dinsdag 19 januari 2016

Langdurige armoede

Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) lopen ouderen tussen 55 en 65 jaar de meeste kans op langdurige armoede. Ze hebben de meeste kans om meer dan 4 jaar in armoede te leven.

Daarnaast hebben eenoudergezinnen met minderjarige kinderen het vaakst een laag inkomen. Hiervan zit een derde onder de lage-inkomensgrens.
Dat laatste is voor mij 18 - 15 jaar geleden. Toen was ik alleenstaand, had ik minderjarige kinderen, eerst bijstandsinkomen en daarna een laag inkomen, eigenlijk maar iets meer dan bijstandniveau. Het was inderdaad vrij krap toen. Ook voordat ik alleenstaand werd had ik een laag inkomen. Die situatie heeft vrij lang geduurd. Ik ervoer het niet als armoede, we hadden gewoon weinig geld om uit te geven. Maar armoede? Nee, dat niet. Dat kwam vooral omdat we geen schulden hadden en we een fijn, bruikbaar netwerk hadden van andere mensen met een laag inkomen. We gaven elkaar tips en steunden elkaar ook door kinderspullen door te geven en dingen die niet zo vaak nodig waren uit te lenen.

Die langdurige armoede voor 55 tot 65 jarigen heeft volgens mij te maken met gevolgen van ziekte, arbeidsongeschiktheid of werkloosheid volgend op ontslag. Als je ziek wordt, ga je er in salaris op achteruit en ook na een periode van ww wordt je inkomen aanmerkelijk lager.
Lees ook hier over armoede en de beperkingen die dat met zich meebrengt.

16 opmerkingen:

  1. Ziek zijn is een dubbel financieel probleem. Minder inkomsten en meer kosten door ziekte

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi om te lezen dat je het niet als armoede hebt ervaren, maar meer als weinig geld hebben om te besteden. Ik heb er soms bijvoorbeeld wel eens moeite mee als er wordt gejammerd dat je onder armoede lijdt als je niet op vakantie kunt bijvoorbeeld.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kan gelukkig vakanties betalen. Maar ik zou me heel armoedig vinden als ik met mijn kinderen niet minstens in de zomer een keertje een weekje weg zou kunnen. Ga er maar aan staan; de kinderen 6 weken thuis en alle vriendjes op vakantie. Vooral als je al het hele jaar moet uitkijken en dagen tellen. Moraal van het verhaal: Wat iemand als armoede ervaart ligt heel verschillend. Zolang je nog enige speelruimte hebt om je prioriteiten te stellen.

      Verwijderen
    2. Ik zie dat niet als jammeren, want er gaat meestal een veel schrijnender verhaal achter schuil.
      Vakantie is het eerste wat je moet opgeven als je inkomen daalt en het makkelijkste toe te geven tegenover anderen als je zegt dat het financieel niet goed gaat.
      Je zal iemand niet zo snel vertellen dat je daarnaast nog niet eens uitkomt met je boodschappen budget en dat er wel eens rekeningen blijven liggen of dat je je geïsoleerd voelt omdat je niet uit eten kan met vrienden.
      Als je door geld gebrek veel thuis moet zitten komen de muren op je af en is die ene vakantie per jaar echt een gemis.

      Verwijderen
    3. Als je zelf niets om vakantie geeft is het waarschijnlijk moeilijk voor te stellen dat een ander niet op vakantie kunnen gaan als armoede ervaart. Vergeet niet dat kinderen op school vaak in de kring moeten vertellen waar ze op vakantie zijn geweest. Of wat ze van de Sint hebben gehad. Dat is pijnlijk voor een kind.
      Ik geef weer geen fluit om winkelen, sterker, ik haat het. Niet kunnen winkelen zal ik dus niet snel als armoede ervaren. Geen fruit, niet kunnen reizen om iemand op te zoeken, geen goede zorg kunnen betalen of niet kunnen bellen of mailen zal ik idd als armoedig ervaren. Of afhankelijk zijn van hulp van anderen.

