Als alles qua gezondheid een beetje meezit, dan werk ik tot mijn 66e jaar. Ik heb verschillende chronische ziektes en soms is het naar mijn gevoel een wankel evenwicht, die gezondheid van mij. Ik had eerst gedacht tot mijn 65e te werken, maar sinds kort zijn er veranderingen in de maak. Ook ik moet er aan geloven en moet langer door van de regering.
Als ik er bij stilsta, dan moet ik concluderen dat ik totaal geen voorbeeld heb van mensen die tot hun 66e of hun 65e doorwerken en zeker geen vrouwen. Helemaal niemand. Mijn grootvaders werden lang voor hun 65e arbeidsongeschikt, mijn vader was ziek vanaf zijn 55e, heeft toen nog een paar jaar gewerkt, maar kwam al ruim voor zijn 60e in de WAO. Mijn moeder stopte met werken toen ze 28 was, ook mijn tantes stopten met werken vanaf dat ze trouwden en dat deden ze nog voor hun 25e. Mijn eerste vriend was arbeidsongeschikt vanaf zijn 32e tot aan zijn pensioen 33 jaar later. Hij was al WAO-er toen ik hem leerde kennen. De vader van mijn kinderen heeft een Wajonguitkering en is al tijdens zijn studie arbeidsongeschikt geworden.
Ook in mijn werkkring is er tot nu toe niemand die tot zijn/haar 65e doorgewerkt heeft. Raar eigenlijk, zo werken zonder enig voorbeeld. Het was al ''raar" dat ik als vrouw en moeder werkte, dat deden mijn (schoon)moeders, tantes en oma's niet, althans niet buiten de deur. Mijn schoonzussen werken wel echt allemaal en ook mijn vriendinnen. Het is nu binnen mijn familie en vriendenkring raar als je niet werkt. Eigenlijk heeft die de omslag binnen 1 generatie zijn beslag gekregen.
Werken is voor mij nu vanzelfsprekend, maar soms heb ik twijfels of ik het wel tot mijn 66e volhoud.
Is dat raar?
Nee dat lijkt mij niet, want ik ken niemand die dat wel deed!
vrijdag 19 april 2013
Geen voorbeeld
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik ben jonger en zie het wel om me heen. Mijn moeder stopt in juni met fulltime (38 uur) werken ze wordt die zelfde maand 66 jaar. Een oom van ons heeft een eigen bedrijf en hij is al 70 maar werkt nog steeds niet de hele week maar toch nog wel veel. Ook mijn buurvrouw werkt nog met 66 jaar en een van mijn collega's moest eruit toen ze 68 werd. Voor onze generatie (ik ben 42) zal het wel gewoon worden.
BeantwoordenVerwijderenJe bent dus gewoon een pionier!!!
BeantwoordenVerwijderenMijn man heeft tot hij 65 en 5 maanden was gewerkt, 46 jaar in gezondheidszorg, voornamelijk de psychiatrie en dat is keihard werken met onregelmatige diensten. Nu wonen we in Frankrijk en werken we ook heel hard, aan ons huis, een grote moestuin, in het bos waar we 40 kub. per jaar uithalen, zagen, kloven en stapelen, omdat we 3 houtkachels hebben.Wij voelen ons daar heel gelukkig en jeugdig bij.
BeantwoordenVerwijderenGroet Adriana Dijkland
Terwijl ik dit lees,realiseer ik me,dat ik ook geen mensen ken,die bij een baas werkten na 65 jaar. Wel iemand,die free-lance wel eens klussen doet na zijn pensionering. En mijn grootvader,die in langzamer tempo in zijn winkel doorwerkte tot 75 jaar.
BeantwoordenVerwijderenMijn vader en moeder waren zelfstandige en hebben zich resp. met 60 en 53 jaar laten afkeuren. Dat kon toen nog net. Mijn schoonvader was in loondienst, deed kantoorwerk, maar werd ook met 60 jaar afgekeurd. Mijn zus is op haar 37e al arbeidsongeschikt verklaard. Verder ken ik 2 vriendinnen en 2 vrienden die ook al rond hun 40e arbeidsongeschikt waren verklaard. Wel op psychische gronden. Ik ken wel 60ers die werken, maar niet zo heel veel.
BeantwoordenVerwijderenEn hun uitkeringen moeten wij opbrengen door
Verwijderenkeihard te werken. Stelletje uitzuigers.
