Gisteren is mijn kat Juni overleden.
De afgelopen tijd werd ze motorisch slechter, sprong wel eens mis, maar was verder best tevreden met haar bestaan. Ze snorde dat het een lieve lust was en miauwde altijd terug als ik wat tegen haar zei. Ze praatte als het ware tegen mij, tot het laatst aan toe. Anderhalve week geleden hield ze op met eten, maar leek verder nog wel ok. Het leek me nog veel te vroeg om haar te laten inslapen. Dus ik wachtte af. Ze werd zwakker en stopte ook met drinken. Ze zocht een plekje op mijn naaimand en lag daar tevreden, was de indruk.
 | ||||
| in 2014 |
 |
| bang voor het onweer in 2014 |
Juni was eerst van mijn oudste dochter. Bij haar plaste ze regelmatig op de leren banken. Vanaf het begin deed ze dat. Een gedragsstoornis. Toen de relatie van dochter uit raakte, kwamen Juni en mijn dochter bij mij wonen. Even ging het plassen goed, maar daarna niet meer. Ik legde steeds een flinke laag kranten op mijn banken om te zorgen dat de urine er niet door heen drong. Juni was verder een erg lieve en tevreden kat en ik heb van alles geprobeerd om te zorgen dat ze zou ophouden met het op de bank plassen. Een geurverspreider die kalmerend zou werken, een spray, maar niets hielp. Dochter vertrok en Juni bleef bij mij. Ik had nam die kranten op de koop toe, als het ware.
Kort voordat ik met pensioen ging was het extra erg, dat plassen in huis. Ze plaste tegen de glijbaan voor de kleinkinderen, op het aanrecht, op het fornuis, op een kussen en ook tegen mijn arm en tegen mijn benen. Ik stond op het punt om haar te laten inslapen, het werd me te erg. Maar toen ik vanaf mijn pensioen veel vaker thuis was, ging het meteen stukken beter. Ze plaste vanaf dat moment alleen op de banken en in de gootsteen. Ze mocht van mij nog een tijdje door.
 |
| begin van deze maand |
Van mijn vorige katten werd er één 13 en twee (uit hetzelfde nest) rond de 15 jaar.
Toen Juni deze maand ineens slechter werd, leek het mij nutteloos haar uitgebreid te laten behandelen door een dierenarts. Ik heb operaties en behandelingen van tumoren bij honden en katten meegemaakt, maar het haalde voor de levensduur naar mijn mening weinig uit. En bij wat ik meemaakte, leek een behandeling het lijden alleen te vergroten. Dus zo lang ze tevreden is en ok lijkt, gewoon met rust laten, was mijn keuze. En toen was ze gisterochtend ineens dood. Niet onverwacht, maar wel verdrietig!
Als ik mijn woonkamer rondkijk, dan ben ik naar haar op zoek en dan komt het besef dat ze er niet meer is.
Ik zal haar missen.
En voor alle duidelijkheid: niet haar piesproblemen.
Sterkte met het verlies. Een huisdier moeten missen is altijd erg naar. Maar je hebt haar een mooi leven gegeven. Leuke foto’s van een prachtige kat. ❤️🩹
BeantwoordenVerwijderenDat is verdrietig, zelfs terwijl je het al een beetje verwachtte. Wel fijn dat je kleindochters haar niet vonden
BeantwoordenVerwijderenDan is het stil. Sterkte
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte
BeantwoordenVerwijderenAch wat verdrietig, sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHet zal stil zijn in huis, veel sterkte. Een huisdier dat zo lang in je leven is, is moeilijk los te laten. Mooi dat je haar zo rustig kon laten gaan in haar vertrouwde omgeving, met jou in de buurt.
BeantwoordenVerwijderenGecondoleerd, dat zal inderdaad heel stil zijn. Het is mooi dat je haar zo rustig heb kunnen laten gaan.
BeantwoordenVerwijderenVerdrietig, wel fijn dat het zonder een lange lijdensweg is gebeurd en zonder dat de dierenarts het hoefde te doen. Nu wennen aan de stilte in huis. Mooie poes was ze!
BeantwoordenVerwijderenHet verlies van een geliefd huisdier went nooit en doet enorm veel pijn. Veel sterkte
BeantwoordenVerwijderenOoh wat erg! Ik heb ook altijd katten gehad en nu nog 2, het zijn gewoon mijn vriendinnen! Zo zie ik dat. En erg lief van jou dat je haar ondanks die plasproblemen toch altijd gehouden. Ga je nog een andere halen?
BeantwoordenVerwijderenPs.op mijn vorige reactie, een poes poepte steeds in dezelfde stoel ik legde er een vel aluminiumfolie in en probleem opgelost! Daar gaan ze echt niet op!
BeantwoordenVerwijderenDat is zeker verdrietig Aaf. Mijn medeleven!
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte met het verlies van je huisgenootje.
BeantwoordenVerwijderenAch wat verdrietig en wat zal het stil lijken in huis. Sterkte gewenst!
BeantwoordenVerwijderenSterkte Aaf!
BeantwoordenVerwijderenTess
Ach, wat zal dat stil in huis zijn. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenAch, heel veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte! Ik vind het heel mooi om te lezen dat ze nog mooie jaren bij je heeft gehad <3
BeantwoordenVerwijderenAaah wat verdrietig 😞 veel sterkte, het is altijd een enorm gemis als een huisdier (veelal een goed maatje) overlijdt.
BeantwoordenVerwijderen