Afgelopen zaterdag in het nieuws (klik hier, hier en hier): mensen in AWBZ zorginstellingen moeten veel bijbetalen voor zorg die voor hen gratis hoort te zijn. In het verzorgingshuis waar mijn moeder woont, was ook al eens sprake van dat er binnen een half jaar voor de was betaald zou moeten worden. Ik heb toen overwogen om zelf de was voor mijn moeder te gaan doen. Uiteindelijk heb ik er niets meer van gehoord en zijn de plannen niet uitgevoerd. Mijn moeder moet alleen de kabelaansluiting voor de tv en de handschoenen die bij de verzorging gebruikt worden zelf betalen, voor de rest niet. Ze betaalt €1500,81 per maand voor haar verblijf daar. Dat vind ik een flinke som geld!
Mijn ex-man verblijft ook in een AWBZ instelling. Die heeft minder inkomen dan mijn moeder en betaalt dus ook minder. Bij hem wordt de zorg sterk verminderd. Hij heeft psychiatrische en lichamelijke handicaps, waardoor hij weinig mobiel is. Maar toch mag hij nu niet meer gebruik maken van de medische voorzieningen die binnen de instelling aanwezig zijn en waar hij al jaren gebruik van heeft gemaakt. Hij moet zelf een tandarts, een huisarts en een apotheek zoeken en zijn medische zaken zelf regelen. Daar zullen de (tand)artsen en apothekers in de plaats waar de instelling gevestigd is ook niet blij mee zijn. Tandartsen die hij belde, zaten vol en konden geen patixc3xabnten plaatsen. Nu heeft hij weer onze "oude" tandarts in de stad Groningen. Hij reist elke keer als hij de tandarts bezoekt, er met de taxi naar toe, à 50 euro voor een retour. De overheidsbijdragen voor taxi's voor hem waren de afgelopen jaren ook al sterk gekort. Oorspronkelijk, vijf à zes jaar geleden, kon hij voor de prijs van een buskaartje reizen, tegenwoordig wordt de kostprijs van de taxi in rekening gebracht. Ik maak me ook zorgen hoe het moet met het klaarmaken van de dagelijkse porties medicijnen die hij moet hebben. Of zouden ze dat binnen de instelling dan wel weer voor hem doen?
Ik vraag me af of de medische zorg in deze vorm van psychiatrie ook niet gewoon in het pakket zit en er op deze manier onterecht geld uit de zakken van patiënten geklopt wordt.
Mijn ex-man verblijft ook in een AWBZ instelling. Die heeft minder inkomen dan mijn moeder en betaalt dus ook minder. Bij hem wordt de zorg sterk verminderd. Hij heeft psychiatrische en lichamelijke handicaps, waardoor hij weinig mobiel is. Maar toch mag hij nu niet meer gebruik maken van de medische voorzieningen die binnen de instelling aanwezig zijn en waar hij al jaren gebruik van heeft gemaakt. Hij moet zelf een tandarts, een huisarts en een apotheek zoeken en zijn medische zaken zelf regelen. Daar zullen de (tand)artsen en apothekers in de plaats waar de instelling gevestigd is ook niet blij mee zijn. Tandartsen die hij belde, zaten vol en konden geen patixc3xabnten plaatsen. Nu heeft hij weer onze "oude" tandarts in de stad Groningen. Hij reist elke keer als hij de tandarts bezoekt, er met de taxi naar toe, à 50 euro voor een retour. De overheidsbijdragen voor taxi's voor hem waren de afgelopen jaren ook al sterk gekort. Oorspronkelijk, vijf à zes jaar geleden, kon hij voor de prijs van een buskaartje reizen, tegenwoordig wordt de kostprijs van de taxi in rekening gebracht. Ik maak me ook zorgen hoe het moet met het klaarmaken van de dagelijkse porties medicijnen die hij moet hebben. Of zouden ze dat binnen de instelling dan wel weer voor hem doen?
Ik vraag me af of de medische zorg in deze vorm van psychiatrie ook niet gewoon in het pakket zit en er op deze manier onterecht geld uit de zakken van patiënten geklopt wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, racistische, onaardige, of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.
Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.