donderdag 26 december 2013

Dwangarbeid in Nederland?

De nieuwe Participatiewet komt er aan. In die wet staat onder meer dat alle mensen met een bijstandsuitkering op de een of andere manier iets terug moeten doen voor de samenleving. In Amsterdam is deze regeling al een tijdje de dagelijkse praktijk. Hoe pakt dit uit?
Ik heb gisteravond een rapport gelezen van het Actiecomité  Dwangarbeid Nee.

Logo van het Amsterdamse comité
Het rapport is gemaakt door de Bijstandsbond, FNV Bondgenoten en SP Hulpdienst Amsterdam.

Heftig hoor, wat er in Amsterdam gebeurt!

Citaat uit het rapport: Slechte werkomstandigheden, intimidatie, vernederingen, dreiging met stopzetting van de uitkering als men niet constant naar de pijpen van de werkmeesters danst, en vaak zelfs daadwerkelijke kortingen of stopzettingen van de uitkering voor de meest futiele ‘overtredingen’ van de zeer strenge regels. In dergelijke projecten leert men vaak niets en ze dragen dan ook op geen enkele manier bij aan de kansen op de arbeidsmarkt. 
Wel verdienen anderen aan de arbeid van uitkeringsgerechtigden.

Nog een aantal citaten: Het werk in de projecten is vaak zinloos en geestdodend. Zo moeten sommigen maandenlang acht uur per dag vier of vijf dagen in de week papieren in dossiers tellen. Alleen tellen. Dat getal moeten ze dan in de computer invoeren. Hup volgende dossier. Een, twee, drie…. “Ik ben in een gevangenis,” verklaarde een dwangarbeider: “Als je ziek wordt, zeggen ze: je komt morgen maar, anders gaan we je dertig procent korten.”

Strafkortingen worden in strijd met de gemeentelijke verordening onaangekondigd doorgevoerd. Mensen ontdekken plots dat er minder of in het geheel geen geld op hun rekening wordt gestort. 

Hen wordt vaak niet verteld dat ze daartegen nog iets kunnen ondernemen door binnen zes weken bezwaar aan te tekenen.

Alleenstaande moeders met kinderen moeten de kosten van de kinderopvang zelf betalen als ze gaan dwangarbeiden. Ze krijgen twintig of dertig euro per kind per maand, terwijl de kosten van de opvang per kind minstens negentig euro zijn. Vooral vrouwen met meerdere kinderen komen daardoor in de schulden.

Een ander geeft ook aan dat er geen perspectief is. “Als je niet verschijnt, stoppen ze je uitkering. Ik werk daar nu vier maanden, tweeëndertig uur in de week. Ze hebben me nog nooit werk en/of een opleiding aangeboden. Ze hebben niks voor mij. Ik ben tweeënvijftig jaar. Ze hebben niet gezegd hoe lang het gaat duren. Het is gewoon slavernij, eerlijk gezegd. We moeten onze reiskosten grotendeels zelf betalen. Je kunt wel naar buiten lopen en een sigaret roken, maar het hangt er erg vanaf van of de werkmeester streng is of niet. Sommigen werken hier al twee jaar. Het kan jaren duren. Er is geen einddatum. Het is gewoon dwangarbeid. Ik heb ook bij het inscan-bedrijf in West gewerkt. Ze werken samen met het Gemeentearchief van Amsterdam. Dossiers scannen en invoeren in de computer. Daar in West is het commerciële bedrijf gevestigd.( ..........)We hebben helemaal geen perspectief. Helemaal niks. Je moet in eigen tijd maar zien dat je solliciteert. Ze doen niks voor je. Je moet het gewoon zelf maar uitzoeken. Je moet zelf netwerken, zij hebben geen contacten.

Ik heb het hele rapport doorgelezen (79 blz.). Ik kan mij vinden in de term dwangarbeid. Je hebt als iemand met bijstand niets te kiezen en sancties worden naar willekeur opgelegd. Verder schiet je er op gebied van scholing en toegeleiding naar de arbeidsmarkt niets mee op. Je hebt geen rechten, want je hebt geen CAO. Je wordt onderbetaald en mag de kosten van kinderopvang en reiskosten zelf betalen.
Ook is het zo dat mensen uit bestaand betaald werk worden verdrongen door mensen die gedwongen moeten werken voor hun uitkering.
Verder wordt er gesignaleerd dat er sprake is van racisme. De mensen die gedwongen aan het werk worden gezet zijn vrijwel zonder uitzondering niet-wit. De werkmeesters zijn bijna allemaal witte mensen.

