En toen reden we ineens op de gloednieuwe zuidelijke ringweg!

Op zondag 1 september, 's avonds om 8 uur ging die weg open en de volgende ochtend al reden dochter en ik op deze weg, in feite een gedeelte van de A7. Door 4 tunnels en op acht meter diepte. Hopelijk gaat dat goed bij hevige regenval! Maar dit terzijde, op de dag dat we over de weg reden was het zomers weer en geen vuiltje aan de lucht.
Wat deden we daar?
Sightseeing in de tunnels van de nieuwe ringweg misschien?
Nee dat niet, we hadden een doel: het ziekenhuis.
Op de maandagochtend vroeg, om 9 uur, was ik voor controle bij de huisarts en daar vertelde ik over de hevige pijn in mijn onderbeen. Hoorde dat bij de wondroos, of was er ook nog iets anders aan de hand? De pijn kon veroorzaakt worden door de wondroos, maar het was niet uit te sluiten dat ik een trombosebeen ontwikkelde of een aderontsteking had.
Dus er moest een echo gemaakt worden van het been, want aan de buitenkant van het been is niet zichtbaar of er aan de binnenkant iets aan de hand is. En voor die echo moest ik naar het ziekenhuis, een fietstocht van ruim een half uur, te ver om te fietsen als je niet 100% bent. Gelukkig was oudste dochter niet aan het werk en kon ze mij naar het ziekenhuis rijden en begeleiden.
De echo werd gemaakt en er werd niets gevonden. De pijn hoort toch blijkbaar bij die nare wondroos. Jammer dan, maar ik moet er voorlopig maar mee leven!
Ik heb al wel bij de huisarts om een zwaardere pijnstilling gevraagd, want de paracetamol helpt vrijwel niet.
Na het onderzoek bewonderden we nogmaals de kersverse weg, maar dan in omgekeerde richting. Het is mooi geworden,  maar de namen van de diverse tunnels zijn slecht leesbaar. De letters zijn bruin op een iets donkerder achtergrond.  Er is te weinig contrast. Een beetje jammer! Voor verbetering vatbaar.