Kerstviering vroeger en nu - het hoeft niet duur te zijn!

Toen ik een kind was, waren er nooit uitgebreide kerstdiners en uit eten gingen we niet. We gingen sowieso nooit uit eten en dus ook niet met kerst.
De kerstdagen waren eigenlijk bijna gelijk aan de weekenden. Mijn vader was thuis en er werd iets meer dan doordeweeks aandacht besteed aan eten. Alleen had je met kerst wel een kerstboom en mijn broertje en ik maakten van neplego (daarvan had je alléén steentjes in rood en wit) een kerkje en daarin kwam een lampje. Naast de kerstboomlampjes maakte dat het wel gezellig. Er werd altijd dennengroen in huis gehaald, en dat geurde heel lekker. Wat verder lekker rook, waren een paar sinaasappels met kruidnagels er in gestoken. Die lagen dan op een schoteltje.
Dan het eten, want daar draait het tegenwoordig vaak om, tenminste die indruk krijg ik sterk als ik de supermarkt binnenloop.

Wat aten we?
Eigenlijk heel gewone dingen, wel vaak wat meer gangen dan gebruikelijk, want meestal bestonden onze doordeweekse "diners"  maar uit 1 gang, namelijk het hoofdgerecht.
- Met kerst was er soep. Daarvan kende mijn moeder maar 1 soort, namelijk groentesoep met balletjes.
- Daarna een hoofdgerecht met aardappels, iets van spruitjes of zo,  een sudderlapje, en als extra stoofperen. Mijn grootouders hadden een grote (stoof)perenboom in de tuin. Die peren werden na de pluk bewaard in de kelder en daar konden we maandenlang stoofperen van eten. En dus ook met kerst.
- Als nagerecht: zelf gekookte bitterkoekjesvla.
Geen drank, want mijn moeder was geheelonthouder, geen ijs, want er was geen vriezer.
Doordat we anders heel eenvoudig aten, waren de drie gangen van het kerstmenu bijzonder en feestelijk.

Later, toen ik volwassen werd en jaren lang een minimum inkomen had, volgens de statistieken onder de armoedegrens, maakte ik het feestelijk door een feestelijk tafelkleed + servetten en mooie kaarsen met kandelaars. Ook daarvan wordt het heel feestelijk en als je ieder jaar dezelfde dingen gebruikt, dan hoeft dat helemaal niet duur te zijn.
Als eten: net als in mijn jeugd wat uitgebreider dan anders, maar geen "liflafjes", maar gewoon zelf gekookt basisvoedsel. Kijk bijvoorbeeld eens hier.

Al die dure hapjes die je nu in de winkel ziet, zijn die echt zo veel lekkerder en feestelijker dan een heerlijke pastaschotel of een heerlijke zuurkoolstamppot?
Voor mij geldt dat in ieder geval niet. Ik geniet net zo veel van een smakelijke eenvoudige maaltijd als van een reeks gangen met allerlei dure hapjes.