Pardon? Wil jij je lekker incest laten aandoen door je vader of broer? Want dat is wat een van hen overkwam. Deze vrouw heeft grote moeite zich in het leven en op de arbeidsmarkt staande te houden en vloog bij de eerste rattenstreek tijdens een reorganisatie eruit. Nog twee anderen hebben een ongeluk gehad waar ze een hersenbeschadiging aan over gehouden hebben. Een baan met prikkels kunnen ze niet aan. Een beetje verder kijken dan je voordeur zou je sieren.
Verwijderen@ Anoniem van 10:18, verschillende mensen maken verschillende dingen in hun leven mee. De een kan daar beter mee om gaan dan de ander. Als jij zelf heel kort door de bocvht schrijft dat in jouw vriendenkring 4 mensen al rond hun 40e arbeidsongeschikt op psychische gronden worden verklaard gaat bij mij ook een wenkbrauw omhoog. Zelfs je uitleg wekt bij mij niet meteen begrip op; 1 op de 6 vrouwen heeft te maken gehad met incest, stel dat deze vrouwen allen niet meer zouden kunnen werken, dan is toch het einde zoek. Niet meer werken lost de problemen van een incestslachtoffer niet altijd of alleen op....
VerwijderenJa en? Wat wil je hier mee zeggen? Heb je nog wel eens binnen een groot en competitief bedrijf gewerkt? En dan fulltime, hè en niet in een kneuterig bedrijfje ergens op het platteland. Nee, gewoon all the way bij een grote multinational in de Randstad. Sorry, je komt op me over als iemand met een zeer beperkte blik gecombineerd met Telegraafpraat..
VerwijderenJa, ik werk 26 jaar fulltime en nog in de Randstad ook bij een bedrijf met meer dan 5000 werknemers. Op je laatste opmerking ga ik niet eens in, dit is het blog van Zuinigaan en dat ga ik niet vervuilen.
VerwijderenOverigens, ik ben de anoniem van 10.38 en 11.08.
VerwijderenDe eerste reactie van 09.01 is een ander persoon.
Wat een nare discussie om mensen die jong arbeidsongeschikt raken uit te maken voor uitzuigers! Je weet niets van de klachten van mensen en dan worden mensen volkomen met de grond gelijk gemaakt.
VerwijderenVerder alle respect voor mensen die zich jarenlang staande hebben weten te houden in een werkomgeving. Soms is dat niet gemakkelijk.
Er wordt geschreven : mijn vader en moeder
Verwijderenhebben zich op 60 resp. 53 jaar laten
afkeuren .Dat kon toen nog net.
Hoezo kon dit nog net?? Hadden ze anders misschien de WAO-boot gemist en gewoon moeten
blijven werken voor hun geld, terwijl nu anderen dat voor hun moeten doen.
@Anoniem 14:02, in het stuk waar je naar verwijst staat heel duidelijk dat die ouders zelfstandigen waren. Die gingen dus niet de WAO in. Die hadden een eigen regeling voor zelfstandigen. Groet, Ineke.
VerwijderenVolgens mij heb je eerder eens geschreven dat je
BeantwoordenVerwijderensinds 1999 werkt, dus net 14 jaar. Als je in 2018
met pensioen gaat heb je er dus 19 jaar opzitten.
Dat kan ik niet echt veel noemen. Er zij zat mensen,
zoals mijn man, die op hun zestiende al begonnen zijn
met werken en door moeten tot ze 67 zijn.
Zij hebben dan 51 !!! jaar gewerkt en vaak niet in
de makkelijkste beroepen. Dan zit jij te klagen en je
af te vragen of je het allemaal nog wel volhoudt.
En hoeveel jaar heb jij zelf gewerkt?
VerwijderenBovendien moet je relativeren; misschien is je man zo jong gaan werken omdat hij geld moest of wilde verdienen en studdeert een ander door tot hij 28 is, krijgt meteen een goed betaalde baan en kan met 50 rentenieren. Is dat dan ineens een slechter mens?
Dag anoniem van 9.19 uur. Klagen? Waar lees je dat ik klaag?
VerwijderenAnoniem van 9.19 hoeveel jaar heb je zelf in een betaalde baan gewerkt?
