed? Jij speelt er niet mee, is dat alleen voor ons?

Tja, waarom eigenlijk? Bij mijn eigen grootouders was bij het ene stel alleen een blokkendoos en bij het andere echt vrijwel niets. Volgens mij alleen kleurpotloden. Ik vond niets aan de blokkendoos, dus als we bij dat stel waren, dan gingen wij als 5 kleinkinderen buiten spelen: tikkertje, verstoppertje, dat soort dingen. De 8 volwassenen zaten dan te roken in de voorkamer, nou ja, niet allemaal, mijn moeder en mijn oma niet, de rest wel. Niet fijn voor mijn wat astmatische moeder.
Bij het andere stel speelde ik vaak alleen, daar was ik ook veel vaker, want die woonden 2 straten verderop. Ik maakte hele landschappen met de knopen van de knopendoos, sorteerde knopen op formaat en op kleur en ik trok met de kleurpotloden en een vel papier muntjes over. Het papier op een kwartje, een gulden of een stuiver en dan krassen. Daar kon ik mij eindeloos mee vermaken.

Terug naar het nu. De kleinkinderen krijgen voor de lunch hier vrijwel altijd krentenbollen. Ik had nog 3 verschillende krentenbollen over: 1 reuze krentenbol, 1 mini krentenbol en 1 mini volkoren mueslibol. Om nu te zorgen dat er geen ruzie ontstond, besloot ik alle krentenbollen te halveren en de kleindochters alle drie de soorten aan te bieden. Dat ging prima, hoewel de achtjarige natuurlijk wel vroeg: "waarom 3 halve? Dus uitgelegd dat ik nog 3 verschillende had en niet meer. Bij meer honger konden ze nog boterhammen krijgen, er was nog bijna een heel brood in huis, maar geen krentenbollen.

Toen was het tijd om opgehaald te worden: Waarom konden ze niet blijven? Dat was omdat ik nog een uurtje naar de sportschool wilde en die sloot om vier uur 's middags. Ik moest er nog naar toe, omkleden en aan het einde van het uurtje sporten weer omkleden en dat allemaal vóór vier uur, want anders zouden ze mij misschien wel opsluiten in de kleedkamer (grapje natuurlijk). Kleindochter knikte ernstig.

Haar moeder, mijn oudste dochter, vroeg vroeger ook heel vaak naar het waarom en ze dacht lang dat ik alles wist. Dat kon niet goed aflopen, want ik wist natuurlijk lang niet alles en op zeker moment viel ik van mijn voetstuk. Hihi, het bleek dat ik toch niet alles wist, integendeel!