Nog lang wachten, erg lang wachten op een operatie!

Al weer een tijdje terug belde ik naar het ziekenhuis. Naar de afdeling operatieplanning. Ik was in de veronderstelling dat ik zo langzamerhand aan de beurt was voor mijn 2e heupoperatie. Dat blijkt dus absoluut niet het geval!
Helemaal niet bijna aan de beurt, op zijn vroegst in september en waarschijnlijk wordt het oktober. Dat valt nogal tegen! Ik ben gewoon één van die mensen die door corona héél lang moeten wachten op een operatie. Ik snap dat levensreddende operaties voor gaan. Eind oktober sta ik precies een jaar op de wachtlijst. Dat is heel veel langer dan dat ik destijds verwachtte.

Gelukkig voor mij valt de pijn meestal mee. Ik heb wel eens een wat slechtere dag, dan is vooral het lopen heel moeizaam en pijnlijk. Dat gebeurt gemiddeld ongeveer 2x per week. Oorzaken voor meer pijn zijn eigenlijk niet aanwijsbaar. Op zo'n dag neem ik pijnstillers. Meestal, als de pijn niet zo sterk is, neem ik ze niet, want de pijn is dan goed te verdragen. In rust heb ik geen pijn en ook op de fiets gaat het goed en heb ik nauwelijks pijn.  Lopen is nooit pijnloos, maar meestal is een aantal meters met de wandelstok geen probleem. Voor wat langere afstanden is een rollator beter, maar meer dan een halve kilometer red ik niet.

Ik heb hulp in de huishouding via de WMO. Die toekenning liep tot en met augustus. Ik heb inmiddels verlenging aangevraagd, want anders heb ik in oktober/november en mogelijk begin december geen hulp, terwijl ik dan nog volop aan het revalideren ben.
Binnenkort heb ik een gesprek over deze verlenging!
Ik neem aan dat de gemeente akkoord gaat met zo'n maand of 4 extra.
We gaan het zien!