Waarom spaar ik eigenlijk? Zijn er niet uitdrukkingen als: geld moet rollen, geld is rond, het kan nu nog: profiteer ervan. Zou ik niet elke maand alle inkomen op kunnen maken en mij nergens om bekommeren? Stel, ik val over 5 jaar ineens dood neer, waar heb ik mij dan eigenlijk druk om gemaakt met mijn sparen en proberen de hypotheek af te lossen.
Dan is er ineens niet meer een pensioenperiode waarin ik met minder geld uit moet komen.
En misschien is de inflatie wel zo groot, dat de huren zó stijgen dat mijn hypotheek in vergelijking met een huurhuis niets voorstelt. Dan zou er van mijn beperkte inkomen voldoende over blijven om van te leven.
Waarom dan sparen? Ik verwacht niet ineens dood neer te vallen. Mijn grootmoeders werden 87 en 90. Mijn moeder is bijna 88, ik denk dat ik nog wel een tijdje van mijn pensioen inclusief pensioengat mag genieten.
Ondanks dat ik zuinigaan doe, heb nu een prima leven, als sparen mij meer zekerheid kan geven dat ik ook na mijn 65e ruim voldoende geld heb om fijn te leven, dan is dat toch wel erg prettig.
Maar soms, dan verschijnt er in mij ineens een heel ander persoon, een persoon die denkt: nou en, waarom zou je eigenlijk niet al je geld uitgeven aan leuke dingen?
Het lijkt wel of ik een gespleten persoontje ben
Het ene deel vindt het prima zo, het andere deel heeft behoefte aan een fijne auto, lekkere paté, smullen van Franse kaas, een verre vliegvakantie en noem maar op. Daar moet ik tijdens mijn vakantie volgende week in Spanje nog maar eens verder over prakkiseren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren is leuk, graag zelfs, maar kwetsende reacties naar mij of anderen, reclame en ook reacties met naar mijn mening onjuiste informatie (bijvoorbeeld complottheorieën) worden niet geplaatst.
Over verwijderde of niet geplaatste reacties ga ik niet in discussie.