Ik hergebruik alles waar dat kan: het bed van mijn vader van toen hij 18 was, het bed van mijn grootouders, oude meubels, oude gordijnen, een oude gereviseerde piano, tweedehands kleding. Veel zaken in mijn huis zijn eerst van iemand anders geweest en worden nu door mij gebruikt.
Voor mij is het dan ook heel normaal om orgaandonor te zijn. Dat ben ik al wel 30 jaar, eerst met een handgeschreven donorcodecil en sinds 1998 sta ik geregistreerd in het donorregister. Ik vind het namelijk van levensbelang om anderen te kunnen redden met mijn organen op het moment dat ik zelf niets meer aan die organen heb. Een tweedehands huid, lever of longen kunnen echt levensreddend zijn voor andere mensen. Wist je dat er per jaar kinderen onnodig sterven door een gebrek aan donoren?
Ik vind het een fijne gedachte dat ik ook na mijn dood nog iemand kan helpen die anders misschien zou overlijden. Mijn dochters staan al heel lang als donor geregistreerd en ook mijn moeder stond geregistreerd als donor.
Deze week is het donorweek!
Op dit moment staat 40% van de Nederlanders geregistreerd, 20% met nee en 20% met ja.
Iedereen kan donor worden. Er zijn verschillende keuzes mogelijk. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om een aantal organen niet te doneren.
Sta jij al als donor geregistreerd?
Klik op deze site voor meer informatie en registratie.
Hier kun je mijn blogje van vorig jaar lezen.
Ja, zo had ik het nog nooit bekeken: mezelf laten hergebruiken. Ik ben ook al heel lang donor, maar ik hoop dat ik nog lang niet gerecycled hoef te worden! :)
BeantwoordenVerwijderen'k Denk dat 'k al even lang donor ben, helaas mag 'k geen bloed meer geven nadat 'k na de geboorte van zoon zelf bloed nodig had, anders deed 'k dat ook nog.
BeantwoordenVerwijderenHeul gewoon, donor!
groet
Ik sta niet geregistreerd als donor maar mijn kinderen weten dat, eens het zover is, de nog nuttige wisselstukken van mijn lichaam mogen gebruikt worden om een ander mens te helpen en misschien terug een menswaardig bestaan te geven. Ik ben er zeker van dat mijn kinderen mijn wens zullen respecteren. Ik zou ook graag fungeren als bloedgever maar toen ik me aanmeldde, werd ik geweigerd omwille van een te laag lichaamsgewicht.
BeantwoordenVerwijderenDe veiligheid staat voorop, ook die van de donor. Je gewicht moet minimaal 50 kilo zijn.
VerwijderenJa, ook hier geregisteerd! Ik hoop dat het nog heeeel lang duurt, maar ik hoop dat er iemand tegen die tijd geholpen kan worden met mijn "tweedehands" onderdelen ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk was al donor, maar toen er mensen in mijn omgeving overleden die op de wachtlijst stonden wist ik het nog zekerder en ben ik actief mensen gaan werven. Wat een leuk blogje weer.
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar,dat handgeschreven codicil. Daarmee liep ik ook jaren rond.
BeantwoordenVerwijderenEen mooi voorbeeld van hergebruik waar het kan! Leuke vergelijking vind ik.
BeantwoordenVerwijderenIk sta achter het principe van doneren, maar heb mezelf laten registreren als niet-donor. Ik heb een idioot werkend immuunsysteem en zeer grote kans dat mijn weefsels het niet doen bij een ander persoon en het zelfs ziek maken (post-viraalsyndroom).
BeantwoordenVerwijderenVeggieMo
Wat fijn dat je hier aandacht aan besteed. Ik sta ook sinds mijn 18e geregistreerd als donor (en daarvoor wisten mijn ouders al dat ik voor hergebruik was :-) ).
BeantwoordenVerwijderenEen paar jaar geleden heeft ook mijn vriend zich laten registeren. Ik hoop dat het codicil bij ons nooit gebruikt hoeft te worden. Maar nog meer hoop ik dat het tekort aan organen opgelost kan worden!
Anne
Ik ben ook een jaar of 30 geleden begonnen met het rode briefje. En uiteraard sta ik nu al jarenlang geregisteerd als donor. Ze mogen alles van me gebruiken, want zelf zal ik er niks meer aan hebben als ik dood ben.
