vrijdag 6 december 2013

Het verhaal van een voedselbankgebruikster: hoe is het zo ver gekomen

Naar aanleiding van mijn bericht over de actie van de Voedselbanken Groningen ontving ik een mailtje van B. een dankbare gebruikster van de voedselbank. Zonder voedselbank redt ze het niet. 
Ze wil graag haar ervaringen met jullie delen en dat lijkt mij een prima plan. Ik ken de voedselbank niet uit eigen ervaring. Ze wil  mijn lezers vertellen hoe het aanvoelt om een pakket te krijgen, zodat mensen hopelijk snappen  hoe moeilijk het is, en hoe hard nodig.

Ja ik maak gebruik van de voedselbank en ja ik was altijd al zeer zuinig, kocht 2ehands, repareerde eerst voor ik iets verving. Meubels zijn altijd krijgertjes geweest en van het geld dat ik uitspaarde volgde ik cursussen of deed ik vrijwilligersprojecten in buitenland ipv vakantie.

En ja, nu zit ik toch bij de voedselbank, ik had nooit gedacht dat mijn leven zo zou verlopen.
Is dat vette pech of niet goed opgelet?

Ik had tot 2004 (ik was 32) een redelijk goede baan op zakelijk gebied. Maar ik  kreeg plotseling zeer ernstige klachten aan mijn arm (een soort verlamming) Ik kon alleen mijn duim nog bewegen en had de nodige nek- en rugklachten. Oh, zei de dokter, u werkt met computers, dan is het RSI. Nou, dat pad van RSI-behandeling en -therapie heb ik een half jaar gevolgd, maar mijn arm bleef een probleem. Dus voor second opinion gegaan. Het was geen RSI en er zat een groot probleem. Ik had allerlei onderzoeken, maar wat precies oorzaak was? Nee, dat wisten ze ook niet. Afijn na bijna 1,5 jaar toen mijn arm weer 90 % goed was, zei mijn baas: je hoeft niet meer terug te komen, we konden al die tijd zonder je, dus in de toekomst lukt dat ook wel dan. Toen dus WW maar ja, ik ben een doener dus ik wilde weer aan de slag. Ik heb weer hier en daar projectjes gedaan de zakelijkesector, maar ik voelde mij daar niet meer zo in thuis in die harde maatschappij van cijfers(omzet) en toch gezeur.
UWV mannetje zei: oh je hebt je papieren om kinderen en gezinnen te begeleiden (had wel diploma maar daar had ik nooit echt wat meegedaan) dus ik ging als ZZP-er gezinnen met autistische kinderen begeleiden/helpen en dat werd dan betaald via PersoonsGebondenBudget (PGB), want mij werd verteld door de man het UWV: kan je doen en als het binnen een paar jaar niet lukt, dan blijft je recht op WW bestaan. Omdat ik begon vanuit WW  hoefde ik me nog niet duur te verzekeren want het recht op WW bleef bestaan.
Nou, dus 2,5 jaar lang deed ik dat met heel veel plezier. Geen groot vet salaris meer, maar genoeg om van rond te komen.
En tja, toen begon de PGB's in te krimpen, dus ik naar het UWV voor gedeelte WW er bij aan te vragen. Het duurde ruim 3 maanden voor afwijzing kwam. Ik daar dus heen van: hoe kan dit nou? Werd er gezegd: het kan niet meer, de wet is een tijd geleden veranderd, Je kan er niet meer gebruik van maken als ZZP-er.
En, heel raar, maar ik kwam ook niet meer voor in hun bestanden van 2,5 jaar geleden en tja, die meneer die mijn contactpersoon was, werkte er ook niet meer.
Toe was ik dus inmiddels 5 maanden na mijn aanvraag verder. Maar ik verdiende als ZZP-er teveel voor bijstand.
Dus de broekriem maar iets strakker aangetrokken en weer wat zakelijke klussen erbij gedaan.
En ja, toen kreeg ik uitvalverschijnselen in mijn been. Weer onderzoeken in het ziekenhuis, nou dat was dus niet zo heel goed nieuws! Een prognose van de snelheid kunnen ze niet voorspellen  maar ik kom in een rolstoel in de toekomst, en ook andere uitvalverschijnselen zijn mogelijk. Een medicijn is er nog niet. Dat wist ik dan ook weer en ik ben maar weer verder aan het werk gegaan. Had inmiddels een vriendje en die werd toen ziek en  overleed binnen 6 weken aan een zeer agressieve botkanker en ik verloor 4 weken later mijn beste vriendin door een auto ongeluk en ondertussen was ik ook nog bezig mijn ziekte een plaatsje aan het geven, ook omdat mijn zusje getest is en het ook heeft. Dus door alles bij elkaar ging ff het spreekwoordelijke lichtje uit. En ik werd opgenomen voor 5 maanden maar waar niemand de eerste 3 maanden aan gedacht had, was dat als ik niet werkte, er ook niets binnen kwam qua geld en al een tijdje voor mijn psychiatrische opname had ik al geen post meer gelezen. Eerlijk gezegd bleef ik veel thuis in bed.  Mijn zusje heeft voor mij bijstand aangevraagd, maar na zes weken kreeg ik een afwijzing, want ik moest het zelf doen. Zusje zei: om jou voorlopig rust te geven en blijkbaar kan en mag ik niets regelen, we gaan een bewindvoerder aanstellen.
Bewindvoering is aangevraagd. Dat duurt dan weer 3 maanden voordat bewindvoering bij rechtbank geregeld is, en oh ja, niet vergeten 75 euro's voor de aanvraag te betalen.
Nou dachten we, die bewindvoerder brengt alles in kaart, want ik kan en mag niets meer regelen. Fout gedacht dus, want na bijna een jaar blijkt dat ze geen afbetaling had geregeld bij de zorgverzekeraar en niets gedaan had met belasting. Dus daar kwamen paar hele "leuke" rekeningen van binnen van boetes en incasso.
Dus moest via recht bank/zaak het contract met de bewindvoerder ontbonden worden en moest er een nieuwe bewindvoerder aangesteld worden. Dus ja, weer 6 maanden verder.
En indertussen legt incasso bureau beslag op je uitkering. Dus voordat dat weer vrij is, heb je nog meer achterstand, maar nu dus ook in huur water en licht.
Is inmiddels zijn die achterstanden al weer bijgetrokken. Mijn pa zei: dan betaal ik de huur  anders ben je straks nog dakloos. Maar vervolgens werd dat bedrag van mijn pa gekort op mijn bijstandsuitkering, want gegeven geld tussen familie is een schenking. 
Maar op zich vallen mijn schulden mee vergeleken met wat ik hoor van sommige anderen bij de voedselbank. Als alles goed gaat, dan gaat mijn weekgeld in februari naar 50 euro en vervalt mijn recht op eten van de voedselbank. Die 50 euro is weekgeld, dus niet alleen eet-geld. Van dat geld moet je alles doen: kleding, eten, reizen, dierenarts, cadeautjes enz. En schoenen niet te vergeten. Ik denk dat ik dit jaar mijn voeten nog maar bij sneeuw in een plastic zak moet doen voordat ik mijn profielschoenen aantrek.