Het lijkt wel alsof mensen gestraft worden voor het feit dat ze afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering! Ik denk dat we in Nederland per direct met zulke zaken moeten stoppen en vooral niet nieuwe projecten moet starten.

Ik heb lang in de bijstand gezeten en ik ben ervan overtuigd dat de meeste mensen in de bijstand welwillend zijn, niet frauderen en graag zouden willen werken. Ik vind het onterecht dat mensen in de bijstand weggezet worden als luie profiteurs. Ik heb zelf het geluk gehad op 47 jarige leeftijd weer aan het werk te komen. De economie was op dat moment gunstig en kon ik met een bijscholing en zonder enige werkervaring aan het werk komen als secretaresse. In de huidige crisis was het me gewoon niet gelukt en zat ik waarschijnlijk nog steeds in de bijstand en woonde ik nog steeds in de achterstandswijk waar ik destijds woonde.

Voor iedereen die geïnteresseerd is in de reactie van de wethouder en van de Dienst Werk en Inkomen hier de tegenreactie op de website van de gemeente Amsterdam. 


Op 27 december verscheen deze column in de Volkskrant: is 32 uur per week nietjes tellen echt de kortste weg naar werk?

39 opmerkingen:

  1. Dit is een wet,waar sommige gemeenten niet blij mee zijn. Ook lijkt me,dat deze regels bij een flink aantal mensen,die hem moeten uitvoeren slechte eigenschappen naar boven kan halen. Triest voor mensen in de bijstand.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zeker triest. Tegelijk ben ik het er wel mee eens dat het niet té comfortabel moet voelen in de bijstand, want er zijn ook wel degelijk mensen die er misbruik van maken, helaas. Maar om alle mensen met een bijstandsuitkering over één kam te scheren en zo te behandelen als nu gebeurt, dat vind ik veel te ver gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En de mensen die al te makkelijk over bijstand denken, die vinden hun wegen om te ontduiken wel weer. De plichtsgetrouwe, die altijd al hun best deden, volgen netjes de voorgeschreven eisen. Uiteindelijk zullen ze zo afgestompt worden, dat ze er letterlijk ziek van worden. Zijn we dan wat opgeschoten? Veel werk is er gewoon niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lees ik dit goed? Dus allochtonen worden gedwongen aan het werk gezet en de witte mensen zijn de werkmeesters?
    Paula

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad, dit staat op pagina 46: Veel mensen klagen over racisme en wij hebben geconstateerd dat er nauwelijks tot geen inheemse Nederlanders als dwangarbeider tewerkgesteld zijn terwijl de werkmeesters bijna allemaal inheemse Nederlander zijn. Wij hebben een Hindoestaanse werkmeester gezien en twee inheemse Nederlandse
      dwangarbeiders.

      Verwijderen
  5. Het is echt schandalig zoals deze mensen uitgebuit worden!! Met recht mag je dit dwangarbeid noemen.
    Zo naar dat mensen die het uit moeten voeren inderdaad dan hun slechte kanten laten zien. Macht, macht , macht.....en degenen die daaronder lijden kunnen niet anders dan doen wat gezegd wordt want anders worden ze gestraft. Het lijkt wel of de Nederlandse regering totaal losgeslagen raakt. Zo drijft men mensen tot wanhoop met alle gevolgen van dien. Steeds meer zelfmoord zal er op volgen lijkt me zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het principe iets terug doen voor de samenleving vind ik hartstikke goed.
    Jammer dat er geen reactie van de gemeente Amsterdam in het stuk bij staat. Zo ontstaat wel een eenzoudig beeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Er worden wel enorm grote woorden gebruikt, zeg. Mensen krijgen een inkomen (bijstand), doen daar iets voor en spreken dan over slavernij. Een tandje minder zou het verhaal voor mij wat minder over the top maken. Ik had ook een wat gedegener onderzoek willen zien, voordat een journalist over dergelijke gevoelige materie zulke grote uitspraken gaat doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Zita, ik ben geen journalist. Ik weet niet of je het rapport gelezen hebt, maar de voorbeelden die aangehaald worden gaan toch echt over dwangarbeid:
      Je wilt niet werken? Dan houden we je uitkering in.
      Je bent "zogenaamd" ziek? Dan korten we je uitkering.
      Dit traject is bedoeld om toe te leiden naar werk - Nee dus, het zorgt alleen dat de werkmeesters werk houden.

