donderdag 22 maart 2012

Bonus? Over nog meer gegraai!

Hoewel het bij het bedrijf PostNL helemaal niet zo goed gaat, heeft men in de top besloten om salarissen in de top te verhogen en bonussen uit te betalen. Vanwege de verslechterde situatie op de postmarkt wil PostNL mensen ontslaan en de pensioenen versoberen. Ondertussen zorgt men in de top heel goed voor elkaar. Lees ook hier.
Even een kleine uitleg, misschien weet niet iedereen wat bedoeld wordt met PostNL, er zijn zo vaak naamsveranderingen geweest, dat ik mij heel goed kan voorstellen dat je daarbij de weg wat kwijtraakt:

PostNL is de oude PTT Post, die vanaf 2002 TPG post heette, daarna vanaf 2005 TNT en sinds mei 2011 heet het PostNL. Het is PostNL die de brievenbussen beheert en die de verzending van een groot deel van de post regelt. Van hen koop je de postzegels. De postbodes en postbezorgers zijn de mensen met die zwart met oranje jassen. TNT is het deel dat over de verzending van de pakketpost gaat.


Ik ken vrij veel studenten die een zaterdagbaan hebben bij PostNL en daar wat bijverdienen om hun studie te bekostigen. Er doen steeds verhalen de ronde van bezuinigingen, niet verlengen van contract en nieuwe lager betaalde contracten, kortom een verslechtering van de arbeidsvoorwaarden. Daarnaast zou iedere postbezorger op zijn of haar ronde in de toekomst veel meer post mee moeten nemen, in een soort draagtas op de buik, op een voordrager op de fiets en natuurlijk in de enorme fietstassen die elke postbezorger nu al heeft. Grotere wijken, lagere betaling, een zwaardere lichamelijke belasting, dat is de toekomstmuziek van mensen op de werkvloer. Nou ja werkvloer, de postverdeelcentra waar de postbodes de post zelf sorteerden zullen verdwijnen. De werkvloer is de woonwijk waar postbezorgers bij weer of geen weer hun werk doen. Sneeuw, gladheid, temperaturen ver onder nul, storm, hittegolf, maakt niet uit, de postbodes bezorgen de post.
Ik heb zo'n vermoeden dat de hoge heren de buit onderling verdelen en dat er geen cent extra naar de postbodes en postbezorgers gaat die het dagelijkse werk uitvoeren. Hun banen staan op de tocht, hun pensioenen worden lager.

Waarom toch die nare graaicultuur in de top van het bedrijfsleven?

Of heb ik iets gemist en werken ze daar in de top zo veel harder dan de gewone jongens en meisjes op de werkvloer?

10 opmerkingen:

  1. Nee hoor, in de top weten ze 'het' alleen veul beter te verkopen (zie de overname TNT - UPS)
    Dat snappen wij, gewone stervelingen, toch niet
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt walgelijk dit.
    Ik heb jaren en jaren geleden als student gewerkt als postbode in de vakanties en op zaterdag.
    Dat was hard werken voor een redelijk loon.

    Inmiddels zijn de lonen volgens mij al een paar keer verlaagd en is de baan van postbode verworden tot een bijbaantje waar je nauwelijks meer van kunt leven.

    De pakjesbezorgers komen hier (waarschijnlijk door de slechte betaling) allemaal uit het Oostblok.

    Ik vind het schandalig dat de werkers leeggezogen worden en de top bonussen verdeelt.

    Overigens vraag ik me af of het in de zorg anders is...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En een overname door een ander betekent vaak dat de nieuwe partij zijn investering eerst zo snel mogelijk wil terughebben dus gaat beknibbelen waar het kan. Het zal er daardoor niet beter op worden ben ik bang.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je hebt zeker iets gemist,maar de wetgever ook. De mogelijkheden om jezelf te verrijken ten koste van je personeel of via belastingeld van de gewone burger is nog steeds volgens de wet mogelijk. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ze hebben door de verslechtering van de arbeidsvoorwaarden van de gewone werknemer het bedrijf weer levensvatbaar gemaakt. Daar moet natuurlijk wat tegenover staan, vinden ze zelf. Spreekt toch voor zich dat de werknemers daarvoor moeten bloeden?
    Paula