En ja zo kom je dus bij voedselbank terecht.

Een voedselbankgebruikster.

15 opmerkingen:

  1. jammer dat er vaak ten onrechte gedacht word dat de voedselbank voor luie mensen is. dit had iedereen kunnen overkomen. goed dat je het nog zo goed doet! en vooral rond vertellen wat je nodig hebt. er zijn veel mensen die dingen over hebben. en dingen kunnen ze niet van je uitkering afhalen. succes! je verdient een dikke pluim!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat is de wetgeving hard voor sommige mensen.En als je dan met familiehulp je hoofd boven water wilt houden,wordt dat ook afgekapt.Sterkte mevrouw B.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Daar wordt je stil van...... zoveel bureaucratie en onbegrip en dat omdat je ziek bent geworden. Dat ziek worden daar vraag je ook niet om. Sterkte in de strijd!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. inderdaad,dit kan iedereen overkomen, sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook ik ben bekend met bewindvoerders en hun falen! Het gaat zó vaak fout. Gelukkig niet zelf, maar wel via anderen om mij heen. Wij zijn regelmatig zelf een soort van voedselbank geweest voor een beperkt aantal mensen, als we het konden missen en nu doe ik op een ander vlak zoveel mogelijk voor de voedselbank. Het is goed dat de voedselbank er is!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Och hoe vreselijk is dit! Ik ga in januari de uitdaging aan om een jaar niets te kopen. Wel eten en drinken natuurlijk. Vrijwillig niet om dat het hoeft. En als ik dan dit verhaal hoor dan wordt ik er heel verdrietig van. Ik kan als het niet lukt opgeven maar deze dame heeft alleen maar pech op haar pad. Ik blaas je vanaf mijn plekkie achter de laptop heel veel sterkte en voorspoed op je pad toe!! liefs x