      Verwijderen
    4. Ik zie dat niet als jammeren, want er gaat meestal een veel schrijnender verhaal achter schuil.
      Vakantie is het eerste wat je moet opgeven als je inkomen daalt en het makkelijkste toe te geven tegenover anderen als je zegt dat het financieel niet goed gaat.
      Je zal iemand niet zo snel vertellen dat je daarnaast nog niet eens uitkomt met je boodschappen budget en dat er wel eens rekeningen blijven liggen of dat je je geïsoleerd voelt omdat je niet uit eten kan met vrienden.
      Als je door geld gebrek veel thuis moet zitten komen de muren op je af en is die ene vakantie per jaar echt een gemis.

      Verwijderen
    5. Ik vind vakantie zeker geen must, fijn als het kan maar lekker een dagje fietsen naar een andere omgeving, broodjes en drinken mee geeft mij ook een vakantiegevoel. Lekker met een boekje in je tuin zitten is voor mij ook vakantie. Ik kan er niet ook niet zo goed tegen als mensen zeuren over niet op vakantie kunnen. Soms moet je er zelf maar wat van maken.

      Verwijderen
  3. Ik denk dat het zeker waar is, ouderen moeten langer doorwerken, maar er zijn maar weinig mensen die dat redden, vaak worden ze ziek of ontslagen en dan heb je al snel minder te besteden. Trouwens ook eens met Nicole hierboven, weinig te besteden hoeft niet als armoede te voelen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toen mijn kinderen klein waren hebben we een aantal jaren heel krap moeten leven. Het zag er aan de buitenkant niet uit als armoede want we waren tweeverdieners geweest voordat de kinderen kwamen. Het inkomen van mijn man was niet hoog, maar het probleem zat hem in de dieetvoeding van onze kinderen. Daar was geen enkele tegemoetkoming voor maar kostte wel ongeveer 300 gulden per maand op een inkomen van 2000 gulden. We hadden geen netwerk om ons heen van mensen met weinig geld. Kringloopwinkels waren ook nog niet zo gewoon.
    Gelukkig breide mijn moeder truitjes voor onze jongens. Dat scheekde toch weer geld. Mijn man deed een opleiding die veel geld kostte, maar wel in de hoop dat we het later beter zouden krijgen. Dat is gelukt en ik ben nog steeds heel blij dat we uit die situatie zijn gekomen. Ik was ook van plan weer te gaan werken. Helaas lukt dat met mijn gezondheid niet meer. Maar doordat ik het thuis allemaal regelde kon mijn man carriere maken.
    Ik zag gisteravond een programma op tv over armoede. Er was een vrouw bij die in het begin van het programma zich irriteerde aan de luxe van dure huizen. Dat heb ik nooit gedaan, maar ik vond het soms moeilijk om reclame op tv te zien. Vooral die van een merk vruchtensap. Waarbij de moeder een krat sap tevoorschijn toverde.
    Het is een kunst om positief te blijven met geldzorgen.
    Ik was heel blij toen ergens in de jaren negentig het consuminderen werd gepromoot en er meer aandacht voor kwam. Ik heb daar heel veel van geleerd en pas nog steeds heel veel toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik vind ook niet dat ik echt in armoede geleefd heb, armoede is voor mij toch ook een beetje dat je het niet of net niet redt. Ik heb het altijd wel gered. Maar ik denk wel dat op bepaalde momenten andere mensen het wel als 'armoei' gezien zouden hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nee als armoede heb ik mijn moeilijke tijd na scheiding en puperdochter waarvoor ik gen alimentatie kreeg. Ik werkte 40 uur en nam halve vakantiedagen op en dan had ik een "werkhuis" en van die opbrengst kon ik de week weer eten.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wij hebben het maar heel kort ( een jaar ongeveer) krap gehad. ( 2 huizen, dat is verborgen armoe hoor)
    Ik heb het als heel vervelend ervaren, vooral de onzekerheid , dat je niet weet hoelang het duurt en of je het wel gaat redden zo.
    Voor mij heeft het als resultaat gehad dat ik best zuinig ben geworden.
    We hebben het nu weer goed, maar ik zal nooit zomaar ergens geld aan uitgeven, ik denk over elke aankoop na, en koop niets wat we niet nodig hebben ,
    Maar dat is een bewuste keuze, het hoeft nu niet meer