VerwijderenIk werk zelf al 28 jaar in een betaalde baan
Verwijderenen bij pensioen met 67 jaar heb ik er 44 werkjaren opzitten
Proficiat dat je zo lang werkt! Je moet je vooral niet slecht voelen door reacties van andere mensen. Iedere situatie is anders en ik ben zeker dat jij het niet makkelijk hebt gehad in je leven.
BeantwoordenVerwijderenMijn mama is sinds haar 55 jaar ongeveer arbeidsongeschikt verklaard. Mijn vader is 3 jaar geleden zo rond zijn 63 ste zijn werk kwijt geraakt door besparingen en hij is sindsdien op een soort prepensioen. Hier in België is dat allemaal iets anders geregeld.
Maar op mijn werk ken ik ook wel een paar mensen die tot hun 65 jaar hebben doorgewerkt.
Groetjes,
Nina
Je geeft in ieder geval wel een positief voorbeeld aan je dochters mee en dat is sterk gezien je de weinige voorbeelden in je omgeving van een 'normaal' arbeidsleven.
BeantwoordenVerwijderenDoe je goed!
Mijn complimenten voor dit artikel Zuinigaan! De geschiedenis in een notendop. Zo ging het in ons gezin ook. Ik wens je toe dat je de spirit weet te behouden. Jammer dat je een jaar langer door moet :(
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderenIk ben 53 jaar, begonnen met werken op mijn 17e
werk dus nu 36 jaar, moet nog 14 jaar werken.
Het valt mij steeds zwaarder ,krijg wat moeite met de werkdruk en gezondheid, maar zal die 14 jaar nog wel uit dienen.
Ik baal er wel van, zoveel werklozen , het zou wat eerlijker verdeelt moeten zijn, ik zou mijn baan de laatste 10 jaar best willen ruilen met een werkloze ( en dan ik de uitkering:-)
vroeger mocht je er na 40 jaar uit, was dat nog maar zo.
Ik snap je helemaal. Ik zat in het onderwijs, en mensen knapten allemaal af rond de 60. Bovendien vind ik het helemaal niet wenselijk dat er mensen van 65 voor bijv. een groep kleuters staan (niks negatief, maar gewoon te veel afstand). Heel veel mensen mankeren van alles in de 60, ik vind het heel knap dat je gewoon blijft werken. En ik zit zelf in de ww, ik wil best ruilen hoor Anna:)Julia
BeantwoordenVerwijderentja,geen 65jarige voor een kleuterklas? ik ben nu 60 en draai een kleuterklas en zal dat tot mijn 66ste doen. Ik heb nog de oude kleuterleidstersopleiding en op de meeste scholen hebben ze graag mensen met deze opleiding voor een kleutergroep.Tuurlijk de werkdruk is hoog en wordt steeds hoger maar het houdt me ook jong heb ik het idee.
BeantwoordenVerwijderenDat mensen tegenwoordig zoveel langer moeten doorwerken is een maatregel die duidelijk is genomen vanuit een perspectief nml de pensioenen. Veel jeugd komt er niet tussen, of krijgt geen vast contract en verliest uiteindelijk zijn of haar baan. Een perspectief op de gehele maatschappij ontbreekt met al die haastig genomen maatregelen. We zien nu dat de werkloosheid hard toeneemt. En al die zzpers die eigenlijk nog geen droog brood verdienen zitten niet indeze statistieken evenmin als de jongelui die dan maar met hun studentenbaantje verder gaan en niet een start kunnen maken in het vak waar ze voor geleerd hebben. Mijn vader ging in 1970 op 63 jarige leeftijd met de vut omdat hij de omslag naar het computertijdperk niet kon maken, mijn schoonvader was militair, die gingen er nog ver voor hun 60 e uit. Mijn grootvaders hadden een bedrijf. De ene deed de zaak over aan zijn zoon op 64 jarige leeftijd, hij had kanker. De ander ging iets langer door, maar wel op een laag pitje. Zo rond de 65 komen toch de klachten bij een groot deel van de mensen
BeantwoordenVerwijderenNou ik ben het ook wel met zuinigaan eens dat je het toch nog niet veel tegenkomt in de echte wereld, en zeker vrouwen idd niet, wat dat betreft kunnen we de komende jaren mogelijk ook nog een hoop bijleren hier :-)(ervan uitgaande dat je blijft bloggen :-) )
BeantwoordenVerwijderenIn mijn omgeving zie ik ook nog weinig mensen die doorwerken tot 65. Mijn schoonouders (beiden kantoorbanen) konden/kunnen nog mooi gebruik maken van allerlei gunstige regelingen. Allebei met 61 en 62 jaar met goed pensioen. Mijn eigen vader (bouw sinds zijn 17e) is nu gedwongen met pensioen (61 jaar). Hij heeft echter geen goede regeling meer. Het was kiezen uit ww (na 2 jaar af en aan in de ziektewet met 3 hernia's) of met pensioen. Afkeuren zou niet gebeuren. Hij heeft voor rust gekozen en is met vervroegd pensioen gegaan. Gevolg: laag pensioen, straks een onzekere tijd wanneer hij nog geen AOW krijgt en zijn pensioen omlaag duikelt (de regeling gaat wel uit van AOW op 65), maar wel rust in zijn leven en geen sollicitatieplicht.