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het is vaak heel koel en hard in ons [rijke]land.
    Samen delen hebben een heleboel mensen nooit van gehoord.
    Rijken worden rijker, en armen worden armer.Heel schrijnend.
    Heb zelf in de thuiszorg gewerkt. Genoeg gezien daar.Triest soms.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Triest verhaal.

    Heel kwalijk dat de regelgeving soms zo onduidelijk is dat dit soort situaties ontstaan. Ik vind het ook heel akelig dat ze in deze situatie is gekomen.

    Toch zijn er een paar dingen die niet helemaal kloppen. En nee, ik werk niet voor UWV, maar ben zelf gestart vanuit WW, heb het niet van de grond gekregen, heb met de tranen in mijn ogen de stekker uit mijn bedrijf moeten trekken om weer voor WW in aanmerking te komen. Aan het einde van die periode kreeg ik ook geen bijstand, omdat ik heel spaarzaam heb geleefd en mijn buffertje te groot is. Dat ben ik nu dus aan het 'opeten'. Ik heb een eigen huis en de overwaarde uit een vorige woning zit daar ook in. Dus als ik aan het einde van mijn spaargeld ben, dan krijg ik ook geen bijstand, want dat heeft dan de vorm van een lening op het huis en moet terugbetaald worden. Ook ik ben ziek (gelukkig niet zo ernstig als deze dame) en mag op doktersadvies voorlopig niet solliciteren, want ik mag niet werken.

    Vanuit deze achtergrond weet ik het volgende:

    Als je met een bedrijf start vanuit Ww, dan mag dat eerst met behoud van uitkering. Daarna stopt de uitkering, maar mag je nog een jaar terugvallen op oude WW rechten. Je moet je dan wel uitschrijven bij KvK en mag geen zelfstandige activiteiten meer doen. Hoe zuur ook, maar na 2 1/2 jaar is die termijn al lang verlopen en beschouwt UWV je als zelfstandige. Veranderingen in de markt horen bij het ondernemerschap en zijn voor risico van de ondernemer.

    Om voor bijstand in aanmerking te komen, moet je aan een aantal criteria voldoen. Voldoe je daar niet aan, dan krijg je het niet. Punt. Ze zeggen niet 'doe het maar zelf', tenzij je meer vermogen hebt dan een bepaald bedrag en ze er vanuit gaan dat je daarmee jezelf kunt redden.

    Door flink wat tegenslag is zij in een situatie gekomen die je niemand toewenst en ik hoop dat ze weer herstelt van de ziekte en dat het allemaal goed komt met haar!

    Lies

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Lies sommige zaken horen bij het ondernemerschap maar het uwv wil iedereen als zzp-er aan de slag hebben en daar is niet iedereen geschikt voor. In de plaatselijke column van het voedselloket noemen zzp'ers zich zeer zelden poen.

      Groet Annamarie

      Verwijderen
  9. Ik zou je willen helpen maar weet niet hoe, geen idee waar je woont, vast niet bij mij in de buurt ( Twente)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ook interessant: http://www.nu.nl/economie/3640581/aanscherping-bijstand-in-strijd-met-mensenrechten.html Per 1 juli 2014 gaan ze de regels voor bijstand aanscherpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben een couponer en kan dus vaak verzorgingsproducten goedkoop krijgen. Ik had al een doosje klaar staan voor de voedselbank in ons dorp/stadje. Maar jouw verhaal doet mij even een tandje bijzetten en nog meer te halen en te doneren.
    Ik heb echt respect voor je dat je zo open je verhaal doet.
    Bedankt!
    Groetjes Sabbe

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een verhaal zeg... Ontzettend knap dat je je vanuit die situatie weet op te trekken zeg!

    Ik hoop van harte dat je leven vanaf nu meer voorspoed kent en dat die rottige ziekte een heel erg traag verloop voor je zal hebben.

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.