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Armoede is ontzettend relatief. In onze situatie zullen veel mensen vinden dat wij in armoede leven: we lopen bij de voedsel- en kledingbank, kunnen niet op vakantie, hebben geen auto, wonen in een goedkope flat en dragen dus vooral goedkope en gekregen kleding, en een keer kapper zit er eigenlijk niet in. Ik zie het vooral als kansen om nieuwe dingen te proberen. Lang haar staat mijn man veel beter dan kort, en daar is hij nu ook eindelijk achter xD, en met zo af en toe mijn elastiekje anders in mijn haar kan ik er een hoop mee zonder met een armoedig hoofd rond te lopen. Ik ben bewuster gaan kijken naar wat ik echt belangrijk vind in kleding. En bij de voedselbank krijgen we soms dingen waar we echt creatief mee kunnen zijn, of waardoor we op ideeën komen om minder voedsel te verspillen - een zakje wokgroenten met boerenkool bijvoorbeeld. Normaal zijn de zakken boerenkool eigenlijk te groot voor ons samen, nu wokken we de volgende dag de rest met stukjes paprika en een uitje, en hebben we toch een hele andere maaltijd.

    Ik kan me zo voorstellen dat niet op vakantie kunnen anders is als je kinderen hebt trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik kom net van de huisarts. Zij vertelde mij dat reumapatienten in haar praktijk de fysio niet meer vergoed krijgen en geen aanvullende verzekering kunnen betalen. Dus meer klachten krijgen, en eerder naar de specialist moeten voor meer en duurdere medicijnen. Ook had het gezondheidscentrum waar ik kom, bij de fysio groepsbehandelingen, waar mensen ook sociale contacten opdeden met lotgenoten en zodoende toch weer wat beter de dag doorkwamen. Dat is allemaal weggevallen. Behalve dat het geen doelmatige bezuiniging is, treft het arme en zieke mensen onnodig hard. Gelukkig kan ik wel fysio betalen, want ik heb het als postbezorger nu echt nodig voor mijn pijnklachten. Maar dat geldt niet voor al mijn collega's, er zijn er die in de bijstand zitten of in de schuldsanering. Die kunnen het niet betalen als ze het nodig hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Armoede is voor iedereen iets anders, voor de een is het ontbreken van luxe zoals niet meer op vakantie kunnen gaan armoede, voor de ander is armoede je rekeningen niet meer kunnen betalen of iets kunnen vervangen wat kapot gaat, bijvoorbeeld je wasmachine . Ik vind mijzelf niet arm ook al kan ik niet op vakantie en heb ik geen auto of nieuwe meubels,ik voel me niet arm omdat ik mijn rekeningen betalen en ik heb geen schulden,ik heb een minder dan modaalinkomen, maar door creatief en vindingrijk te zijn kan ik prima rondkomen en zelfs nog een beetje sparen, toch hoor ik vaak dat andere mensen het onmogelijk vinden om van mijn salaris rond te komen, het heeft er veel mee te maken wat je prioriteiten zijn en wat je denkt nodig te hebben om gelukkig te zijn. Ik vind mezelf niet beter dan andere mensen in mijn situatie die wel schulden hebben ,maar prijs me gelukkig dat ik mijn zaken goed voor elkaar heb Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Armoede wordt door iedereen anders ervaren dat is waar. Wat in het persbericht bedoeld werd was dat mensen tussen 55 en de aow leeftijd vaak niet meer aan het werk komen na ontslag. Dat geeft uitzichtloosheid. Als je dan in de bijstand terecht komt, kom je er nooit meer uit. Het bereiken van de aow leeftijd is dan een verbetering.

    Vakantie vind ik ook niet noodzakelijk. Dat kinderen op school moeten vertellen dat ze niet op vakantie zijn gekund vind ik ook niet echt een probleem. Verschil hou je altijd.
    Sommige kinderen gaan ver, lang en duur op vakantie, sommige een weekje naar een camping in Nederland.....tja....
    Wat wel een structureel probleem is met kinderen is als ze niet meer kunnen deelnemen aan sociale activiteiten als kinderverjaardagen, schoolreisjes e.d., dan raken ze echt in een isolement.
    Vakantie vind ik hier niet onder vallen.

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.