25 euro per week - welke knelpunten kom ik tegen?

Waarom is het voor mij best lastig om met 25 euro per week rond te komen?
Ik realiseer me vooral dat daar ook soms duurdere uitgaven van betaald moeten worden en dat er dan weinig overblijft.
Bijvoorbeeld een pot vitamine D3. Dat wil ik zeker blijven gebruiken en ook vitamine B12 is nu ik vrijwel helemaal vegetarisch eet, zeker raadzaam. Ik heb deze vitamines in november in een aanbieding gekocht en dat kostte €4,64. Dat is toch een forse aanslag op het weekbudget!
Ook kan ik niet zonder een mok oploskoffie op de vroege morgen, een pot met 200 gram kost €5,29. Verder wil ik graag iedere week een vet visje eten, volgens het Voedingscentrum is dat namelijk heel gezond en ik vind vette vis ook heel lekker, het is voor mij een traktatie. Wat is vet? Haring, makreel, zalm en sardines. Sardines of haring uit blik zijn het goedkoopste, maar echt lekker vind ik dat niet, maar de aankoop van gerookte zalm, zoute of gerookte haring of gerookte makreel is behoorlijk prijzig en binnen het budget eigenlijk niet haalbaar.
Nu is de behoefte aan oploskoffie heel relatief, maar een fles spijsolie of een pak wasmiddel is op zijn tijd toch echt wel nodig. En wat dan handig zou zijn, is dat ik dat kan kopen in een "2 voor de prijs van 1 aanbieding". Alleen als je van weinig moet rondkomen, dan moet daar maar net op dat moment geld voor zijn.
Dat betekent dat je moet sparen. Dat je dus bij voorkeur niet de hele 25 euro moet uitgeven, maar een deel moet reserveren voor grotere uitgaven, zodat ik na 3 maanden op een totaal van hooguit 375 euro uitkom. En hoe spaar je van 25 euro per week?

Door geconfronteerd te worden met veel wat (te) duur is om te kopen werkt bij mij zeer eetlust opwekkend, ik krijg een enorme "lekkere trek": ik wil chips en patat en loempia, ik wil koekjes, ik wil gerookte zalm, ik wil ijs en pizza  en het liefst héél veel. Dingen die ik vaak anders niet zie staan en totaal geen behoefte aan heb, spoken mij nu door het hoofd.
Waarschijnlijk heeft het er mee te maken dat ik toch gewend was om relatief luxe eten te kiezen:
harde broodjes
roquefort
makreel
mineola's
chorizo
ossenworst
noten
oude kaas
geitenkaas
pesto
Dat kocht ik niet iedere week, maar toch regelmatig. Naar mijn gevoel past dit nu niet meer in het budget, vandaar misschien de onrust en lekkere trek! Ik koop ze niet, die dingen voor de lekkere  trek. Naar mijn mening kan ik dan veel beter bovenstaande lekkere, luxere dingen kopen als ik dan toch uit de bocht vlieg.

Het proberen uit te komen met geld doet mij ook denken aan vroeger, toen we met weinig moesten rondkomen. Altijd de spanning of het ging lukken, want de kinderen moesten nieuwe kleren, een nieuwe jas, nieuwe schoenen, nieuwe laarzen, nieuwe gymschoenen. Wat als de wasmachine of de koelkast stuk ging, was daar dan wel geld voor?
Arm heb ik mij nooit gevoeld in die tijd, armoede heeft naar mijn gevoel te maken met echte ontberingen, met honger en met kou lijden. Dat was op ons niet van toepassing. Omdat wij niet rookten en geen alcohol gebruikten, omdat we alles bereisden op zelf onderhouden derdehands of vierdehands fietsen en omdat we gebruik maakten van regelingen als huursubsidie, konden er ook cadeautjes gekocht worden. Dat moest wel met beleid en soms al een half jaar van te voren, maar met verjaardagen en sinterklaas waren er als vanzelfsprekend altijd cadeautjes.

Voor zover ik weet, herinneren mijn kinderen zich deze periode niet als stressvol vanwege armoede, maar voor mij gold dat toch wel, ik maakte me vaak zorgen: wat als er al wéér een fiets gestolen wordt, wat als de kinderen zo snel groeien dat ze al weer nieuw schoeisel nodig hebben? Wat als er iets stuk gaat?

Hoe zorg ik dat ik die stress nu niet zo ervaar? Ik denk dat het veel meer moet zien als een spel en het ook weer niet te serieus moet nemen. Lukt het niet, ook helemaal niet erg!