      Er is sprake van dwangarbeid omdat de macht van de werkmeesters en sociale dienst (DWI) zo groot is. Bij het minste of geringste ven je je uitkering (deels) kwijt.

      Verwijderen
    2. dit komt door een ander type bijstandstrekker die er voor zorgt dat er stenger moet worden gereageerd. Eentje die denk: alles is voor Bassie

      Verwijderen
    3. Zita, ik weet niet of je al eens het uurloon van deze mensen hebt berekend. Bij een uitkering in de WWB én 32 uur per week werken, kom je op een uurloon van €6,35 voor een alleenstaande. Als je dan ook nog je reiskosten, kosten kinderopvang zelf moet betalen, ligt dat uurloon nog lager. Je werkt dus voor véél minder als iemand met een minimumloon, wiens werk je ook nog afpakt.
      En dan heb jij het over grote woorden van de mensen die klagen. Denk maar eens goed na voordat je weer zo'n reactie geeft.

      Verwijderen
    4. Wat een stomme laatste zin..

      Verwijderen
  8. Ik vind dat je het wel weer van een kant laat zien, alleen de mensen die niet willen werken en die klagen toch altijd. ik vind het harstikke goed dat je wat moet doen voor je bijstanduitkering.
    En als je van je uitkering ook nog kan roken, vind ik de uitkering nog te hoog.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Niet mee eens. De een houdt van een sigaret, de ander van chocola! Mag je als je bijstand ontvangt niet meer zelf beslissen of je rookt of een ander genotsmiddel koopt?
      Misschien kan degene die rookt minder besteden aan (gezonde) voeding, maar dat is een persoonlijke keuze.

      Roos

      Verwijderen
  9. De gemeente Amsterdam geeft op hun website een reactie.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. De Volkskrant schreef hier laatst ook over. Dat stuk maakte goed duidelijk dat de mensen die moeten werken voor hun bijstandsuitkering niet het werken niet oké vinden maar de zinloosheid van het werk. Vloeren dweilen die brandschoon zijn. Nietje uit papieren halen en bladen tellen die vervolgens weggegooid worden. Meerdere mensen gaven aan graag iets te doen dat als meer zinvol wordt ervaren.
    Ook kwam er naar voren dat het werken bedoeld is om mensen te leren wat werken inhoudt. Dat verbaasde me, de mensen die geïnterviewd werden hadden veelal jarenlang een baan gehad, maar zijn ontslagen en via de WW in de bijstand gerold. Zijn dit mensen die moet worden geleerd wat discipline is. Nee toch. Zo krijg je mensen echt niet aan het werk. En hoe moet iemand die 32 uur per week verplicht onbetaald geestdodend werk verricht de motivatie opbrengen enthousiast naar werk te zoeken?
    Kom op zeg, zo gaan we mensen niet uit de bijstand krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dus mensen met een verstandelijke beperking mogen dit werk wel doen (en er nog voor betalen ook nog), en mensen uit de bijstand noemen het slavenij.

      Verwijderen
  11. Bij ons in de straat werd glasvezel gelegd en dat waren allemaal Polen,de hele dag graven en 3 gewichtige heren eromheen die zich opzichters mochten noemen.
    Saai werk ja maar toch zinvol en is dat dan dwangarbeid?

    En waarom konden 3 buurmannen van ons die jarenlang in de bijstand zitten en om 1 uur uit hun bed rollen dat werk niet doen?

    Over mensen die jarenlang gewerkt hebben en in de bijstand kwamen zal ik geen kwaad woord zeggen want dat is triest genoeg,maar er is ook een andere groep en dat weten we allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. het is een vrij eenzijdig rapport, mensen in de bijstand mogen (moeten) iets terug doen voor de maatschappij. en als het dan niet naar hun zin is, gaan ze zich beklagen. doe dan in godsnaam je best om werk te vinden, er is nog steeds werk, want waarom zijn hier anders zo veel polen? die doen werk waar wij geen zin meer in hebben en wat ook nog slecht betaald wordt! dan maar slecht betaald werk en aanvulling van de bijstand, dan voorkom je in ieder geval zaken zoals in het rapport beschreven worden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. zo is het precies zoals ik het zie

      Verwijderen
    2. Slecht betaald werk en dan maar aanvulling van de bijstand. Klinkt goed, maar is het niet. Want de reiskosten, als die la vergoed worden, worden bij je inkomen geteld. Je hebt dus per saldo minder als iemand die in de Bijstand zit. Bijstand is al geen vetpot en als je dan ook nog minder hebt, door die reiskosten, dan wordt rondkomen wel heel erg moeilijk.