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bizar dat dit kan. Ik begrijp best als er bezuinigd moet worden, maar dan moeten er ook geen bonussen uitgekeerd worden. Want laten we eerlijk zijn; zelfs als de mensen aan de top harder werken/meer verantwoordelijkheid dragen: daar staat ook een forser salaris tegenover.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat van die grote grootverdieners/bonusdieven komen allemaal uit de PvdA. Maar je doet je werk voor de zaak waar je voor werkt. Eerst de vakbond,-en dan zeggen; zoveel geld nemen kan niet- dan kamerlid ed, en nog steeds zeggen; zoveel geld kan niet en nu jezelf verrijken, want dit is nu je baan. Wat voor normbesef is er nog? Schaamteloos. De Post lees je nu maar ook in andere werkgebieden is het zo. Ik noem de vele managers binnen de bedrijven vaak "het waterhoofd". Niet elegant uitgedrukt maar velen begrijpen het wel.
    Hartelijke groet en tot laters
    Gerrie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. onbegrijpelijk ! ik kan altijd slecht tegen zulk soort berichten

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het verschil tussen bepaalde topbestuurders en topcriminelen lijkt niet erg groot. We hebben hier te maken met gelegaliseerde criminaliteit, gedoogd door de politiek.
    Onbeschofte en onredelijke beloningen fiscaal belasten met een tarief van bv 120%, moet toch niet zo moeilijk zijn.
    Het overtreden van bepaalde normen en waarden, zoals het claxoneren zonder aanwijsbare reden, is veel urgenter en moet daarom meteen worden aangepakt. Ga zo door.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik heb zelf een paar jaar bij de post gewerkt en stapte er net uit toen de enorme eerste bezuinigingen doorgevoerd zouden worden. Ik was desondanks wel aanwezig op de verplichte informatieavond daarover.

    Wat men toen vertelde:
    Het werk van postbode is dermate zwaar dat er een hoog ziekteverzuim is. Vandaar dat men zou gaan kiezen voor veel meer huisvrouwen en studenten die allen op partimebasis een tijdelijk contract zouden krijgen zodat mensen na ongeveer twee jaar er uit zouden kunnen omdat gebleken was dat na gemiddeld twee jaar de eerste lichamelijke klachten ontstaan (rug, knieën, enz)

    We begonnen met sorteren, maar dit zou steeds meer gebeuren door machines. Dit was al grotendeels zo maar zou nog verder uitgebreid worden. Hierdoor zouden er steeds minder echte beroepskrachten nodig zijn want het bezorgen zelf is het werk niet wat betreft dat je iets moet kunnen. Zelf jonge pubers bezorgen folders dus waarom het bezorgen niet overlaten aan mensen die bereid zijn tegen lage lonen te werken.

    De vaste krachten zouden om die reden steeds meer 'binnenwerk' doen en de goedkope krachten zouden dan de straat op kunnen. Om deze reden zouden de vaste krachten een financieel voorstel krijgen om 'het pand te verlaten'. Ik weet dat best een aantal collega's van mij daar toen daadwerkelijk gebruik van hebben gemaakt om verschillende redenen.
    Zoals: Te bang zijn dat ze alsnog op straat kwamen te staan maar dan zónder die aantrekkelijke financieële regeling. En een aantal zag het als een unieke kans om dankzij het geboden geld andere dromen waar te maken zoals eerder stoppen met werken (als ze toch al bijna bij de pensioenleeftijd waren) of voor hunzelf beginnen.

    Langzaam aan zag ik inderdaad steeds minder collega's op straat en veranderde het straatbeeld daadwerkelijk in voornamelijk huisvrouwen.

    Van ex-collega's die ik sprak hoorde ik dat de sfeer beneden alle peil gekomen was. de kerst was altijd keigezellig, iedereen wilde dan graag werken vanwege de geweldige sfeer die er dan hing. Hard werken maar het had iets bijzonders. Nu was de kerst veranderd in een zakelijke kaartenhandel.

    De bezorgers mogen de post bij de hekken afhalen. ze mogen niet meer naar binnen. En de sorteerders zitten binnen en mogen de straat niet meer op.
    Ik had destijds mijn vaste wijken en ik sorteerde en bezorgde zelf. Er werd bijgehouden hoe tevreden mensen waren. Die landelijke cijfers werden in de kantine wekelijks vernieuwd. Onze filiaal scoorde altijd 99%. Daar waren we trots op. We voelden ons verbonden die score zo hoog te houden.
    In de steden waar deze bezuinigingen al eerder doorgevoerd waren zaten trieste percentages van 75% maar ook uitschieters van bijvoorbeeld slechts 56%.

    Hoofdschuddend hoorden we destijds de veranderingen aan.
    Nu houden mensen doorgaans niet van verandering en daar werd dan ook mee geschermd door hoger hand.
    Vanwege toenemend e-mail verkeer konden zij niet anders dan de veranderingen doorvoeren. En dan was met name het ziekteverzuim na twee jaar dienstverband een belangrijke pijler.
    Allemaal begrijpelijk. Maar als het werk dan inderdaad zo zwaar is, zet er dan in elk geval een redelijke financieele compensatie tegenover. Want de 'denkers' van kantoor zullen in elk geval geen last van hun knieën krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.