Al weer een aantal maanden ruim ik wekelijks een uur lang op. Afgelopen week ben ik op zolder begonnen met het structureel aanpakken van dozen en kratjes. Ik heb een ruime zolder, met stellingkasten. Ruimte zat op dingen te stallen en vervolgens te vergeten.
Ik kwam zaken tegen waarvan ik volledig vergeten was dat ik ze nog had:
- (school) agenda's vanaf 1969/1970 , in totaal zo'n 50 stuks. Bijzonder en ik had echt niet gedacht dat ik die nog had. Ze zaten in een doosje en ze zijn bij iedere verhuizing meegegaan naar de volgende woning.
- de papieren administratie van mijn moeder, overleden in oktober 2012. Ik had de ordners in eerste instantie op zolder gezet vanwege eventuele nagekomen vorderingen van de belastingdienst en dergelijke. En vervolgens vergeten.
- de in 1971/1972 handgeschreven scripties voor de vakken aardrijkskunde en geschiedenis op de Havo
- dagboeken uit verschillende periodes van mijn leven. Niet veel, 5 maar zeer gedeeltelijk beschreven schriftjes en ik kom tot de conclusie dat ik alleen schreef als ik me ongelukkig voelde en nogal met mezelf in de knoop zat. Ik schreef dingen van me af en probeerde door het schrijven mijn gedachten en gevoelens te ordenen.
En wat nu?
Het gaat allemaal weg, grotendeels bij het oud papier. Maar niet voordat ik er nog een keer aandachtig naar gekeken heb.
De agenda's kijk ik na naar aanleiding van vragen van mijn dochters. Bijvoorbeeld: Hoe vaak logeerden ze bij hun grootouders? Ik dacht zelden, zij denken in totaal wekenlang. We gaan het zien.
Ik heb al wat gebladerd en geconstateerd dat ik maatschappelijk véél actiever was dan ik mij herinnerde. Allerlei actiegroepen, praatgroepen, buurtbeheer, steungroepen en penningmeester en secretariaat van organisaties
De administratie van mijn moeder kan nu echt wel weg.
De scripties zijn wel aardig om nog een keer door te lezen.
De dagboeken zijn het lastigst. Ik vind het best zwaar te lezen dat ik me in mijn relaties veel vaker niet gezien en niet begrepen voelde dan dat ik mij dat herinner. Wil ik dat nog wel een keer helemaal lezen?
Er was overigens een probleem met het oud papier. De gemeentelijke planning klopte niet. Ze gingen de minicontainers volgens planning legen op Hemelvaartsdag. Ik heb de gemeente geappt om te vragen of die datum wel klopt. En nu hebben ze de data voor het restafval en GFT aangepast, die stonden er ook fout in, en ook datum voor het ophalen van het papier is verzet naar zaterdag 31 mei. Gelukkig maar, want mijn papierbak is al tamelijk vol en ik zou het vervelend vinden als de maandelijkse leegronde zou vervallen.
Je inspireert me om ook weer eens door de papieren te gaan. Ik ben een stuk jonger, dus het gaat minder ver terug, maar ook ik weet dat er wat pijnlijker stukken tussenzitten, zaken die voelen als een 'mislukte' periode. Misschien is ongezien weggooien gewoon wel het beste, maar dat voelt ook als toegeven dat ik het nooit meer af ga maken. Succes met ruimen, ook leuk om de je herinneringen te kunnen checken aan de hand van agenda's. Toch je persoonlijke historie. Juist over de dagelijkse dingen.
BeantwoordenVerwijderenBij het opruim en van het huis van mijn ouders, moeder overleed half jaar na vader, beiden 90, viel het wel mee, ze hadden heel bewust al heel veel opgeruimd de jaren ervoor. Wel had mijn moeder 30 agenda's bewaard maar daar stonden weinig persoonlijke dingen in. Wel 5 dozen fotoboeken, dat was wel emotioneel.
BeantwoordenVerwijderenBij eigen huis opruimen 10 jaar geleden was de zolder ook het grootste project. Vooral nog veel baby-kinderspullen. Maar vrijwel alles kreeg een goed bestemming. Zelf had ik geen papieren van vroeger bewaard
Goed dat je iedere week een uurtje opruimt, zou ik ook eens moeten doen. Al zou het maar een half uur zijn, bedankt voor de inspiratie.
BeantwoordenVerwijderenEen tip die ik gebruik is, om foto's te maken van documenten of stukken van documenten die ik toch niet wilde vergeten. Dit maakte het opruimen makkelijker. Zo kan ik dingen weggooien zonder de angst dat ik ooit spijt heb niet meer terug te kunnen kijken naar stukken die toch iets voor mij betekende.
BeantwoordenVerwijderenGoede tip, dat is iderdaad een oplossing.
VerwijderenVoor de tweede keer ruimen we nu het huis van een familielid op. Ze verhuisden allebei naar een verzorgingstehuis.
BeantwoordenVerwijderenDe meeste mensen denken dat ze nog tijd genoeg hebben totdat ze het fysiek niet meer kunnen doen. Geen geld om een bedrijf in te schakelen dus het werk moet vaak door behulpzame kinderen, broers of zussen of vrienden gedaan worden!