      Ik heb het dus wel gedaan, maar had per saldo € 50 minder vrij te besteden na het betalen van mijn vaste lasten. En geloof me € 50 is veel geld voor iemand met een klein inkomen.

      Verwijderen
    3. ik neem aan dat als je "gedwongen"aan het werk gestuurd wordt, je dan in je eigen woonplaats aan het werk gaat, dus dan heb je geen reiskosten!
      Wanneer de reiskosten door werkgever/uitzendbureau worden vergoed, staat dit op de loonstrook en wordt vrijgelaten bij de WWB. Reiskosten zijn verwervingskosten en zijn geen middel in de WWB. Dit geldt alleen voor onbelaste reiskosten. Belaste reiskosten worden wel gekort, omdat dit bovenmatige reiskostenvergoedingen zijn en dus wel een middel. Maar belaste reiskosten komen bijna niet voor.
      Wanneer je geen reiskostenvergoeding ontvangt, kun je de gemeente verzoeken om je reiskosten te vergoeden vanuit het reïntegratiebudget. Immers, het is ook in het belang van de gemeente dat je aan het werk bent, omdat zij daarmee een gedeeltelijke uitkering besparen.
      Maar dit is gemeentelijk beleid en je bent dan ook volledig afhankelijk van de welwillendheid van de gemeente. De meeste gemeenten werken hier trouwens wel aan mee, omdat een reiskostenvergoeding nou eenmaal goedkoper is dan een belaste uitkering. Houdt er wel rekening mee dat een reiskosten vergoeding vanuit de WWB is gebaseerd op het openbaar vervoer.

      Verwijderen
    4. @de laatste anoniem: je woont vast op het platteland! Van het ene eind van jouw dorp naar het andere is niet zo ver. Als je in een stad als Amsterdam woont, dan ben je een flinke tijd onderweg als je van Noord naar Zuid moet. Minstens een uur fietsen (op een gammele fiets, want je hebt geen geld voor onderhoud of voor een nieuwe). 7 minuten in de stadsbus hier in Groningen kostten mij vorige week €1,45

      Verwijderen
    5. Beetje raar antwoord, maar je zult wel gelijk hebben, de rest zeker niet gelezen?

