Juni woonde bij oudste dochter, maar de toenmalige relatie van oudste was wankel en daarom logeerden oudste en Juni soms wekenlang bij mij. Ook tijdens vakanties was Juni hier. In oktober van 2011 kwamen juni en dochter definitief bij mij wonen.
 |
| Jun als jong katje |
Dochter vertrok in 2013 naar een eigen huis. Daar ging ze wonen met haar nieuwe vriend, inmiddels haar echtgenoot.
Maar Juni bleef.
Waarom?
Oudste ging naar 3 hoog boven en Juni was een buitenkat geworden die graag door de tuin sloop, in bomen klom en bovendien plaste ze nog wel eens op de bank. Dat plassen doet ze nog steeds, 1x per week of zo. Vooral als ze vindt dat ik haar te lang alleen laat. Om te zorgen dat die bank niet doordrenkt wordt van kattepies, leg ik altijd een flinke laag kranten op de bank. Daar komt de urine niet door heen. Als ze geplast heeft, dan ververs ik de kranten. Ik heb middeltjes geprobeerd, o.a. Feliway, maar het helpt geen zier.
Toch mag ze blijven, ondanks de plasjes.
Voor de rest is ze namelijk een schat.
Ze zit veel bij mij op schoot, altijd als ik op de bank zit, komt ze luid snorrend bij mij en installeert zich.
 |
| Juni als volwassen kat |
 |
| In de winter is de speciaal voor haar leeggemaakte vensterbank ook fijn |
Alle katten die ik gehad heb lieten van zich horen als het eten op was, maar Juni "waarschuwt" mij al eerder. Die maakt zich al zorgen als er nog een klein beetje aanwezig is.
Altijd als er onweer aankomt en ik zonder hoortoestellen nog helemaal niets in de gaten heb, dan gaat Juni bovenop de kast achter de boeken zitten en verschuilt zich voor het naderende onheil. Ook afgelopen donderdag en gisteren zat ze er weer, vlak onder het plafond en veilig achter de boeken. Dan kan haar niets gebeuren.
 |
| Juni hoog op de kast, achter de boeken |
Wat een droppie!! Mooi dat ze bij jou kon blijven :)
BeantwoordenVerwijderenWat een schatje.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal over Juni. En wat een mooie kat! Hier waarschuwen de katten als er 5 brokjes missen. Een vol bakje minus 5 brokjes = een leeg bakje volgens de kattenlogica hier...
BeantwoordenVerwijderenOh wat een prachtig beestje zeg!
BeantwoordenVerwijderenEn fijn dat ze waarschuwt voor onweer :-)
Wat een plaatje van een poes! Ik vind het altijd heerlijk om te lezen dat mensen goed voor hun huisdier zorgen en ze een fijn plekje geven. Mijn kat heeft het ook niet zo op onweer, maar kruipt nog net niet weg. Zelf word ik er ook zenuwachtig van, maar om hem gerust te stellen blijf ik zelf ook zo kalm mogelijk. En daarmee zijn we dan alletwee weer geholpen :-)
BeantwoordenVerwijderenLilian
de eerste poes van mijn dochter gaf ook altijd aan als er slecht weer aan kwam of dat nu storm, zware regen of onweer was , dan liep ze sluipend door de kamer en ging achter de bank liggen. je zou kampher spiritus kunnen proberen , dat kun je krijgen bij de etos en de meeste katten hebben een hekel aan het geurtje . gewoon een beetje op het meubel smeren.
BeantwoordenVerwijderenAch wat een schatje. Wij hebben heel lang geleden ook een lapje gehad en die plaste overal. Onze toenmalige dierenarts vertelde ons dat lapjes gevoeliger zijn voor stress en dat ze vaker plassen op vreemde plaatsen dan de "gemiddelde"poes.We moesten haar heel erg veel extra aandacht geven. Toen onze oudste dochter werd geboren kreeg ze er erg veel last van. Die stress was op de een of andere manier teveel voor haar. Ze heette Vienna.
BeantwoordenVerwijderenVienna! Wat een prachtige naam! Ik had vanaf 1994 twee lapjeskatten, zusjes, die waren minder gestresst dan Juni. Die katten overleden in juli 2009 en december 2010. Oudste dochter was vreselijk gehecht aan die twee katten, met name aan de kat die in 2009 overleed, vandaar dat ze weer voor een lapjeskat koos.
VerwijderenJuni is inderdaad een vreselijke stresskip.
Wat een prachtige kat om te zien en wat heerlijk dat hij bij jouw kon blijven wonen.
BeantwoordenVerwijderenMooi katje!, en slim en lief dus
BeantwoordenVerwijderenWat een leukerd. :)
BeantwoordenVerwijderen