BeantwoordenVerwijderenMijn pap is vorig jaar gestopt met werken, 14 dagen voor hij 60 werd. Mijn moe heeft nooit gewerkt. Mijn oom is al jaaaaaaren met de VUT, kan me niet herinneren dat ie gewerkt heeft. Mijn tante heeft gewerkt tot ze gingen trouwen. Van mijn opa en oma weet ik het niet meer, maar kan me niet voorstellen dat ze hebben gewerkt tot hun 65e omdat ze altijd thuis waren als wij langskwamen. Dus, hier ook geen voorbeelden van werken tot je 65e (of langer). Denk dat wij de generatie zijn die dit mogen volbrengen ;-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Boukje
Ik ben met werken begonnen op mijn 17e, inmiddels ben ik 48. Ik heb altijd gewerkt in de gezondheidszorg. Vorig jaar heb ik (samen met mijn man) besloten dat het mooi geweest was. Ik werk nu nog slechts 1 dag. Verder ben ik actief in het vrijwilligerswerk. We hebben 5 kinderen dus we hebben financieel zeker een stap terug gedaan. Een blije, ontspannen moeder js meer waard dan een flink salaris. Het is voor mij een goede beslissing geweest en ik geniet alle dagen.
BeantwoordenVerwijderenik denk dat lang kunnen doorwerken van veel factoren afhankelijk is , ten eerste van je gezondheid, maar ook van welk beroep je uitvoert, dat kan een lichamelijk zwaar beroep zijn,maar ik vlak ook geestelijk belastend werk niet uit en ik denk ook dat veel te maken heeft met hoe de sfeer in je werkomgeving is. wat me hierboven in veel reacties opvalt is dat mensen oordelen en veroordelen zonder alle feiten te kennen. zo had mijn vriend vroeger een buurman waar iedereen wel iets op aan te merken had ,want het was toch van de zotte dat zon gezonde man die wel lekker de hele dag in zijn tuintje bezig was niet eens ging werken en daar betaalden degene die daar commentaar op hadden dan belasting voor schandalig, die buurman verontschuldigde zich tegenover mijn vriend met het verhaal dat hij ziek was ,mijn vriend antwoordde dat hij zich niet hoefde te verontschuldigen als er een goede reden was waardoor hij niet kon werken was hij niemand verantwoording schuldig , de buurman was erg blij met dat antwoord. 3 weken later was de man overleden ,hij leed aan terminale kanker ,ik denk dat een heleboel mensen in zijn omgeving de volgende keer misschien niet zo snel klaar staan met een oordeel. Ans
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij zal ik (als er niks bijzonders gebeurt) ook de eerste in mijn familie en vriendenkring zijn die in ieder geval tot haar 66E blijft werken. Ik krijg AOW per 5 april 2015 en zal dan echt nog niet met werken stoppen. Maar het ligt idd aan je beroep en je situatie. Wij (man en ik) hebben een bedrijfje aan huis (reparatie-atelier) en hebben veel plezier in ons werk.
BeantwoordenVerwijderenwat een verhalen allemaal hier te lezen.