BeantwoordenVerwijderenIk ben nog niet geregistreerd als donor, ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nog niet zoveel vertrouwen heb in hoe dat gaat, of je dus wel echt helemaal dood bent voor ze wat van je pakken. Misschien stom, maar ik ben er gewoon nu nog niet aan toe.
BeantwoordenVerwijderenben inmiddels ook al weer 14 jaar geregistreerd als donor, daarvoor had ik het ook al aan mijn familie en dochter verteld dat ik het wilde en om er zeker van te zijn dat het ook echt gebeurt als het zover is , 14 jaar geleden ook maar laten registreren.
BeantwoordenVerwijderenIk heb er ook niet zoveel vertrouwen in zoals het nu gaat. Laatst las ik in de krant dat er een vrouw bijgekomen was uit een coma nadat de beademing was afgezet ivm. voorbereiding voor orgaandonatie. Ze leefde dus nog gewoon. Artsen willen te snel overgaan tot weghalen van organen ivm. de conditie van dezen. En nu met de marktwerking in de ziekenhuizen vertrouw ik het nog minder. Voor bepaalde organen vind ik dat de familie maar moet klaar staan voor de patient zoals in het geval van een nier dan is de kans ook kleiner dat die wordt afgestoten.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig hoe positief de mensen hier zijn wat betreft organen doneren. Direct nadat ik 16 werd heb ik mij in laten schrijven bij het donorregister, ik ben dan ook nu al een tijdje donor. Ze mogen me helemaal strippen en zou het geweldig vinden als ik iemand gelukkig zou kunnen maken met mijn organen, wanneer ik er toch niets meer aan heb.
BeantwoordenVerwijderenMij mogen ze leeg plukken als ik dood ben, hoor!
BeantwoordenVerwijderenja...........ik sta geregistreerd, al 35 jaar........eerst met het geschreven gele pasje, en daarna heb ik mezelf ook aangemeld. mijn man heeft zich ook heel vroeg laten registreren en onze kinderen hebben al heel vroeg kenbaar gemaakt ook donor te willen zijn naar aanleiding van het overlijden van een schoolgenootje bij gebrek aan een donor. dat heb ik destijds schriftelijk moeten doen, met zowel onze handtekeningen als het krabbeltje van de kinderen erop omdat ze nog minderjarig waren. ze mogen alles van ons gebruiken, wat gebruikt kàn worden. ik vind eerlijk gezegd ook, dat als je de opvatting hebt, een orgaan te accepteren als je dat ooit nodig mocht hebben, dat je dan ook je eigen organen af zou moeten staan voor anderen als je overlijd.
BeantwoordenVerwijderenbij leven een nier afstaan, is geen optie voor mij, omdat ik helaas medicijnen moet gebruiken die de nieren heel zwaar belasten, anders zou ik dat ook doen.
Op zich vind ik het mooi, maar toch heb ik er nog een bepaalde angst voor.
BeantwoordenVerwijderenIk ben alleenstaand, geen kinderen, praktisch geen familie, een relatief kleine familie en kennissenkring, eigenlijk heb ik niemand die ik als mijn 'nabestaande' kan aanwijzen.
Mijn angst is dus dat ze bij mij (vanwege mijn organen) minder hun best doen om mij te 'redden', dan bij mensen met bezorgde familie, vrienden en kennissen om hun heen.
Op zich vind ik het super mooi dat er zoveel mensen orgaandonor zijn, het is een groot cadeau dat je postuum aan andere mensen kunt geven, maar zelf durf ik het nu niet aan.
Groeten van Pecunia.
Sorry, ik bedoel dus vrienden en kennissenkring.
BeantwoordenVerwijderenPecunia.
Ik zelf ben al jaren ingescheven als donor, Mijn idee is altijd geweest als ik zelf iets nodig mocht hebben ooit wil ik dat met een gerust hart kunnen ontvangen. Niet zelf alles krijgen maar niets willen afstaan. En nu staan we een week voor dat mijn man gaat beginnen met dialyseren. In de familie is niemand die kan afstaan ivm eigen ziektes. En we hopen daarom dan ook dat er over een tijdje ook voor hem een nieuwe nier mag zijn. Op de wachtlijst kom je pas als je bezich bent met dialyseren. En die heeft op dit moment een wachttijd van 4 tot 5 jaar. Onze enigste hoop op dit moment is dat hij deze tijd goed mag doorkomen.