Voor mij reden om nu al veel op te ruimen, mijn dochter is maar alleen en ik wil haar zo min mogelijk belasten met die taak. Weet vanuit persoonlijke ervaring hoe belastend dat kan zijn in een periode van verlies. Zeker als het gaat om spullen met emotionele waarde. Zonder alle persoonlijke spullen blijft er uiteindelijk nog over wat je nu eenmaal niet weg kunt doen, een mens moet toch ook nog gewoon kunnen slapen, kok, eten etc. Johmar
VerwijderenNiet blijven hangen Aaf, gewoon doorpakken en weg ermee! Als het weer door je handen gaat is het gevaarlijk!
VerwijderenGoed dat je aan het opruimen bent.Ik probeer ook regelmatig goed op te ruimen. Ik heb ook een paar jaar geleden de papieren die ik nog had van mijn vader die al een tijd overleden is doorgenomen en daar kon het meeste van weg, er zaten ook briefjes met aantekeningen(hij had een erg mooi handschrift) van hem tussen enzo en dan kwamen toch weer even de tranen, zo tussen het opruimen. Maar het was ook goed om de papieren die nu helemaal niet meer relevant zijn te verscheuren en weg te gooien. De herinneringen die blijven en gelukkig heb ik nog veel oude foto's en ook nog poeziealbums waar zijn handschrift ook in is bewaard, die hou ik nog. Beide ouders zijn overleden, mijn moeder toen ik nog een kind was, mijn vader toen ik in de twintig was. Ik heb toen het ouderlijke huis moeten opruimen, gelukkig veel hulp van partner en mijn familie, maar wat een werk was dat, meer dan 20 jaar aan spullen, herinneringen en overtollige rommel, bijkomende emoties,waar je doorheen moet. Een tijdje geleden hebben we ook iemand geholpen het ouderlijke huis op te ruimen na het overlijden van een ouder. Hetzelfde verhaal, veel spullen, meeste kon naar de stort of kringloop, maar ook dozen met oude brieven enz. en ook weer de emoties natuurlijk. Het hoort erbij en uiteindelijk helpt het ook bij de verwerking en iets af te kunnen sluiten, maar wel veel werk.
BeantwoordenVerwijderenHeb je wel eens gehoord van Swedish death cleaning? Het idee van opruimen voor dat je doodgaat, zodat je nabestaanden er niet teveel mee worden belast. Na alles wat ik heb meegemaakt op dit vak, vind ik het wel inspirerend. De nabestaanden ontkomen er natuurlijk niet aan om op te ruimen na een overlijden, maar het maakt het voor ze wel veel gemakkelijker als er al veel overtollige spullen zijn weggedaan en goed uitgezocht.
groetjes An
Hoi Aaf, in mijn oude dagboeken staan vaak ook aantekeningen van de slechte tijden. Ik word daar ook vaak verdrietig van.
BeantwoordenVerwijderenTerwijl, als ik post uit die tijd herlees, ik alleen maar gekkigheid en grappen lees. Dagboeken als van je af schrijven herken ik dus wel. Als die gevoelens er niet meer zijn, lekker weggooien. Je leven is nu anders. Groet, G
Ik word alleen maar verdrietig van veel van mijn dagboeken en ben van plan om ze weg te gooien of zelfs te verbranden. Ik sluit me aan bij Geertje 16.15 uur.
BeantwoordenVerwijderenHoi mevrouw Niekje, van mijn dagboeken van 1979 tot ca 2007 (vanaf mijn 10e schreef ik) heb ik ergens rond 2010 afscheid genomen. Ik heb ze doorgelezen en een soort uittreksel gemaakt. Nu schrijf ik ieder jaar een stuk jaardagboek.
VerwijderenDat bevalt me goed. Ik kan bij herlezen van deze map (met soort samengevat dagboek vanaf 1979) me ook nog verdrietig voelen, maar niet meer zo intens. En ik wilde toch iets er van bewaren.
Ik kwam in oude dagboeken ook leuke dingen tegen, over concerten die ik bezocht van bands die ik allang vergeten was bv.
Maar het weggooien van al die volgepende schriften en boekjes luchtte me echt op. Als ik straks een oud vrouwtje ben, hoef ik alleen die map nog maar weg te gooien.
Groet, G
Zelf schrijf ik zo goed als dagelijks on mijn 'Boek van dankbaarheid'.
BeantwoordenVerwijderenAls deze vol is, gaat hij door de versnipperaar en weg.
Het innerlijk proces waar ik nu in zit schrijf ik wel over. Ook dat zal na een tijd weggaan vermoed ik en misschien schrijf ik een soort samenvatting.
Enige papieren waar ik echt aan hecht zijn foto's. Van diverse voorouders heb ik ze bewust nog laten afdrukken.
Hoi Aaf, ik weet natuurlijk niet wat er in de administratie van je moeder staat. Maar mijn man heeft de boekhouding van zijn opa nog en het is heel bijzonder om te zien hoe de dingen toen gingen en om welke prijzen het ging. Voor ons een aanrader om te bewaren.
BeantwoordenVerwijderenSucces met opruimen verder!