BeantwoordenVerwijderenik ben zelf een man van 28 jaar en ik heb een eigen bedrijf met ouders en broer mijn vader is 65 jaar geworden afgelopen jaar moeder is 59 en ze denken nog niet aan stoppen,ze doen wel minder en gaan 4x per jaar op vakantie(verschil moet er wezen)mijn opa en oma hadden een eigen bedrijf waar mijn opa op zijn 71e jaar dood is neergevallen(te veel drank,zaten gaten in zijn lever)oma is tot haar 76 jaar doorgegaan alleen wel in kleindere vorm natuurlijk,ze hadden een boerderij.
en ja de familie van mijn moeder komen uit een stad en mijn oma daar heeft tot haar trouwen gewerkt en opa heeft tot zijn 55e jaar gewerkt,hij deet iets met pijpen buigen voor verwarming instalaties in een werkplaats 40 jaar heeft hij hetzelfde gedaan,en hij had er een hekel aan,hij was zaterdag s;avonds al depresief dat hij op maandag weer naar zijn werk moest,
conclusie dus je moet echt werk hebben waarvan je houdt om te doen,
ik zag hierboven enkele reacties staan die nogal ongezellig over kwamen,ik ken ook mensen die niet van werken houden maar die zitten de hele dag thuis en klagen alleen maar hoe slecht alles is.
ik spring elke dag vrolijk mijn bed uit en ik heb er zin in heerlijk weer een nieuwe dag nieuwe kansen,en waar word je nu gelukkig van heel veel geld of gewoon gelukkig zijn met wat je zelf heb,je moet toch belasting betalen!
ik zeg maar zo koop allemaal een bloemetje,,het liefst hortensia's ,,blauwe,, de snijbloem,dan word ik daar ook heel erg blij van
hartelijke groet D.N
Waarom reageren zoveel vrouwen?? anoniem, je kunt toch steeds reageren met een naam eronder.
BeantwoordenVerwijderenDit is zo verwarrend met anoniem van zo laat en een ander van weer een andere tijd.
Kom op dames/heren, niet zo kinderachtig en geef jezelf een naam, mag best een gefingeerde zijn als je maar steeds dezelfde gebruikt.
En zo katten tegen elkaar vind ik ook niets, te snel oordelen over situaties die men niet kent.
Ik ben 32, en zit al in de WAO sinds 2004, ik heb me ook altijd moeten verantwoorden tot 3 jaar geleden. Toen kwamen er eindelijk diagnoses in beeld...Nu hoor je in mijn priveleven niemand meer zeiken over dat ik moet werken. Er is eindelijk begrip.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het wel heel jammer dat andere mensen snel een oordeel klaar hebben voor iemand die niet werkt. Ik heb een niet zichtbaar iets en heb dagen dat ik me goed voel. Op die dagen werk ik als vrijwilliger op een inkom-afdeling in een bejaardenhuis, een afdeling waar mensen dus binnenkomen vanuit thuis/ziekenhuis. Een paar x per week zit ik achter een helpdesk, als ik dat aan kan.
Ik zit bij beide prima op mijn plek, maar na die 4 uurtjes ben ik helemaal kapot, en moet ik mn bed in. Maar dat zien mensen niet, die zien me vrolijk op de afdeling rennen. Wat ze niet zien, is dat ik de 2 dagen na mn werk niks kan doen, het kost mij persoonlijk dus 48 uur om bij te komen van die 4 uurtjes. Maar de lach van die mensen is t waard.
De helpdesk beman ik vaak liggend in bed :)
En als ik dan op dag 3 besluit om zelf boodschapjes te doen, dan krijg ik weer te horen dat ik best kan werken.
En ja ik voel me best wel eens schuldig als ik midden op de dag in een zonnetje op mn bed lig...maar ik kan er niks aan veranderen, dat zou ik best willen, maar dan zou ik ook wel graag willen dat iedereen die commentaar heeft gehad ook eens 1 weekje met mij ruilt.
Overigens heb ik 4 soorten reuma, waarvoor ik zelf medicijnen moet inspuiten. Medicijnen die mijn hele immuunsysteem platleggen, en waar je de dag na spuiten doodziek van bent. Ik heb een goede relatie met bed en wc, want die zie ik dan regelmatig. Niet te vergeten de gevolgen op de lange termijn.
Dus; anoniem wil je ruilen? Jij een weekje mijn ellende, alle ups & downs.
Ik een weekje jouw baan? Ik zeur niet, maar dan jij ook niet he ;)
ontopic, mijn man werkt wel al 15 jaar(32) en ik zie alleen maar mensen in mijn omgeving die gewoon doorwerken,schoonouders zijn nu rond de 60 en werken beide 4 dagen, oma was 78, toen ze het mooi vond :)