BeantwoordenVerwijderenGroot gelijk, mij mogen ze me wat mij betreft lager op de ranglijst zetten zolang ik zelf geen orgaandonor ben.
BeantwoordenVerwijderenIk was destijds alleen zo ontzettend superboos dat ze, toen mijn vader al hersendood was, vroegen of er even organen van hem gebruikt mochten worden.
Goed, ik heb helaas de exacte wens nooit met mijn vader besproken, maar hij was rooms-katholiek, hij dacht volgens mij aan de wederopstanding, en wilde ook liever niet gecremeerd worden. Dus ik heb heel fel geroepen dat er absoluut geen organen beschikbaar waren. Achteraf gezien, misschien was mijn vader er wel voor geweest, maar op het moment dat ze het vroegen, terwijl mijn vader aan de intensive care lag... Ik was gewoon zo ontzettend superboos. En ik was pas 20. Dus ik heb ervoor gekozen dat ze niets uit het lichaam van mij papa haalden. Klaar.
Wat de werderopstanding betreft, mijn moeder was ook rooms-katholiek, en is naar haar wens gecremeerd. Toen ik tien was. Mijn vader wilde per se begraven worden, aan zijn wens heb ik zoveel mogelijk voldaan.
Ik wil niemand pijn doen, maar zien mensen er na hun dood en donatie er nog 'mooi' uit? Dat lijkt mij ook zo ontzettend moeilijk.
Zo is er nog een discussie mogelijk. Je lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap. Ik weet dat er een paar jaar geleden in een rooms-katholieke kerk een Mis was voor een dame van in de negentig, die haar lichaam aan de wetenschap had gegeven. Zij was ook vrijgezel, en had blijkbaar geen nabestaanden. Dit zou ik zelf nooit willen. Ook nooit geen Bodyworld. Sorry voor deze afdwaling.
Nogmaals, vanwege de door mij hierboven redenen, durf ik het voorlopig echt niet aan, maar ik vind het super van iedereen die het wel doet.
Ga zo door.
En nogmaals, omdat ik zelf geen donor ben, mag ik wat mij zelf betreft lager aan de lijst...
Sorry voor dit zware betoog vanavond.
Groeten van Pecunia.
Pecunia, tegen de tijd dat je zelf iets nodig hebt gun ik het je net zo snel als dat ik het mijn man gun. en ik geloof dat als ze het aan mij zouden vragen op 20 jarige leeftijd zou ik waarschijnlijk het zelfde als jou reageren. iedereen mag het zelf weten.
VerwijderenDenk alleen wel dat de nederlandse staat het verplicht zou moeten stellen en als je het niet wilt moet je zelf er voor zorgen dat je van de lijst af gehaald wordt. Want ik weet hoelang ik zelf heb rond gelopen met het idee maar er nooit wat mee gedaan heb. als er in die tijd iets gebeurd zou zijn weet ik ook niet of mijn man toestemming zou hebben gegeven.
Groetjes Beppie
Helaas weer een typefout. Mij papa moet zijn mijn papa.
BeantwoordenVerwijderenZou je een wat blogs willen schrijven over milieuvriendelijk leven? Ik vraag me bijvoorbeeld af of de dekseltjes van kant-en-klaar toetjes ook van plastic zijn of dat deze bij het normale afval kunnen? Ik ben dus nog een beginner en er valt voor mij nog veel te leren.
BeantwoordenVerwijderenMisschien een schrijfidee voor jou?
Liefs, Trieneke
Ik sta er 100 procent achter om het NIET te doen ondanks alle bezwaren je die je dan om je heen krijgt en alle discussies die er dan op gang komen.
BeantwoordenVerwijderenOp de site van WantToKnow staat er een hoop over geschreven die je echt aan het denken zetten. Ze verdoven bv eerst nog iemand voor er organen uit je worden genomen, dat wordt ook niet voor niets gedaan. Het karakter van de ontvanger verandert met die van de gever. Eng idee dus.
Maar ik vind het wel heel knap dat anderen wel ja durven in te vullen, maar mij niet gezien!
Ook hier donor!
BeantwoordenVerwijderen