Het was op jongste kleindochters verjaardagsfeestje voor de familie. Ze is in de afgelopen week al weer 5 jaar geworden. En na de warme maaltijd moest haar neefje van 3 jaar naar de wc en daar bleef hij maar op zitten broeden, er werd een flinke hoop geproduceerd en het duurde lang, heel lang. Kleindochter had daar niet op gerekend, het duurde te lang. Er verscheen een plasje rond haar voeten en ze had ook nog een beetje in haar broek gepoept! Gelukkig was ze er niet erg van overstuur. Ze ging met mijn dochter snel naar boven om de vieze kleding uit te doen en haar nachtpon aan te trekken. Toen kwam ze nog even weer naar beneden om voor het slapen gaan van iedereen afscheid te nemen.
Door dat plasje op de grond moest ik denken aan mijn eigen jeugd, waarbij zich helaas heel dikwijls plasjes rond mijn voeten vormden. Ik had vanaf dat ik een kleuter was tot mijn 25e jaar heel vaak blaasontstekingen, ook soms chronisch met ziekenhuisopnames om die akelige bacterie kwijt te raken. Ik schaamde me altijd heel erg voor die natte broeken en plasjes, bijvoorbeeld één keer een plasje op de grond in de gymzaal. Ik wilde wel door de grond zakken! En natuurlijk ook natte stoeltjes en schoolbanken. Het ging vaak mis. Heel vervelend op schoolkampen en andere uitjes. Ik hield het als basisschoolkind vaak niet droog. Ook als jongvolwassene had ik er nog steeds last van. 's Nachts waren er nooit problemen, maar overdag wel! Ik was altijd bang dat anderen het zouden ontdekken en probeerde mijn natte broeken voor zover mogelijk zo veel mogelijk te verbergen. Als ik sommige foto's van vroeger bekijk, dan weet ik nog steeds dat ik daar met een natte broek zat of stond en dat ik bang was dat dit op de foto zichtbaar zou zijn.
Nu keek ik laatst naar een tv-programma over een kinderziekenhuis, ik geloof het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam. Daar kwamen twee meisjes in beeld die dezelfde problemen hadden en ze volgden een speciaal blaastrainingsprogramma. Bij 70% van de kinderen is dit succesvol en is het broekplassen over. Dat was ook het geval bij deze twee meisjes. Wat fantastisch voor die meiden en wat goed dat ze meededen met het programma.
Toen dacht ik: wat zou het heerlijk zijn geweest als dat er in mijn tijd geweest was. Ik heb alleen jarenlang bij de kinderarts gelopen zonder dat zijn behandeling iets uithaalde.
Over besparen en bezuinigen en over met pensioen zijn. En ook over leven in de huidige tijd!
zondag 13 april 2025
En toen ging het mis!
Labels:
Gezondheid,
Vroeger

Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
10 opmerkingen:
Reageren is leuk, graag zelfs, maar kwetsende reacties naar mij of anderen, reclame en ook reacties met naar mijn mening onjuiste informatie (bijvoorbeeld complottheorieën of fascistische opmerkingen) worden niet geplaatst.
Over verwijderde of niet geplaatste reacties ga ik niet in discussie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Goedemorgen Aaf, het programma wat je op TV hebt gezien ging over het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht, ze volgden daar de artsen, verpleegkundigen en de kinderen met hun ouders.
BeantwoordenVerwijderenGroet, Jeanette
Dank voor het doorgeven Jeanette 👍
VerwijderenMijn dochter had jaren lang heel vaak blaasontstekingen , het begon rond haar 16e. . Ze ging daarom incontinentie verband dragen om ongelukjes te beperken. Tot ze een paar jaar geleden ,ze was toen 35 , ze bij de Boots apotheek na de zoveelste kuur van de huisarts vroeg of zij nog een tip hadden. Die raden toen Vitamine C hoog gedoseerd van Orthica aan. En sindsdien heeft ze zelden meer blaasontstekingen. Dit is iets anders dan veel vitamine c slikken. De dosering per tablet is hoger.
BeantwoordenVerwijderenToen ik met mijn eerste partner ging samenwonen, slikte ik ook hoge doses vitamine C. Hij is nierpatiënt en hij had geneeskunde gestudeerd. Die vitamine C voorkwam een groot deel van de blaasontstekingen, maar niet alles. Ik kreeg destijds ook de tip om volledig te stoppen met het drinken van alcohol en dat hielp. Daarna jaren geen blaasontsteking meer gehad.
VerwijderenDat zal heel naar voor je zijn geweest als kind. En toen kwamen je ouders waarschijnlijk nog niet op het idee je maandverband te geven, of was dat er toen nog niet zo goed beschikbaar.
BeantwoordenVerwijderenAch, Aaf, wat een traumatische ervaringen ...
BeantwoordenVerwijderenWat erg voor je. Ik hoop dat je er niet mee gepest werd.
BeantwoordenVerwijderenIn de eerste klas van de lagere school moest ik vaak een meisje helpen haar letterdoos te sorteren. Ze rook altijd naar plas en ik vond het vervelend om naast haar te zitten, het sorteren ging dan ook altijd erg snel. We pesten haar niet maar meden haar wel.
Vreselijk voor je! Ik had juist 's nachts problemen als kind en kreeg daarbovenop ook nog eens straf van mijn vader die mijn natte beddengoed buiten het raam hing zodat de buren het konden zien. Als kind moest ik ook vies geroken hebben want iedereen bleef bij mij uit de buurt. Bij vriendinnetjes slapen durfde ik niet. Jaren last van gehad en toen ik 30 was bij een uroloog geweest, waarna ik geleerd heb om mezelf te catheteriseren. Was ook geen oplossing. Toen gehoord van iemand die cranberry capsules en hooggedoseerde vitamine C. slikte. Dat hielp na een paar weken, en nu slik ik dat nog steeds. Hooguit 1 keer per jaar een blaasontsteking. Goed dat er nu wel behandelingen zijn voor kinderen.
BeantwoordenVerwijderenHeel naar voor je. Gelukkig is daar nu meer aandacht en hulp voor. Ik denk wel vaker : was dat in mijn jonge jaren maar geweest zoals nu. Bijvoorbeeld de tandheelkunde. Aandacht voor kinderen met lees- en schrijfproblemen. Etc.etc.
BeantwoordenVerwijderenBij blaasontsteking (en om te voorkomen) helpt d-manose het beste. Zit vaak in cranberrycapsules
BeantwoordenVerwijderen