      Verwijderen
  13. erg eenzijdig inderdaad. Dat er gedreigd wordt met het stopzetten van de uitkering begrijp ik aangezien er ook een bepaald type mensen bij zit die anders elke dag ziek zouden zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Eenzijdig verhaal, op zich goed dat mensen weer in een ritme komen .
    Het is natuurlijk veel leuker om gewaardeerd werk te doen, dat snap ik, van blaadjes tellen en schone vloeren dweilen word je niet vrolijk. Maar dat motiveerd weer om te solliciteren,
    En dat je dat solliciteren in je eigen tijd moet doen.... dat moet toch iedereen?
    Veel mensen in de bijstand zijn niet meer gewend om te werken, en dat leren ze zo weer, ik vind het wel oke
    (Ik werk al bijna 40 achter elkaar, en betaal dus mee voor de bijstand, Moet nog 8 jaar werken, en vind dat er best wat meer tot weken gestimuleerd mag worden)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Iemand die 32 uur moet werken als tegenprestatie voor die uitkering vind ik heel erg. Werk is werk en moet gewoon fatsoenlijk betaald worden. Wat het ook is. Met het minimimumloon zit je al dik boven bijstand dan met zo'n werkweek.
    Prima dat je iets terug moet doen, daar sta ik wel achter. Zinnig en nuttig werk, vrijwilligerswerk of iets anders nuttigs, de zorg bijvoorbeeld voor een paar uur per week. Dan wordt het een ander verhaal.
    Ikzelf zit ook met een "halve voet" in de bijstand. Maar dat is een bedrag waar ik, als het moet, ook wel zonder kan iedere maand. Ik laat me niet schofferen en kleineren. Dat nooit. Mijn gevoel van eigenwaarde is ook belangrijk. En trouwens, als mijn werkgever me fatsoenlijk zou betalen en niet mijn periodieke verhogingen had bevroren en ik dus net zoveel verdiende als mijn 14 jaar oudere naaste collega, dan had deze minima ook geen aanvulling uit bijstand gehad.
    Dat deel van die participatiewet is een idioot plan. De slavernij is immers allang afgeschaft.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Die kinderopvang snap ik niet. De NVVK zei in de korte tijd dat ik schuldhulpmaatje was, dat een bijstandsgerechtigde hooguit 45 euro per maand aan afbetaling schulden mag aflossen. Hoe kan iemand dan 90 - 30 voor kinderopvang betalen?
    Mogelijk dat de bedragen niet juist zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Moet ik me nu ook een slaaf voelen? Ik betaal ook volledig mijn eigen reiskosten, ontvang een minimumloon, krijg regelmatig geestdodende routineklusjes op m'n bureau (niet leuk, maar het moet gebeuren), solliciteren doet iedereen in z'n eigen tijd, ik mag ook niet zomaar sigaretten gaan roken, enzovoorts. Ik zou niet durven dit slavernij te noemen. Voor mij is het gewoon werk.
    Daarnaast barst het verhaal van de gaten. Jammer dat je dit eenzijdige rapport zo makkelijk voor waar aanneemt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou me geen slaaf voelen als ik jou was! Het minimumloon is iets anders dan een bijstandsuitkering. Een alleenstaande met een bijstandsuitkering krijgt geloof ik 50% van het netto minimumloon. Een alleenstaande ouder krijgt 70% van het minimumloon, het maakt niet uit hoeveel kinderen je moet onderhouden. In sommige gevallen krijgen mensen in de bijstand een toeslag. Ik neem aan dat je een CAO hebt, waardoor je pensioen opbouwt, je verzekerd bent etc. Een normaal arbeidscontract is iets waarvan deze mensen alleen maar kunnen dromen!

      Verwijderen
    2. Klopt, ik verdien meer dan iemand met een bijstandsuitkering. Maar zaken waar zij bijzondere bijstand of tegemoetkomingen voor kunnen aanvragen, krijg ik dan weer niet. Ik heb vanuit mijn werkgever geen pensioenopbouw en ook geen verzekeringen. En ik ben geen uitzondering daarin.
      Niet dat ik graag zou willen ruilen met een bijstandsuitkering, maar ik zie in dit verhaal meer een gewone werksituatie dan slavernij en dwangarbeid.

      Verwijderen
  18. Ik las ook in de Volkskrant dat een vrouw verontwaardigd was omdat ze 10 min. te laat was en men daar moeilijk over deed: Ze moest immers haar autoruiten krabben... En dat, dacht ik, kun je bij een werkgever ook niet doen, dan sta je 10 min. eerder op. Ik geloof echter niet dat dit wat oplost, meer een ontmoedigingsbeleid. Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Als dit verhaal klopt dat is het schandalig maar ik ben bang dat het éénzijdig wordt belicht. In het buurthuis waar ik vrijwilligerswerk deed waren ook mensen die een bijstandsuitkering kregen en daar werkervaring op moesten doen. Dat je met een uitkering iets terug doet naar de gemeenschap is niets mis mee maar dan wel in het normale en ook dat er naar de situatie wordt gekeken. En op tijd komen moet je overal of het nu betaald werk is of niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Sorry maar zolang mensen op tijd komen gelijk stellen aan dwangarbeid neem ik een dergelijk rapport niet serieus. Ik ben Amsterdamse en dat soort schreeuwlelijken verpest het voor mensen die wel buiten hun schuld afhankelijk zijn van een uitkering

    BeantwoordenVerwijderen
  21. ik heb het met huub zo vaak over gehad...buren die zijn holanders kunnen werken en belazeren de boel...en ik lichaamelijk ben niet in orde moet hard werken.. als christen heb ik veel te geven voor me familie...wat is eerlijk..sommige mensen zijn te lui om te werken ook buitenlanders...dus ik vertrouw op god en zeg niks tegen mensen..god zie het en zelfs al die wettjes staan niet boven god ....wetjes bestaan voor mensen.wij vertrouwen op god niet al die bla bla bla....je snapt wat ik bedoelt marga..groetjes

    BeantwoordenVerwijderen