Ziekenbezoek van kleinkinderen

In de afgelopen week kwamen mijn dochters met de kleinkinderen op ziekenbezoek.

Eerst oudste dochter met de twee kleindochters van 7 en 4 jaar. Ze waren heel benieuwd hoe het met hun zieke beppe was, bekeken mijn gezwollen been met compressiekous aan en gingen spelen.
Ze bouwden met veel fantasie een verhoogde speeltuin waar de playmobiel poppetjes in heel veel attracties konden spelen. Ze gebruikten van alles, ook speelgoed dat geen playmobiel was, zoals stukjes van houten puzzels, andere poppetjes etc. Ze knepen en duwden elkaar eens wat, zoals meestal als ze weer eens ruzie hebben, en speelden weer vrolijk door. De glijbaan binnen werd gebruikt om allerlei speelgoed af te laten glijden en vermaakten zich prima. Toen het tijd was om weg te gaan en ik al flink moe werd, wilden ze eigenlijk nog niet weg. Liever niet, het moest maar.

Daarna, een paar dagen later, kwam jongste dochter met de twee kleinzoons van 7 en 2 jaar. Kleinzoon had zich al achterop de fiets verheugd op het spelen met de trein! 

de "trein"

Eigenlijk is het helemaal geen trein, maar een vrachtwagen met oplegger, maar dat mag hem de pret niet drukken. Ik denk dat hij vindt dat dit geen auto kan zijn, thuis heeft hij metalen en plastic auto's en geen houten. Hij heeft wel een houten speelgoedtrein. Dit is ook van hout, dus dit moet een trein zijn.
Hij vindt de houten vrachtauto prachtig. Alle vormen gaan er af. De auto wordt op de vloer gezet en de pret kan beginnen! 
Meteen daarna moet hij plassen. En dus gaat hij op het potje. De korte broek en de onderbroek gaan uit, dat is alleen maar lastig als je op het potje moet. Gedurende het hele bezoek loopt hij rond met blote billen, want die kleding hoeft van hem echt niet aan. Later plast hij nog een keer op het potje.
Met de trein wordt intensief gespeeld, maar na een tijdje is het klaar. Hij gaat de bedden opmaken. Alle matrassen, kussen en dekens gaan van het poppenstapelbed af. En de poppen uiteraard. Alle beddengoed wordt uitgeklopt en netjes weer op het bedje gelegd. De poppen mogen weer in bed en hij dekt ze zorgzaam toe met de dekentjes.
Oudste kleinzoon heeft een wenskaart voor mij gemaakt, met tekeningen en tekst. Zo lief!
Hij ziet een puzzel staan met 150 stukjes, een 7+ puzzel, helemaal geschikt voor hem!

De "saaie", maar wel mooie puzzel.

Hij heeft hem snel in elkaar, veel sneller dan ik dat kan. Hij vindt het leuk om te doen, maar de afbeelding is wel een beetje saai. Wel mooi, maar ik denk dat hij liever iets had met Pokemonafbeeldingen, want hij is daar een enorme liefhebber van!
Dochter wil graag mijn been zien en kijkt bedenkelijk naar mijn gezwollen rode been: het is nog lang niet over. Ze zalft op mijn verzoek voorzichtig de vervellende pijnlijke huid in met een vette crème.

Het was door de vakanties van de kinderen al weer een tijdje geleden dat ik dochters en kleinkinderen gezien heb en ik heb er van genoten.
Vandaag verder, want dan viert oudste dochter haar verjaardag. Ze was in de vakantie jarig, maar toen was iedereen op het vakantieadres en ik was te ziek.
Niet dat ik nu helemaal opgeknapt ben, maar het zal wel gaan. Eventueel brengt 1 van de kinderen mij naar huis en fietst een ander mijn driewieler weer terug!