Belevenissen tijdens onze vakantie in Engeland, deel 1

Ik zag nogal op tegen onze eerste dag. Helemaal van de stad Groningen naar de stad Bath aan de westkust van Engeland. Kwam dat goed, kon dat wel in 1 dag? We moesten de trein van 6:19 uur nemen vanaf het hoofdstation en daarvóór nam ik om 5:46 uur de bus naar dat station, dochter vertrok nog iets eerder vanuit haar woonwijk. We stonden op tijd, want we moesten de Eurostar van 12:56 uur uit Brussel halen. Je kunt namelijk niet zomaar met de Eurostar reizen, je moet verplicht zitplaatsen reserveren, anders kom je er niet in.
Alle treinen tot in Brussel hadden vertraging, er ging een trein stuk, waardoor we in Antwerpen nog weer moesten overstappen en eigenlijk waren we net wat te laat om in te checken voor de Eurostar, maar we mochten nog mee. Officieel moet je namelijk tenminste 30 minuten voor vertrek van deze snelle trein aanwezig zijn en wij waren later. Op papier hadden we 1 uur en 40 minuten overstaptijd, maar door alle vertragingen bleef daar net iets minder dan 30 minuten van over.

Val
Er was een vrij steile "rolgang" naar het perron van vertrek in Brussel. Niet een roltrap met traptreden, maar een hellend vlak dat omhoog gaat. Ik had een vrij zware rugzak op mijn rug, verloor mijn evenwicht en tuimelde om en viel op mijn onderrug, benen naar boven en hoofd op het laagste punt. Dochter riep om hulp en de rolgang werd stilgezet. Ik kreeg hulp bij het opstaan, constateerde dat ik zo te voelen niets gebroken had, maar zeker wel gekneusd en we stapten met onze bagage in de trein. Deze val zorgde voor pijn bij het lopen en traplopen, in treinen klimmen, opstaan vanuit een stoel etc. Geen fijne start van onze reis!

De reis in de Eurostar was een belevenis qua catering. Wat een verwennerij! Ik schreef er op 4 augustus al over. De kanaaltunnel is ruim 50 kilometer lang en in 20 minuten ben je door de tunnel. Ook de Eurostar was vertraagd, want vlakbij Londen zat een mens op het spoor. Die werd gelukkig, voor zover wij weten, levend van het spoor gehaald, maar we misten onze aansluiting op de volgende trein.
In Londen heb je geen centraal station, je moet met de metro of met een taxi van het ene station naar het andere reizen. In ons geval van St. Pancras International naar Paddington. Dat neemt nogal wat tijd en wij waren beslist geen geroutineerde reizigers van de Underground. We namen een volgende trein, die ook weer vertraagd was. Daardoor kwamen we, na 5 vertraagde treinen om 17:45 uur Engelse tijd (=18:45 uur in Nederland) aan in onze eerste vakantieplaats: Bath.

Bath
We liepen naar het hotel, wat een wandeling was van een kleine 10 minuten. Onze kamer was op de 2e verdieping, maar er was een lift, wat heel fijn was vanwege de blessure door mijn val.
We verkenden de stad en gingen naar een Indiaas restaurant, waar we óf diezelfde avond (onze voorkeur) óf de volgende avond wilden gaan eten. Het was er vol en er stonden mensen op een vrijkomende tafel te wachten. We besloten in het hotel te gaan eten. Daar hadden ze vegetarische schotels. Ook goed en we maakten online een reservering voor de volgende avond in het Indiase restaurant. Over het eten in een volgend blogje meer.

Bath zelf is een plaatsje waar de Romeinen vrij lang geheerst en geleefd hebben. Een groot deel van Engeland, Britannia, was tussen het jaar 43 en 410 veroverd door de Romeinen, het was een Romeinse provincie. En die Romeinen bouwden een badhuis, waar ze vanuit een warme bron in de stad, de enige warme bron in Engeland, water naar toe leidden. Dat badhuis en het museum over de Romeinen hebben we bezocht. Het was een groot museum, we hebben er uren doorgebracht!

Beelden rondom het Romeinse bad

het grote bad, het water is groen door algen

Romeinse gebruiksvoorwerpen

geul waardoor het warme water geleid werd

nog weer beelden rondom het bad

Ook de abdijkerk hebben we bezocht.

Een poort in de kerk. Let ook op de grafstenen in de vloer.

Een mooie brug over de plaatselijke rivier