Bijna een pyjamadag
Gisteren had ik een dag waarop ik nergens zin in had. Geen zin in fietsen, geen zin in wat dan ook eigenlijk! Komt het door de coronacrisis, of hoort het gewoon bij mij op dit moment? Eigenlijk is het een ook niet los van het ander te zien. Die crisis is er nu eenmaal en ik moet er mee dealen.Ik moest douchen en haren wassen, het gras in de achtertuin moest nodig gemaaid, ik moest fietsen en ik moest een brief posten en een boek wegbrengen, de kat van de achterbuurvrouw moest verzorgd, de planten in de potten in de voortuin moesten water hebben en er moest 's avonds ook nog gekookt worden en eigenlijk moest mijn bed ook nog verschoond en van een lichter dekbed voorzien worden, want het wordt wárm de komende dagen!
Moeten
Heel veel dat moest dus! Veel te veel.En ik bleef maar zitten en spelletjes doen op mijn computer. Ik schreef wat op mijn blog en las de krant. Het werd bijna een pyjamadag. Nou vooruit, dat douchen dat lukte nog nèt voor 12 uur 's middags en uiteindelijk zat ik ook nog vóór 3 uur op de fiets, deed de brief in de brievenbus en bracht het boek weg en in één moeite door gaf ik die kat ook wat eten en verschoonde zijn drinkbakje en gaf hem een aai over zijn koppie.
Maar verder, ik was niet vooruit te branden!
Ik besloot dat het OK was om erg weinig te doen. Ik skipte het grasmaaien, het koken en het verschonen van mijn bed. Het verschonen kon morgen ook wel! En een paar boterhammen en een frisse salade is ook wel prima als avondeten. Er was nog wat kaas, daar maakte ik panpizza's van, met plakjes tomaat en plakjes verse champignon en wat Italiaanse kruiden. In de salade veel tomaat, rucola, komkommer, lente-ui, radijs kiemen en nootjes.
De planten in de bakken kregen ook water, want laten verdrogen is geen optie. Het zou jammer zijn van de viooltjes, de lobelia's, de petunia's en de verbena. Ook mijn olijfboompje kreeg een fikse scheut water!
Na het avondeten fietste ik nog een keertje om het uur fietsen van de dag compleet te maken.
Was de dag nog een beetje leuk, ondanks dat ik nergens zin in had? Jawel, ik genoot van het fietsen met de zon op mijn gezicht en de wind in de rug (eerst tegen de wind in en als cadeautje wind-mee op de terugweg) en ik genoot van het zitten in de tuin met een mooi en boeiend boek. De geuren van de tuinen van mij en van mijn buren zijn op dit moment heerlijk! De vogels zongen en de zon scheen zo nu en dan.
Ook de panpizza en de salade smaakten mij voortreffelijk!
Vandaag de herkansing!
Dus wél grasmaaien en eten koken. Niet douchen, want dat doe ik niet dagelijks. De kat van de buurvrouw hoeft ook geen eten, want ze komt vandaag weer thuis.En mijn bed krijgt het zomerdekbed en schone lakens. Ik worstel wel even weer een dekbedhoes om mijn dekbed van 2x2 meter! Bij een dun dekbed is dat overigens gemakkelijker dan bij een dikker dekbed!
Update 20 mei om 10:15 uur: een stuk voortvarender van start, niet meer in pyjama, ik heb mijn bed al afgehaald en er draait al een was en er is al veel droge was opgeruimd!
Nu ik hele dagen thuis zit minder, maar als ik elke dag de deur uit moet geniet ik geregeld van een pyama(zon)dag! zo lekker, om een dag even helemaal niets te doen, te hoeven....
BeantwoordenVerwijderenWij maken ook regelmatig een panpizza. Heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenYasr
Mij helpt het als ik niet meer denk in 'moeten' maar 'mogen'. En dan huppel ik door de dag. En krijg ik veel meer gedaan dan grote takenlijsten afstrepen. Bovendien mag zo'n niksdagje toch gewoon. Je bent lekker met pensioen. Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenZo redeneer ik ook. Ik mag dag zelf weten wat, wanneer, wie en waar! Heerlijk.
VerwijderenIk zit mezelf altijd best op de nek dat ik op tijd moet opstaan en zo. Een pyjamadag sta ik mezelf nooit toe, maar als ik die van jou zo lees, klinkt het best aantrekkelijk.
BeantwoordenVerwijderenPanpizza valt wat mij betreft ook onder koken, je hebt voorbereidingen moeten troffen en een pan en fornuis gebruikt, dat valt allemaal onder koken.
BeantwoordenVerwijderenje moet durven genieten van z'n baaldag
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook al twee dagen niet vooruit te branden. Verschrikkelijk moe, terwijl ik voldoende slaap. Ik ben ook erg van het 'moeten'. Ik moet erg veel van mijzelf. Het lijkt wel dwangmatig soms, want als ik het niet doe word ik onrustig. En ik stel mezelf de vraag 'Moet ik het van mezelf of doe ik het voor de buitenwereld? Dat laatste is toch wel erg vaak het geval merk ik nu. Ach, ook op je 60ste kun je nog veel te leren hebben. Geest en lichaam zeggen sinds gisteren ho! Goed dat jij je een pyamadag hebt gegund, Aaf!
BeantwoordenVerwijderenOok ik hou wel van die lanterfanter dagjes. Maar niet in pyama, ik ga me daar erg muffig door voelen. Lekkere douche en makkelijke kleren. En dan uren op de bank met een heerlijk boek. Of iets leuks op de tv. Simpel eten. Misschien een ommetje. Een panpizza en zo'n lekkere salade vind ik trouwens ook best 'koken' hoor. Ik kom meestal niet verder dan soep uit de diepvries en een tosti !
BeantwoordenVerwijderenMoet kunnen als je je daar lekker bij voelt, ben zelf een persoon van moeten.. zelfs nu Euroman thuis is, zijn we gewoon rond 07.00 op.
BeantwoordenVerwijderenIn mijn pyama rondlopen kan ik niet, dan voel ik me gewoon niet lekker "letterlijk"
Doe gewoon waar je je lekker bij voelt Aaf je bent de regisseur van je eigen leven.
Hoi Aaf, ik fiets nu ook elke dag 1,5 uur en vind het net als jij fijn om eerste tegenwind te hebben en dan op de terugweg wind mee. Ik gebruik de Windy app. Die geeft door middel van pijltjes heel goed aan hoe hard het waait en waar de wind vandaan komt. Je kan ook vooruit kijken en zo bepaal ik dan mijn fietsroutes voor de komende dagen. Misschien een tip voor jou?
BeantwoordenVerwijderen