Een knobbeltje

Op de grens tussen tandvlees en bovenlip ontdekte ik een knobbeltje. Dat harde stukje zit ter hoogte van de  punt titanium schroef die in mijn kaak zit.  Pijnklachten had ik niet. 
Die schroef zit daar in mijn kaak omdat er binnenkort een kunsttand op die schroef geplaatst wordt. De hoektand die er zat, kon niet behouden blijven en moest getrokken.
 Ik koos voor een implantaat, een duur en langdurig proces voordat ik weer een mond vol tanden zal hebben. Lees er hier meer over. 

Ik vertrouwde dat knobbeltje niet en belde naar kaakchirurgie. Mogelijk is het niets bijzonders, maar ik wilde graag dat er naar gekeken werd. 
Misschien zit er een ontsteking? 
Misschien is het een cyste zoals ik die ook op mijn vingers heb? 
Of een gezwel? Doordat de zoon van van een goede kennis nog voor zijn achttiende jaar een gezwel in zijn kaak had, dacht ik toch aan die mogelijkheid. Gelukkig is het met die zoon goed afgelopen en gaat het hem goed, al weer járen.

Ik kon snel op het spreekuur komen. De kaakchirurg keek en voelde en duwde. 
Ze kwam tot de conclusie dat het knobbeltje ter hoogte van de punt van de schroef, de punt van de schroef is! Ze had dit nog nooit eerder gezien, en bij de vorige controle was er nog niets te zien, maar blijkbaar is er bot rond de schroef verdwenen! Dat heeft consequenties voor de kunsttand, de kroon, want mogelijk kan die helemaal niet geplaatst worden, als blijkt dat de schroef niet goed vastzit. Dan zou ik een wiebeltand krijgen, net als mijn kleinkinderen, alleen dan eentje compleet met schroef. 
Tijdens de volgende afspraak wordt het tandvlees open gemaakt en wordt ter plekke bekeken hoe de schroef in het bot zit en dan wordt besloten of de schroef verwijderd moet worden en ik mogelijk toch een losse tand op een plaatje moet hebben.